Από: analyst.gr - Βασίλης Βιλιάρδος
Κοινοβουλευτική Εργασία
Θα αναφερθώ στο οικονομικό σκέλος του σχεδίου νόμου, τονίζοντας όμως ξανά πως η κυβέρνηση, με τα αλλοπρόσαλλα και μη προγραμματισμένα μέτρα που παίρνει, ειδικά με τα αλλεπάλληλα κλειδώματα, καταστρέφει τόσο την υγεία, όσο και την οικονομία.
Εκτός αυτού, δεν λέει καθαρά στους Έλληνες πως όλα τα μέτρα που δρομολογεί, είναι με δανεικά χρήματα – αφού το έλλειμμα του 2020 ήταν υπέρογκο, πάνω από 20 δις €, ενώ κάτι ανάλογο θα συμβεί και το 2021.
Ποσά που θα προστεθούν στο προ πολλού μη βιώσιμο δημόσιο χρέος μας και που θα τα πληρώσουμε πανάκριβα – με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, με τις κατασχέσεις και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής, καθώς επίσης με την παράδοση εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα και στην ξηρά.
Ήδη ανακοινώθηκε το ξεπούλημα των λιμανιών της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης, καθώς επίσης της κερδοφόρου Εγνατίας οδού – ενώ την ίδια στιγμή η επίτροπος της ΕΕ μας υποχρεώνει να κατασκευάσουμε σταθερές δομές για τους παράνομους μετανάστες, ακόμη και στα νησιά μας.
Αδιαφορεί προφανώς για το ότι η πατρίδα μας εποικίζεται, εάν δεν είναι αυτός ο στόχος της – έτσι ώστε να μετατραπεί η ελληνική κοινωνία σε μία εύκολα ελεγχόμενη από τις δυνάμεις κατοχής της, πολυπολιτισμική περιοχή.
Για παράδειγμα, με το άρθρο 72 απαλλάσσονται από ΦΠΑ οι παραδόσεις στο Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.
Αλήθεια κ. υπουργέ, εισπράξατε τα 300 εκ. € προκαταβολή για το Ελληνικό που ήταν εγγεγραμμένα στον προϋπολογισμό στο 1ο τρίμηνο του 2021, όπως άλλωστε και στο 2020; Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να σας ρωτάω κάθε φορά – ελπίζοντας να μου απαντήσετε κάποια στιγμή θετικά.
Θα παρακολουθούμε επίσης τα έσοδα από την άλλη σκανδαλώδη σύμβαση που ψηφίσθηκε – αυτήν της Eldorado Gold που υποσχέθηκε 2 δις €.
Θα ξεκινήσουμε τώρα την ομιλία μας με ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, για το οποίο έχουμε υποβάλλει ερώτηση στο υπουργείο εργασίας – επειδή απασχολεί πάρα πολλούς συμπολίτες μας, στους οποίους δεν δίνεται η παραμικρή σημασία, σε σχέση με τα μέτρα που λαμβάνονται.
Πρόκειται για τους ελεύθερους επαγγελματίες του ΟΑΕΕ που απορροφήθηκε από τον ΕΦΚΑ – όπου πολλοί από αυτούς έχουν μείνει ανασφάλιστοι στα χρόνια της κρίσης, με αποτέλεσμα να μην έχουν καν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Να μην προβλέπεται δε να τους δοθεί ούτε η εθνική σύνταξη, παρά το ότι έχουν πληρώσει για πολλά χρόνια τις εισφορές τους – επειδή δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν τα τελευταία χρόνια.
Για να μην κουράζω, θα αναφερθώ στο κείμενο μίας από τις δεκάδες επιστολές που μας στέλνονται και θα καταθέσω στα πρακτικά – η οποία τεκμηριώνει πως η κυβέρνηση μισεί τη μεσαία τάξη και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εν προκειμένω, ο συμπολίτης μας, γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Είμαι Έλληνας Πολίτης, 80 ετών, χωρίς σύνταξη και χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη – λόγω χρέους στο ΤΕΒΕ, στο οποίο όμως έχω πληρώσει επί 43 χρόνια εισφορές, χωρίς να έχω πάρει κανένα επίδομα.
Έως το 2017 εισέπραττα ένα μίσθωμα από ένα ακίνητο που ήταν το μοναδικό μου εισόδημα – όπου όμως το μίσθωμα μου αυτό κατασχέθηκε από την εφορία, λόγω χρεών, το 2017. Παρ’ όλα αυτά υποχρεούμαι να το δηλώνω ως εισόδημα και να φορολογούμαι – για κάτι που δεν εισπράττω.
Η τράπεζα, στην οποία έχω ένα υπόλοιπο στεγαστικού δανείου, θεωρεί εισόδημα το μίσθωμα που μου έχει κατασχεθεί από την εφορία – οπότε, επειδή αδυνατώ να πληρώσω τη μηνιαία δόση των 350 €, βγάζει το σπίτι μου στον πλειστηριασμό.
