του SON OFEON
Μέρος της δουλειάς μας είναι η παρακολούθηση των πάντων παντού. Εμείς συλλέγουμε τα δεδομένα από ό,τι κινείται σε παγκόσμια βάση. Έχω δηλώσει πολλές φορές ότι είναι αδύνατο να γίνει πρόγνωση για μια μοναδική αγορά στην απομονωμένα, επειδή ο άγνωστος τυχαίος παράγοντας προέρχεται από μετάδοση γεγονότων, που έχουν ξεκινήσει αλλού.
Είναι σαν να κάνεις ηλιοθεραπεία στην παραλία και υπάρχει ένα παλιρροϊκό κύμα, που έρχεται εξαιτίας ενός σεισμού που δεν ξέρετε ότι συνέβη. Αν δεν έχετε παρακολουθήσει τον κόσμο, δεν μπορείτε να κάνετε ούτε πρόγνωση του καιρού για αύριο. Η πρόγνωση σας θα βασίζεται σε απλή τύχη και πιθανολόγηση.
Έχω προειδοποιήσει ότι περίπου το 50% των γερμανικών δήμων είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι συντάξεις έχουν υποχρηματοδοτηθεί και απορροφούν τα πάντα.
Όπως είδαμε στο Ντιτρόιτ , όπου περισσότερο από το 50% των σημερινών εσόδων πηγαίνει στις συντάξεις, οι φόροι είτε αυξάνονται, είτε δανείζονται περισσότερο, είτε οι επιχειρήσεις χρεοκοπούν .
Είμαστε σε μια γιγαντιαία ανοδική αγορά φόρων που αυξάνονται σε κάθε επίπεδο.
Αυτό είναι το πραγματικό μειονέκτημα του μαρξισμού, ότι δηλαδή θεωρούν ότι μπορούν συνεχώς να παίρνουν.
Οι γερμανικές κοινότητες χρειάζονται επί του παρόντος περισσότερα από 100 δις ευρώ για την ανακαίνιση της κατεστραμμένης υποδομής τους.
Η κυβέρνηση έχει κάνει κακοδιαχείριση σε μεγάλη κλίμακα και το μόνο που οι πολιτικοί μπορούν να κάνουν είναι να σκεφθούν ότι πρόκειται για σφάλμα του κοινού που δεν πληρώνει περισσότερους φόρους. Αρνούνται ακόμα και να δουν τον τρόπο που κυβερνούν σε κάθε επίπεδο.
Θα ήταν ωραίο αν υπήρχαν πραγματικά έξυπνοι και ξεχωριστοί άνθρωποι υπεύθυνοι για την διαχείριση των πραγμάτων, γιατί μόνο κάποιος χωρίς κοινή λογική θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει το πολιτικό σύστημα που κυβερνά σήμερα τον κόσμο.
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε ποτέ τίμιους πολιτικούς, ούτε όμως υποσχέθηκε και εφοδιασμένους με προσόντα.
Η κοινωνία ψηφίζει τους ανθρώπους που χαμογελούν ωραία και πιστεύει ότι υπάρχει ένας τίμιος πολιτικός σε κάθε γωνία του κόσμου.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο σφαιρικό και ο ίδιος από τότε γελάει.
Οι Γερμανικοί δήμοι αντιμετωπίζουν αυξανόμενα επίπεδα χρέους που μιμούνται την Ελλάδα. Δεν μπορούν να αντέξουν πια οικονομικά την επένδυση για τη συντήρηση ακόμα και των σχολείων και των δρόμων.
Κατευθυνόμαστε σε μια οικονομική άβυσσο, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Αυτό είναι εν μέρει ο λόγος που ψάχνουν για εσωτερικές διασώσεις (bail-in) και ακόμη και η Μέρκελ έχει αποφασίσει ότι δεν μπορεί να επιτρέψει τυχόν δημοψηφίσματα, γιατί φοβάται ότι οι άνθρωποι θα καταψηφίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πολιτειακή κυβέρνηση της Βρέμης σήμερα έχει πλέον επιβάλλει το πάγωμα των δαπανών.
