«Επιχείρηση ΤΕΝΤ»: Η τελευταία μάχη του πολέμου στη Ρόδο…

Η τελευταία μάχη του Β Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη μεταξύ των δυνάμεων του Άξονα και των Συμμάχων, δόθηκε στην Ελλάδα τον Μάιο του 1945!

Από: militaire.gr - Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Μια άγνωστη επιχείρηση με την επωνυμία «ΤΕΝΤ» στην οποία πήραν μέρος και ιερολοχίτες, σχεδιάστηκε και ολοκληρώθηκε στην Ρόδο, προκειμένου να εξολοθρευθεί η επικίνδυνη και καλά εξοπλισμένη γερμανική φρουρά που είχε εγκλωβιστεί στα Δωδεκάνησα μετά την κατάρρευση των ναζί και την αυτοκτονία του Αδόλφου Χίτλερ, στις 30 Απριλίου.

Δυο ημέρες αργότερα- στις 2 Μαΐου-, ο διοικητής της ταξιαρχίας «Ρόδος» υποστράτηγος  Ότο Βάγκνερ, σήμανε συναγερμό αλλά πλέον ήταν αργά..

Η επίθεση είχε αρχίσει…

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ 

Η επιδρομή που έγινε για την καταρράκωση του ηθικού των Γερμανών στρατιωτών που παρέμεναν εγκλωβισμένοι σε τέσσερα νησιά της Δωδεκανήσου, αφού η Γερμανία είχε χάσει τον πόλεμο, ονομάστηκε Επιχείρηση «ΤΕΝΤ», είναι γνωστή ως η τελευταία πολεμική επιχείρηση στη Νότια Ευρώπη.

Οι Γερμανοί στρατιώτες, λόγω έλλειψης μέσων για να φύγουν (ναυτικό, αεροπορία), είχαν αποκλειστεί σε τέσσερα νησιά της Δωδεκανήσου:  Ρόδο, Κω, Λέρο, Κάλυμνο.

Οι γερμανικές δυνάμεις ήταν πειθαρχημένες γιατί αποτελούντο από μονάδες ειδικής σύνθεσης (τάγμα 999) πρώην εγκλείστων των φυλακών και γενικά ποινικών. 

 Ήταν πειθαρχημένες, αλλά είχαν ελλείψεις στην τροφοδοσία, όχι όμως σε πυρομαχικά και το ηθικό τους ήταν σχετικά υψηλό ακόμα.

 Οι στρατιώτες ήταν διάσπαρτοι τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά.

Η συγκρότηση τους ήταν η εξής.

 4 Μηχανοκίνητα τάγματα (των 2 λόχων έκαστο) που είχαν αναδιοργανωθεί από τα υπολείμματα ταγμάτων πεζικού αμύνης νήσων της Ελαφράς Μεραρχίας Αφρικής 999 (κωδική ονομασία)

  1 επιλαρχία αρμάτων (των 3 λόχων)

  1 επιλαρχία αναγνωρίσεως (των 3 λόχων)  

999 1 Μοίρα πυροβολικού (των 3 πυροβολαρχιών) του ΙV Συντάγματος ΠΒ 999 1 αποβατικό τάγμα εφόδου (των 3 λόχων)

  1 Συγκρότημα σκαφών μεταφοράς πεζικού της 15 Μοίρας Πλοίων Αποβάσεων «Ρόδος», με περίπου 30 λέμβους.

   1 Λόχο Αμφιβίων Καταδρομών “Ρόδος”

   Το 627  Σύνταγμα επάκτιου πυροβολικού (των 18 πυροβολαρχιών)

   Τη Ναυτική μοίρα σκαφών ασφαλείας λιμένων «Δωδεκάνησος» και 

  Ιταλικές δυνάμεις ασφαλείας εσωτερικού, με διοικητή τον Ανχη Φερντινάντο Μιττίνο, γνωστό στους κατοίκους του νησιού εκείνη την εποχή!

Συνολικά, η γερμανική δύναμη του νησιού ανερχόταν σε 6.356 άνδρες και οι Ιταλοί αριθμούσαν σε 4.097 άνδρες. Καθόλου ευκαταφρόνητη δύναμη, για την άμυνα της Ρόδου!

