Κίνα και Ρωσία: Διχασμός για το ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ

en.kremlin.ru
Φανταστείτε τον εαυτό σας να κάθεται σε ένα τραπέζι πόκερ με έναν αντίπαλο που με τα δάκτυλά του κρατά τα μαζεμένα τσιπς του ενώ σας κοιτάζει και σας προκαλεί να "χτυπήσετε" το παιχνίδι. Εν τω μεταξύ, ο άλλος αντίπαλός σας με περισσότερες μάρκες κάθεται ήσυχα πίσω από τα χαρτιά του, ενώ οι πληρωμένοι κατάσκοποί του πίσω από την καρέκλα σας του στέλνουν σήματα για τα χαρτιά που κρατάτε.

Peter Schweizer - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Μια εθνική δημοσκόπηση φέτος την άνοιξη έδειξε έντονο χάσμα μεταξύ Δημοκρατών και Ρεπουμπλικανών σχετικά με το αν η Ρωσία ή η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος διεθνής αντίπαλος της Αμερικής. Οι δημοκράτες, που ίσως εξακολουθούν να οργίζονται από τις αδέξιες προσπάθειες της Ρωσίας να επηρεάσει τις εκλογές του 2016 υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, βλέπουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως κακοποιό της ταινίας του Μποντ και κύριος χειραγωγό. Οι Ρεπουμπλικάνοι επικεντρώθηκαν στο εμπόριο, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την ασιατική άνοδο, βλέπουν την αναδυόμενη Κίνα ως τη μεγαλύτερη απειλή τους.

Η διάσπαση του κόμματος για την επιλογή της Κίνας ως του μεγαλύτερου εχθρού της Αμερικής ήταν βαθιά - το 54% των Ρεπουμπλικανών επέλεξε την Κίνα σε σύγκριση με μόλις το 14% των Δημοκράτων που ρωτήθηκαν. Όσοι επέλεξαν τη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη ανησυχία της Αμερικής, διαχωρίστηκαν επίσης, με το 40% των Δημοκρατών να δείχνουν τον Πούτιν και το Κρεμλίνο, ενώ μόνο το 8% των Ρεπουμπλικανών συμμερίζονται την ίδια άποψη.

Αυτό είναι εκπληκτικό, δεδομένης της κεντρικής σημασίας της Κίνας στην πανδημία COVID-19, τη σημαντικότερη είδηση ​​στις Ηνωμένες Πολιτείες τους τελευταίους 18 μήνες. Οι ενέργειες της κυβέρνησης του Πεκίνου από τις πρώτες μέρες ανησυχίας σχετικά με την ασθένεια έδειξαν με απόλυτη ανακούφιση πώς μια κλειστή, αυταρχική κοινωνία προσπαθεί να αρνηθεί και να μετατοπίσει την ευθύνη για τα αδικήματά της. Πώς επιδιώκει τη συνεπιλογή διεθνών υπηρεσιών υγείας. Πώς προσπαθεί να δωροδοκήσει αλλοδαπούς για να κάνουν τα θελήματά της. Πώς έχει μολύνει περισσότερα από απλά αμερικανικά σώματα, αλλά την αμερικανική κοινωνία και τους θεσμούς της σε πολλά επίπεδα.

Αυτή η δημοσκόπηση διεξήχθη λίγο πριν αποδείξεις της θεωρίας της διαρροής του ιού από εργαστήριο, εισέλθουν στα mainstream media  και ληφθούν σοβαρά υπόψη, ακόμη και από εκείνη τη μερίδα του Τύπου που προηγουμένως ισχυρίστηκε ότι το «ξεκαθάρισε». Σχεδόν κανείς στην αμερικανική πολιτική, στην Αριστερά ή τη Δεξιά, δε χαιρέτισε την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση για τις προσπάθειές της να αναχαιτίσει το τέταρτο θανατηφόρο παθογόνο που προέρχεται από τις ακτές της και καταστρέφει τον υπόλοιπο κόσμο. Η κινεζική κυβέρνηση έκρυψε όλες τις πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προέλευσης του ιού, ενθαρρύνοντας τις εικασίες ότι το έκανε σκόπιμα. Σύμφωνα με τον Γκόρντον Τσανγκ, μπορεί ακόμη και να ετοιμάζονται να το κάνουν ξανά και χειρότερα. Σαφώς, ωστόσο, υπάρχουν εκείνοι που έχουν ζήσει όλα αυτά, έχουν υποβληθεί σε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατευθούν από αυτόν τον θανατηφόρο ιό, είδαν τους θανάτους φίλων, μελών της οικογένειας και γνωστών, και εξακολουθούν να μην πιστεύουν ότι η Κίνα είναι το πιο κρίσιμο πρόβλημα στον κόσμο.

