Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ιστορικό πλαίσιο είναι ότι ο Ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Vasily Nebenzya εξήγησε ήδη την τεχνητά κατασκευασμένη προέλευση της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης στα τέλη του περασμένου μήνα. Εν ολίγοις, μίλησε για τις οικονομικές συνέπειες που προκάλεσε η αντίδραση της Δύσης στον COVID (ιδιαίτερα σε σχέση με τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τον επηρεασμό της ζήτησης τροφίμων), τη ναρκοθέτηση των ουκρανικών λιμανιών από το Κίεβο και τις αντιρωσικές κυρώσεις. Ο Πρόεδρος Πούτιν επανέλαβε αργότερα αυτά τα αίτια σε μια τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα αργότερα την ίδια μέρα που συναντήθηκε με τον Macky Sall, τον Πρόεδρο της Αφρικανικής Ένωσης. Ο καλεσμένος του εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην εξήγηση του Κρεμλίνου δηλώνοντας πως «οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχουν επιδεινώσει αυτήν την κατάσταση και τώρα δεν έχουμε πρόσβαση σε σιτηρά από τη Ρωσία, κυρίως στο σιτάρι».
Όλο αυτό το διάστημα και παρά τις τεχνητά κατασκευασμένες ρίζες της επισιτιστικής κρίσης που βρίσκονται εντελώς πέρα από τον έλεγχο της Ρωσίας, η Μόσχα έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει το Κίεβο να συνεχίσει τουλάχιστον τις εξαγωγές σιταριού του στον Παγκόσμιο Νότο. Για τον σκοπό αυτό, πρότεινε τέσσερις πιθανούς διαδρόμους: την Αζοφική Θάλασσα, τη Μαύρη Θάλασσα, χερσαία μέσω Λευκορωσίας καθ' οδόν προς τους λιμένες της Βαλτικής και σε όλη τη Δυτική Ευρώπη. Αρκεί να πούμε ότι το Κίεβο έχει αρνηθεί κατηγορηματικά να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε από αυτά τα μέσα, αν και αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο Nebenzya ανέφερε στην ομιλία του στα τέλη του περασμένου μήνα ότι η Ρωσία έχει «βάσιμες υποψίες» να πιστεύει πως το Κίεβο εξάγει σιτάρι σε εκείνες τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες που έχουν ήδη άφθονα αποθέματα αυτού του εμπορεύματος σε αντάλλαγμα για όπλα ακριβώς όπως συνέβη με τις Κεντρικές Δυνάμεις κοντά στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό υποδηλώνει ότι η ΕΕ αποθηκεύει σιτάρι που δε χρειάζεται καν για να το κρατήσει μακριά από την παγκόσμια αγορά, ίσως για να «ανταμείψει» αργότερα τις συμμορφούμενες κυβερνήσεις σε όλο τον παγκόσμιο Νότο με λίγα αποκόμματα σε αντάλλαγμα να της προσφέρουν προνομιούχες πρόσβαση στους φυσικούς τους πόρους που το μπλοκ προσπαθεί να αντικαταστήσει από τη Ρωσία αφού οι ΗΠΑ την ανάγκασαν να «αποσυνδεθεί» μονομερώς από τη χώρα αυτή. Όπως και να έχει, το Κίεβο θα μπορούσε ακόμα θεωρητικά απλώς να εξάγει το σιτάρι του μέσω της πρόσφατα ελεγχόμενης από τη Ρωσία Αζοφικής Θάλασσας, αλλά αρνείται να το πράξει εκτός εάν λάβει πυραύλους κατά πλοίων. Ο λόγος για τον οποίο κάνει έχει αυτήν την απαίτηση αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι επειδή οι συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας για τη δημιουργία ενός λεγόμενου «διαδρόμου σιτηρών» στη Μαύρη Θάλασσα φαίνεται να σημειώνουν πρόοδο.
