Μέρες Ιουλίου 2015 ανατέλλουν για την Κυβέρνηση, καθώς το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών, έχουν τυλίξει στο λαιμό της ένα βρόγχο, τον οποίο τους επόμενους μήνες θα σφίγγουν σιγά - σιγά, αναγκάζοντας τον ´Ελληνα πρωθυπουργό να επιλέξει, μεταξύ : της παραίτησης και της πτώσης της κυβέρνησης του και της άτακτης υποχώρησης. Πολιορκητικός κριός, θα είναι το ασφαλιστικό. Το σχέδιο Κατρούγκαλου έχει απορριφθεί και οι δανειστές έχουν θέσει πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές, προκειμένου να το εγκρίνουν. Από την άλλη πλευρά όμως, εμφανίζονται σχετικά χαλαροί με τις ημερομηνίες κατάθεσης του νομοσχεδίου στην Βουλή, αποδεχόμενοι το σχετικό αίτημα του κ. Τσίπρα. Άλλωστε, μόνο κερδισμένοι είναι από αυτήν την άτυπη παράταση: μεταθέτουν χρονικά οποιαδήποτε συζήτηση για το χρέος, ενώ ελέγχοντας τη ροή της χρηματοδότησης μπορούν να προκαλέσουν οποιαδήποτε στιγμή το κρίνουν σκόπιμο, κρίσεις ρευστότητας στην ήδη παραπαίουσα ελληνική οικονομία. Και φυσικά, να βάλουν στο τραπέζι θέματα που για την ομάδα Σόιμπλε είναι μείζονος στρατηγικής σημασίας, όπως για παράδειγμα ο έλεγχος του ταμείου αποκρατικοποιήσεων απο τους δανειστές, αλλά και η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΙΕ.
Στην πραγματικότητα, το πλαίσιο του σχεδίου δεν είναι παρά μία επανάληψη των ημερών της "συμφωνίας Βαρουφάκη" τον Φεβρουάριο 2015, όταν η ελληνική κυβέρνηση πανηγύριζε για μία "νίκη", ενώ στην πραγματικότητα βυθίζονταν με την υπογραφή της σε βαθύ κενό ρευστότητας.
Η διαφορά σε σχέση με ένα χρόνο πριν, είναι ότι τότε οι δανειστές δεν είχαν ως στρατηγικό στόχο την πτώση της Κυβέρνησης, αλλά την άνευ όρων συνθηκολόγηση της. Σήμερα όμως όλα τα δεδομένα έχουν αλλάξει, καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα θεωρείται από πολλούς κεντροευρωπαίους ηγέτες, ότι έχει "επιτελέσει την αποστολή της και είναι πλέον αναλώσιμη". Ποντάρουν στο ότι η Κυβέρνηση πολύ σύντομα, θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία οικονομική και κοινωνική έκρηξη. Το δεδομένο είναι, ότι παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας που προσπάθησε να κάνει ο κ. Τσίπρας στην φιέστα των γενεθλίων, η καταστάση στην οικονομία είναι απογοητευτική, με τους πειρσσότερους επιχειρηματίες να αναζητούν εναγωνίως τρόπους διαφυγής. Η μαζική φυγή εταιρειών από τη χώρα και συνακόλουθη απώλεια θέσεων εργασίας συνεχίζεται και αυτό βοηθά την επικοινωνιακή πολιτική του νέου προέδρου της ΝΔ, ο οποίος υπόσχεται επενδύσεις και λιγότερο κράτος. Τη χρονιά που πέρασε, οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο ελληνικές εταιρείες επένδυσαν μόνο το ισχνό ποσό των 300 εκατομ. ευρώ, σε αντίθεση με τα 2,5 δις ευρώ της προηγούμενης χρονιάς. Ωστόσο ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός, ότι ολοένα περισσότερες εταιρείες εγκαταλείπουν τη χώρα. Από την αρχή της ελληνικής οικονομικής κρίσης στα τέλη του 2009, έχουν ήδη μεταφέρει την έδρα τους πολλές μεγάλες επιχειρήσεις όπως της Coca Cola Hellenic, της χαλυβουργίας Βιοχάλκο και της γαλακτοβιομηχανίας ΦΑΓΕ. Τα αίτια αποχώρησης τους, όχι μόνο εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά έχουν ενταθεί. Σημειώνεται ότι αυτές οι μεγάλες εταιρείες προσδοκούσαν αποχωρώντας από την Ελλάδα κυρίως χαμηλότερους φόρους και καλύτερη πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές. Πλέον στους μεγάλους έχουν προστεθεί και χιλιάδες μικρομεσαίοι, οι οποίοι μετά το κλείσιμο για διάστημα τριών εβδομάδων των τραπεζών και του χρηματιστηρίου τον Ιούλιο, αλλά και την επιβολή ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων, τρέπονται σε φυγή. Έχοντας ως κίνητρο την αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων, αναζητούν έδρες σε χώρες με χαμηλούς φόρους και αμοιβές των εργαζομένων.
Καθυστερώντας την αξιολόγηση και βάζοντας προσκόμματα στην έναρξη της συζήτησης για την ελάφρυνση του χρέους, που είναι η τελευταία ελπίδα του κ. Τσίπρα, πιστεύουν ότι η πτώση της τέταρτης ελληνικής κυβέρνησης από το 2009, θα είναι αναπότρεπτη.
paratiritis.gr