Η προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να αντιμετωπίσουν, να περιορίσουν και να υπονομεύσουν τις οικονομίες τόσο της Ρωσίας όσο και της Κίνας συνεχίζεται αμείωτη. Έχοντας εγκαινιάσει έναν οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας μέσω των κυρώσεων, οι ΗΠΑ επιδιώκουν επίσης να εντείνουν την επίθεσή τους κατά της οικονομίας της Κίνας.
Δρ Leon Tressell - southfront.org - Παρουσίαση Freepen.gr
Πάνω από ένα χρόνο μετά την άνοδο στην προεδρία, ο Μπάιντεν δεν έχει ανακαλέσει κανέναν από τους τιμωρητικούς δασμούς που επέβαλε ο Τραμπ στην οικονομία της Κίνας, οι οποίοι συνέβαλαν στην αύξηση των τιμών για τους Αμερικανούς καταναλωτές. Αντίθετα, το καθεστώς Μπάιντεν επιδιώκει να εντείνει τις προσπάθειές του για να υπονομεύσει την οικονομική πρόκληση της Κίνας στην αμερικανική ηγεμονία στην παγκόσμια οικονομία.
Αυτή είναι μια στιγμή που το εμπορικό έλλειμμα των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα συνεχίζει να φτάνει σε ιστορικά υψηλά. Το 2021 το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα αυξήθηκε από 124 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 σε 151 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021. Αυτό δείχνει τη συνεχιζόμενη πτώση της αμερικανικής οικονομίας.
Στην ομιλία του την Τρίτη 1 Μαρτίου ο Μπάιντεν δήλωσε ότι θα επιδιώξει να μειώσει τον πληθωρισμό που αντιμετωπίζουν οι απλοί Αμερικανοί:
«Θα «αγοράζουμε αμερικανικά» για να βεβαιωθούμε ότι τα πάντα, από το κατάστρωμα ενός αεροπλανοφόρου μέχρι το ατσάλι στα προστατευτικά κιγκλιδώματα του αυτοκινητόδρομου κατασκευάζονται στην Αμερική. Αλλά για να ανταγωνιστούμε για τις καλύτερες θέσεις εργασίας του μέλλοντος, πρέπει να ισοπεδώσουμε τους όρους ανταγωνισμού με την Κίνα και άλλους ανταγωνιστές».
Φυσικά, θα μπορούσε να βοηθήσει τους Αμερικανούς καταναλωτές εξαλείφοντας τους εμπορικούς δασμούς που επιβλήθηκαν σε κινεζικά προϊόντα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον Πρόεδρο Τραμπ. Αντίθετα, ο Μπάιντεν επιδιώκει να εφαρμόσει μια σειρά από τιμωρητικά μέτρα που θα επιδιώξουν να υπονομεύσουν το κινεζικό εμπόριο και τη μεταποίηση. Το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων πιθανότατα θα εντείνει τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς με την Κίνα. Και αυτό την στιγμή που οι ΗΠΑ ωθούν τις σχέσεις με τη Ρωσία σε επικίνδυνα επίπεδα εχθρότητας που θυμίζουν την κουβανική πυραυλική κρίση.
Οι αμερικανικές προσπάθειες για περαιτέρω υπονόμευση της Κίνας περιλαμβάνουν την πιθανή χρήση του Άρθρου 301 του νόμου περί εμπορίου που επιτρέπει στους Αμερικανούς αξιωματούχους να επιβάλλουν κυρώσεις σε εμπορικούς εταίρους των οποίων οι πολιτικές παραβιάζουν την εμπορική νομοθεσία. Σύμφωνα με την Wall Street Journal, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να αποτρέψουν την πρόκληση της Κίνας στην αμερικανική κυριαρχία σε βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας όπως οι ημιαγωγοί (τσιπς), η τεχνητή νοημοσύνη, το 5G και τα ηλεκτρικά οχήματα.
Την Τρίτη 1 Μαρτίου, το Γραφείο του Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ δημοσίευσε την ετήσια έκθεσή του, η οποία ανέφερε σαφώς ότι η Κίνα εξακολουθεί να ασκεί αθέμιτες εμπορικές πρακτικές τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να λάβουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν. Ωστόσο, η έκθεση δεν έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με το πώς θα γίνει αυτό.
«Είμαστε ξεκάθαροι για τον διπλασιασμό της Κίνας στις επιζήμιες εμπορικές και οικονομικές καταχρήσεις της», οι οποίες ισχυρίζεται ότι έχουν βλάψει τους Αμερικανούς εργαζόμενους. Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση πως οι αμερικανικές εταιρείες μετέφεραν οικειοθελώς το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους στην Κίνα για να επωφεληθούν από το χαμηλά αμειβόμενο αλλά υψηλής ειδίκευσης εργατικό δυναμικό στην Κίνα.
Η έκθεση δεν ανεβάζει τους τόνους όταν περιγράφει λεπτομερώς τα οικονομικά «εγκλήματα» της Κίνας:
«Αυτές οι επιζήμιες ενέργειες περιλαμβάνουν τους δασμούς και τους μη δασμολογικούς φραγμούς της Κίνας για τον περιορισμό της πρόσβασης στην αγορά, τα προγράμματα καταναγκαστικής εργασίας επικυρωμένα από την κυβέρνηση, την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα σε πολλούς τομείς, τις βιομηχανικές πολιτικές που χρησιμοποιούν άδικες επιδοτήσεις και ευνοούν την υποκατάσταση των εισαγωγών και τις εξαγωγικές επιδοτήσεις (συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης των εξαγωγών). Περιλαμβάνουν επίσης καταναγκαστικές μεταφορές τεχνολογίας, παράνομη απόκτηση και παραβίαση αμερικανικής πνευματικής ιδιοκτησίας, λογοκρισία και άλλους περιορισμούς στο Διαδίκτυο και την ψηφιακή οικονομία και την αποτυχία παροχής μεταχείρισης σε αμερικανικές εταιρείες σε πολλούς τομείς συγκρίσιμη με τη μεταχείριση που λαμβάνουν οι κινεζικές εταιρείες σε αυτούς τους τομείς στις Ηνωμένες Πολιτείες»
Συνεχίζει με τον μάλλον ειρωνικό ισχυρισμό ότι οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να περιορίσουν τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας από την Κίνα στην επαρχία Xinjiangas, «Οι Αμερικανοί και οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο δε θέλουν προϊόντα που κατασκευάζονται με καταναγκαστική εργασία στα ράφια των καταστημάτων…».
Αυτή η υποκρισία αποσιωπά την εκτεταμένη κατάχρηση εργασίας στις φυλακές στις ΗΠΑ από περισσότερες από 4.100 εταιρείες . Πάνω από 63.000 κρατούμενοι εργάζονται σε εργαστήρια φυλακών με αμοιβή από 0,50 έως 2 δολάρια. Εν τω μεταξύ, δεκάδες χιλιάδες άλλοι αποστέλλονται σε προγράμματα απελευθέρωσης εργασίας που εργάζονται με παρόμοιους μισθούς σε επικίνδυνες συνθήκες σε αγροτικές εγκαταστάσεις.
Οι συνεχείς προσπάθειες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να υπονομεύσει την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας είναι σημάδι αδυναμίας και όχι δύναμης. Η ιστορία δείχνει ξανά και ξανά ότι οι αυτοκρατορίες σε παρακμή σπάνια φεύγουν από τη σκηνή της ιστορίας χωρίς μάχη. Ο οικονομικός πόλεμος της Ουάσιγκτον εναντίον της Κίνας είναι σύμπτωμα της συνεχιζόμενης παρακμής του αμερικανικού καπιταλισμού, ο οποίος έχει πολλές δομικές αδυναμίες που φαίνεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η αποτυχία του προγράμματος υποδομής του Μπάιντεν Build Back Better.
Ο σημερινός αγώνας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας θυμίζει τους Πουνικούς Πολέμους μεταξύ του μιλιταριστικού κράτους της Ρώμης και του εμπορικού κράτους της Καρχηδόνας. Οι γεωοικονομικές και πολιτικές αντιπαλότητες μετέτρεψαν τους πρώην συμμάχους σε θανάσιμους εχθρούς.
Βλέπουμε ένα παρόμοιο σενάριο να διαδραματίζεται στον 21ο αιώνα μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1972 ο Νίξον εγκαινίασε μια νέα εποχή θετικών σχέσεων με την Κίνα καθώς οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να απομονώσουν τη Σοβιετική Ένωση. Τώρα 40 χρόνια μετά και οι ΗΠΑ θέλουν να υποτάξουν το Πεκίνο με τον τρόπο που το κατέστειλαν την περίοδο που είναι γνωστή στην Κίνα ως «Αιώνας της Ταπείνωσης».
Μένει να φανεί εάν το καθεστώς του Πεκίνου αντλεί μαθήματα από την ιστορία του παρελθόντος. Μπορεί να συνεχίσει να επιδιώκει συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενώ η Αμερική κάνει κινήσεις στο οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό μέτωπο για να την υπονομεύσει και να την απομονώσει. Εναλλακτικά, μπορεί να αναλάβει δράση για να διασφαλίσει ότι θα καταλήξει όπως η Καρχηδόνα.