Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μας έθεσε προ των ευθυνών μας. Θα ρισκάρουμε τόση πρόοδο τα τελευταία τέσσερα χρόνια με μια επιστροφή στο 2012; Είναι δυνατόν; Θα αφήσουμε να απολυθούν συμβασιούχοι, δηλαδή εργαζόμενοι που έχουν υπογράψει ότι θα εργαστούν Α διάστημα και μετά θα φύγουν;
Του Στρατή Μαζίδη
Έχει δίκιο ο Αλέξης. Έσκισε τα μνημόνια, κατήργησε τον ΕΝΦΙΑ, εξορθολόγισε το φόρο στα καύσιμα, κατέβηκε ο ΦΠΑ, κατήργησε το τέλος επιτηδεύματος, χαλάρωσε τα λουριά της φορολογικής ασφυξίας, προχώρησε σε γενναίες λύσεις κόβοντας γόρδιους δεσμούς κι έβαλε τη χώρα σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης.
Τι; Δε συνέβη αυτό; Και τι συνέβη δηλαδή; Αυτό που συνέβη είναι ότι κατήργησε εκείνα τα μνημόνια για να φέρει άλλα χειρότερα. Ήλπιζε βέβαια ότι στο Δημοψήφισμα θα ψηφίζαμε ΝΑΙ, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα όταν δεν ιδρώνει το αυτί σου. Μια χαρά δέσμευσε λογαριασμούς και πλειστηρίασε σπίτια ενώ ταυτόχρονα διόριζε τα δικά του "δικά μας παιδιά".
Είναι προκλητικό να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να κάνει αυτές τις δηλώσεις, όταν τις προάλλες οι συνταξιούχοι λαμβάνοντας το επίδομα ή αλλιώς ψευτοδώρο έσπευσαν στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς να ψωνίσουν για τα παιδιά και τα εγγόνια τους.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να σταματήσει να μιλάει. Ας κάνει καλύτερα τον σταυρό του (λέμε τώρα) που πέτυχε να μείνει στην εξουσία τόσο μεγάλο διάστημα, διότι ναι, οι προηγούμενοι δεν ήταν καλύτεροι, αλλά αυτός υπήρξε χειρότερος.