Ο συνήθως πολιτικά ορθός Σταύρος Θεοδωράκης με τον προοδευτικό του λόγο, αποτίναξε από πάνω του την ορθότητα μιλώντας για τις γόβες της πάλαι ποτέ βουλευτίνας του Κατερίνας Μάρκου, η οποία μετά τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι, βρίσκεται (επί του παρόντος) στη Νέα Δημοκρατία.
Του Στρατή Μαζίδη
Συνεπώς όλοι είναι...ορθοί μέχρι κάποιος να τους θίξει. Τότε πάει περίπατο και η καλή συμπεριφορά και όλα. Ο Θεοδωράκης λοιπόν του Ποταμιού των 6 απομείναντων βουλευτών δήλωσε ότι «Δε θα γίνω άλλη μια κατσαρίδα της πολιτικής. Ή, για να το πω με ακρίβεια, δε θα θυσιάσω καμία από τις πεποιθήσεις μου μόνο και μόνο για να παραμείνω σε αυτή την αίθουσα. Δε με αφορά το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Ειδικά αυτή την κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας!».
Η Κατερίνα Μάρκου με tweet της τον χαρακτήρισε χρήσιμο ηλίθιο. Η αλήθεια είναι ότι η κατσαρίδα είναι ένα ανθεκτικό έντομο με έντονο το αίσθημα της επιβίωσης. Επίσης προκαλεί φόβο στη θέα της. Ο Σταύρος Θεοδωράκης όμως ούτε ένστικτο πολιτικής επιβίωσης διαθέτει, ούτε νομίζω προκάλεσε ποτέ φόβο με το Ποτάμι του το οποίο θυμίζει πλέον ένα ρέμα λίγο πριν ξηραθεί.
Αν πάλι υποστηρίζει ότι το Ποτάμι είχε αρκετές κατσαρίδες, αυτές δε μαζεύτηκαν μόνες τους. Κάποιος τις μάζεψε.
Εδώ που έφτασαν πλέον τα πράγματα, όχι κατσαρίδα, αλλά ούτε καν το μέγεθος ενός μυρμηγκιού δε διαθέτει σε πολιτικό επίπεδο ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Νομίζω ότι εκτός ορισμένων περίεργων θέσεών του, του έκανε κακό η μεγάλη άποψη που φαίνεται να έχει για τον εαυτό του.
Χρήσιμος ηλίθιος όπως αναφέρει η πρώην βουλευτής του δε γνωρίζω αν είναι, αλλά δεκανίκι του Τσίπρα αν δώσει τις απαραίτητες εκείνες ψήφους που του λείπουν για να χαρίσει τη Μακεδονία σε μια χώρα Σλάβων και Αλβανών, σίγουρα.