Ο λόγος είναι οι απρόβλεπτες δαπάνες και τα μειωμένα έσοδα συνολικού ποσού 60 εκατ ευρώ.
Η Χανσεατική πόλη πρέπει συνεπώς να χρηματοδοτεί μέχρι νεωτέρας μόνο υποχρεωτικές εργασίες.
Οι πολιτικοί δεν μπορούν να δουν ότι αυτό το σύστημα είναι καταδικασμένο. Θα συνεχίσουν να ψάχνουν για ό, τι είναι δυνατόν για να μαζέψουν όλο και περισσότερους φόρους.
Βλέπουν μόνο ό, τι χρειάζονται και δεν αντιλαμβάνονται πώς συμβάλουν στην συνολική καταστροφή της οικονομίας.
Περίπου 350 γερμανικές εταιρείες πρέπει να επιστρέψουν πίσω εκπτώσεις για την πράσινη ηλεκτρική ενέργεια, σύμφωνα με αντίστοιχες αλλαγές στη γερμανική νομοθεσία για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επιβεβαιώσει. Σε σύγκριση με τις εκπτώσεις 10 δισ ευρώ που χορηγούνται συνολικά, απαιτείται η επιστροφή 30 εκατ ευρώ.
Εν τω μεταξύ, το γερμανικό ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο επέκρινε τα φορολογικά προνόμια που εφαρμόζονται για τις εταιρικές κληρονομιές.
Μέχρι στιγμής οι κληρονόμοι δεν πληρώνουν αν συνεχίσουν την λειτουργία της εταιρείας. Οι κληρονόμοι με ιδιωτικά κεφάλαια, ωστόσο, πρέπει να δώσουν ένα μεγάλο μέρος στο κράτος.
Προχωρώντας προς αυτή την κατεύθυνση αφανίστηκαν οι μικροί αγρότες στις ΗΠΑ ,που αναγκάστηκαν να πουλήσουν τη γη τους για να πληρώσουν τους φόρους. Όταν εφαρμόζεται σε παραγωγική επιχείρηση, ο φόρος κληρονομιάς υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να κλείσουν και να μειώσουν την απασχόληση. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο όπως το να κληρονομήσεις χρήματα ή περιουσιακά στοιχεία. Μια συνεχιζόμενη δραστηριότητα είναι η οικονομική μηχανή της οικονομίας.
Είναι απλά εκπληκτικό πόσο αποσυνδεμένη είναι η κυβέρνηση από την πραγματικότητα της οικονομίας.
Όλα είναι σχεδιασμένα να κινούνται προς τη δήμευση του πλούτου και όχι προς τη μεταρρύθμιση του συστήματος.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι απλά εγκεφαλικά νεκροί. Η ανεργία μεταξύ των νέων είναι πάνω από 60%. Στην Αμερική πάνω από το 60% των φοιτητών έχουν εξαπατηθεί λέγοντάς τους ότι χρειάζονται μια εκπαίδευση σε κολλέγιο, φορτώνοντας τους με τεράστια χρέη που δεν μπορούν να πληρωθούν ακόμα και αν έχουν πτωχεύσει και δεν μπορούν να βρουν απασχόληση με βάση την εκπαίδευση που μόλις πλήρωσαν.
Αυτό είναι απάτη. Αν σας πουλήσει κάποιος ένα εμπορικό πρόγραμμα και δεν εργάζεται, δεν είναι αυτό απάτη του καταναλωτή? Όχι, αν είστε ένα σχολείο.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Και οι Γερμανοί έχουν οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν τα διαφημίζουν.
Καθώς η Γερμανία είναι ομοσπονδιακό κράτος, τα επιμέρους κρατίδια μπορεί να έχουν οικονομικά προβλήματα, αλλά οφείλουν να τα λύσουν με δικούς τους πόρους.
Υπάρχει όμως κάτι που συνδέει τα κρατίδια με το κράτος στο οποίο ανήκουν: Oι τοπικές κρατικές τράπεζες.
