Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα αποδεχτούν την αποκλιμάκωση της σύγκρουσης από τον Πρόεδρο Πούτιν αναγνωρίζοντας ρεαλιστικά αυτήν τη γεωπολιτική πραγματικότητα (έστω και ανεπίσημα όπως ακριβώς έγινε μετά την επανένωση της Κριμαίας) ή κλιμακώνοντας τα πάντα δίνοντας εντολή στο Κίεβο να ανακτήσει το χαμένο του έδαφος με την τεράστια δύναμη που φέρεται να συγκεντρώνει σε όλο το μήκος της γραμμής ελέγχου (LOC) των 1.000 χιλιομέτρων.
Το δεύτερο σενάριο θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα η Ρωσία να καταφύγει σε τακτικά πυρηνικά για αυτοάμυνα ως απόλυτη έσχατη λύση για να διαφυλάξει την εδαφική της ακεραιότητα απέναντι σε μια δυνητικά συντριπτική συμβατική δύναμη εισβολής με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ αλλά με προμετωπίδα την Ουκρανία. Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και κατά των ΗΠΑ να προκαλέσουν τη Ρωσία να το κάνει, αλλά ο σκοπός του παρόντος κομματιού είναι να συζητήσει εν συντομία πώς θα μπορούσε να γίνει όλο αυτό.
Ο Πρόεδρος Πούτιν αναμένεται να αναγνωρίσει τα πλήρη διοικητικά σύνορα των πρόσφατα επανενωμένων περιοχών μετά την ενσωμάτωσή τους στη Ρωσία, όπως ακριβώς αναγνώρισε τα πλήρη όρια των Δημοκρατιών του Ντονμπάς στα τέλη Φεβρουαρίου. Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα θα θεωρήσει επίσημα μέρος της επικράτειάς της κατεχόμενο από δυνάμεις που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ αλλά με μπροστινή την Ουκρανία.
Από εκεί, μπορεί είτε να μετατρέψει αμέσως την ειδική επιχείρηση σε υπεράσπιση των συνόρων της Ρωσίας επιτρέποντας μια εκστρατεία «σοκ και δέους» για να καταστρέψει τη δύναμη εισβολής που συγκεντρώνεται, τα κέντρα διοίκησης και ελέγχου και τις σχετικές υποδομές, είτε μπορεί να δώσει στο Κίεβο (το οποίο κατ' επέκταση σημαίνει το ΝΑΤΟ και επομένως στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ) ένα τελεσίγραφο για ειρηνική απόσυρση μέχρι το τέλος του Σαββατοκύριακου περίπου.
Το επιχείρημα υπέρ του πρώτου σεναρίου είναι ότι ο Πρόεδρος Πούτιν είπε στις 24 Φεβρουαρίου όταν ανακοίνωσε την ειδική επιχείρηση πως είχε σκοπό να αποτρέψει τη μεγαλύτερη αναπόφευκτη σύγκρουση που σχεδίαζε να ξεκινήσει το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπονοούσε επίσης κριτική στον Στάλιν επειδή δεν επιτέθηκε πρώτα στον Χίτλερ, η νοοτροπία του μπορεί να είναι πως είναι καλύτερο να μη δώσει στους εχθρούς του μερικές επιπλέον ημέρες για να πάρουν την πρωτοβουλία.
Όσον αφορά το δεύτερο σενάριο, ο Πρόεδρος Πούτιν μπορεί να θέλει να δώσει στους Αμερικανούς λήπτες αποφάσεων μια «εκτός πλασίου» επιλογή εάν ένιωθε ότι υπάρχει μια αξιόπιστη πιθανότητα να διατάξουν τους Ουκρανούς πληρεξούσιους τους να αποσυρθούν από τα κατεχόμενα. Αυτό που θα κέρδιζε επίσης από αυτό το τελεσίγραφο είναι να επιβεβαιώσει στον Παγκόσμιο Νότο (βλέποντας ότι δεν τον ενδιαφέρουν πλέον οι δυτικές αντιλήψεις) πως θέλει πραγματικά την ειρήνη.
Οι ΗΠΑ, όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, μπορούν να κάνουν ένα από τα δύο πράγματα: να αποκλιμακώσουν αναγνωρίζοντας εκ των πραγμάτων τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα ή να κλιμακώσουν διατάσσοντας το Κίεβο να ανακατακτήσει το χαμένο έδαφός του με τη συντριπτική δύναμη συμβατικής εισβολής που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ αλλά έχει μέτωπο την Ουκρανία. Σύμφωνα με πληροφορίες, συγκεντρώνεται σε όλο το μήκος της LOC.
Όσον αφορά το πρώτο, τα Δυτικά ΜΜΕ (MSM) υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα μπορούσαν να παρουσιάσουν τον Μπάιντεν ως «ειρηνοποιό» υποστηρίζοντας παραπλανητικά ότι «έσωσε τον κόσμο από μια πυρηνική αποκάλυψη». Θα υπήρχαν επίσης λιγότερες πιθανότητες η οικονομία να πέσει τελείως ενόψει των τεταμένων ενδιάμεσων θητειών του Νοεμβρίου και έτσι να διαβρώσει περαιτέρω τις πιθανότητες του κόμματός του να διατηρήσει τον έλεγχο του Κογκρέσου.
Ένα άλλο επιχείρημα υπέρ αυτού του σεναρίου είναι πως οι ΗΠΑ θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν την υπόθεση της «απελευθέρωσης της Ουκρανίας» και τελικά της «βαλκανοποίησης της Ρωσίας» για να επεκτείνουν περαιτέρω την ηγεμονική επιρροή τους στην Ευρώπη για τουλάχιστον τις επόμενες γενιές ή δύο ως το κατευθυντήριο όραμα του Νέου Ψυχρού Πολέμου. Προκειμένου να «σώσει τα προσχήματα» και να «αποτρέψει τον Πούτιν», μπορεί επίσης να επεκτείνει την πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ πάνω από την Ουκρανία.
Σχετικά με το δεύτερο σενάριο, οι πιο ιδεολογικά ριζοσπαστικοί Αμερικανοί υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων μπορεί να υπολόγισαν επικίνδυναπωςι είναι καλύτερο να προκαλέσουν τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά πυρηνικά για αυτοάμυνα ως απόλυτη έσχατη λύση, προκειμένου να καταλύσει την αλυσιδωτή αντίδραση των κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών συνεπειών που θα σακατέψουν την Ευρώπη και έτσι εδραιώνουν για πάντα την φθίνουσα επιρροή των μονοπολικών ηγεμονών τους εκεί.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να στοιχηματίσουν ότι το να πείσουν τον Πρόεδρο Πούτιν να περάσει τον Ρουβίκωνα θα ασκούσε τη μέγιστη πίεση στον Παγκόσμιο Νότο να υπερπηδήσει τις αντιρωσικές κυρώσεις και έτσι να συμβάλει στην «απομόνωση» αυτής της πρόσφατα αποκατεστημένης παγκόσμιας δύναμης. Η πιθανή βάση για αυτήν την εκστρατεία θα ήταν πως η χώρα του είναι υποτιθέμενα πολύ «επικίνδυνη», «αποσταθεροποιητική» και «απατεώνας».
Έχοντας όλα αυτά υπόψη, η ακόλουθη σειρά γεγονότων μπορεί λίγο πολύ να θεωρηθεί δεδομένη:
1. Η Ρωσία θα ενσωματώσει επίσημα αυτές τις τέσσερις πρώην ουκρανικές περιφέρειες μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας.
2. Τα πλήρη διοικητικά τους σύνορα, όχι μόνο η LOC, θα αναγνωριστούν σύμφωνα με το προηγούμενο του Donbass.
3. Η πυρηνική ομπρέλα της Μόσχας θα επεκταθεί στη γη και στο λαό της σύμφωνα με το δόγμα.
4. Και το Κρεμλίνο θα κατηγορήσει στη συνέχεια το Κίεβο για μερική κατοχή μέρους της ρωσικής επικράτειας.
Από εδώ, ο Πρόεδρος Πούτιν θα έχει δύο επιλογές:
5Α. Εξουσιοδοτήστε μια εκστρατεία «σοκ και δέους» για την άμεση απομάκρυνση των ξένων κατακτητών.
Ή
5Β: Δώστε στους ξένους κατακτητές ένα τελεσίγραφο για αποχώρηση μέχρι το Σαββατοκύριακο περίπου.
Ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Ρώσος ηγέτης, οι ΗΠΑ μπορούν ρεαλιστικά να κάνουν μόνο ένα από τα δύο πράγματα:
6Α. Αναγνωρίζουν ντε φάκτο αυτή τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα διατάζοντας το Κίεβο να αποσυρθεί.
Ή
6Β. Προκαλέστε τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα δίνοντας εντολή στο Κίεβο να εξαπολύσει μια τελευταία μαζική εισβολή.
Όλα θα ξεκαθαρίσουν μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου.