Πόσο τελικά εξαρτάται η ευημερία ή ο αφανισμός ενός λαού από τον ίδιο;
Είναι γνωστό, ότι ο δείκτης ευημερίας ενός κράτους διαμορφώνεται από τις δυνατότητες αυτάρκειας στην πρωτογενή παραγωγή, από την βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη, που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία, συνεπώς θα καταστήσουν τη χώρα παγκοσμίως υπολογίσιμη δύναμη.
Η Ελλάς εν προκειμένω κατά την είσοδό της στην Ευρωζώνη υπέστη αποβιομηχανοποίηση και υποχρεώθηκε τηρώντας κανόνες και συμφωνίες, να προσαρμόσει την αγροτική της παραγωγή σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά κελεύσματα. Για δε την εκμετάλλευση του υπόγειου πλούτου ούτε συζήτηση. Με τα χρόνια η χώρα αποδυναμώθηκε και τελικά εξαρτήθηκε απόλυτα από το ευρωπαϊκό άρμα. Η δημιουργική της αφυδάτωση σε συνδυασμό με διεφθαρμένες πολιτικές, οδήγησαν την Ελλάδα σε οικονομικά δεινότατη θέση και την κατέστησαν ανυπόληπτη, αναξιόπιστη και αμελητέα δύναμη. Ξένες δυνάμεις με το μανδύα των εταίρων αποφασίζουν για καίρια ζητήματα, που άπτονται της εθνικής ασφάλειας και του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού.
Όσον αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα, πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες που καταφθάνουν με συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς, θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, για όσο θέλουν οι ξένοι και θα ζουν όπου κι όπως διατάξουν αυτοί. Θα φτιάξουν τις ειδικές οικονομικές ζώνες κυρίως στη βόρεια Ελλάδα όπου θα δημιουργηθούν βαριές βιομηχανίες και θα χρησιμοποιήσουν τους πρόσφυγες που μαζί με Βούλγαρους κι άλλους Βαλκάνιους γείτονες, θα αποτελέσουν φτηνά εργατικά χέρια. Από την άλλη θα επέλθει φυλετικό μιξάρισμα, το οποίο διακαώς προτείνουν ξεδιάντροπα σημερινοί υπουργοί, και θα διαρραγεί το συμπαγές εθνικό φρόνημα. Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες θα ξεχάσουν αργά ή γρήγορα τις καταβολές τους και θα γίνουν διαχειρίσιμοι. Έτσι θα έχουν με ένα σπάρο δυο τρυγόνια. Τερατώδες σχέδιο που για να υλοποιηθεί, χρειάζεται χρόνος και κάποιους, που θα ανοίξουν την Κερκόπορτα στους εχθρούς.
Κρίμα! Αυτή η μικρή χώρα θα μπορούσε εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της θέση, να συνάψει επωφελείς διακρατικές εμπορικές συμφωνίες και να αξιοποιήσει τον επίγειο και υπόγειο πλούτο της. Αντ’αυτού ελέγχεται και ποδηγετείται από ξένους για ίδια συμφέροντα επειδή οι εκάστοτε κυβερνήτες της διακατέχονται από πολιτικό νανισμό.
Αυτή η μικρή χώρα όμως γιγαντώνεται, εφόσον διαθέτει οξυδερκείς και ευέλικτους πολιτικούς, που αψηφούν, εάν χρειαστεί την προσωπική τους ασφάλεια μπροστά στο συμφέρον της πατρίδας και αν οι περιστάσεις το απαιτούν, ο πολιτικός, που γράφει ιστορία, στρίβει το τιμόνι αντίθετα και κόντρα, προκειμένου να βγάλει τη χώρα από την τροχιά της συντριβής.