Μετά τα όσα είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος κα Πελώνη ότι δεν έχουμε καμία ευθύνη να προστατεύσουμε τις εργασίες του Γαλλικού ερευνητικού σκάφους στην ΑΟΖ που έχουμε οριοθετήσει με νόμιμα και αποτελούν εσωτερικό δίκαιο της χώρας, καλό είναι να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη γιατί η συνεχής υπεκφυγή πέραν ότι προσβάλλει την νοημοσύνη μας είναι άρνηση και αυτοακύρωση του κράτους που παραλείπει να ενασκήσει τις νόμιμες εξουσίες του όπως υποχρεούται από το Σύνταγμα.(Σ28.1. και από τον νόμο υπ΄αριθ. 4622/2019, άρθρο 14).
Στέλιος Φενέκος
υποναύαρχος ε.α.
πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών
Ειδικότερα, όσον αφορά την αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο κράτος απολαύει, συγκεκριμένων κυριαρχικών δικαιωμάτων, «που αποσκοπούν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζώντων ή μη, των υπερκειμένων του βυθού της θάλασσας υδάτων, του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους αυτού, ως επίσης και με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης, όπως η παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους». Αφετέρου, αναγνωρίζεται επίσης στο παράκτιο κράτος δικαιοδοσία σχετικά με την θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την εγκατάσταση και χρησιμοποίηση τεχνητών νησιών κλπ...
Η UNCLOS προβλέπει συγκεκριμένα τα παρακάτω σχετικά για την ΑΟΖ: «Ως αποκλειστική οικονομική ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας περιοχή, η υπαγόμενη στο ειδικό νομικό καθεστώς που καθιερώνεται στο παρόν μέρος, δυνάμει του οποίου τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ του παράκτιου κράτους και τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων κρατών διέπονται από τις σχετικές διατάξεις της παρούσας σύμβασης.
Άρθρο 56 ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ και υποχρεώσεις του παράκτιου κράτους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη
1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη το παράκτιο κράτος έχει:
β) ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, όπως προβλέπεται στα σχετικά άρθρα της παρούσας σύμβασης,…»
Δηλαδή όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος το ζήτημα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η επιβεβαίωση του κυριαρχικού ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ και η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ για αυτό ακριβώς το έργο που του εκχωρήθηκε άδεια (όπως θα είχαμε νόμιμο δικαίωμα να το ελέγξουμε εάν δρούσε κατά παράβαση της άδειας που του εκχωρήθηκε για συγκεκριμένο έργο και χρόνο).
Τα ίδια ισχύουν και για την υφαλοκρηπίδα, με μία διαφορά: Εάν το παράκτιο κράτος δεν εξερευνά την υφαλοκρηπίδα ή δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους, κανείς δεν μπορεί να αναλάβει αυτές τις δραστηριότητες χωρίς ρητή συναίνεση του παράκτιου κράτους» (άρθρο77, παράγραφος 2, της συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας) και μη εξαρτώμενα «από την πραγματική ή ιδεατή κατοχή ή από οποιαδήποτε ρητή διακήρυξη» (άρθρο77, παράγραφοι 2 και 3, της συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας).
Έτσι, πέραν της κυριαρχίας ως προϋποθέσεως για την άσκηση της δημόσιας εξουσίας με χαρακτήρα αποκλειστικό και στο πλαίσιο πλήρους αρμοδιότητας, υπάρχουν «κυριαρχικά δικαιώματα», δυνάμει του διεθνούς δικαίου και στο πλαίσιο της έννομης τάξεώς του, ήτοι τίτλοι για την άσκηση δημόσιας εξουσίας με περιορισμένο χαρακτήρα και υπό προϋποθέσεις σε συγκεκριμένα πεδία. Εάν η κυριαρχία είναι έκφραση της πρωτογενούς δημόσιας εξουσίας την οποία αναγνωρίζει και καθορίζει το διεθνές δίκαιο, τα κυριαρχικά δικαιώματα πηγάζουν από τη βούληση της διεθνούς κοινότητας από την οποία αντλούν το έρεισμα, το περιεχόμενο και το όριό τους.
