Με τον όρο «Φάκελος της Κύπρου» προσδιορίζουμε το ερευνητικό έργο δύο κοινοβουλευτικών σωμάτων, της Βουλής των Ελλήνων και της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Από: philenews.com / Φάνης Μακρίδης
Η εξεταστική επιτροπή του ελληνικού σώματος κατά τη διετία 1986-1988 έλαβε μαρτυρίες από πρωταγωνιστές των τραγικών γεγονότων που οδήγησαν στην εθνική τραγωδία του 1974. Το όλο έργο χαρακτηρίζεται ως σπουδαίας σημασίας και περιλαμβάνει μαρτυρίες που συγκλονίζουν. Το αντίστοιχο έργο της κυπριακής Βουλής, πέρασε από συμπληγάδες…
Οι Κύπριοι βουλευτές, οι εκπρόσωποι των πολιτών αυτού του (κατά μια έννοια) μαρτυρικού τόπου, συζήτησαν για πρώτη φορά τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής με αντικείμενο τη συγκέντρωση μαρτυριών για τα τραγικά γεγονότα (1967-74) κατά το 1982. Δεν έμελλε να γίνει τίποτα, όμως. Πέρασαν επτά χρόνια (1989) για να ληφθεί τελεσίδικη απόφαση, κι άλλα μια 10ετία για να συσταθεί εν τέλει κοινοβουλευτική επιτροπή (1999). Η οποία επιτροπή, άλλαξε τρεις φορές σύνθεση...
Τελικά και μετά απ’ όλα αυτά, η Κυπριακή Βουλή, η οποία καιγόταν τάχατες να πέσει άπλετο φως στα τραγικά γεγονότα ολοκλήρωσε το έργο της το 2011. Και σαν να μην έφτανε όλη αυτή η απροθυμία, βουλευτές σκυλοτρώγονταν μεταξύ τους κατά πόσον θα συνταχθεί πόρισμα.
Από κομματικό χώρο έλεγαν ότι δεν υπάρχει λόγος να ετοιμαστεί πόρισμα γιατί δεν είναι στους όρους εντολής της επιτροπής να το κάνει (παρ’ όλο που συμπεριλαμβανόταν αυτή η πρόνοια).
Βέβαια, μέχρι να φτάσουμε στους δημόσιους κομματικούς διαξιφισμούς για το πόρισμα, μεσολάβησαν κι άλλα επεισόδια απείρου κάλλους. Δηλώσεις εντυπωσιασμού, όπως ότι το ανακριτικό έργο θα διδάσκεται στα σχολεία, κατσάδες σε ξένους παράγοντες που έβλαψαν την Κύπρο και αποκαλύψεις για δήθεν μαρτυρικό υλικό που ταρακουνά τα νερά.
Όλοι αυτοί οι βουλευτές έκαναν το κομμάτι τους, κέρδισαν δημοσιότητα και μετά ξέχασαν το ζήτημα.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Ο κυπριακός φάκελος με τα γεγονότα του 1974 παραμένει καταχωνιασμένος. Κι όταν ο «Φ» ζήτησε εξηγήσεις, μας αναφέρθηκε πως τα 155 πρόσωπα πριν καταθέσουν στην κοινοβουλευτική επιτροπή για τον φάκελο της Κύπρου, έλαβαν διαβεβαίωση από τους βουλευτές ότι η κατάθεσή τους δεν θα δημοσιοποιηθεί.
Ε, τότε, για ποιόν λόγο συνεστήθη η επιτροπή; Για να γεμίσουμε τα αρχεία μας με ντοκουμέντα; Σε άλλες χώρες το έργο εξεταστικών επιτροπών για θέματα δημοσίου συμφέροντος γινόταν δημοσίως υπό τηλεοπτική κάλυψη και ζωντανή μετάδοση. Στην Κύπρο, επικαλούμαστε χίλια-δύο για να μην πράξουμε το καθήκον μας.
Η υποκρισία μας λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν αναλογιστούμε ότι η έγνοια μας ήταν να διασφαλίσουμε ότι θα λάβουμε όλα τα στοιχεία από την Ελλαδική Βουλή. Την ίδια στιγμή που ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Τασούλας, διερωτάται γιατί εμείς ως Κύπρος δεν εκπληρώνουμε την υποχρέωσή μας να στείλουμε στοιχεία από το δικό μας εξεταστικό έργο, όπως δεσμευτήκαμε γραπτώς να κάνουμε…
Τα σχόλια για την υποκρισία μας, περισσεύουν και περιττεύουν. Το μόνο που θα πούμε είναι ότι όλοι βολεύονται με αυτή την αδιαφάνεια. Γιατί αν ήθελαν πραγματικά να πέσει φως, κανείς δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο. Κι αυτό πάει σε όλα τα παραδοσιακά κόμματα, τα οποία συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή της κυπριακής Βουλής.
Η εξεταστική επιτροπή του ελληνικού σώματος κατά τη διετία 1986-1988 έλαβε μαρτυρίες από πρωταγωνιστές των τραγικών γεγονότων που οδήγησαν στην εθνική τραγωδία του 1974. Το όλο έργο χαρακτηρίζεται ως σπουδαίας σημασίας και περιλαμβάνει μαρτυρίες που συγκλονίζουν. Το αντίστοιχο έργο της κυπριακής Βουλής, πέρασε από συμπληγάδες…
Οι Κύπριοι βουλευτές, οι εκπρόσωποι των πολιτών αυτού του (κατά μια έννοια) μαρτυρικού τόπου, συζήτησαν για πρώτη φορά τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής με αντικείμενο τη συγκέντρωση μαρτυριών για τα τραγικά γεγονότα (1967-74) κατά το 1982. Δεν έμελλε να γίνει τίποτα, όμως. Πέρασαν επτά χρόνια (1989) για να ληφθεί τελεσίδικη απόφαση, κι άλλα μια 10ετία για να συσταθεί εν τέλει κοινοβουλευτική επιτροπή (1999). Η οποία επιτροπή, άλλαξε τρεις φορές σύνθεση...
Τελικά και μετά απ’ όλα αυτά, η Κυπριακή Βουλή, η οποία καιγόταν τάχατες να πέσει άπλετο φως στα τραγικά γεγονότα ολοκλήρωσε το έργο της το 2011. Και σαν να μην έφτανε όλη αυτή η απροθυμία, βουλευτές σκυλοτρώγονταν μεταξύ τους κατά πόσον θα συνταχθεί πόρισμα.
Από κομματικό χώρο έλεγαν ότι δεν υπάρχει λόγος να ετοιμαστεί πόρισμα γιατί δεν είναι στους όρους εντολής της επιτροπής να το κάνει (παρ’ όλο που συμπεριλαμβανόταν αυτή η πρόνοια).
Βέβαια, μέχρι να φτάσουμε στους δημόσιους κομματικούς διαξιφισμούς για το πόρισμα, μεσολάβησαν κι άλλα επεισόδια απείρου κάλλους. Δηλώσεις εντυπωσιασμού, όπως ότι το ανακριτικό έργο θα διδάσκεται στα σχολεία, κατσάδες σε ξένους παράγοντες που έβλαψαν την Κύπρο και αποκαλύψεις για δήθεν μαρτυρικό υλικό που ταρακουνά τα νερά.
Όλοι αυτοί οι βουλευτές έκαναν το κομμάτι τους, κέρδισαν δημοσιότητα και μετά ξέχασαν το ζήτημα.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Ο κυπριακός φάκελος με τα γεγονότα του 1974 παραμένει καταχωνιασμένος. Κι όταν ο «Φ» ζήτησε εξηγήσεις, μας αναφέρθηκε πως τα 155 πρόσωπα πριν καταθέσουν στην κοινοβουλευτική επιτροπή για τον φάκελο της Κύπρου, έλαβαν διαβεβαίωση από τους βουλευτές ότι η κατάθεσή τους δεν θα δημοσιοποιηθεί.
Ε, τότε, για ποιόν λόγο συνεστήθη η επιτροπή; Για να γεμίσουμε τα αρχεία μας με ντοκουμέντα; Σε άλλες χώρες το έργο εξεταστικών επιτροπών για θέματα δημοσίου συμφέροντος γινόταν δημοσίως υπό τηλεοπτική κάλυψη και ζωντανή μετάδοση. Στην Κύπρο, επικαλούμαστε χίλια-δύο για να μην πράξουμε το καθήκον μας.
Η υποκρισία μας λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν αναλογιστούμε ότι η έγνοια μας ήταν να διασφαλίσουμε ότι θα λάβουμε όλα τα στοιχεία από την Ελλαδική Βουλή. Την ίδια στιγμή που ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Τασούλας, διερωτάται γιατί εμείς ως Κύπρος δεν εκπληρώνουμε την υποχρέωσή μας να στείλουμε στοιχεία από το δικό μας εξεταστικό έργο, όπως δεσμευτήκαμε γραπτώς να κάνουμε…
Τα σχόλια για την υποκρισία μας, περισσεύουν και περιττεύουν. Το μόνο που θα πούμε είναι ότι όλοι βολεύονται με αυτή την αδιαφάνεια. Γιατί αν ήθελαν πραγματικά να πέσει φως, κανείς δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο. Κι αυτό πάει σε όλα τα παραδοσιακά κόμματα, τα οποία συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή της κυπριακής Βουλής.