Αν αυτές πτωχεύσουν θα πρέπει να εφαρμόσουν το bail-in και να μην επιβαρύνουν το Γερμανικό κράτος, που ούτε θέλει, ούτε μπορεί να τις στηρίξει με 100 δισ ευρώ.
Κατά τα άλλα η Γερμανία βαδίζει τοπικά στα αχνάρια του Ντητρόιτ και έχει την απαίτηση να λυθούν τα προβλήματα με αύξηση των φόρων.
Αυτή την συνταγή προτείνει και για την σωτηρία της Ελλάδας.
Η συγκυβέρνηση την εφαρμόζει με επιτυχία, αλλά οι φόροι απλώς βεβαιώνονται και δεν εισπράττονται στο σύνολο τους.
Με τον τρόπο αυτό έχουν συσσωρευθεί 67 δισ ευρώ ληξιπρόθεσμοι φόροι και συνεχώς αυξάνονται.
Στο βαθμό που δεν γίνονται σοβαρές προσπάθειες να εισπραχθούν τα ποσά, η συγκυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και αντίσταση στην πολιτική της.
Αυξάνει σταδιακά το φορτίο των φορολογουμένων που πληρώνουν μέχρι τελικής πτώσεως.
Οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν τους φόρους που δεν πληρώνουν ως κεφάλαιο κινήσεως και μετατοπίζονται προς την παραοικονομία μακριά από τα ραντάρ της εφορίας.
Ο επιχειρηματίας διαφέρει σημαντικά από τον μισθωτό και τον συνταξιούχο.
Ξεκινάει μία επιχείρηση με κάποια κεφάλαια και αν αυτή δεν πάει καλά τα χάνει όλα.
Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό ότι, όταν κλείσει ,θα προσπαθήσει να φεσώσει προμηθευτές, εργαζόμενους και το δημόσιο ταμείο για να τα ανακτήσει.
Από την στιγμή που κλείνει με χρέη δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναδραστηριοποιηθεί νόμιμα στην οικονομία.
Διατρέχει τον κίνδυνο να συλληφθεί, αν έχει χρέη άνω των 5000 ευρώ, αλλά είναι συνηθισμένος στο ρίσκο.
'Οταν η κυβέρνηση έχει φτάσει το ΦΠΑ στο 23% και την άμεση φορολογία στο 26%, πόσο πρέπει να είναι το νόμιμο κέρδος για να λειτουργήσει μία επιχείρηση εντελώς νόμιμα?
Aντίθετα μία επιχείρηση που εισπράττει χωρίς να αποδίδει το ΦΠΑ κερδίζει αυτόματα 23% επιπλέον κέρδος και δεν πληρώνει καθόλου φόρους.
Λογικό δεν είναι ότι σύντομα θα κλείσουν όλοι και θα μεγαλώσει η ανεργία?
Ποιά θα μπορούσε να είναι η λύση?
Aρχικά θα πρέπει να διαγραφούν όλοι οι ληξιπρόθεσμοι φόροι.
Αυτό θα ισοδυναμούσε με χρηματοδοτική ενίσχυση 67 δισ ευρώ προς την οικονομία.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να τυπώνει χαρτονομίσματα ευρώ ελεύθερα, αλλά δεν υπάρχει κανένας κανονισμός που να την εμποδίζει να διαγράφει φόρους και προσαυξήσεις.
Οι φόροι αυτοί έτσι και αλλιώς δεν πρόκειται να πληρωθούν ποτέ, αλλά η ύπαρξη τους εμποδίζει την επανέναρξη της επιχειρηματικότητας και την μείωση της ανεργίας.
Στη συνέχεια θα πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ σε επίπεδα 13% και να θεσπισθεί ισόποσος φορολογικός συντελεστής για την άμεση φορολογία.
Με τον τρόπο αυτό δεν θα έχει σημασία αν είσαι μισθωτός ή επιχειρηματίας και θα φορολογούνται όλοι με δίκαιο και παρόμοιο τρόπο.
Θα πρέπει στη συνέχεια να αλλάξει το σύστημα βεβαίωσης και απόδοσης του ΦΠΑ.
