Η διαγραφή χρέους είναι χρεοκοπία, με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία. Μπορεί η διαγραφή δε να είναι είτε ελεγχόμενη (όπως της Ελλάδας με το PSI), είτε ανεξέλεγκτη (όπως της Αργεντινής), αλλά παραμένει χρεοκοπία.
Η διαγραφή χρέους τώρα της Ελλάδας, παρά το ότι δεν θεωρήθηκε αυθαίρετα ως χρεοκοπία, για να μην ενεργοποιηθούν τα CDS, τεκμηρίωσε πως είναι δυνατή εντός της Ευρωζώνης – όπως άλλωστε έχουμε ήδη αναφέρει (ανάλυση).
Επομένως, δεν είναι σωστά όλα όσα λέγονται, περί αδυναμίας χρεοκοπίας
μίας χώρας της Ευρωζώνης – όπου, εάν πτωχεύσει, δεν επιτρέπεται πλέον να
είναι μέλος της.
Με απλά λόγια, προφανώς επιτρέπεται, αφού
αυτό αποδείχθηκε από την Ελλάδα – ενώ, επειδή η χρεοκοπία δεν είναι
κατ’ επιλογή, αλλά προκύπτει de facto από ανάγκη, δεν είναι δυνατόν να
απαγορευθεί από κανένα νόμο ή Θεσμό.
Εάν τώρα μία χώρα προβεί σε στάση πληρωμών, καταγγέλοντας τις συμβάσεις δανεισμού της ως παράνομες, υποθετικά η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ασκώντας ποινικές διώξεις στους υπευθύνους, έως ότου αποφασίσει το δικαστήριο,
τότε θα επρόκειτο πιιθανότατα για μία ιδιαίτερη περίπτωση – η οποία θα
τεκμηριωνόταν τότε μόνο ως τι αντιμετωπίζεται ή/και πώς χαρακτηρίζεται
(26.5.16, Α.Ο.)
news.analyst.gr