Η Πολωνία ανεβαίνει διαρκώς στο στόχαστρο στην Ουκρανία

Ρhοtο: RΕUΤΕRS/Valentyn Οgirenkο
Καθώς το καθεστώς Ζελένσκι υφίσταται ακόμη περισσότερες στρατιωτικές αποτυχίες, η Βαρσοβία, σαν ένας σύγχρονος Δον Κιχώτης, σπεύδει να το σώσει. Το πρόβλημα της Βαρσοβίας, όπως και του Δον Κιχώτη, είναι ότι όλο κοιτούν το φλοιό και δε δαγκώνουν.

Declan Hayes - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
 
Η Πολωνία είναι, ούτως ή άλλως, μια συνεχής παρέκκλιση που μετατράπηκε από μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη σε ένα ακλόνητο κέντρο αντίστασης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής και σοβιετικής περιόδου, ιδιαίτερα στο Γκντανσκ, το κύριο λιμάνι της στη Βαλτική Θάλασσα, όπου γεννήθηκε ο στρατιώτης Günter Grass της 10ης Μεραρχίας SS Panzer Frundsberg. Το ότι ο στρατιώτης των SS Γκρας και ο συγγραφέας Γίντις, Ισαάκ Σίνγκερ, βραβευμένοι με Νόμπελ και οι δύο, κατατάσσονται ως οι μεγαλύτεροι συγγραφείς της Πολωνίας δείχνει πως η δική τους είναι μια λεπτή κληρονομιά που θα πρέπει να σκεφτούν οι υποτιθέμενοι ηγέτες τους όταν χρεώνουν για να βοηθήσουν το θολό καθεστώς που παραμονεύει στα ανατολικά της Πολωνίας.

Λοιπόν, τι δώρα φέρει αυτή η σπουδαία χώρα του Γκίντερ Γκρας και του Άιζακ Σίνγκερ στον πρίγκιπα Κλόουν Ζελένσκι;

Όχι και πολύ καθώς η αποθήκη τους είναι άδεια. Έχοντας πει στη Ρωσία να διατηρήσει το πετρέλαιο της, η Πολωνία απαιτεί τώρα από τη Νορβηγία να μοιραστεί μαζί της τα κέρδη της από το πετρέλαιο. Αν και η Νορβηγία πρόκειται να αποκομίσει επιπλέον κέρδη 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον ρωσικό πετρελαϊκό αποκλεισμό του ΝΑΤΟ, τα περισσότερα από αυτά θα διατεθούν για τους Νορβηγούς, αφού οι ΗΠΑ πάρουν τις περικοπές τους για το υπερτιμημένο στρατιωτικό υλικό τους, φυσικά. Οι Πολωνοί διπλωμάτες θα τελειώσουν τη δουλειά τους για να πείσουν τους Νορβηγούς ομολόγους τους πως η Πολωνία και οι κακοπροαίρετοι Ουκρανοί συνάδελφοί τους έχουν αξίωση για την επιβράβευση της Νορβηγίας.

Αν και η Πολωνία θα μπορούσε αντ' αυτού να απαιτήσει από τους κατασκευαστές όπλων του ΝΑΤΟ να παραδώσουν μερικά από τα πολλά δισεκατομμύρια που βγάζουν από την καταστροφή της Ουκρανίας, αυτός ο χαρταετός δεν θα πετάξει ποτέ με τους άλλους μετόχους της BlackRock, της Vanguard και της Raytheon. Αν και θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η Πολωνία θα μπορούσε να εισπράξει χρήματα εξάγοντας τα δικά της όπλα, η Πολωνία δεν είναι πλέον μια βιομηχανική δύναμη. Τα ναυπηγεία του Γκντανσκ δεν είναι καν μια σκιά του πρώην εαυτού τους και, αν και η κυβέρνησή της δεν μπορεί ή δε θέλει να το δει, ο βασικός ρόλος της Πολωνίας στις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού του ΝΑΤΟ έχει ποιοτικά αλλάξει.