Συγκριτικά, τα εγκλήματα της Ρωσίας κατά της Δύσης, πραγματικά και φανταστικά, ισοδυναμούν με σχετική ενόχληση. Οι Ρώσοι προπαγανδιστές χρησιμοποιούν τα δίκτυα bot τους για να δημιουργήσουν θεωρίες συνωμοσίας στα κοινωνικά μέσα. Οι ρωσικοί κυβερνητικοί χάκερς, ή φιλοκυβερνητικοί χάκερς, διεισδύουν με ransomware στα ηλεκτρονικά συστήματα εταιρειών που παρέχουν βασικές υπηρεσίες όπως το αέριο και τα τρόφιμα. Η ρωσική κυβέρνηση απειλεί στρατιωτικά τους γείτονές της, πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Η Ρωσία παρέχει όπλα στους εχθρούς της Αμερικής, στο Ιράν και αλλού.

Όλα αυτά είναι κακά πράγματα, σίγουρα, αλλά όχι στην κλίμακα της εκούσιας (ή χειρότερης) εξαγωγής μιας ασθένειας που έχει σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, κατέστρεψε τις οικονομίες της Δύσης και άλλαξε σχεδόν εν μία νυκτί τον τρόπο λειτουργίας των κοινωνιών μας και θα είναι σε θέση να αλληλεπιδράσει στο άμεσο μέλλον.

Για να είμαστε σαφείς, τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης δεν υποδηλώνουν ότι υπάρχει αδυναμία από τους Δημοκρατικούς να δουν την Κίνα ως απειλή, ούτε ότι αντιλαμβάνονται τον Πρόεδρο Xi Jinping (65% δυσμενείς απόψεις) πολύ πιο ευνοϊκά από τον Πούτιν (71% δυσμενής βαθμολογία). Μεταξύ των δύο κομμάτων, τόσο ο Πούτιν όσο και ο Χι έπεσαν πίσω από τον Kim Jong Un (80%) στα ευρήματα της δημοσκόπησης.

Η εξωτερική πολιτική, ωστόσο, στρέφεται προς τα έθνη, όχι μεμονωμένους ηγέτες. Σε γεωπολιτικούς όρους ρωτά: Ποια είναι η ικανότητα μιας άλλης χώρας να σας βοηθήσει ή να σας βλάψει; Πολλά αναφέρονται σε αυτήν την πειθαρχία, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης των εμπορικών σχέσεων, της στρατιωτικής φιλοδοξίας και στάσης, της εσωτερικής κατάστασης της άλλης χώρας, των σχέσεών της με τους συμμάχους μας και της θέσης της στον κόσμο ως εταίρου διεθνούς συνεργασίας. Σε όλες σχεδόν αυτές τις περιοχές, η απειλή της Κίνας είναι πολύ μεγαλύτερη για την Αμερική του 21ου αιώνα από τον ανταγωνιστή του 20ου αιώνα, τη Ρωσία.

Τη δεκαετία του 1980, κανείς δε θα ισχυριζόταν ότι ο Ίντι Αμίν, ο Φιντέλ Κάστρο ή ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός της Αμερικής. Ήταν ενοχλητικές παρουσίες, ενοχλητικοί δικτάτορες με ταλέντο στο μικρόφωνο, αλλά όχι υπαρξιακές απειλές αντίστοιχες του μεγέθους της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό που προτείνει αυτή η δημοσκόπηση είναι ότι η εκτίμηση απειλών έχει γίνει κάπως κομματικό ζήτημα, βασισμένο σε πολιτικές μνησικακίες και αντιλήψεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ικανότητα ενός συγκεκριμένου έθνους να βλάψει τα αμερικανικά συμφέροντα. Το χάσμα μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατών μεταξύ της Κίνας και της Ρωσίας ως η μεγαλύτερη απειλή αποτυγχάνει να εξηγήσει μια σύγχρονη ανάλυση της δύναμης, της επιρροής, της επιθετικότητας της Κίνας στη δράση και της προθυμίας για διαφθορά Αμερικανών πολιτικών και πολιτιστικών ηγετών. Δεν πρέπει να είναι ένα κομματικό ζήτημα, ανεξάρτητα από το πόσο ενοχλητικός είναι ο σημερινός ηγέτης ενός έθνους. 

Όλα αυτά αποτελούν πρόκληση για την κυβέρνηση Μπάιντεν, των οποίων οι πρώτες κινήσεις δεν υποδηλώνουν ότι θεωρεί τη Ρωσία μεγαλύτερη απειλή από το Πεκίνο. Αντ 'αυτού, αξιωματούχοι της διοίκησης έχουν πρόβλημα επικοινωνίας με τους πολιτικούς υποστηρικτές τους σχετικά με το πού πρέπει να κατευθύνουν την προσοχή τους. Και εδώ είναι που οι προσωπικότητες των ηγετών των δύο αντιπάλων το κάνουν πιο δύσκολο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό. Ο Πούτιν λατρεύει να τσιμπά την Αμερική. Ο Xi προτιμά πιο ήσυχες, πιο καταστροφικές μορφές επιθετικότητας.

Το ερευνητικό έργο που κάνει το Government Accountability Institute (GAI) εδώ και πολλά χρόνια ακολουθεί την πορεία του χρήματος που επηρεάζει και διαφθείρει τους Αμερικανούς πολιτικούς, τους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς. Είναι ζωτικής σημασίας για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους να καταλάβουν ότι η δωροδοκία αποτελεί βασικό μέρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας τόσο για την Κίνα όσο και για τη Ρωσία. Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά τις ξένες εμπλοκές των ηγετών που επιλέγουν και να εξετάσουν τους εμπορικούς τους δεσμούς και εκείνους των μελών της οικογένειάς τους και στενούς συνεργάτες τους με Κινέζους, Ρώσους και άλλους ξένους παράγοντες. Το GAI εργάζεται για να τους παρουσιάσει αυτές τις πληροφορίες.

Κυρίως το βάρος έχει δοθεί στα μεταγενέστερα αποτελέσματα αυτών των συνδέσεων, πώς επηρεάζουν τις πολιτικές και συμβιβάζουν την ηθική. Αλλά τα νήματα αυτής της διαφθοράς μετατρέπονται σε σχοινί που τραβιέται από μια χώρα συγκεκριμένα - την Κίνα.

Η επιρροή της Κίνας στην αμερικανική ζωή είναι τεράστια και ολοένα και πιο εμφανής. Από την ικανότητά του να εκτοξεύει προπονητές του NBA ή ηθοποιούς ταινιών δράσης - ακόμη και να ελέγχει ολόκληρες βιομηχανίες, όπως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα πανεπιστήμια, το Χόλιγουντ και το Big Tech - σε σιωπή για θέματα που αφορούν από το Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν έως τη χρηματοδότηση της κινεζικής κυβέρνησης για "Ινστιτούτα Κομφουκίου" στις πανεπιστημιουπόλεις των Αμερικανών, οι Κινέζοι δεν έχουν κανένα ισοδύναμο. Όσο κι αν θέλει, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορεί να απειλήσει τους ισολογισμούς τεράστιων αμερικανικών εταιρειών όπως η Apple και η Microsoft. Η Κίνα θα μπορούσε να το κάνει αύριο.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail