rmx.news - ΤΖΟΝ ΚΟΝΤΙ / Παρουσίαση Freepen.gr
Φυσικά, οι λόγοι πίσω από αυτή την ανατροπή είναι γνωστοί παρά τη βαριά λογοκρισία στη χώρα. Το ουτοπικό πολυπολιτισμικό μέλλον που οραματίζονται πολλοί Σουηδοί έχει καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια και όπως έχει τεκμηριώσει εξαντλητικά το Remix News, οι πυροβολισμοί, οι δολοφονίες, το εμπόριο ναρκωτικών, το έγκλημα της φυλής, οι επιθέσεις σε γυναίκες, οι δολοφονίες τιμής, οι τυχαίες επιθέσεις και η αύξηση των σeξουαλικών εγκλημάτων έχουν σοκάρει το άλλοτε ειρηνικό έθνος. Η επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας οδήγησε ακόμη και τη γερμανική εφημερίδα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, Bild, να χαρακτηρίσει τη Σουηδία ως την «πιο επικίνδυνη χώρα στην Ευρώπη».
Μέσα από την αναταραχή των τελευταίων ετών, οι Σουηδοί Δημοκράτες έχουν αναδειχθεί ως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στη Σουηδία με πάνω από 20 τοις εκατό των ψήφων. Ως αποτέλεσμα, πολλά από τα εγχώρια και διεθνή μέσα ενημέρωσης αναγνωρίζουν ανοιχτά ότι το εν πολλοίς κακομεταχειρισμένο κόμμα είναι ο μεγαλύτερος νικητής όλων των εκλογών.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές προκλήσεις μπροστά και οι Σουηδοί Δημοκράτες θα πρέπει να περπατήσουν σε τεντωμένο σκοινί για να πετύχουν σε μια δύσκολη περίοδο για την Ευρώπη. Πρώτον, παρά την τεράστια νίκη του κόμματος, μια εκδοχή του υγειονομικού κλωβού παραμένει σε ισχύ. Ιστορικά, όλα τα κόμματα αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους Σουηδούς Δημοκρατικούς, και στην πραγματικότητα, όλα τα κόμματα της νέας κυβέρνησης θα κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρήσουν αυτή την πολιτική. Αυτό σημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι οι Σουηδοί Δημοκράτες είναι το μεγαλύτερο κόμμα στη νέα τετρακομματική δεξιά κυβέρνηση, ο ηγέτης του SD, Jimmie Åkesson, δε θα έχει καμία ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός. Αντίθετα, αυτό το δικαίωμα θα πάει στον Ulf Kristersson ,που ηγείται του κόμματος των Μετριοπαθών, το οποίο έλαβε μόνο το 19,1 τοις εκατό των ψήφων, ένα ντροπιαστικά χαμηλό αποτέλεσμα για αυτό που κάποτε ήταν το «mainstream» συντηρητικό κόμμα στη χώρα.
Ακόμη πιο σημαντικό, η νέα κυβέρνηση σχεδιάζει να κλειδώσει τους Σουηδούς Δημοκρατικούς έξω από οποιεσδήποτε υπουργικές θέσεις. Αυτό αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό έλεγχο στη δύναμη και την ικανότητα του κόμματος να επηρεάζει την πολιτική. Εάν οι Σουηδοί Δημοκράτες δεν είναι προσεκτικοί, κινδυνεύουν να έχουν λίγη εξουσία στη νέα κυβέρνηση, ενώ εξακολουθούν να φέρουν την ευθύνη εάν τα επίπεδα εγκληματικότητας συνεχίσουν να αυξάνονται, η μετανάστευση συνεχιστεί αμείωτη και ο πληθωρισμός και η ύφεση καταστρέψει τη σουηδική οικονομία το επόμενο έτος.
Δεν είναι σαφές σε ποια κατεύθυνση θα κατευθύνουν οι Μετριοπαθείς την κυβέρνηση και από πολλές απόψεις θα επιθυμούν να διατηρήσουν το status quo. Όπως η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) στη Γερμανία, το κόμμα των Μετριοπαθών μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να περιγραφεί ως «συντηρητικό φιλικό». Δεδομένης της εντολής που δόθηκε στους Σουηδούς Δημοκράτες και της απότομης στροφής κατά της μεγαλύτερης μετανάστευσης από το σουηδικό κοινό, οι μετριοπαθείς θα κάνουν ό,τι μπορούν για να φανούν ότι αναλαμβάνουν δράση για τη μετανάστευση και το έγκλημα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση προσφέρουν μόνο αισθητικές αλλαγές. Οι μετριοπαθείς θα εργαστούν επίσης για να αποστασιοποιηθούν από τους Σουηδούς Δημοκράτες, επιτιθέμενοι ακόμη και πρόθυμα στον υποτιθέμενο εταίρο του συνασπισμού προκειμένου να αναδειχθεί ως η «ανεκτική και αξιοσέβαστη» συντηρητική εναλλακτική.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι μετριοπαθείς ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την ίδια ισχυρή πολιτική ομάδα που ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν κατηγόρησε ότι έχασε την ψυχή του για την αριστερά.