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις είτε πρόκειται για την κυριαρχία είτε για κυριαρχικά δικαιώματα, το γεγονός ότι το κράτος είναι φορέας τους συνεπάγεται και την αρμοδιότητά του να ασκεί δημόσια εξουσία, ήτοι να ρυθμίζει νομοθετικώς τα πεδία εντός των οποίων εκτείνεται πράγματι η αδιαμφισβήτητη δικαιοδοσία του.
Είναι δε λάθος ή μετάθεση της ευθύνης στο Γαλλικό πλοίο λόγω της ξένης Σημαίας του. Δεν έχει να κάνει με την σημαία του πλοίου ερευνών αλλά με την δραστηριότητα του που επειδή αφορά συγκεκριμένη δράση που εντάσσεται στα κυριαρχικά σου δικαιώματα για την συγκεκριμένη περιοχή κυριαρχικό σου δικαίωμα, και του έχεις δώσει άδεια να γ΄ αυτό, έχεις εσύ την ευθύνη εφαρμογής του δικαίου γι αυτό το ζήτημα και κατά συνέπεια και προστασίας του για τις δράσεις αυτές.
Αλλιώς δεν υπάρχει η έννοια της δικαιοδοσίας και του κυριαρχικού δικαιώματος που επιβεβαιώνεται απ την ικανότητα σου να εφαρμόζεις το δίκαιο σου.
Και όπως έχω προτείνει εδώ και καιρό, θα έπρεπε να έχουμε δώσει τις αρμοδιότητες στην Ακτοφυλακή (τα μέσα και τις δυνατότητες), ώστε να μπορεί να δρα στις περιοχές οριοθετημένης ΑΟΖ και να μπορούμε να εφαρμόσουμε τις δημόσιες εξουσίες που αντιστοιχούν στα κυριαρχικά μας δικαιώματα στις περιοχές αυτές. (Η αποστολή πολεμικού πλοίου στρατιωτικοποιεί την κατάσταση πέραν πολλών άλλων προβλημάτων που δημιουργούνται).
Συνεπώς είναι εσφαλμένη η θέση Πελώνη και ακόμη χειρότερα ότι η κυβέρνηση δεν την διόρθωσε.
Στην ουσία δεν αποδέχεται την υποχρέωσή της να ενασκεί τις δημόσιες εξουσίες όπως προκύπτουν από το Σύνταγμα και τους νόμους σε περιοχές κυριαρχικών δικαιωμάτων, που αποτελούν πλέον νόμο του κράτους, με κίνδυνο γενικής αποχώρησης της κρατικής εξουσίας από αυτές αυτές.
Στέλιος Φενέκος
υποναύαρχος ε.α.
πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών
Ειδικότερα, όσον αφορά την αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο κράτος απολαύει, συγκεκριμένων κυριαρχικών δικαιωμάτων, «που αποσκοπούν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζώντων ή μη, των υπερκειμένων του βυθού της θάλασσας υδάτων, του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους αυτού, ως επίσης και με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης, όπως η παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους». Αφετέρου, αναγνωρίζεται επίσης στο παράκτιο κράτος δικαιοδοσία σχετικά με την θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την εγκατάσταση και χρησιμοποίηση τεχνητών νησιών κλπ...
Η UNCLOS προβλέπει συγκεκριμένα τα παρακάτω σχετικά για την ΑΟΖ: «Ως αποκλειστική οικονομική ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας περιοχή, η υπαγόμενη στο ειδικό νομικό καθεστώς που καθιερώνεται στο παρόν μέρος, δυνάμει του οποίου τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ του παράκτιου κράτους και τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων κρατών διέπονται από τις σχετικές διατάξεις της παρούσας σύμβασης.
Άρθρο 56 ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ και υποχρεώσεις του παράκτιου κράτους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη
1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη το παράκτιο κράτος έχει:
β) ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, όπως προβλέπεται στα σχετικά άρθρα της παρούσας σύμβασης,…»
Δηλαδή όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος το ζήτημα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η επιβεβαίωση του κυριαρχικού ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ και η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ για αυτό ακριβώς το έργο που του εκχωρήθηκε άδεια (όπως θα είχαμε νόμιμο δικαίωμα να το ελέγξουμε εάν δρούσε κατά παράβαση της άδειας που του εκχωρήθηκε για συγκεκριμένο έργο και χρόνο).
