Θα μπορούσε να υπάρξει ένα Ρωσοτουρκικό Quid Pro Quo στην Ουκρανία και τη Συρία;

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν αποκάλυψε πρόσφατα ότι η χώρα του σκοπεύει να πραγματοποιήσει σύντομα τα προηγούμενα σχέδιά της για τη δημιουργία μιας «ασφαλούς ζώνης» βάθους 30 χιλιομέτρων στη Βόρεια Συρία μετά τη μερική της επιτυχία σε αυτόν τον σκοπό πριν από μερικά χρόνια. Τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ προειδοποίησαν κατά της κίνησης, με την πρώτη να λέει πως θα ήταν παράνομο χωρίς την έγκριση της Δαμασκού και ότι μόνο η νόμιμη κυβέρνηση της Αραβικής Δημοκρατίας μπορεί να διασφαλίσει βιώσιμα την ασφάλεια κατά μήκος του τμήματος των διεθνών συνόρων της Συρίας, ενώ η τελευταία προειδοποίησε ότι «κακοήθεις παράγοντες» ενδέχεται να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να προκαλέσουν περισσότερη περιφερειακή αστάθεια. Όπως και να έχει, η Άγκυρα παραμένει προσηλωμένη στην αποκατάσταση της ακεραιότητας των κόκκινων γραμμών της για την εθνική ασφάλεια σε αυτό το γειτονικό κράτος με τρόπο που κάποιοι συνέκριναν με τα κίνητρα της Μόσχας για τη συνεχιζόμενη ειδική στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία.

Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr

Η Ρωσία και η Τουρκία συντονίζουν τις κινήσεις τους στη Συρία την τελευταία μισή δεκαετία από τις πρώτες ειρηνευτικές συνομιλίες στην Αστάνα τον Ιανουάριο του 2017, προκειμένου να αποτρέψουν οποιαδήποτε ακούσια σύγκρουση μεταξύ αυτών των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι ηγέτες τους έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να ρυθμίσουν υπεύθυνα τον ανταγωνισμό τους αν και είναι σαφές ότι εξακολουθούν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους εκεί και αλλού στην Αφρο-Ευρασία, όπως στη Βόρεια Αφρική και στο Νότιο Καύκασο. Η Ουκρανική σύγκρουση είναι μια άλλη περίπτωση όπου τα συμφέροντά τους δεν ευθυγραμμίζονται απόλυτα, όπως αποδεικνύεται από τη δημόσια καταδίκη της εκστρατείας της Μόσχας από την Άγκυρα και την αποστολή μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Κίεβο για χρήση κατά των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (RAF). Για να είμαστε δίκαιοι, οι οπλισμοί που παρέχει η Ρωσία στις Συριακές Ένοπλες Δυνάμεις (SAA) θα μπορούσαν θεωρητικά να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Τουρκίας, ώστε να εξισορροπηθεί κατά κάποιο τρόπο, αν και είναι ομολογουμένως μια ατελής σύγκριση επειδή αυτοί οι δύο δε βρίσκονται σε εχθροπραξίες.

Παρά τις διαφορές τους στην Ουκρανία και τη Συρία, οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας παραμένουν αρκετά σταθερές, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις προσδοκίες πολλών που πίστευαν ότι θα είχαν διακόψει de facto τους δεσμούς τους μεταξύ τους μέχρι τώρα. Στην πραγματικότητα, στο ουκρανικό μέτωπο, η Άγκυρα στάθηκε αρκετά φιλόξενη με τη Μόσχα. Αρνείται να βάλει κυρώσεις στη Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη (διατηρώντας έτσι σημαντικά τους ενεργειακούς δεσμούς μαζί της), ο Πρόεδρος Ερντογάν συμφώνησε με τον Ρώσο ομόλογό του να διερευνήσει τρόπους με τους οποίους η χώρα του θα μπορούσε να καθαρίσει τις ναυτικές νάρκες της Ουκρανίας προκειμένου να ανοίξει ξανά η διεθνής ναυτιλία, η Άγκυρα ανέβαλε ή ακύρωσε προκλητικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα και η Τουρκία συνεχίζει να μεσολαβεί μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Αυτές δεν είναι οι ενέργειες μιας χώρας που θέλει να πολεμήσει με τη γείτονά της, αλλά μιας πολύ ρεαλιστικής ηγεσίας που κατανοεί σοφά πως είναι καλύτερο να αποκλιμακωθεί η ένταση για την επιδίωξη κοινών συμφερόντων.

