Κατά το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης προχώρησε σε ακόμη δύο σημαντικές αναφορές, τις οποίες καλό θα είναι να έχουμε κατά νου. Ίσως μας χρειαστούν.
Του Στρατή Μαζίδη
Η πρώτη αναφορά του πρωθυπουργού αφήνει ανοικτό ένα ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών στο χρόνο που θα κρίνει πολιτικά κατάλληλο για τον ίδιο:
Στην αρχή αυτής της περιπέτειας, ζήτησα την ισχύ της εμπιστοσύνης σας. Και μου την προσφέρατε απλόχερα. Πιστεύω ότι, με σκληρή δουλειά, σας την ανταποδίδω καθημερινά. Δεν ξεχνώ, όμως, ότι αυτή η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον. Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας την λογοδοσία. Γιατί καμία έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητεί τη δημοκρατική ευαισθησία.
Η δεύτερη αναφορά φαίνεται να ανοίγει το δρόμο σε ένα ακόμη μνημόνιο:
Θα μοιραστούμε τα βάρη της κρίσης με τρόπο δίκαιο, όπως το κάνουμε μέχρι σήμερα. Για να έχουν όλοι μετά, μέρισμα από την αναπτυξιακή έκρηξη που θα ακολουθήσει.
Το μοίρασμα των βαρών με δίκαιο τρόπο, προκαλεί ανησυχία. Πχ δίκαιος τρόπος ήταν η ουσιαστικά επίταξη των ακινήτων από τους ιδιοκτήτες και η οριζόντια μείωση των μισθωμάτων δίχως καμία μέριμνα;
Δέκα χρόνια στα μνημόνια ακούμε για δίκαιο μοίρασμα του βάρους. Δίκαιο μοίρασμα ήταν το βενιζέλειο Χαράτσι-ΕΝΦΙΑ, το επίσης βενιζέλειο τέλος επιτηδεύματος, η έκρηξη των φόρων στα καύσιμα, η απόλυση σχολικών φυλάκων και δημοτικών αστυνόμων και η διατήρηση προσωπικού που δε χρειαζόταν στο δημόσιο, κ.ο.κ.
Μια από τα ίδια και μνημόνια... Χρειαζόμαστε επειγόντως εναλλακτική πρόταση. Δεν αντέχουμε ακόμη ένα μνημόνιο, όπως κι αν καμουφλαριστεί / παρουσιαστεί στην κοινωνία. Θέλουμε οξυγόνο...