Η Εκκλησία της Ελλάδος πρόσω ολοταχώς προς τα βράχια

analogicus / Pixabay

Διαβάζοντας μόνον τον τίτλο θα πουν οι περισσότεροι «ένα ακόμα αιρετικό κείμενο» και το πιθανότερο θα το προσπεράσουν. Οι λιγοστοί που θα διαβάζουν τις πρώτες παραγράφους θα πουν «άλλος ένας συριζαίος μηδενιστής», οι ελάχιστοι που θα φτάσουν μέχρι το τέλος ή θα συμφωνήσουν ή θα με μισήσουν μέχρι θανάτου. Ούτως ή άλλως σε αυτόν τον κόσμο όλα είναι + και –.

Γράφει ο Ζαχαρίας Μυτιληνιός

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ανοίγει και κλείνει το ζήτημα της σχέσης της Εκκλησίας με το Κράτος και κυρίως το διαχωρισμό τους. Όπου εκκλησία δε νοούνται όλα τα δόγματα και εκκλησίες, αλλά μόνον η κραταία Εκκλησία (και όχι θρησκεία) των Ορθοδόξων Χριστιανών της Ανατολικής Εκκλησίας του Χριστού (Χ.Ο.). Ακόμα και οι υπέρμαχοι του διαχωρισμού όταν τελικά ήρθαν στην εξουσία (2015-2019) καμία κίνηση δεν έκαναν για τον διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους και αυτό από μόνο του σε κάνει να αναρωτιέσαι… Τι είναι αυτό που μόλις έρθει κάποιος στην εξουσία το «άγιο δισκοπότηρο» που ακούει στο όνομα εκκλησία της Ελλάδας δεν το πειράζει κανείς; Η περιουσία της; Η δύναμη της στους πιστούς; Τα κοινά συμφέροντα; Όλα μαζί;

Θα ρωτήσει κάποιος «είσαι υπέρμαχος του διαχωρισμού;». Ειλικρινά μέχρι πριν μερικούς μήνες και μόνον στη συζήτηση έβγαζα φλύκταινες πόσο μάλλον να είμαι και υπέρμαχος. Όμως τους τελευταίους μήνες με την υπερβολική επιμονή της κυβέρνησης και ο τρόπος που χειραγωγεί την κοινή γνώμη και εν τέλει επιβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους πολίτες της μειοψηφίας μεν, αλλά του 35% του πληθυσμού της χώρας δε, και μάλιστα το κάνει μια κυβέρνηση που εκλέχθηκε με πολύ μικρότερο ποσοστό επί του συνόλου των κατοίκων της (για την ιστορία η ΝΔ πήρε 2.251.618 ψήφους σε σύνολο 9.984.934 ψηφοφόρων, άρα ποσοστό 22,5%) με κάνει να σκέφτομαι πλέον όλα τα σενάρια, όσο ακραία και αν είναι αυτά.

Κάνοντας λοιπόν μια αναδρομή στο παρελθόν των τελευταίων 12 ετών, όπου η χώρα μας διαρκώς διέρχεται από συμπληγάδες πέτρες προσπάθησα να θυμηθώ αλλά και αναζήτησα διαδικτυακά τις θέσεις της εκκλησίας και των εκπροσώπων της, όλον αυτόν τον καιρό και την στάση που κράτησαν ιδιαίτερα από άμβωνος.

Ενώ λοιπόν πάντα υπήρχαν φωνές φλογερών ιεραρχών και ιερέων, η εκκλησία ως επίσημος φορέας που εκφράζεται από την ΔΙΣ επί 12 χρόνια κρίσης ήταν τυφλή, κουφή έως και ανύπαρκτη. Έδωσε μια σημαντική μάχη με τα λαϊκά συσσίτια, ώστε να μην πεινάσει ο λαός, από εκεί και πέρα όμως σιωπή. Έγιναν τόσο πολλά που έπληξαν ακόμα και την ίδια (φορολόγηση ακίνητης περιουσίας, η διακοπή πρόσληψης έμμισθων ιερέων κλπ) και πάλι όμως η σιωπή της είναι αν μη τι άλλο εκκωφαντική.

Ερχόμαστε στο σήμερα.

Η εκκλησία λαμβάνει το μέρος της κυβέρνησης, συντάσσεται με τις εκ του αποτελέσματος λανθασμένες αποφάσεις της, κλείνει τις εκκλησίες, σταματάει τις Ιερές Πανηγύρεις, τις Λιτανείες και σχεδόν όλα τα μυστήρια πλην κηδειών, ερχόμενη ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό σε αντιπαράθεση με το 35% του λαού της χώρας.

Κατέστρεψε τα ίδια της τα οικονομικά, αφού πλέον στις εκκλησίες ο κόσμος είναι ελάχιστος και οικονομικά κατεστραμμένος. Στο πανέρι που κυκλοφορεί, σπάνια βλέπεις κάτι παραπάνω από 2€ ενώ τα παγκάρια γέμισαν κοκκινάκια. Δεν είναι τυχαίο ότι για αυτόν τον λόγο πολλές εκκλησίες αναγκάστηκαν να βάλουν τιμοκατάλογο στα κεριά γιατί δε βγαίνουν πλέον ούτε τα έξοδα για κεριά, ενώ ο ανοιχτός κλιματισμός αποτελεί ανέκδοτο ήδη από το καλοκαίρι…

Γιατί λοιπόν η Εκκλησία της Ελλάδος να αυτοκαταστραφεί;

Οι σκέψεις μας πάνε σε πολλά σενάρια, από τα απλά που σχετίζονται με την απειλή διακοπής της μισθοδοσίας, της φορολόγησης των κληροδοτημάτων, μέχρι σε και πιο ακραία σενάρια, που ο καθένας από εμάς μπορεί να φανταστεί.

Ίσως να ισχύουν όλα μαζί, δε θα μάθουμε ποτέ άλλωστε.

Πάντως η εκκλησία έκανε το μέγιστο λάθος στην παρούσα χρονική περίοδο. Δεν θα μιλήσω θεολογικά αλλά απλά και ξάστερα. Η εκκλησία δεν είχε κανέναν λόγο να μπει ανάμεσα στον επιστημονικό πόλεμο υπέρ και κατά των εμβολίων. Η εκκλησία με το να συνταχθεί με την κυβερνητική αφήγηση καταρχήν αποδέχθηκε ότι ο άνθρωπος δεν σώζεται από τον Θεό, αλλά μόνο από την επιστήμη, συνεπώς ο Θεός μπαίνει όχι σε δεύτερη αλλά στην τελευταία μοίρα λες και η επιστήμη δεν είναι ένα δώρο του Θεού. Από τη στιγμή που για τη Ζωή και το Θάνατο δεν αποφασίζει Αυτός αλλά ένας ιός, τότε ποια η χρησιμότητα της θρησκείας; Και όμως ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, που μάλιστα ανήκει στο «πελατολόγιό» της αφού είναι άνω των 60 ετών, αυτή η εντύπωση του δίνεται. Βλέπετε η εκκλησία δεν απευθύνεται στον αγράμματο του 1950 που τον έπαιζε όπως ήθελε, αλλά σε ανθρώπους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία πλέον έχουν τελειώσει Ανώτερη και Ανώτατη Εκπαίδευση και όταν η επίσημη εκκλησία τους εμπαίζει εκείνοι παίρνουν τα μπογαλάκια τους και φεύγουν, όντας προδομένοι.

Θα ρωτήσει κάποιος «και τι να κάνει;». Πολύ απλό, να σταθεί ΟΥΔΕΤΕΡΗ, να αφήσει την επιλογή στον κόσμο. Να προσευχηθεί ο Θεός να μας απαλλάξει από την πανδημία και να φωτίσει τους πιστούς να κάνουν την καλύτερη επιλογή για τους ίδιους.

