Η κοινή συνείδηση εξακολουθεί - φυσιολογικά βραδυπορούσα - να βλέπει την πολιτική ντυμένη με τη λιβρέα του χθες. Οπότε οι Σαρδανάπαλοι και οι Ταρτούφοι της εγχώριας πολιτικής επινόησαν κάποιες ηχηρές λέξεις για να προσδώσουν "εκσυγχρονιστική" και "μεταμοντέρνα" φυσιογνωμία στον επί της ουσίας ανύπαρκτο πολιτικό λόγο τους ή έστω έναν πολιτικό λόγο που δεν συμπορεύεται με τις πράξεις τους.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Ετσι, μας βομβαρδίζουν εσχάτως με τη λέξη "αφήγημα". Με τα πολιτικά "αφηγήματα" να έχουν μετατραπεί σ' έναν ανεμοστρόβιλο στον κοινωνικό "εγκέφαλο", με αποτέλεσμα να επιτείνουν τη σύγχυση και να μεταφέρουν την πολιτική στο επίπεδο της φτηνής μυθοπλασίας. Με τον πολίτη να μην μπορεί να διαχωρίσει το ορθολογικό από το μυθοπλαστικό.
Η λέξη "αφήγημα" έχει εισβάλλει στο πολιτικό λεξιλόγιο, για να δικαιολογήσει παραπαίουσες πολιτικές ενέργειες, πολιτικούς παροξυσμούς, αποφάσεις εν διαστάσει με τις κοινωνικές ανάγκες, συνδιαλλαγής με το ανομολόγητο συμφέρον και κάποιες προσχηματικές παραχωρήσεις, από εκείνες που δεν διορθώνουν απολύτως τίποτα.
Τα πολιτικά αφηγήματα είναι κενά περιεχομένου, αφού στην πραγματικότητα της πολιτικής δεν μπορείς να στηριχθείς απλώς στην αφήγηση και στη μυθοπλασία για μεγάλο διάστημα. Πως να στήσεις ένα πολιτικό οικοδόμημα με τεχνητές συγκολλήσεις ανάμεσα σε ανομοιογενή υλικά;
Κάποια στιγμή, η καταχρηστική χρησιμοποίηση της λέξης "αφήγημα" από τους συχνά διαπλέκομενους πολιτικούς και δημοσιογράφους, θα οδηγήσει στην επισημοποίηση του "διαζυγίου" μεταξύ της κοινωνικής πραγματικότητας και του πολιτικού αφηγήματος ή της πολιτικής μυθοπλασίας.
Η κοινή συνείδηση, όταν λέει "πολιτική", εννοεί επιμέτρηση του σταθμητού. Με τα βλακώδη πολιτικά αφηγήματα, η πολιτική έχει μεταφερθεί στο χώρο του αστάθμητου.
Είναι καιρός οι πολιτικοί των αφηγημάτων και της μυθοπλασίας, οι σύγχρονοι Μυνχάουζεν και Ιάγοι της πολιτικής, να αντιληφθούν ότι κάποια στιγμή, μοιραία για το πολιτικό σύστημα, η κοινή συνείδηση που πιστεύει ακόμη σε αφηγήματα και μύθος, θα προσκολληθεί στην πίστη του απτού, με την κομματική σκοπιμότητα να ποντοπορεί καταμεσίς στον ωκεανό της μυθοπλασίας της χωρίς σανίδα σωτηρίας...