Οι επιχειρήσεις θα πρέπει κάθε ημέρα να βάζουν στο λογαριασμό τους τουλάχιστον τον ΦΠΑ που εισπράττουν και αυτός να αποδίδεται αυτόματα μηνιαία στην Εφορία.
Μία παρόμοια ρύθμιση θα οδηγήσει στην υιοθέτηση από τις επιχειρήσεις της χρήσης του λογιστικού χρήματος για πρακτικούς λόγους.
Αν κάποιοι επιμένουν στη χρήση του ρευστού χρήματος θα καλούνται να καταθέτουν τον ΦΠΑ στις τράπεζες και θα φορολογούνται με βάση αυτές τις καταθέσεις, αλλά για κάθε ετήσια αύξηση της περιουσίας τους πέραν αυτού του τεκμαρτού εισοδήματος θα φορολογούνται με 13%.
Η μόνη δυνατότητα φοροδιαφυγής που θα έχει απομείνει θα είναι η διατήρηση χρημάτων εκτός τραπεζικού συστήματος και η μη έκδοση αποδείξεων.
Ποιός όμως θα τολμάει να χρησιμοποιεί αυτή την πρακτική, όταν υφίσταται σε περίπτωση ανεύρεσης του τις συνέπειες του υφιστάμενου νόμου για ξέπλυμα χρήματος, που προβλέπει ήδη την κατάσχεση όλου του ανευρεθέντος ποσού και συγχρόνως σοβαρές ποινικές κυρώσεις?
Eνδεχομένως κάποιος να σκεφθεί ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα.
Θα συμφωνήσω γιατί διαπίστωσα τη νοοτροπία των Ελλήνων βουλευτών κατά την πρόσφατη δοκιμή πιλοτικά του ηλεκτρονικού συστήματος ψηφοφορίας στη Βουλή.
'Οσοι την παρακολούθησαν ,θα διαπίστωσαν ότι υπήρξαν τουλάχιστον τρεις βουλευτές που ρώταγαν πώς θα ακυρώσουν την επιλογή τους, γιατί πάτησαν λάθος κουμπί.
Η ψηφοφορία ολοκληρώθηκε ηλεκτρονικά σε 5 λεπτά, αλλά ο προεδρεύων την επανέλαβε και με παραδοσιακό τρόπο "για να μην γίνει λάθος καταμέτρηση".
Η σύγχρονη τεχνολογία υπάρχει, οι βουλευτές σε μεγάλο ποσοστό τα κατάφεραν, αλλά το σύστημα φοβάται να ξεκολλήσει από αυτά τα στραβά, που έχει μάθει να κάνει.
Τα προβλήματα δεν λύνονται δυστυχώς με νόμους και μνημόνια, αλλά από αποφασισμένους ηγέτες να κινηθούν με κριτήριο τη λογική και προς ορθές λύσεις.
Η υπερφορολόγηση δεν είναι λύση και αν συνεχισθεί κάποια στιγμή θα υπάρξει επανάσταση των φορολογουμένων ή και στάση πληρωμών.
Αλλά πάντα οι επαναστάσεις οδηγούν σε παραίτηση των κυβερνώντων και σε εφαρμογή νεώτερου και δραστικότερου δικαίου, όπου δεν προβλέπεται ποτέ παραγραφή αδικημάτων με βάση προγενέστερο νόμο περί (μη) ευθύνης υπουργών ή κάποια ιδιαίτερη ασυλία με βάση (αντισυνταγματικούς) νόμους...
Υπάρχουν βέβαια και οι εκλογές, όπου οι αλλαγές γίνονται ειρηνικά και πολιτισμένα.
Αν κάποιοι σκέφτονται σοβαρά να καθυστερήσουν τις εκλογές και τις απαραίτητες αλλαγές μέχρι τον Μάρτιο του 2015, καλό είναι να θυμηθούν ότι το 1821 η Επανάσταση ξέσπασε στις 23 Μαρτίου από την Καλαμάτα με αφορμή τον φόρο της δεκάτης (10%).
Ας διαλέξουν τι θέλουν.
Απλές εκλογές ή επαναστατικές εκλογές?