Πρώτη είδηση αποτέλεσε τις τελευταίες ημέρες ότι επί 30 χρόνια στο Δυτικό Βερολίνο έτρεξε ένα...πείραμα όπου άστεγα ή ορφανά παιδιά κατέληγαν σε σπίτια παιδόφιλων επειδή ο καθηγητής ψυχολογίας Χέλμουτ Κέντλερ, ο οποίος ήθελε
να επιβεβαιώσει με το «πείραμα» την αντίληψή του πως η "επαφή"
ανάμεσα σε ενήλικες και παιδιά ήταν ακίνδυνη.
Του Στρατή Μαζίδη
Νομίζω ότι το «Πείραμα Κέντλερ» δεν ακούγεται παράδοξο για μια χώρα με παράδοση στη φρικαλεότητα, τις διώξεις, τα ολοκαυτώματα και τις γενοκτονίες. Ξεχνάμε ότι η γενοκτονία του 20ου αιώνα των αληθινών ιδιοκτητών της Μικρασιατικής Γης που δεν αλλαξοπίστησαν και δεν τούρκεψαν όπως η πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων της γείτονος, υπήρξε γερμανικής έμπνευσης υπό τον Φον Σάντερς;
Μας διαφεύγει η σφαγή των Πολωνών στον πόλεμο αστραπή παρέα με τον πατερούλη Στάλιν, που τότε ήταν σύμμαχος των Ναζί; (Να τα λέμε κι αυτά).
Ξεχνάμε τα εκατομμύρια των Εβραίων και όχι μόνο που κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από εκεί στους θαλάμους αερίων, τους φούρνους και τους μαζικούς τάφους;
Λησμονήσαμε τον Γιόζεφ Μέγκελε με τα παρανοϊκά του πειράματα; Εγχειρήσεις χωρίς αναισθησία, μολύνσεις ασθενών, ακρωτησιασμοί, χρωστικές ενέσεις για αλλαγή χρώματος ματιών, μεταμοσχεύσεις, συρραφές και ό,τι πιο φρικτό μπορεί να φανταστεί κανείς με τα θύματα σε πλήρη συνείδηση.
Ή μήπως δε βλέπουμε πως η Γερμανία έχει καταδικάσει σε φτώχεια την υπόλοιπη Ευρώπη στις ημέρες μας ακρωτηριάζοντας βαθμιαία το βιοτικό επίπεδο των λαών;
Συγγνώμη αλλά αυτή η αποτρόπαιη είδηση δε μου προξενεί εντύπωση, μάλλον μου προκαλεί εκνευρισμό καθώς πρόκειται για μια χώρα που αρέσκεται να κουνά το δάκτυλο στους άλλους. Η Γερμανία δεν αλλάζει, γιατί αυτό που αποκαλύφθηκε έγινε υπό την κρατική σκέπη. Με εκπλήσσει όμως το γεγονός ότι αυτό το λαό εμείς το θεωρούμε εταίρο μας. Συγγνώμη, αλλά τι δουλειά έχουμε εμείς με αυτούς;