Αυτά τα εν λόγω συμφέροντα θα μπορούσαν κερδοσκοπικά να αφορούν ένα αντάλλαγμα στην Ουκρανία και τη Συρία, με το οποίο η Άγκυρα ανακουφίζει μέρος της δυτικής πίεσης στη Μόσχα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην πρώτη αναφορά, με αντάλλαγμα το Κρεμλίνο να ανταποδώσει στη δεύτερη, παρά το γεγονός πως και οι δύο συνεχίζουν να επικρίνουν δημόσια την άλλη για τις αντίστοιχες εκστρατείες τους σε κάθε γειτονική χώρα. Στην πράξη, το δεύτερο μέρος αυτής της πιθανής συμφωνίας θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αποχώρηση της Μόσχας, ενώ η Άγκυρα εκκαθαρίζει ένοπλες ομάδες στη Βόρεια Συρία που θεωρεί τρομοκράτες, παράλληλα με τη διακριτική "συμβουλή" της Δαμασκού να "παραιτηθεί" και να μην απαντήσει σε αυτό που και οι δύο θεωρούν επίσημα ως παράνομη επιχείρηση. Το Κρεμλίνο μπορεί να στείλει περισσότερα όπλα στον σύμμαχό του όπως ακριβώς έστειλε η Τουρκία στην Ουκρανία, αλλά σε αντίθεση με τον δεύτερο, οι δυνάμεις της Συρίας είναι απίθανο να χρησιμοποιηθούν εναντίον αυτών των ξένων ενόπλων δυνάμεων, καθώς η Ρωσία δεν επιθυμεί έναν πόλεμο αντιπροσώπων με την Τουρκία εκεί.

Ανεξάρτητα από τις απόψεις κάποιου για την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία και την παρόμοια προγραμματισμένη επιχείρηση της Τουρκίας στη Συρία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτές οι δύο Μεγάλες Δυνάμεις συμπεριφέρονται πολύ ρεαλιστικά η μια προς την άλλη, ειδικά η Άγκυρα σε σχέση με τη Μόσχα, παρά τις αποστολές με drones στο Κίεβο. Αν ο Πρόεδρος Ερντογάν ήταν απλώς μια άλλη μαριονέτα όπως οι περισσότεροι από τους δυτικούς συμμάχους του υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, εκτός από τον Ούγγρο Πρόεδρο Όρμπαν, τότε θα είχε επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, θα είχε διακόψει τους ενεργειακούς δεσμούς τους, θα άνοιγε τα στενά για τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ, θα είχε απειλήσει να συμμετάσχει σε ναυτική επιχείρηση να «ξεμπλοκάρει» Ουκρανικά λιμάνια, και δεν θα ενδιαφερόταν για τη μεσολάβηση μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Στην πραγματικότητα, έκανε ακριβώς το αντίθετο όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, το οποίο είναι εντυπωσιακό και μιλά για την πραγματικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του που ασκείται με στόχο τη μεγιστοποίηση της στρατηγικής αυτονομίας της Τουρκίας στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο.

Πολύ κατανοητό, λοιπόν, η Ρωσία μπορεί να επιδιώξει να «ανταμείψει» την Τουρκία για τον πραγματισμό της απέναντι στην ουκρανική σύγκρουση, ανταποδίδοντας αυτή την πολιτική στη Συρία σε σχέση με την προγραμματισμένη στρατιωτική επιχείρηση της Άγκυρας εκεί. Θα ήταν επίσης απολύτως λογικό, καθώς μια τέτοια στάση θα ενίσχυε την αμοιβαία εμπιστοσύνη και έτσι θα βοηθούσε στη διαχείριση περιστασιακών υποψιών για τις προθέσεις τους καθώς προκύπτουν, τις οποίες τρίτα μέρη όπως οι ΗΠΑ προσπαθούν πάντα να εκμεταλλευτούν, αν και χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής. Η Ουκρανία και η Συρία έχουν κορυφαία σημασία εθνικής ασφάλειας για τη Ρωσία και την Τουρκία αντίστοιχα, γι' αυτό είναι σημαντικό και οι δύο Μεγάλες Δυνάμεις να μην παρεμβαίνουν άμεσα στις επιχειρήσεις της άλλης εκεί, ακόμη κι αν τις θεωρούν ειλικρινά παράνομες και δεν διστάζουν να πουν το έτσι δημόσια.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail