 |
| kremlin.ru |
Gordon G. Chang - gatestoneinstitute.org - Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ρωσία και η Κίνα έχουν ξεκινήσει άλλη μια προσπάθεια να αναπτύξουν ένα «νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα». Με άλλα λόγια, επιτίθενται ξανά στο δολάριο.
Μια «συντονισμένη παγκόσμια πρόκληση για το δολάριο ΗΠΑ... θα ήταν η μεγαλύτερη είδηση των τελευταίων δεκαετιών», γράφει ο «Tyler Durden», το ψευδώνυμο για τους εσωτερικούς υπαλλήλους του ιστότοπου ZeroHedge. Ο Durden είναι «έκπληκτος που κανείς δε φαίνεται να ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι μπορεί να λάβει χώρα η αναμφισβήτητα μεγαλύτερη αλλαγή στον παγκόσμιο μακροοικονομικό χώρο ανταγωνισμού τον τελευταίο μισό αιώνα».
Κρατήστε τη γλώσσα "shift". Υπάρχει μόνο μία χώρα που μπορεί να εκθρονίσει το δολάριο και δεν είναι χώρα των BRICS. Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος της Κίνας και της Ρωσίας στην «αποδολαριοποίηση» του κόσμου.
Τα νομίσματα των BRICS είναι αδύναμα. Το ρούβλι της Ρωσίας, αν και παρουσιάζει εκπληκτική ισχύ τελευταία, είναι συνδεδεμένο με μια χώρα σε μακροπρόθεσμη —και φαινομενικά μη αναστρέψιμη— πτώση. Επιπλέον, η Ρωσική Ομοσπονδία, χάρη στην επιθετικότητα και τη βαρβαρότητά της στην Ουκρανία, εδραιώνει τον ρόλο της ως παρίας.
Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που πηγαίνει στην αντίστροφη πορεία. Η Βραζιλία, όπου ένας αριστερός προηγείται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των προεδρικών εκλογών του Οκτωβρίου, δε δεσμεύεται επίσης για οικονομική δόξα. Η Ινδία, σίγουρα μεγάλη και αναμφισβήτητα οδεύει προς τα πλούτη, απλώς δεν είναι έτοιμη για οικονομική ή χρηματοοικονομική ηγεσία.
Η επιτυχία του αποθεματικού νομίσματος των BRICS, επομένως, εξαρτάται από το κινεζικό ρενμίνμπι.
Πολλοί είναι αισιόδοξοι για την «κόκκινη μπακ», όπως την αποκαλούν πλέον ορισμένοι. Ο Ντέιβιντ Γκόλντμαν, για παράδειγμα, μιλά για την Κίνα που «κινεζοποιεί» τον Παγκόσμιο Νότο και υποστηρίζει ότι η χρήση του renminbi θα αυξηθεί ως αποτέλεσμα.
Το Πεκίνο υποστήριξε την αύξηση της χρήσης του νομίσματός του τον Μάιο, όταν το γιουάν, όπως είναι ανεπίσημα γνωστό το κινεζικό χρήμα, αντιπροσώπευε το 2,15% των παγκόσμιων πληρωμών σε νόμισμα, σύμφωνα με την Εταιρεία Παγκόσμιας Διατραπεζικής Χρηματοοικονομικής Τηλεπικοινωνίας, περισσότερο γνωστή ως SWIFT. Αυτό το έκανε το πέμπτο πιο ενεργό νόμισμα στον κόσμο.
Ναι, η χρήση του Μαΐου τελείωσε. Τον Απρίλιο, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 0,01% χαμηλότερο.
Ωστόσο, η συνολική τάση είναι αρνητική. Το ρενμίνμπι αντιπροσώπευε το 3,2% των παγκόσμιων συναλλαγών τον Ιανουάριο, καθιστώντας το το τέταρτο πιο χρησιμοποιούμενο νόμισμα. Σε προηγούμενες περιόδους, το γιουάν χρησιμοποιήθηκε ακόμη πιο ευρέως.
Υπάρχει λόγος που το ρενμίνμπι είναι ένα διεθνές pipsqueak. Αυτό που λείπει ιδιαίτερα από την Κίνα είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό για την κατάσταση του αποθεματικού νομίσματος: η ελεύθερη μετατρεψιμότητα σε άλλα νομίσματα.
Οι Κινέζοι ηγέτες αποτυγχάνουν σταθερά να κάνουν τα χρήματά τους ελεύθερα μετατρέψιμα. Πριν από την ασιατική οικονομική κρίση του 1997, υποσχέθηκαν να το κάνουν μέχρι την αλλαγή του αιώνα. Τον Ιανουάριο του 2011, ο Yi Gang, τότε επικεφαλής της Κρατικής Διοίκησης Συναλλάγματος, υποσχέθηκε η Κίνα να κάνει το ρενμίνμπι μετατρέψιμο στο λογαριασμό κεφαλαίου -με άλλα λόγια, επιτρέποντας τον δωρεάν επαναπατρισμό του επενδυτικού κεφαλαίου- σε πέντε χρόνια.
Στα τέλη του 2015, πιστεύεται ευρέως ότι η Πέμπτη Ολομέλεια του Κομμουνιστικού Κόμματος θα ανακοίνωνε την κατάργηση όλων των capital controls έως το 2020, το τέλος του 13ου Πενταετούς Σχεδίου της χώρας. Ωστόσο, το Κόμμα απέτυχε να εκπληρώσει αυτήν την υπόσχεση. Η Κίνα δεν είναι πλέον κοντά στη δωρεάν μετατρεψιμότητα.
Υπήρξαν, κατά τη διάρκεια δεκαετιών, μικρές απελευθερώσεις στην Κίνα, αλλά οι πρόοδοι συχνά έχουν αντιστραφεί επίσημα ή δεν εφαρμόζονται. Το Πεκίνο, για παράδειγμα, το 2015 σταμάτησε τις εξερχόμενες μεταφορές μετρητών που επιτρεπόταν από την κινεζική νομοθεσία, μια κίνηση για τη μείωση της φυγής κεφαλαίων.
Η Κίνα υπό την κυριαρχία του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν μπορεί να επιτρέψει την ελεύθερη μετατρεψιμότητα. Το οικονομικό μοντέλο του Πεκίνου εξαρτάται από φθηνά μετρητά για τις κρατικές επιχειρήσεις και τις κρατικές τράπεζες, πράγμα που σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα μειώνει σοβαρά τα επιτόκια των καταθέσεων. Εάν οι καταθέτες είχαν επιλογή, θα κυνηγούσαν υψηλότερες αποδόσεις εκτός Κίνας. Η χώρα δε θα μπορούσε να αντέξει το ξέσπασμα της αποχώρησης μετρητών.
Αυτήν την στιγμή, τα μετρητά προσπαθούν απεγνωσμένα να φύγουν. Η κρίση χρέους -το Πεκίνο έχει συσσωρεύσει χρέος σε ένα ποσό ίσο, ας πούμε, με το 350% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος- δείχνει πως θα καταρρίψει την Κίνα. Ο Όμιλος Evergrande και πολλοί άλλοι μεγάλοι κατασκευαστές ακινήτων αθετούν τις υποχρεώσεις τους. Οι ιδιοκτήτες κατοικιών σε όλη τη χώρα συμμετέχουν στο «μποϊκοτάζ των στεγαστικών δανείων», αρνούμενοι να πληρώσουν τις τράπεζες για δάνεια για διαμερίσματα. Οι προμηθευτές σε κατασκευαστές ακινήτων αρνούνται ομοίως να πληρώσουν τραπεζικά δάνεια και οι τράπεζες αδυνατούν να τιμήσουν τις καταθέσεις και έτσι οι καταθέτες διαμαρτύρονται στους δρόμους. Ως αποτέλεσμα, οι ξένοι επενδυτές αποσύρουν χρήματα από τις αγορές ομολόγων, οι οποίες καταρρέουν. Ο Ιούλιος ήταν ο έκτος συνεχόμενος μήνας ότι τα χρήματα βγήκαν από τις αγορές ομολόγων της χώρας. Ποιος θέλει να κρατήσει ένα αδύναμο κινεζικό νόμισμα που τρέχει προς την άκρη του γκρεμού;
Επιπλέον, ο Σι Τζινπίνγκ, ο Κινέζος ηγεμόνας, πιστεύει στον «απόλυτο» έλεγχο κάθε πτυχής της κοινωνίας. Η ιδέα της ελεύθερης μετατρεψιμότητας, επομένως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι αναθεματισμένη γι' αυτόν. Έτσι, έως ότου η Κίνα εγκαταλείψει τελείως το μοντέλο οικονομικής της ανάπτυξης και αφαιρέσει τον Σι από τη θέση του κυβερνήτη, το ρενμίνμπι δεν μπορεί να εκθρονίσει το δολάριο. Η αποτυχία των Κινέζων να καταστήσουν το νόμισμά τους ευρέως αποδεκτό σημαίνει, πρακτικά, πως το νόμισμα των BRICS δε θα απογειωθεί ποτέ.
Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι ήθελαν να επιτεθούν στο δολάριο εδώ και δεκαετίες, αλλά τώρα, παρά τα πάντα, βλέπουν μια πραγματική ευκαιρία να πετύχουν.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος; Πρέπει να είναι σταθερό, πρέπει να στηρίζεται σε μια μεγάλη και ισχυρή οικονομία, πρέπει να είναι ελεύθερα μετατρέψιμο και πρέπει να χρησιμοποιείται ευρέως.
Οι πολιτικές του Μπάιντεν υπονομεύουν αυτές τις ιδιότητες του αμερικανικού νομίσματος. Τα παράφορα σχέδια δαπανών του θα αποδυναμώσουν τελικά το δολάριο και ως εκ τούτου θα υποβαθμίσουν την ελκυστικότητά του ως αποθήκης αξίας. Αυτές οι δαπάνες γίνονται δυνατές με την έκδοση χρέους. Το εθνικό χρέος της Αμερικής ανέρχεται πλέον στα 30,64 τρισεκατομμύρια δολάρια και αυξάνεται γρήγορα. Τελικά, οι επενδυτές θα γυρίσουν την πλάτη τους σε ένα προβληματικό δολάριο. Κανείς δε θέλει να κρατήσει τον πλούτο του σε ένα νόμισμα που χάνει συνεχώς αξία.
Επιπλέον, ο Μπάιντεν έχει ήδη ωθήσει την αμερικανική οικονομία σε δύο τρίμηνα αρνητικής ανάπτυξης, σε μια «ύφεση», και οι πολιτικές του φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για να συνεχίσουν και να βαθύνουν την ύφεση.
Επίσης, η επιβολή κυρώσεων σε δολάρια στη Ρωσία υποβάθμισε ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του δολαρίου: την σχεδόν καθολική αποδοχή και τη χρηστικότητά του για συναλλαγές. Ως αποτέλεσμα, οι Κινέζοι και οι Ρώσοι προσπαθούν να συναλλάσσονται μεταξύ τους σε ρενμίνμπι. Επιπλέον, οι Κινέζοι εργάζονται για να πείσουν τη Σαουδική Αραβία να δεχτεί το redback για την πληρωμή του πετρελαίου.
Εν τω μεταξύ, ο Μπάιντεν μοιάζει σαν να προσπαθεί να σκοτώσει το δολάριο. Στο Πεκίνο και τη Μόσχα δεν μπορούν να πιστέψουν την καλή τους τύχη. Ένας Αμερικανός πρόεδρος υπονομεύει αυτό που ο Τάκερ Κάρλσον αποκαλεί σωστά «βασικό αμερικανικό συμφέρον»: τη διατήρηση της θέσης του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο.
Οι Αμερικανοί δεν πρέπει να έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση. Ο μόνος λόγος που το δολάριο εξακολουθεί να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι επειδή δεν υπάρχει πρακτική εναλλακτική λύση. Η Κίνα και η Ρωσία, ωστόσο, είναι απασχολημένες προσπαθώντας να βρουν πώς να κατασκευάσουν έναν αντικαταστάτη. Αυτός είναι ο λόγος που αυτή τη στιγμή πιέζουν για ένα νόμισμα των BRICS.