Από την άλλη πλευρά, στο Αιγαίο κάτω από τη διοίκηση του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής επιχειρούσε η Δύναμη Επιχειρήσεων 142, στην οποία είχαν υπαχθεί η βρετανική ταξιαρχία  Καταδρομών,  ο Ιερός Λόχος, και η 5η ινδική ταξιαρχία.

Έτσι  οργανώθηκε προκεχωρημένη διακλαδική βάση επιχειρήσεων στη Σύμη, η οποία είχε ήδη απελευθερωθεί και από όπου θα σχεδιάζονταν και θα οργανώνονταν οι αμφίβιες καταδρομικές επιχειρήσεις.

 Σ’ αυτή τη βάση, είχαν έδρα 2 τάγματα  της 5ης Ινδικής Ταξιαρχίας, απόσπασμα του Ιερού Λόχου και τμήμα του επιτελείου της ταξιαρχίας Καταδρομών, που έλαβε την ονομασία  “Δύναμη 281”. Το απόσπασμα του Ιερού Λόχου, ενισχύθηκε σε δύναμη Διλοχίας μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου 1945 και  ονομάσθηκε “Απόσπασμα Σύμης”.

Οργανώθηκε λοιπόν και σχεδιάστηκε η επιχείρηση που δίκαια ονομάσθηκε «η κορωνίδα των καταδρομικών επιχειρήσεων του Ιερού Λόχου» με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση «ΤΕΝΤ» από το σύνολο των συμμαχικών δυνάμεων του στρατηγείου 281 , με στόχο την καταστροφή εχθρικών φυλακίων τόσο στο νησί της Ρόδου όσο και στο νησί της Αλιμιάς.  

Συμμετείχαν σ΄ αυτήν καταδρομικές δυνάμεις και δυνάμεις του στρατού.

Η Καταδρομική Δύναμη Επιχειρήσεων της Ρόδου αναχώρησε από τη Σύμη στις 0100 της 1ης Μαΐου 1945 και μεταφέρθηκε στην Τήλο, όπου παρέμεινε σε απόκρυψη όλη την ημέρα.

Η ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΟΙ ΡΟΔΙΤΕΣ

Ξημερώματα της 2ας Μαΐου 1945 οι δυνάμεις αποβιβάζονται σε δύο σημεία, στις δυτικές ακτές του νησιού της Ρόδου και συγκεκριμένα στους όρμους Πύργου και Αλυκής, της περιοχής Μονολίθου.

 Έχει προηγηθεί βομβαρδισμός αντιπερισπασμού στις δυτικές ακτές της νήσου, από το ελληνικό αντιτορπιλικό «Κρήτη» και το Γαλλικό «Ανζασιεν», με στόχο την παραπλάνηση των αμυνομένων.

 Αντικειμενικός σκοπός της επιχείρησης είναι η καταστροφή της επάκτιας πυροβολαρχίας των 88 χλστ. στην περιοχή Κυμμαράσι, καθώς και η καταστροφή των φυλακίων και οχυρών θέσεων στις θέσεις Στέλι, Άγιος Φωκάς, Νότι και Βουνάρα. 

Σημειωτέον ότι τις δυνάμεις οδήγησαν Ροδίτες ιχνηλάτες οδηγοί και συγκεκριμένα ο Λεωνίδας Κυρμιχάλης, ο Ευστάθιος Μπάλης,  ο Μιχάλης Σεΐτης, (Μιχαήλος), κι ο Βασίλης Μεταξάς. 

Διασταυρωμένες συμμετοχές Ροδίων στην επιχείρηση πέραν των ήδη αναφερθέντων  είναι οι: Χατζηνικολάου Κωνσταντίνος (Ντίνος), και Πασπαλάκης Λύσανδρος (Λύσος).

 Η εκτέλεση της επιχείρησης κρίθηκε υποδειγματική, ο αντικειμενικός σκοπός επετεύχθη πλήρως.

Οι καταδρομείς, επωφελούμενοι του σκότους και του αιφνιδιασμού,  επιτίθενται ταυτόχρονα και στις 4 οχυρές θέσεις, με πλήρη επιτυχία καταστρέφοντας την πυροβολαρχία και το σύνολο των λοιπών οχυρωματικών εγκαταστάσεων,  ενσπείροντας τον όλεθρο και συλλαμβάνοντας δεκάδες Γερμανών και Ιταλών αιχμαλώτων.