Τώρα που πλέον το 30%+ των νεκρών είναι πλήρως εμβολιασμένοι, η Εκκλησία της Ελλάδας είναι ΕΚΘΕΤΗ το ίδιο όπως ολόκληρη η κυβέρνηση.

Γυρίζουμε λοιπόν πάλι στο ίδιο ερώτημα. Γιατί «αυτοκτόνησαν»; Εμπιστεύθηκαν τους ιεράρχες που από τα πολλά τους πτυχία έχασαν την επαφή με την πραγματικότητα και τον ίδιο τον Θεό; Φοβήθηκαν ότι θα χάσουν τα κεκτημένα από την κυβέρνηση;

Οι απαντήσεις ίσως δεν έχουν πλέον καμία σημασία.

Στον αντίποδα βλέπουμε τι γίνεται στα υπόλοιπα δόγματα και τους ΓΟΧ (παλαιοημερολογήτες). Αύξησαν εκθετικά τον κόσμο που προσέρχεται στους Ναούς τους. Γιατί; Αναρωτήθηκε ποτέ η ΔΙΣ; Όχι φυσικά γιατί μπορεί να το παίζουν μάνατζερ, αλλά με το μάνατζμεντ έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Η απάντηση σε αυτό το γιατί είναι γιατί όλοι αυτοί μάχονται όχι κατά του εμβολίου – όπως διατείνονται μερικά βαλτοί – αλλά για την ελεύθερη επιλογή, την ελεύθερη βούληση. Δεκάδες ιερείς των ΓΟΧ έκαναν το εμβόλιο, όμως από άμβωνος δεν είπαν τίποτα, κράτησαν στάση σιωπής. Και ξέρετε γιατί; Γιατί η επιστήμη πολλές φορές έδωσε εξετάσεις και μπορεί τις περισσότερες να πέρασε με άριστα, όμως έχει και ουκ ολίγες φορές που όχι μόνον δεν έπιασε τη βάση, αλλά πήγε το ασσόδυο σύννεφο.

Οπότε ερχόμαστε στην πρώτη παράγραφο.

Πρέπει η εκκλησία να διαχωριστεί από τα κράτος; Για εμένα έγινε μια τεράστια ανατροπή μέσα μου το τελευταίο διάστημα. Και από τη στιγμή που βλέπω πως οι εκκλησίες που δεν βρίσκονται σε σχέσεις εξάρτησης με το κράτος έλαβαν πολύ σωστότερες αποφάσεις και κυρίως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ αποφάσεις, τότε ναι πλέον συγκλίνω. Ναι στο διαχωρισμό λοιπόν, αλλά για να ξέρετε δεν πρόκειται αυτός να γίνει ΠΟΤΕ.

Και ο λόγος είναι απλός. Η επίσημη εκκλησία έχει ανάγκη το κράτος (χαμηλή φορολογία, μισθοδοσία κληρικών, οικονομική ενίσχυση των ΜΚΟ της εκκλησίας κλπ), αλλά και το κράτος χρειάζεται μια εκκλησία που να μπορεί να την ελέγχει, άμεσα ή έμμεσα. Είναι μια σχέση εξάρτησης, όπως του ναρκομανή με το βαποράκι. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον… και συνεχώς θα πηγαίνουν σε όλο και φθηνότερες ουσίες, μέχρι και οι δύο να πεθάνουν.

Και αυτό μπορεί να κρατήσει μερικά χρόνια ακόμα, μέχρι τελικά να δούμε τις εκκλησίες και τα μοναστήρια να κλείνουν και να γίνει ότι σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Ξενοδοχεία, καφετέριες και εστιατόρια. Άλλωστε βρίσκονται στα καλύτερα σημεία…