Σε ένα σημείωμα που έγραψε ο Orbán το 2020, καυτηρίασε το ΕΛΚ, επισημαίνοντας ότι έχει αγκαλιάσει μια σειρά από αριστερές έννοιες όλα αυτά τα χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της ιδεολογίας του φύλου και των θέσεων υπέρ της μετανάστευσης. Η ηγεσία του ΕΛΚ επιδίωκε εδώ και καιρό να εκδιώξει το κόμμα Fidesz του Orbán από τον συνασπισμό, το οποίο κορυφώθηκε με την αποχώρηση του Fidesz από το ΕΛΚ το 2021.
Για να κατανοήσετε τι είδους ιδεολογικό όραμα αντιπροσωπεύουν οι Μετριοπαθείς, αξίζει να διαβάσετε το σημείωμα του Όρμπαν προς το ΕΛΚ προτού το κόμμα του ωθηθεί προς την έξοδο το 2021.
«Παρατήσαμε το οικογενειακό μοντέλο που βασιζόταν στον γάμο μιας γυναίκας και ενός άνδρα και πέσαμε στην αγκαλιά της ιδεολογίας του φύλου. Αντί να υποστηρίζουμε τη γέννηση παιδιών, βλέπουμε τη μαζική μετανάστευση ως τη λύση στο δημογραφικό μας πρόβλημα. Δεν υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας ως παλιοί και μεγάλοι Ευρωπαίοι και δεν αναλαμβάνουμε τον αγώνα ενάντια στις αριστερές φιλελεύθερες πνευματικές δυνάμεις και στα μέσα ενημέρωσης που επηρεάζουν και ελέγχουν», έγραψε ο Όρμπαν σε ένα καυστικό σημείωμα δύο σελίδων, το οποίο σε πολλά αντιπροσώπευε το αποχαιρετιστήριο σημείωμά του σε μια πολιτική ομάδα που κάποτε εκπροσωπούσε ιστορικά τους χριστιανούς συντηρητικούς στην Ευρώπη.
Ο άλλος εταίρος της τετρακομματικής σουηδικής κυβέρνησης, οι Χριστιανοδημοκράτες, ανήκουν επίσης στο ΕΛΚ, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν οι Σουηδοί Δημοκράτες για να υλοποιήσουν την ατζέντα τους.
Είναι δυνατή μια νέα υγιής μεταναστευτική πολιτική;
Οι Σουηδοί Δημοκράτες, από την πλευρά τους, λένε ότι θα βάλουν ξανά τη Σουηδία στην πρώτη θέση, με τον Åkesson να γράφει στο Facebook, «Τώρα αρχίζει η δουλειά για να κάνει τη Σουηδία καλή ξανά… Αρκετά μας έφτασαν οι αποτυχημένες σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές που για οκτώ χρόνια συνέχισαν να οδηγούν η χώρα σε λάθος κατεύθυνση. Είναι καιρός να ξεκινήσουμε την ανοικοδόμηση της ασφάλειας, της ευημερίας και της συνοχής. Είναι καιρός να βάλουμε πρώτα τη Σουηδία».
Ωστόσο, η στενή πλειοψηφία δύο ψήφων που απολαμβάνει η δεξιά στη Σουηδία παραμένει εύθραυστη και ήδη μια βουλευτής του Φιλελεύθερου είπε ότι θα προσπαθούσε να ρίξει την κυβέρνηση εάν περιλάμβανε τους Σουηδούς Δημοκράτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να τορπιλίσουν οποιεσδήποτε πραγματικές κινήσεις πολιτικής που αποσκοπούσαν στον έλεγχο της μετανάστευσης ή να καταπολεμήσει το έγκλημα.
«Πήγα στις κάλπες για να υπερασπιστώ τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες», δήλωσε η βουλευτής Romina Pourmokhtari στα σουηδικά μέσα ενημέρωσης. «Εκεί θα πρέπει να στοχεύσουμε εμείς οι Φιλελεύθεροι τα πυρά μας τα επόμενα χρόνια».
Η δεξιά μπορεί να περιμένει περισσότερους πολιτικούς από τον δικό της συνασπισμό που προσπαθούν να κερδίσουν τη λατρεία των κυρίαρχων αριστερών ΜΜΕ της Σουηδίας «ψηφίζοντας με τη συνείδησή τους» και «υπερασπίζοντας την ανεκτικότητα». Αν και μπορεί να βλάψουν τα δικά τους μέρη, η πιθανότητα για προσωπικό κέρδος παραμένει σημαντική. Το ίδιο είδος επευφημιών απονεμήθηκαν στους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ, όπως ο πρώην Πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο πρώην γερουσιαστής Τζον Μακέιν και ο νυν γερουσιαστής Μιτ Ρόμνεϊ για τη συνεχή αντίθεσή τους στον Ντόναλντ Τραμπ. Και οι τρεις αιφνιδιάστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης και τα πολιτιστικά ιδρύματα που τους κατακρίνουν εδώ και καιρό, και για πολλούς πολιτικούς, είτε βρίσκονται στη Σουηδία είτε στις ΗΠΑ, τέτοιοι έπαινοι μπορεί να γίνουν μεθυστικοί και ακόμη και οικονομικά προσοδοφόροι.
Οι Σουηδοί Δημοκράτες διεξήγαγαν μια εκστρατεία που επικεντρώθηκε στη μετανάστευση και το έγκλημα και πρότειναν στη Σουηδία να σταματήσει να δέχεται όλους τους πρόσφυγες εκτός από αυτούς από την Ουκρανία. Είναι σαφές ότι θα υπάρξουν κάποιοι στη νέα κυβέρνηση που είναι πιθανό να πολεμήσουν αυτή την ατζέντα. Ακόμα κι αν η νέα κυβέρνηση καταφέρει να συγκεντρώσει τις απαραίτητες ψήφους για να περιορίσει ή ακόμα και να σταματήσει τη μετανάστευση στη Σουηδία, αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη από εχθρικά θεσμικά όργανα της ΕΕ, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), μια οργάνωση στελεχωμένη με δικαστές γνωστούς για τις διασυνδέσεις τους με τον δισεκατομμυριούχο ολιγάρχη Τζορτζ Σόρος και ο οποίος εδώ και καιρό εμπόδιζε τις προσπάθειες του Ηνωμένου Βασιλείου να ελέγξει τα δικά του ανεξέλεγκτα προβλήματα μετανάστευσης .
Τι σημαίνουν για την Ευρώπη οι εκλογές στη Σουηδία;
Από πολλές απόψεις, η Σουηδία είναι ένα από τα κύρια καναρίνια στο ανθρακωρυχείο στη Δυτική Ευρώπη. Σε αντίθεση με τους συμπατριώτες της σκανδιναβικούς γείτονες, οι οποίοι έχουν υιοθετήσει μια πολύ πιο ρεαλιστική και περιοριστική άποψη για τη μετανάστευση, η Σουηδία βαρέθηκε να ανοίξει τη χώρα της, η οποία άλλαξε δραματικά τα δημογραφικά της στοιχεία και αναμόρφωσε ολόκληρες πόλεις. Η στροφή της χώρας προς τα δεξιά αντιπροσωπεύει μια αντιδραστική αντίδραση που μπορεί να εδραιωθεί σε άλλες χώρες με ριζικά ανοιχτές μεταναστευτικές πολιτικές, με τη Γερμανία το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα. Η τρέχουσα αριστερή γερμανική κυβέρνηση προωθεί μια επιθετική ατζέντα για τη μετανάστευση, η οποία περιλαμβάνει μαζική αμνηστία, ταχύτερη διαδικασία πολιτογράφησης και ώθηση για 500.000 περισσότερους μετανάστες το χρόνο, ενώ οι αριθμοί της παράνομης μετανάστευσης αυξάνονται στα ύψη.
Σημειωτέον, όλα τα κόμματα στη Γερμανία έχουν από καιρό ορκιστεί ότι θα απορρίψουν οποιαδήποτε συνεργασία με το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), αλλά το ίδιο ειπώθηκε κάποτε στη Σουηδία, πριν αυτές οι εκλογές καταρρίψουν αυτές τις προηγούμενες υποσχέσεις. Μπορεί ποτέ να συμβεί μια τέτοια πολιτική αναδιάταξη στη Γερμανία; Αναμφισβήτητα, με κάθε διάβρωση αυτού του «όρκου» στις γύρω χώρες, που συνέβη επίσης στην Αυστρία υπό τον πρώην Καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς, οι πιθανότητες για μια τέτοια σημαντική εξέλιξη στην οικονομική και πολιτική δύναμη της Ευρώπης γίνονται μεγαλύτερες. Το AfD πρέπει πρώτα να απευθύνει έκκληση σε ένα ευρύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος, και παρόλο που έχει ανέβει στις κάλπες τελευταία, θα χρειαζόταν ένα αποτέλεσμα πιθανόν της τάξης του 20 τοις εκατό ή μεγαλύτερο για να έχει αρκετό βάρος για να έχει την ευκαιρία να βγει από την πολιτική απομόνωση.
Για την Ουγγαρία και την Πολωνία, το εκλογικό αποτέλεσμα θα θεωρηθεί ως ένα είδος αναστολής — πολύ καλύτερα από ό,τι αν οι σοσιαλιστές είχαν διατηρήσει την εξουσία, αλλά παραμένει ακόμα ασαφές ως προς το άμεσο όφελος που θα προσφέρει η νέα κυβέρνηση σε συντηρητικούς σκοπούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τόσο η Ουγγαρία όσο και η Πολωνία αντιμετωπίζουν άνευ προηγουμένου πίεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία πιέζει να καταργήσει τη διαδικασία του βέτο που προστατεύει από καιρό την κυριαρχία και των δύο χωρών και χρησίμευε ως έλεγχος της ισχύος μιας πιο ομοσπονδιακής Ευρώπης.
Ακόμη πιο ανησυχητικό για τους συντηρητικούς, ο Nyamko Sabuni, ο πρώην ηγέτης του Φιλελεύθερου κόμματος, το οποίο μοιράζεται σήμερα την εξουσία στην τετρακομματική κυβέρνηση, είπε ότι η Ουγγαρία πρέπει να απομακρυνθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της στάσης της στα ζητήματα LGΒΤ. Παραμένει μέλος και ισχυρή φωνή στο κόμμα, πράγμα που σημαίνει ότι οι Φιλελεύθεροι διαμορφώνονται ως το πιο προβληματικό μέλος ολόκληρου του σουηδικού συνασπισμού.
Ακόμα κι αν η νέα σουηδική κυβέρνηση υποστηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ να τιμωρήσει την Ουγγαρία και την Πολωνία με περικοπές χρηματοδότησης και κυρώσεις, είναι πιθανό οι Σουηδοί Δημοκράτες να εργαστούν ενεργά ενάντια σε αυτή την ατζέντα πιέζοντας τη δική τους κυβέρνηση. Παραμένει ασαφές πόση δύναμη θα μπορεί να ασκήσει ο Åkesson σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και στις μηχανορραφίες που λαμβάνουν χώρα στις Βρυξέλλες, αλλά προσφέρει μια αχτίδα ελπίδας για τις συντηρητικές κυβερνήσεις.
Αυτό που θα συμβεί στις επερχόμενες εκλογές της Ιταλίας θα είναι πιθανότατα πολύ πιο σημαντικό για το μέλλον της ΕΕ, καθώς ένας συμπαγής δεξιός συνασπισμός εκεί σε ένα σημαντικό ιδρυτικό κράτος μέλος της ΕΕ θα μπορούσε να ανατρέψει την πολιτική σκακιέρα και να αγοράσει στην ευρωπαϊκή δεξιά περισσότερο χρόνο για να επιβιώσει. Ωστόσο, αυτό που συνέβη στη Σουηδία είναι ίσως το καλύτερο αποτέλεσμα που θα μπορούσαν να ελπίζουν οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί. Οι Σουηδοί Δημοκράτες πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσουν τον άμβωνα του νταή τους ως το μεγαλύτερο κόμμα της νέας κυβέρνησης για να κοροϊδέψουν και να πιέσουν τους Μετριοπαθείς και τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους τους να ακολουθήσουν μια ατζέντα που θα αντιστρέψει τις πολιτικές που έχουν βλάψει πολύ το άλλοτε παγκόσμιου επιπέδου βιοτικό επίπεδο και θα μεταμορφώσει τα δημογραφικά στοιχεία του έθνους, σε μεγάλο βαθμό εις βάρος του εθνοτικού σουηδικού πληθυσμού της χώρας, που ζουν και αποκαλούν τη χώρα πατρίδα για χιλιάδες χρόνια.