Τα ίδια ισχύουν και για την υφαλοκρηπίδα, με μία διαφορά: Εάν το παράκτιο κράτος δεν εξερευνά την υφαλοκρηπίδα ή δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους, κανείς δεν μπορεί να αναλάβει αυτές τις δραστηριότητες χωρίς ρητή συναίνεση του παράκτιου κράτους» (άρθρο77, παράγραφος 2, της συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας) και μη εξαρτώμενα «από την πραγματική ή ιδεατή κατοχή ή από οποιαδήποτε ρητή διακήρυξη» (άρθρο77, παράγραφοι 2 και 3, της συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας).
Έτσι, πέραν της κυριαρχίας ως προϋποθέσεως για την άσκηση της δημόσιας εξουσίας με χαρακτήρα αποκλειστικό και στο πλαίσιο πλήρους αρμοδιότητας, υπάρχουν «κυριαρχικά δικαιώματα», δυνάμει του διεθνούς δικαίου και στο πλαίσιο της έννομης τάξεώς του, ήτοι τίτλοι για την άσκηση δημόσιας εξουσίας με περιορισμένο χαρακτήρα και υπό προϋποθέσεις σε συγκεκριμένα πεδία. Εάν η κυριαρχία είναι έκφραση της πρωτογενούς δημόσιας εξουσίας την οποία αναγνωρίζει και καθορίζει το διεθνές δίκαιο, τα κυριαρχικά δικαιώματα πηγάζουν από τη βούληση της διεθνούς κοινότητας από την οποία αντλούν το έρεισμα, το περιεχόμενο και το όριό τους.
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις είτε πρόκειται για την κυριαρχία είτε για κυριαρχικά δικαιώματα, το γεγονός ότι το κράτος είναι φορέας τους συνεπάγεται και την αρμοδιότητά του να ασκεί δημόσια εξουσία, ήτοι να ρυθμίζει νομοθετικώς τα πεδία εντός των οποίων εκτείνεται πράγματι η αδιαμφισβήτητη δικαιοδοσία του.
Είναι δε λάθος ή μετάθεση της ευθύνης στο Γαλλικό πλοίο λόγω της ξένης Σημαίας του. Δεν έχει να κάνει με την σημαία του πλοίου ερευνών αλλά με την δραστηριότητα του που επειδή αφορά συγκεκριμένη δράση που εντάσσεται στα κυριαρχικά σου δικαιώματα για την συγκεκριμένη περιοχή κυριαρχικό σου δικαίωμα, και του έχεις δώσει άδεια να γ΄ αυτό, έχεις εσύ την ευθύνη εφαρμογής του δικαίου γι αυτό το ζήτημα και κατά συνέπεια και προστασίας του για τις δράσεις αυτές.
Αλλιώς δεν υπάρχει η έννοια της δικαιοδοσίας και του κυριαρχικού δικαιώματος που επιβεβαιώνεται απ την ικανότητα σου να εφαρμόζεις το δίκαιο σου.
Και όπως έχω προτείνει εδώ και καιρό, θα έπρεπε να έχουμε δώσει τις αρμοδιότητες στην Ακτοφυλακή (τα μέσα και τις δυνατότητες), ώστε να μπορεί να δρα στις περιοχές οριοθετημένης ΑΟΖ και να μπορούμε να εφαρμόσουμε τις δημόσιες εξουσίες που αντιστοιχούν στα κυριαρχικά μας δικαιώματα στις περιοχές αυτές. (Η αποστολή πολεμικού πλοίου στρατιωτικοποιεί την κατάσταση πέραν πολλών άλλων προβλημάτων που δημιουργούνται).
Συνεπώς είναι εσφαλμένη η θέση Πελώνη και ακόμη χειρότερα ότι η κυβέρνηση δεν την διόρθωσε.
Στην ουσία δεν αποδέχεται την υποχρέωσή της να ενασκεί τις δημόσιες εξουσίες όπως προκύπτουν από το Σύνταγμα και τους νόμους σε περιοχές κυριαρχικών δικαιωμάτων, που αποτελούν πλέον νόμο του κράτους, με κίνδυνο γενικής αποχώρησης της κρατικής εξουσίας από αυτές αυτές.