Το αναφερόμενο σχέδιο που δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα είναι η Τουρκία να βοηθήσει το Κίεβο να ναρκοθετήσει τα ύδατα κοντά στην Οδησσό και στη συνέχεια να συνοδεύσει τα πλοία της με σιτηρά στα διεθνή ύδατα, μετά τα οποία ρωσικά πολεμικά πλοία θα τα συνοδεύσουν στον Βόσπορο. Μάλιστα, πολλοί πιστεύουν ότι ακριβώς αυτό το σχέδιο ώθησε τον Υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ να επισκεφθεί την Τουρκία την Τετάρτη για να συζητήσει πιο εκ του σύνεγγυς τις πιο ευαίσθητες λεπτομέρειες. Μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών τους, είπε πως η Ρωσία συμφώνησε να διασφαλίσει την ασφάλεια των πλοίων μεταφοράς ουκρανικών σιτηρών, αλλά εξέφρασε απαισιοδοξία για την προθυμία του Κιέβου να προχωρήσει σε αυτήν την πρόταση. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι ο Τούρκος Υπουργός Γεωργίας και Δασών ανακοίνωσε μόλις την προηγούμενη ημέρα που το Κίεβο συμφώνησε να δώσει στη χώρα του έκπτωση 25% στο σιτάρι.
Αυτό υποδηλώνει ότι το Κίεβο μπορεί πράγματι να υποστηρίξει σοβαρά αυτήν την πρόταση, αν και η απροσδόκητη δημόσια απαίτησή του για όπλα σε αντάλλαγμα για την επανέναρξη της εξαγωγής σιταριού δια θαλάσσης θα μπορούσε να σημαίνει πως πιστεύει ότι η συμφωνία είναι αρκετά κοντά για να δώσει κάποιος στη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αυτό που θέλει για να συμβεί αυτό. Θα πρέπει να ειπωθεί, ωστόσο, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική σχέση μεταξύ των πυραύλων κατά πλοίων και της επανέναρξης της εξαγωγής σιταριού δια θαλάσσης, καθώς το προτεινόμενο σχέδιο απαιτεί από την Τουρκία-μέλος του ΝΑΤΟ να συνοδεύει τα πλοία του Κιέβου στα διεθνή ύδατα, μετά θα συνοδεύονται από ρωσικά πολεμικά πλοία στον Βόσπορο. Δεν υπάρχει αξιόπιστο σενάριο όπου η Ρωσία θα επιτεθεί στην Τουρκία, ειδικά όχι αφού συνεργαστεί μαζί της για την επίτευξη αυτής της συμφωνίας, επομένως το Κίεβο δεν χρειάζεται στην πραγματικότητα πυραύλους κατά πλοίων για την ασφάλειά του.
Το αποκαλούμενο «αδιέξοδο» για την επίλυση της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης είναι εξίσου τεχνητά κατασκευασμένο με την προέλευσή του, αφού το Κίεβο έχει τώρα ανοιχτά δηλώσει ότι δεν θα συνεχίσει τις εξαγωγές σιταριού δια θαλάσσης στον Παγκόσμιο Νότο, εκτός εάν λάβει πρώτα αντιπλοϊκούς πυραύλους. Όλα όσα είχαν υποστηρίξει τα δυτικά MSM υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ότι η Ρωσία κρατά όμηρους τις αναπτυσσόμενες χώρες ισχύουν για τους πληρεξουσίους του στο Κίεβο, κάτι που είχε ήδη συνειδητοποιήσει ο Πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης Sall, γι' αυτό και επέκτεινε εμπιστοσύνη στους ισχυρισμούς του Κρεμλίνου πως δεν ευθύνεται για αυτή την κρίση. Τώρα που το Κίεβο κρατά επίσημα όμηρο τον Παγκόσμιο Νότο, αυτές οι χώρες δεν έχουν κανένα λόγο να εμπιστευτούν ξανά τους δυτικούς προστάτες του, αφού ενέκριναν τις εξαγωγές τροφίμων με όπλα στις αναπτυσσόμενες χώρες.