Έρχονται λοιπόν συχνά πυκνά στιγμές που θα ήθελα ειλικρινά να ήμουν μετανάστης σε αυτήν τη χώρα – επειδή τότε θα έπαιρνα τουλάχιστον ένα επίδομα και θα είχα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Είμαι όμως εκ γενετής Έλληνας Πολίτης και δεν δικαιούμαι τίποτα».
Δυστυχώς αυτά είναι τα προβλήματα των Ελλήνων, επειδή οι κυβερνήσεις τους κατέστρεψαν τη χώρα με την υπερχρέωση της, με τα μνημόνια και με το PSI – προβλήματα που δεν λύνονται με τα αποσπασματικά και χωρίς πρόγραμμα μέτρα που λαμβάνονται σήμερα και με τα οποία οδηγούνται οι Έλληνες στο χάος.
Στο νομοσχέδιο τώρα, σε ότι προλάβαμε, αφού συνεχίζεται η απαράδεκτη τακτική του κατεπείγοντος εκ μέρους μίας απαράδεκτης κυβέρνησης, φαίνεται καθαρά πως χρησιμοποιείται η πανδημία ως πρόφαση – έτσι ώστε να δρομολογούνται πλήθος κατά παρέκκλιση ρυθμίσεις, απ’ ευθείας αναθέσεις και προσλήψεις.
Το πρώτο θέμα πάντως που μας έκανε εντύπωση, είναι το ότι συμπεριλήφθηκε στο κατεπείγον σχέδιο νόμου η μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι – όπου αφενός μεν αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί είναι επείγον, αφετέρου διαπιστώνουμε πως η Αθήνα προορίζεται να μετατραπεί στην Κούβα προηγουμένων εποχών, με δύο καζίνο: με το δεύτερο στο Ελληνικό.
Συνεχίζοντας, διαπιστώνουμε μία σειρά ρυθμίσεων που παρατείνονται έως τις 30 Ιουνίου του 2021 – σαν να γνωρίζει η κυβέρνηση πως θα τελειώσει τότε η πανδημία.
Ειδικότερα, στο άρθρο 21 που αφορά τα αντισηπτικά, έχουμε προειδοποιήσει πολλές φορές στο παρελθόν για την ανάγκη μίας ορθολογικής παράτασης των αδειών παραγωγής τους – καθώς επίσης της εισαγωγής αιθυλικής αλκοόλης.
Εν τούτοις δεν εισακουσθήκαμε ποτέ, με αποτέλεσμα να δρομολογούνται έκτοτε συνεχείς μικρές παρατάσεις είτε με ΠΝΠ, είτε με νομοσχέδια, όπως το σημερινό – πρώτα τον Αύγουστο με το Ν. 4715/2020 και με την ΠΝΠ από τις 10.8.20, μετά το Δεκέμβριο με τον (4764/2020 και τώρα.
Τεκμηριώνεται λοιπόν πως δεν γίνεται καμία σωστή πρόβλεψη εκ μέρους της κυβέρνησης που συνεχίζει να λειτουργεί με το γνωστό της τρόπο: με το βλέποντας και κάνοντας.
Ζητήσαμε επί πλέον την εγχώρια παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης, με την οποία θα υποστηριζόταν η ΕΒΖ που φαίνεται πως η ΕΕ θέλει να κλείσει – χωρίς καμία ανταπόκριση.
Το ίδιο συμβαίνει και με την εστίαση, όπου με το άρθρο 102 δίνεται παράταση για ενισχύσεις θερμαντικών σωμάτων – προφανώς για τους εξωτερικούς χώρους, χωρίς όμως να υπάρχει ακόμη απόφαση να ανοίξουν.
Εάν ανοίξουν βέβαια όποτε τους επιτραπεί, αφού τα περισσότερα εστιατόρια θα χρεοκοπήσουν – θύματα της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής.
Όσον αφορά τώρα το πρόγραμμα Συνεργασία, στα άρθρα 95-97, συνεχίζεται να επιδοτείται η ανεργία και η κατανάλωση, αντί για την εργασία και την παραγωγή, προφανώς με δανεικά – μεταξύ άλλων με τα χρήματα του Ταμείου Ανασυγκρότησης προτού καν τα εισπράξουμε, καθώς επίσης χωρίς να γνωρίζουμε εάν θα τα εισπράξουμε και πότε.
Είναι γνωστό άλλωστε πως το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας έχει δημιουργήσει πρόβλημα στο Ταμείο – όπως ήταν αναμενόμενο από τη χώρα που σίγουρα δεν έχει καμία πρόθεση να συμμετέχει σε έναν κοινό δανεισμό.
Έχουμε αναφερθεί δεκάδες φορές στο ότι, δεν είναι προς όφελος της Ελλάδας η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού – ενώ το να ενισχύεται ο πρωτογενής τομέας μόλις με 150 εκ. € λόγω κορονοϊού, όταν ειδικά οι κτηνοτροφικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα με τις ζωοτροφές που οι τιμές τους αυξήθηκαν κατά 60% περίπου, είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος.
Στηρίζοντας πάντως όλες τις ελπίδες μας για ανάπτυξη στον τουρισμό, όταν για παράδειγμα η Αγγλία επιβάλλει απαγόρευση στα ταξίδια έως τις 30.06.21, όταν η πανδημία μαίνεται στην Ευρώπη και όταν εμφανίζονται νέες μεταλλάξεις του ιού, διενεργούμε έγκλημα.
Στα άρθρα 57-70 τώρα που αφορούν την επιχορήγηση των δανείων, είναι ξεκάθαρο πως ο στόχος είναι η στήριξη των τραπεζών για πολλοστή φορά – αυτών των τραπεζών που έχουν κοστίσει στους Έλληνες πάνω από 60 δις €, μαζί με τους αναβαλλόμενους φόρους.
Αυτών των τραπεζών που έχουν αφελληνισθεί και που συνεχίζουν να στηρίζονται – όπως με την αύξηση κεφαλαίου, η οποία δρομολογείται για την Πειραιώς μέσω του ΤΧΣ.
Από την άλλη πλευρά, τοποθετούνται τόσες πολλές προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα η μείωση του τζίρου άνω του 20%, που δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς πόσοι τελικά θα ευνοηθούν. Άλυτο παραμένει επίσης το θέμα της εξυπηρέτησης και διευθέτησης των οφειλών που είχαν καταστεί ληξιπρόθεσμες σε προγενέστερο χρονικό διάστημα. Θα αφεθούν στην τύχη τους όλοι αυτοί; Θα χάσουν την περιουσία τους;
Περιμένει η κυβέρνηση πως θα είναι σε θέση τώρα να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους, όταν δεν μπορούσαν προηγουμένως; Εκτός αυτού, τι θα γίνει με την επιστρεπτέα προκαταβολή; Θα χαριστεί ένα μέρος της ή θα περιμένουμε πρώτα να χρεοκοπήσουν κάποιοι από αυτούς που την εισέπραξαν;
Όσο αφορά τώρα τις ρυθμίσεις για τις επιταγές στο άρθρο 71, είναι εξαιρετικά δαιδαλώδες – ενώ λόγω των πολλών προϋποθέσεων του, δίνει απλά περιθώρια στην κυβέρνηση να εξαγγέλλει βαρύγδουπα μέτρα, χωρίς καμία πρόθεση εφαρμογής τους.
Το ποσοστό μείωσης του τζίρου ύψους 40% που τίθεται ως προϋπόθεση, μαζί με την ΚΑΔ, είναι πάρα πολύ μεγάλο – ενώ λαμβάνεται λανθασμένα ως κριτήριο το τρίμηνο Οκτώβρη/Δεκέμβρη, όπου τον Οκτώβρη δεν είχαμε Lockdown.
Όσον αφορά δε την αναστολή πλειστηριασμών στο άρθρο 79, υπάρχουν και εδώ πολλοί περιορισμοί – οπότε κάποιοι ελάχιστοι θα ευνοηθούν, ενώ οι υπόλοιποι θα μείνουν στο δρόμο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα πάντως που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), έχουν διαγραφεί από την πλατφόρμα Κατσέλη το 30% των δανειοληπτών ως κακοπληρωτές – με κριτήριο το ότι δεν συγκατατέθηκαν με την άρση του απορρήτου, παρά το ότι με το νέο νόμο για το ξέπλυμα το δημόσιο έχει πρόσβαση, ενώ κατά περίπτωση μπορεί να ζητείται και η άρση του απορρήτου για μέλη της οικογένειας και του συνεγγυητή, με το άρθρο 61.
Κλείνοντας, σε γενικές γραμμές με το παρόν νομοσχέδιο η κυβέρνηση προσπαθεί να ρυθμίσει οικονομικά ζητήματα που προκλήθηκαν από την πανδημία – χωρίς όμως να το πετυχαίνει.
Με τις περισσότερες ρυθμίσεις του, παρατείνει προηγούμενες – όπως την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, την προμήθεια μέσων ατομικής υγιεινής, την προϋπόθεση υποβολής σε τεστ κορονοϊού για τη συμμετοχή σε δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία και την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον κρατικό προϋπολογισμό, σε ορισμένους κλάδους.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του νομοσχεδίου είναι ότι, εισάγει κατεξοχήν «εξυπηρετικές» διατάξεις – για παράδειγμα, αφήνει σε ισχύ άρθρα που προέβλεπαν την απευθείας ανάθεση σε εταιρείες που παρέχουν πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης και σε εταιρείες που αναλαμβάνουν την υποστήριξη της γραμμής καταναλωτή.
Με επίκληση το πρόβλημα της πανδημίας δε, η κυβέρνηση μοιράζει χρήματα σε όσους θέλει, όπως τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης – ενώ αδιαφορεί για το πλήγμα που έχουν υποστεί όλες οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς επίσης η εστίαση.
Έτσι όμως η χώρα οδηγείται στο γκρεμό – χωρίς καμία διάθεση απαισιοδοξίας.