Τα τμήματα, μόλις βγήκαν στην ακτή, προχώρησαν γρήγορα για να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο. 

Μόλις όμως άκουσαν τα πυρά του αντιτορπιλικού  «Κρήτη», έσπευσαν και αυτοί να επιτεθούν νωρίτερα για να μην χάσουν τον αιφνιδιασμό.

 Η ταυτόχρονη προσβολή των δύο φυλακίων πέτυχε.

 Οι Γερμανοί διαλύθηκαν και προσπάθησαν να διαφύγουν. 

Οι απώλειες του εχθρού ήταν συνολικά 7 νεκροί και 6 αιχμάλωτοι.

Οι Ιερολοχίτες αφού κατέστρεψαν όλα τα όπλα και τα υλικά  των φυλακίων, συγκεντρώθηκαν στο προκαθορισμένο σημείο και ακολούθησαν το δρομολόγιο της επιστροφής για την ακτή, όπου θα τους παραλάμβαναν τα πλοιάριά τους. Κατά την διάρκεια της κίνησης, εμφανίστηκαν οι 3 Ιταλοί, που είχαν διαφύγει από το φυλάκιο για να σωθούν, οι οποίοι παραδόθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν.

 Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φωτιές που προκλήθηκαν από τις εμπρηστικές χειροβομβίδες των επιτιθεμένων, έκαιγαν μέρες.

 Όπως αναφέρεται σε κάθε εγχειρίδιο καταδρομικών ενεργειών, οι επιτεθείσες δυνάμεις με το σύνολο των αιχμαλώτων απεχώρησαν του πεδίου των επιχειρήσεων «με το πρώτο φως».

 Νεκροί Γερμανο-Ιταλοί περισσότεροι από 45. Συμμαχικές απώλειες, τραυματίες 2.

ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ

Για τη μη ενοχοποίηση του ντόπιου πληθυσμού,  οι Σύμμαχοι έκαναν διασπορά αγγλικών διακριτικών και παρελκόμενων ούτως ώστε να καταδειχτεί ότι η επιχείρηση ήταν έργο Αγγλικών δυνάμεων.

 Οι Γερμανοί πράγματι το πίστεψαν.

 Έτσι το μοναδικό μέτρο αντιποίνων ήταν η δήμευση  90 σφαγίων τα οποία υποχρέωσαν τους ντόπιους  να μεταφέρουν στην τοπική Διοίκηση και συγκεκριμένα στην περιοχή Ασώματος, της Απολακκιάς, υπό το Γερμανό υπολοχαγό Martiensen. 

Τρεις μέρες μετά, περίπολος, αποτελούμενη από τους Ιερολοχίτες  υπολοχαγούς Κάντα, Σαββάκη και Τσεπαπαδάκη, επιστρέφει για να διαπιστώσει την πλήρη επιτυχία της επιχείρησης και διανυκτερεύει στο Μονόλιθο, προκαλώντας τον ενθουσιασμό των χωριανών που προχώρησαν σε κωδωνοκρουσίες και ζητωκραυγές, υπέρ της Ελλάδας.

Η επιχείρηση αυτή κρίθηκε ως ιδιαιτέρως σημαντική για τρείς κύριους λόγους: για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε η παντοδυναμία των Γερμανών, στο κατεχόμενο νησί, με χτύπημα μέσα στην έδρα τους. 

Δεύτερον, καταρράκωσε το ήδη χαμηλό ηθικό των Γερμανικών δυνάμεων και τρίτο και σπουδαιότερο, τόνισε για ακόμα μια φορά την ελληνικότητα των νησιών αφού οι Ιερολοχίτες ήταν αυτοί που στην κυριολεξία απελευθέρωσαν τα Δωδεκάνησα.

 Έξι μέρες μετά την Επιχείρηση, οι Γερμανοί παραδίδονται στη Σύμη στις Συμμαχικές Δυνάμεις, παρουσία και του Διοικητή του Ιερού Λόχου.

 Ήταν το τέλος του πολέμου.

Πληροφορίες

Ροδιακή

Ροδούλα Λουλουδάκη

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail