PHILIP GIRALDI - unz.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Κάποιος θυμάται πώς μετά την 11η Σεπτεμβρίου και πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ, ο Λευκός Οίκος του Τζορτζ Μπους και οι νεοσυντηρητικοί στο Πεντάγωνο έλεγαν ψέματα σχεδόν για τα πάντα για να πείσουν το κοινό ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν ένας μεγαλομανής τρομοκράτης οπλισμένος με όπλα μαζικής καταστροφής , περιγράφοντάς τον αναπόφευκτα ως άνθρωπο κατά κάποιο τρόπο συγκρίσιμο με τον Αδόλφο Χίτλερ.
Το Ιράκ κατά κάποιο τρόπο ήταν μια μαθησιακή εμπειρία για όσους ήταν στην κυβέρνηση και επίσης για εκείνους στα μέσα ενημέρωσης που έκαναν τη βαριά άρση προπαγανδίζοντας την εξαπάτηση σε ένα σε μεγάλο βαθμό ανυποψίαστο κοινό. Αυτό που βλέπουμε τώρα σε σχέση με την Ουκρανία και τη Ρωσία, ωστόσο, κάνει την εμπειρία του Ιράκ να μοιάζει με παιδικό παιχνίδι όσον αφορά το απόλυτο θράσος των υποτιθέμενων πληροφοριών που ακούγονται ή όχι στις ειδήσεις. Σημειώνω ιδιαίτερα την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στη Ρωσίδα ακτιβίστρια δημοσιογράφο Dalya Dugina από μια Ουκρανή δολοφόνο, που έγινε η είδηση για περίπου σαράντα οκτώ ώρες πριν εξαφανιστεί, αλλά όχι πριν το ψέμα ότι ο Πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν υπεύθυνος για να φυτευτεί σταθερά σε πολλά σημεία στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Τώρα που ο Τζο Μπάιντεν πρόκειται να ορίσει έναν στρατηγός δύο ή τριών αστέρων επικεφαλής της εκστρατείας στην Ουκρανία και έχει υποσχεθεί δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον σε βοήθεια, η Ουκρανία θα είναι η είδηση όλη την ώρα. Η εμπλοκή των ΗΠΑ θα έχει επίσης ένα πιασάρικο όνομα. Θα πρότεινα το Operation Empty Wallets, που είναι αυτό που θα βιώσουν σύντομα οι Αμερικανοί λόγω κρατικών προγραμμάτων διάσωσης και άλλων άχρηστων δαπανών, ή ίσως το Operation Give Me a Break. Και θα δημιουργήσει επίσης μια νέα διάσταση στη διαμόρφωση της αφήγησης, καθώς η κυριαρχία των ρεπορτάζ της Ουκρανίας σε ό,τι βγαίνει ήδη από τα δημοσιογραφικά γραφεία σκοτώνει ουσιαστικά πολλά από αυτά που διαφορετικά θα μπορούσαν να εμφανιστούν στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες. Αυτή η επιλεκτική διαχείριση των πληροφοριών παρέχει κάλυψη για παραμέληση ιστοριών που μπορεί να αποδειχθούν ενοχλητικές για όσους βρίσκονται στην εξουσία.
Όλα αυτά οδηγούν κάποιον να εξετάσει τι έχουν κάνει οι δύο χώρες που μονομερώς έχουν δηλώσει ότι είναι διαμορφωτές και επιβάλλουν κανόνες. Αυτές οι δύο χώρες είναι ίσως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ, στην πραγματικότητα, αυξάνουν το μαχητικό τους ρόλο στην Αφρική, με αεροπορικές επιδρομές στη Σομαλία, οι οποίες έχουν πραγματοποιηθεί από τότε που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ενέκρινε την αναδιάταξη εκατοντάδων στρατευμάτων των ειδικών δυνάμεων στη χώρα αυτή τον Μάιο, ανατρέποντας την απόφαση του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να μειώσει τα επίπεδα στρατευμάτων στην AFRICOM. Οι δύο τελευταίες επιθέσεις σκότωσαν τουλάχιστον είκοσι Σομαλούς, όλοι τους χαρακτηρίστηκαν φυσικά «τρομοκράτες» από την αμερικανική διοίκηση. Ανεξάρτητες πηγές αναφέρουν ότι οι αμερικανικές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει τη Σομαλία τουλάχιστον 16 φορές υπό τον Μπάιντεν, σκοτώνοντας μεταξύ 465 και 545 υποτιθέμενους μαχητές της al-Shabaab, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 200 ατόμων σε ένα μόνο χτύπημα με drone των χερσαίων δυνάμεων στις 13 Μαρτίου.
Περιγράφοντας την έλλειψη αναφοράς για το θέμα, η Kelley Beaucar Vlahos, ανώτερη σύμβουλος στο Quincy Institute for Responsible Statecraft, παρατήρησε: «Αν αγνοούσατε ότι βομβαρδίζαμε τη Σομαλία, μην αισθάνεστε άσχημα, αυτό είναι εντελώς είδηση κάτω από τα ραντάρ, μια είδηση που απουσίαζε περιέργως από τα πρωτοσέλιδα όλων των μεγάλων εφημερίδων…».
Και μετά υπάρχει η Συρία, όπου η έλλειψη πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης αντανακλά την πολιτική του Λευκού Οίκου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν πιθανώς έως και δώδεκα παράνομες βάσεις στη Συρία, έχουν μια μεγάλη αεροπορική βάση που βρίσκεται στο κοίτασμα πετρελαίου al-Omar στη βορειοανατολική επαρχία Deir Ezzor της Συρίας. Πριν από αρκετές εβδομάδες, τρεις αμερικανοί στρατιώτες τραυματίστηκαν ελαφρά σε επιθέσεις με ρουκέτες που κατευθύνθηκαν στη βάση από φερόμενους «μαχητές που υποστηρίζονται από το Ιράν». Οι ΗΠΑ απάντησαν στις ισχυριζόμενες επιθέσεις εξαπολύοντας πλήγματα από ελικόπτερα Apache εναντίον τριών οχημάτων που ανήκαν σε μια αφγανική σιιτική πολιτοφυλακή, σκοτώνοντας μεταξύ έξι και δέκα «μαχητές» και υπάρχουν αναφορές ότι είναι πιθανές περισσότερες ανταλλαγές πυρών.
Η CENTCOM στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διέταξε προσωπικά τα χτυπήματα ως «αυτοάμυνα» και τα δικαιολόγησε επικαλούμενος το Άρθρο II του Συντάγματος των ΗΠΑ. Αλλά το Σύνταγμα δεν είχε ποτέ σκοπό να καλύψει την παράνομη δραστηριότητα σε μια ξένη χώρα όπου οι αμερικανικές δυνάμεις κατέχουν μια χώρα με την οποία δε βρίσκονται σε πόλεμο και η οποία έχει μια λειτουργική κυβέρνηση που αντιτίθεται στην αμερικανική παρουσία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ΗΠΑ έχουν τις παράνομες βάσεις τους που βρίσκονται κυρίως στο ελαιοπαραγωγικό και γεωργικό καλάθι ψωμιού της χώρας. Τόσο το σιτηρό όσο και το λάδι κλέβονται συνήθως από τις ΗΠΑ και μεγάλο μέρος του πετρελαίου καταλήγει στο Ισραήλ.
Έτσι, κάποιος έρχεται αναπόφευκτα στο Ισραήλ, το οποίο έχει χρησιμοποιήσει την κάλυψη που παρέχει η Ουκρανία όχι μόνο για να βομβαρδίζει συχνά τη Συρία αλλά και για να σκοτώνει Παλαιστίνιους τόσο στη Γάζα όσο και στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Πρόσφατα ο ρυθμός έχει επιταχυνθεί με τον ισραηλινό στρατό και την αστυνομία να σκοτώνουν κατά μέσο όρο αρκετούς Παλαιστίνιους κάθε μέρα, πολύ λίγοι από τους οποίους αναφέρονται στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, ποσοστό θνησιμότητας πέντε φορές υψηλότερο από αυτό που επικρατούσε το 2021. Είναι ξεκάθαρα μια σκόπιμη πολιτική του τύπου: Αυξήστε την πίεση στους Παλαιστίνιους και ένα ζωτικό μέρος της διαδικασίας είναι να το αφήσουμε να συμβεί με ελάχιστο έλεγχο από τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό, έτσι το Ισραήλ δημοσιοποιεί ευρέως την υποστήριξη που παρέχει στην Ουκρανία για να αποσπάσει την προσοχή από αυτό που κάνει σε τοπικό επίπεδο.
Εν ολίγοις, το Ισραήλ αυξάνει τις προσπάθειες για να καταστήσει την ιστορική Παλαιστίνη απαλλαγμένη από τους Παλαιστίνιους, κάνοντας τη ζωή τόσο άθλια που πολλοί Άραβες θα αποφασίσουν να φύγουν. Η χρήση επιλεκτικής βίας και συνεχής παρενόχληση είναι όλα μέρος αυτής της προσπάθειας και οι Παλαιστίνιοι έχουν διαπιστώσει ότι η περιγραφή του Ισραήλ ως κράτος «απαρτχάιντ» δεν περιγράφει με ακρίβεια την ένταση των αδιάκριτων τιμωριών και δολοφονιών από στρατιώτες που έχουν γίνει πολύ συνηθισμένες.
Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να απονομιμοποιήσει την παλαιστινιακή εθνική ταυτότητα χαρακτηρίζοντας αραβικές ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως «τρομοκράτες». Η ισραηλινή αστυνομία εισέβαλε πρόσφατα στα γραφεία επτά τέτοιων ομάδων, κατέσχεσε τον εξοπλισμό γραφείων και τις επικοινωνίες τους και διέταξε να κλείσουν πλήρως οι εγκαταστάσεις. Κατά ειρωνικό τρόπο, μια αξιολόγηση της CIA για τις ομάδες διαπίστωσε ότι δεν είχαν καμία σχέση με την τρομοκρατία. Η κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν απάντησε χαρακτηριστικά στην εξέλιξη δηλώνοντας πως «ανησυχεί» αλλά δεν καταδίκασε την ισραηλινή ενέργεια.
Έτσι, αν ανοίξετε μια εφημερίδα ή την τηλεόραση και παρακολουθήσετε ή διαβάσετε τις διεθνείς ειδήσεις, θα σας πουν τι να σκεφτείτε για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Και θα είναι από την άποψη της κυβέρνησης της Ουκρανίας/ΗΠΑ. Αν ενδιαφέρεστε για το τι κάνουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, θα είστε άτυχοι τις περισσότερες φορές καθώς η «υπεράσπιση της δημοκρατίας» στην Ουκρανία, ενώ επίσης δαιμονοποιώντας τη Ρωσία παρέχει κάλυψη στην Ουάσιγκτον και την Ιερουσαλήμ για να μπουν σε όλα τα είδη του κακού. Είναι μια πραγματικότητα που προέρχεται από το πώς τα μέσα ενημέρωσης και η κυβέρνηση εργάζονται συλλογικά για να διαμορφώσουν πολιτικές που σε καμία περίπτωση δεν ωφελούν το αμερικανικό κοινό. Αντίθετα, ισχυρές ομάδες συμφερόντων με άφθονα μετρητά οδηγούν τη διαδικασία και είναι αυτοί που αποκτούν ακόμη περισσότερη δύναμη και χρήματα μέσω αυτής. Είναι η θλιβερή πραγματικότητα αυτού που συνέβη στη «γη των ελεύθερων και στο σπίτι των γενναίων».
* Ο Philip M. Giraldi, Ph.D., είναι Εκτελεστικός Διευθυντής του Συμβουλίου για το Εθνικό Συμφέρον, ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος 501(c)3 που εκπίπτει από φόρους (Federal ID Number #52-1739023) που επιδιώκει μια εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που βασίζεται περισσότερο στα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή. Ο ιστότοπος είναι Councilforthenationalinterest.org, η διεύθυνση είναι PO Box 2157, Purcellville VA 20134 και το email του είναι inform@cnionline.org.