Μην υποτιμούμε τον Ερντογάν. Μπορεί οι εξελίξεις στη γειτονική χώρα να έχουν προκαλέσει μια κατάσταση …ευφορίας σε κάποιους εδώ στην Αθήνα,οι οποίοι πιστεύουν ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μια κατάσταση αποσύνθεσης χωρίς επιστροφή. Δεν είναι έτσι. Όπως δεν ευσταθεί και η άποψη ότι ο Ερντογάν δεν ξέρει τι κάνει. Είναι πάρα πολύ “στριμωγμένος”, βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση,αλλά παρόλα αυτά είναι αυτός που οδηγεί τις εξελίξεις και “μοιράζει” το παιχνίδι κι εντός Τουρκίας αλλά κι εκτός. Ο σουλτάνος Ερντογάν όπως έχουμε αρκετές φορές γράψει είναι “παίκτης” και δεν φοβάται να “παίξει μπάλα”. Σ΄ ένα παιχνίδι η νίκη ποτέ δεν είναι εξασφαλισμένη. Αλλά εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προεξοφλήσουμε την ήττα του Ερντογάν και της Τουρκίας.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τηνν Τρίτη ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν θα έχει συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη! Μια συνάντηση η οποία έχει στρέψει το βλέμμα όλων των γεωπολιτικών αναλυτών πάνω της. Και μόνο ότι θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο Πούτιν και Ερντογάν,αποτελεί επιτυχία για τον Τούρκο πρόεδρο όποιο κι αν είναι το κόστος που έχει πληρώσει για την εξομάλυνση των ρωσοτουρκικών σχέσεων.Μέχρι πρόσφατα οι δύο χώρες βρίσκονταν σε πορεία ευθείας σύγκρουσης. Τώρα οι πρόεδροί τους θα συναντηθούν έχοντας στην ατζέντα τους μια σειρά θεμάτων οικονομικής και ενεργειακής φύσεως.
Η Δύση ανησυχεί και αντιδρά στην προσέγγιση Μόσχας-Άγκυρας αφού θεωρείται βέβαιο ότι Πούτιν και Ερντογάν θα συζητήσουν το θέμα της Συρίας με κατεύθυνση τον περιορισμό της δυτικής επιρροής στην περιοχή της Ευρασίας.
Οι αμερικανοί έχουν πειστεί ότι ο Πούτιν θα προσπαθήσει μέσω της Τουρκίας να προκαλέσει ρήγμα στο ΝΑΤΟ.
Ο Ερντογάν έχει ανεβάσει επικίνδυνα τους τόνους στην αντιαμερικανική ρητορική του ικανοποιώντας και τον συνομιλητή του την Τρίτη στην Αγία Πετρούπολη,αλλά και ρίχνοντας “δόλωμα” προς την Ουάσινγκτον η οποία σπεύδει να στείλει τον ΥΠΕΞ Τζον Κέρι στην Άγκυρα, για να “συμμαζέψει” κάπως τα πράγατα.
Συμπέρασμα; Πρέπει να είμαστε αρκετά ανήσυχοι στην Ελλάδα για όσα συμβαίνουν.Ακόμη και ιστορικά να δούμε το θέμα,ποτέ δεν μας βγήκε σε καλό η προσέγγιση Μόσχας-Άγκυρας. Πάντα χάναμε εμείς γιατί οι δυτικοί έσπευδαν να δώσουν “γη και ύδωρ” στην Τουρκία και να την απομακρύνουν από τη ρωσική αγκαλιά.Ασφαλώς τα δεδομένα σήμερα δεν είναι ίδια με άλλες ιστορικές περιόδους.
Το πιο ανησυχητικό απ΄ όλα είναι η δική μας -φαινομενικά τουλάχιστον- απραξία.Θα λέγαμε ότι επικρατεί μια κατάσταση…νιρβάνας για όσα συντελούνται γύρω μας.Υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι …όλα θα πάνε καλά; Διαβεβαιώσεις σε τέτοια γεωπολιτικά παιχνίδια δεν μπορούν να λαβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν από οποιονδήποτε κι αν δίνονται.Δεν έχει γίνει κατανοητή η κατάσταση; Κι αυτό επικίνδυνο είναι…
Μπορεί παρασκηνιακά να γίνεται δουλειά και να είμαστε τελείως άδικοι στην κριτική μας.Μακάρι…Αν κρίνουμε όμως από τον χώρο της Εθνικής Άμυνας,δεν μας προκύπτει ότι υπάρχει πραγματική ανησυχία για τις πιθανές εξελίξεις. Η όποια ετοιμότητα αφορά μόνο στους στρατιωτικούς και στην ηγεσία τους,που “διαβάζουν” με διαφορετικό μάτι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.Οι υπόλοιποι της κυβέρνησης μάλλον είναι πολύ πιο χαλαροί…Δεν γνωρίζουμε αν αυτό οφείλεται στην ραστώνη του θέρους. Το βέβαιο είναι ότι απέναντι ο σουλτάνος “παίζει μπάλα” κι αυτό δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.
militaire.gr