 |
| OpenClipart-Vectors / pixabay |
Bradley Blankenship - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα στοιχεία του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (CPI) σε όλο τον κόσμο και οι πολιτικές κρίσεις μόλις αυτήν την εβδομάδα δείχνουν πώς ο οικονομικός πόλεμος εναντίον της Ρωσίας βλάπτει τους φτωχότερους και αποσταθεροποιεί τον κόσμο.
Την Τετάρτη, η έκθεση του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ για τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (CPI) για τον Μάρτιο, η οποία είναι μια βασική μέτρηση του πληθωρισμού, έδειξε ότι ο πληθωρισμός από έτος σε έτος αυξήθηκε κατά 8,5%, που σημαίνει πως, κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι πληρώνουν 8,5%. περισσότερα για τα ίδια πράγματα από πέρυσι. Πρόκειται για την υψηλότερη άνοδο των τιμών από το Δεκέμβριο του 1981.
Επιπλέον, τα προϊόντα που επηρεάζονται περισσότερο είναι τα είδη πρώτης ανάγκης, π.χ. πράγματα όπως η τροφή, η στέγη και τα καύσιμα, ενώ τα λιγότερο βασικά πράγματα παρουσίασαν μικρότερη άνοδο. Αυτό αναπόφευκτα σημαίνει ότι οι φτωχοί επηρεάζονται περισσότερο από τον αυξανόμενο πληθωρισμό, καθώς αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού τους για τα απαραίτητα, σύμφωνα με ανάλυση του διάσημου University of Pennsylvania Wharton School.
Οι φτωχότερες χώρες επηρεάζονται επίσης εξαιρετικά από τον πληθωρισμό για αυτούς τους ίδιους λόγους, τόσο πολύ που προκαλεί εκτεταμένη πολιτική αστάθεια. Μόνο την περασμένη εβδομάδα σημειώθηκαν ταραχές που προκλήθηκαν από τον πληθωρισμό στο Περού και η αποπομπή του πρώην πρωθυπουργού του Πακιστάν Imran Khan, ο οποίος επηρεάστηκε από τον πληθωρισμό, ακόμη κι αν οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να είχαν ρόλο σε αυτή την κατάσταση.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η κύρια αφήγηση λέει πως υπάρχει περιορισμένη ζήτηση από τότε που οι άνθρωποι ήταν σε lockdown λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας Covid-19 ή ότι οι άθλιοι έλεγχοι τόνωσης που εκδόθηκαν το 2020 εξακολουθούν να προκαλούν άνοδο της ζήτησης. Αλλά νομίζω ότι το πιο σημαντικό σημείο είναι πως η πλευρά της προσφοράς της οικονομίας –όχι η ζήτηση– έχει επηρεαστεί σοβαρά.
Πρώτον, είναι η πανδημία. Τα κύματα του Covid-19 έχουν σε διάφορα σημεία βγάλει νοκ-άουτ ολόκληρους τομείς της οικονομίας αφού τόσοι πολλοί άνθρωποι αρρώστησαν ταυτόχρονα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ επικαιροποίησαν τις κατευθυντήριες γραμμές της καραντίνας κατά τη διάρκεια του κύματος Omicron του Δεκεμβρίου, επειδή θα είχαν χτυπήσει ολόκληρα νοσοκομειακά συστήματα ταυτόχρονα και γιατί η Κίνα, με την έλλειψη (μέχρι τώρα) εστιών, σημείωσε αύξηση του ΔΤΚ κατά 0,9% σε ολόκληρο το έτος του 2021.
Δεύτερον, η κλιματική αλλαγή είναι ένας σημαντικός και πιθανώς παραγνωρισμένος παράγοντας. Θεωρώ τον εαυτό μου κατά συρροή απαισιόδοξο, γι' αυτό βρήκα ένα κομμάτι του Νοεμβρίου 2021 από τον σύμβουλο Umair Haque με έδρα το Λονδίνο τόσο διορατικό.
Όπως πολύ σωστά τόνισε, ό,τι παράγουμε και καταναλώνουμε προέρχεται από τη φύση. Δεν υπάρχει ούτε μία βιομηχανία στον πλανήτη που να μην επηρεαστεί άμεσα από την κλιματική αλλαγή – και πολλοί κλάδοι, όπως ημιαγωγοί, ξυλεία, βασικά είδη διατροφής και πολλά άλλα, επλήγησαν από κλιματικά φαινόμενα που έπληξαν την παραγωγή πέρυσι. Αν και δε συμμερίζομαι ολόκληρη την ανάλυσή του σε αυτό το κομμάτι, καθώς υποστηρίζει πως ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα κατανάλωσης μας βρίσκεται σε ένα τέλος, αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο που πρέπει να τονιστεί.
Τέλος, ο κύριος ελέφαντας στο δωμάτιο είναι η παγκόσμια σύγκρουση – και ειδικά το νέο πεδίο μάχης του οικονομικού πολέμου. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει εμποδίσει τον παγκόσμιο εφοδιασμό τροφίμων, προκαλώντας αύξηση των τιμών, καθώς και οι δύο χώρες είναι απαραίτητοι εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων. Ωστόσο, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ενός μεγάλου εξαγωγέα ορυκτών καυσίμων και του μεγαλύτερου εξαγωγέα λιπασμάτων στον κόσμο, αποτελούν τεράστιες πληθωριστικές πιέσεις που δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως, αλλά ήδη επηρεάζουν την πλευρά της προσφοράς.
Ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να φτάσει στην κορυφή της αφήγησης βαφτίζοντας τον πληθωρισμό «η αύξηση των τιμών του Πούτιν». Στην πραγματικότητα, ήταν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους που επέλεξαν να εμπλακούν σε οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας επιβάλλοντας μονομερείς κυρώσεις. Τίποτα δεν υπαγόρευσε να τεθούν σε ισχύ αυτές οι πολιτικές – και η ανάκαμψη του ρωσικού ρουβλίου τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύει ότι αυτές οι πολιτικές δε λειτουργούν καν.
Επιπλέον, οι αυξήσεις των τιμών ήταν ήδη σε ισχύ σε πράγματα όπως τα λιπάσματα πριν από τον πληθωρισμό. Οι ΗΠΑ είχαν ήδη επιβάλει δασμούς στις αμερικανικές εισαγωγές φωσφορικών λιπασμάτων από μέρη όπως η Ρωσία και το Μαρόκο, τα οποία ωθούσαν σε σημαντικές πληθωριστικές πιέσεις. Επίσης, όπως σημείωσε η Wall Street Journal τον Ιανουάριο, ένα άλλο σημείο πληθωριστικής πίεσης ήταν οι κυρώσεις των ΗΠΑ στη Λευκορωσία – η οποία ελέγχει περίπου το 20% της παγκόσμιας αγοράς ποτάσας, ένα σημαντικό συστατικό για τα λιπάσματα.
Με το θερμό πόλεμο στην Ουκρανία και την προσπάθεια των ΗΠΑ να απομονώσουν πλήρως τη Ρωσία από τις παγκόσμιες αγορές σε πλήρη ισχύ, αυτές οι πιέσεις θα επιδεινωθούν – και θα επηρεάσουν τους φτωχότερους ανθρώπους στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Όπως σημειώθηκε προηγουμένως, αυτό προκαλεί ήδη οικονομικές δυσχέρειες και πολιτική αναταραχή, την οποία μπορούν ακόμη και να σημειώσουν σε μέσα όπως το CNN, αν και με διαφορετική διατύπωση, στο πλαίσιο του Περού και του θλιβερού ΔΤΚ του Μαρτίου 9,54%.
Μπορούμε να τηρήσουμε όποια ηθική στάση θέλουμε για την Ουκρανία, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι απόπειρες οικονομικής απομόνωσης της Ρωσίας βλάπτουν ήδη τους φτωχότερους σε σημείο που προκαλούν ταραχές στους δρόμους. Αυτό μπορεί να είναι ένα παράδειγμα «αεπιθύμητων συνεπειών», ωστόσο, οι πλούσιοι δεν είναι μόνο απομονωμένοι από τον πληθωρισμό, αλλά και οι εξαιρετικά πλούσιοι επωφελούνται από αυτόν. Ίσως όχι και τόσο ακούσια.