Έφυγαν οι γενναίοι ναυπηγοί του Γκντανσκ και οι ανθρακωρύχοι ορυκτών καυσίμων της Σιλεσίας και μια ομάδα άτονων εταιρειών που συνδέουν την Πολωνία στο πλέγμα παγκοσμιοποίησης του ΝΑΤΟ. Αν και εταιρείες όπως η Amazon που χρησιμοποιούν την Πολωνία ως πηγή φθηνού εργατικού δυναμικού έχουν φέρει κάποια οφέλη στην Πολωνία, τέτοια κέρδη έχουν πλήξει την κάποτε φημισμένη ανεξαρτησία της Πολωνίας. Καλή τύχη στους εργαζομένους τους στην απεργία για καλύτερες συνθήκες στα απέραντα κάτεργα του ΝΑΤΟ.

Και καλή τύχη επίσης σε όλους εκείνους τους Πολωνούς που εργάζονται στις μεγάλες πτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις τους, οι οποίες βασίζονται σε σιτηρά από την Ουκρανία, μια χώρα όπου εταιρείες όπως η Monsanto έχουν αγοράσει περισσότερη καλλιεργήσιμη γη από ολόκληρη την ιταλική χερσόνησο. Καλή τύχη στους Πολωνούς στρατιώτες που μάχονται για τα μεγάλα αγροκτήματα της Monsanto, παρόλο που τα αγροκτήματα της ίδιας της Πολωνίας αγοράζονται βάσει της αμείλικτης επιταγής εξορθολογισμού της ΕΕ.

Η γεωργία, η επισιτιστική ασφάλεια και η επισιτιστική κυριαρχία παραμένουν ζωτικής σημασίας από πολλές απόψεις. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ, όπως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο συνεργάτης των Ναζί Τζορτζ Σόρος, έχουν διακηρύξει ότι η Ουκρανία δεν είναι μόνο ο σιτοβολώνας της Ευρώπης, αλλά το γρανάζι της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων του ΝΑΤΟ. Αν και θα έπρεπε να το είχαν σκεφτεί πριν τζογάρουν τις σκιώδεις φάρμες της Monsanto στους Ναζί του Αζόφ, κατηγορώντας για τη δική τους χονδροειδή ανευθυνότητα τον Πούτιν, τον μόνιμο κακό της παντομίμας, είναι τουλάχιστον ανειλικρινές.

Το ότι η Πολωνία δεν μπορεί ή δε θέλει να δει πως οι αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων του ΝΑΤΟ είναι ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα, δεν φταίει η Ρωσία. Αλλά τότε η Πολωνία δεν μπορεί να δει ότι ήταν το ουκρανικό, όχι το ρωσικό, ναυτικό που απέκλεισε 75 πλοία από 17 κράτη στα λιμάνια του Nikolaev, Kherson, Chernomorsk, Mariupol, Ochakov, Odessa και Yuzhniy ναρκοθετώντας τις παρακείμενες πλωτές οδούς, ενώ οι Ρώσοι εχθροί της Πολωνίας προσπαθούν να αποναρκοθετήσουν τα ίδια λιμάνια.

 
Και, όσον αφορά τον Πούτιν που λιμοκτονεί τον κόσμο αποκλείοντας την Ουκρανία, η μαζική πείνα αποτελεί εδώ και καιρό μέρος του επιχειρηματικού μοντέλου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν τα 193 εκατομμύρια άτυχοι που αντιμετωπίζουν σήμερα την πείνα ως αποτέλεσμα των συστημάτων διανομής τροφίμων του ΝΑΤΟ. Οι συνεχιζόμενες κυρώσεις του ΝΑΤΟ στα ρωσικά τρόφιμα και στο πετρέλαιο και τα λιπάσματα της Ρωσίας απλώς τονίζουν τα πράγματα και, αν η Πολωνία είναι ευχαριστημένη με αυτό, ας είναι.

Ωστόσο, καθώς η Πολωνία έχει στρώσει το κρεβάτι της, ας περιμένουμε με ανυπομονησία τον επόμενο ουκρανικό γύρο, ο οποίος θα ξεκινήσει όταν η Ρωσία εξασφαλίσει τον έλεγχο της Ανατολικής Ουκρανίας. Τότε θα ξεκινήσει ένα φεστιβάλ γυμνοσάλιαγκων μεταξύ μιας πλήρως κινητοποιημένης Ρωσίας από τη μια πλευρά και όποιου μπορούν να συγκεντρώσουν ο Zelensky και οι φίλοι του από την άλλη. Αν και το καθεστώς Ζελένσκι χρησιμοποιεί τώρα το καλύτερο υλικό του ΝΑΤΟ, επειδή χρειάζεται εκπαιδευμένους στρατιώτες για να χειριστούν αυτά τα προηγμένα συστήματα, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην κινητοποίηση της Βαρσοβίας.

Αν και η Πολωνία μπορεί να περιορίσει την πυρά στην Ουκρανία συνεχίζοντας να στέλνει «εθελοντές» εκεί, αυτό εγείρει το ζήτημα ότι η Πολωνία εκλιπαρεί τη Νορβηγία για χαρτζιλίκι επειδή αρνείται να συναλλάσσεται με τη Ρωσία.

Η Πολωνία δεν μπορεί να διεξαγάγει πόλεμο με επιτυχία σε βάρος μιας άλλης χώρας. Επειδή οι πόλεμοι είναι πολύ ακριβές υποθέσεις, η Πολωνία θα μείνει μόνη της αν πάει για ρήξη. Γιατί η Πολωνία πρέπει να ανεβαίνει στο στόχαστρο στην Ουκρανία; Να αποσπάσει τις κενές πετρελαιοπηγές της Γαλικίας από την Ουκρανία και να ενσωματώσει με κάποιο τρόπο αυτές και τις χτυπημένες ναζιστικές λεγεώνες τους στα συστήματα διανομής του ΝΑΤΟ; Να σταματήσει η Γερμανία να παίρνει ρωσικό πετρέλαιο ώστε να καταρρεύσει η Ευρωχώρα;

Η Πολωνία θα πρέπει να αφήσει στη μία πλευρά την περήφανη στρατιωτική της ιστορία, τις Πύλες της Βιέννης, το Krojanty και το Monte Casino και να δοκιμάσει τη realpolitik όσο υπάρχει ακόμη χρόνος. Οι Πολωνοί δεν πρέπει να πεθαίνουν για τον Zelensky, τον von der Leyen, τον Soros, τη Vanguard ή την BlackRock. Εάν οι Πολωνοί πρέπει να πεθάνουν, τότε θα πρέπει να πεθάνουν, όπως έχουν πεθάνει Πολωνοί πριν από αυτούς, για ό,τι είναι καλό, για την Πολωνία και όχι για τους ολιγάρχες του ΝΑΤΟ.

Εάν η Πολωνία θέλει να γίνει ο πρωταγωνιστής της Ευρώπης, οι διπλωμάτες της θα πρέπει να αποστασιοποιηθούν από τα ασήμαντα στόματα της Ουκρανίας και θα πρέπει να κάνουν προτροπές στην Κίνα, την Ουγγαρία και τη Σερβία για να βρουν μια διέξοδο από αυτό το ουκρανικό χάλι που προκλήθηκε από τους ίδιους. Η Πολωνία πρέπει να σταματήσει να προκαλεί παιδαριώδεις εκρήξεις, να αποστασιοποιηθεί από τα πορτοφόλια του ΝΑΤΟ και να σκεφτεί τι είναι καλύτερο για την Πολωνία, παρά τι ενισχύει τα αποτελέσματα των Boeing, General Dynamics, General Electric, Honeywell, Huntington, Lockheed Martin, Northrop, Raytheon και Textron.
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail