Οι Έλληνες από κάποιο ίσως έμφυτο μαζοχισμό ηδονιζόμαστε με τη θέα και πολύ περισσότερο με το βίωμα των πιο περίεργων καταστάσεων. Και για πολλά χρόνια "ψυχαγωγούμαστε" με την πρόκληση και τη χυδαιότητα, που απλόχερα μας "σερβίρουν" από την δήθεν ενημέρωση των τηλεοπτικών καναλιών και τα κομματικά γραφεία.΄Ετσι μπροστά στο μιθριδατισμό του λαού, οι εκφραστές της εξουσίας, πολιτικής και οικονομικής, δρούσαν και εν πολλοίς δρούν ανενόχλητοι και φτάσαμε στη σημερινή αδυσώπητη πραγματικότητα της κοινωνικής καθίζησης και της απελπισίας των ανθρώπων του μόχθου και των συνταξιούχων, που επιζητούν εναγωνίως μια θέση κάτω από τον ήλιο και το στοιχειώδες δικαίωμα να ζούν αξιοπρεπώς και να πιστεύουν, ιδίως οι νέοι, ότι η ελπίδα έχει μέλλον!
του Στέλιου Συρμόγλου
Είμασταν για χρόνια θεατές μιας προιούσας κοινωνικής αποσύνθεσης. Να ο πληθωρισμός, να η ανεργία, να η έλλειψη συνεννόησης και συντονισμού των κοινωνικών ομάδων, να η πτώση της παραγωγικότητας με παράλληλη αύξηση της καταναλωτικής μανίας και της πολιτικής αυθαιρεσίας,να το εξωτερικο χρέος που νομίζαμε ότι θα το ξεπληρώσει ο από μηχανής θεός της Ελλάδας, να η γενίκευση της πολιτικής διαφθοράς και των ανομολόγητων συναλλαγών και των συμφερόντων της διαπλοκής...Και με άλμα επί κοντώ περάσαμε αίφνης στη ανάλγητη λιτότητα, στη δυσβάστακτη φορολογία και βιώνουμε την πολιτική απάτη, όπως "σφυρηλατείται" στα...κομματικά εργοστάσια της προπαγάνδας και της καταλήστευσης όχι μόνο της "τσέπης" των πολιτών, αλλά και της νοημοσύνης ενός εύπιστου και ευαπάτητου λαού!..Και κάποιοι Έλληνες με ροπή έστω στην αντίδραση νιώθουν ως οι έσχατοι των ρομαντικών...Και διαπιστώνουν ότι ακόμα και σήμερα με όλα τα επαχθή οικονομικά μέτρα, που ανέτρεψαν τη ζωή της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, με εξαίρεση πάντα της ζωής των γνωστών κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και των αργυρώνητων πολιτικών, που εξακολουθούν να "κραυγάζουν" εκ του ασφαλούς και να υποστηρίζουν σενάρια σωτηρίας για ταινία επιστημονικής φαντασίας, με πρώτο και καλύτερο τον οσφυοκάμπτη στα εγχώρια και ξένα συμφέροντα εθελόδουλο Αντώνη Σαμαρά με εξαπτέρυγά του τους βενιζέλο και Κουβέλη, κοινωνικές ομάδες ολισθαίνοντες μάλιστα πρός τον όλεθρο, ανέχονται τα λόγια τα παχυλά και τις ανερμάτιστες πολιτικές που έχουν υποθηκεύσει το μέλλον τους ήδη για δεκαετίες...
Βρίσκουν δυστυχώς αποδέκτες οι διάφοροι Ταρτούφοι και εξουσιολάγνοι της πολιτικής ανικανότητας και απάτης. Και μάλιστα προκαλούν όχι μόνο την νοημοσύνη μας, αλλά και την αισθητική μας. Η αισθητική, άλλωστε, είναι έννοια άγνωστη στο χώρο της πολιτικής και αυτό καταφαίνεται όχι απλώς από την ενδυματολογική εμφάνιση των πολιτικών ανεξαρτήτως κομματικής απόχρωσης, αλλά και από την εν γένει συμπεριφορά τους. Και πρόσφατο εύγλωττο παράδειγμα το βίντεο Σαμαρά στο facebook, που αναρτήθηκε εν χορδαίς και οργάνοις για να "ενισχυθεί" η...εικόνα του και να εξασφαλιστεί η μαγεία της εντύπωσης ως πρωθυπουργού μιας χώρας σε απόλυτη υποτέλεια! Και το χειρότερο: Να εμφανίζει τον Σαμαρά, πρωθυπουργό της εξάντλησης κάθε ψέματος και εξαπάτησης του λαού και άξιου διαδόχου του αβέλτερου Γιώργου Παπανδρέου, αναπαυτικά καθισμένο στο πίσω κάθισμα της πρωθυπουργικής λιμουζίνας να ατενίζει από το παράθυρο με έκφραση αναίδειας και κριτικής νωθρείας, τις...ρημαγμένες ζωές των πολιτών, επιβεβαώνοντας ότι αποτελεί πολιτικό απολίθωμα της ελληνικής παρηκμασμένης και εμβρυώδους αντίληψης!Η ιδιότυπη ελληνική κοινωνία ανέχεται για δεκαετίες την πολιτική βλακεία και τον κομματικό αβδηριτισμό. Αφού περιέπεσε στη σοσιαλμανία χωρίς σοσιαλισμό και προσδέθηκε στην "προοδευτικότητα" χωρίς πρόοδο, χάνοντας η "Δεξιά" το μύθο της λογικής αιτιολογίας της, αυτή η μανία έγινε προιόντος του χρόνου σχιζοφρένεια πολιτική και κοινωνική και οδηγηθήκαμε σε...ενσαρκωμένους ψυχονευρωτικούς ηγέτες που επιμένουν με βερμπαλιστικές ακροβασίες και αλλοπρόσαλλα πολιτικά επινοήματα και τεχνάσματα, στην...σωτηρία μας!
Και έρχεται δυστυχώς κάποια στιγμή, που σε πολλούς πολιτικούς, που μοιάζουν με όντα αποχαυνωμένα και έχουν γίνει μια φρικτή πληγή για τον πολίτη και αποτελούν τον..πολυσύνθετο τύπο του βλάκα που συνασπίζεται με τους ομοίους του με γνώμονα κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα, δεν μπορείς να καταλογίσεις τίποτα πια. Όταν όλα περάσουν στο παρανοικό, φτάνουμε στο ακαταλόγιστο. Όταν όλα περάσουν στη μεθοδευμένη "δημοκρατική" εξουθένωση, η επίρριψη ευθυνών σε κάποιους, και είναι πολλοί αυτοί οι κάποιοι, καταντάει παρανοική πολυτέλεια. Οπότε και ανεχόμαστε τις διάφορες ψυχοπαθολογικές τους αντιδράσεις και το απύθμενο θράσος τους, που εκδηλώνεται καθημερινά και ανενδοίαστα, όπως προχθές που μόνο ένας πάσχων από ιδιωτεία θα το δήλωνε...Κι όμως το δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας και εκ των δεξιών του πρωθυπουργού, ότι δηλαδή την αλήθεια για τη Siemens θα τη μάθει ο λαός εν καιρώ...
Κι αυτός και οι όμοιοί του με προεξάρχοντα τον Αντώνη Σαμαρά αγκιστρωμένοι στην ανοχή μας "μεθοδεύουν" με την ανικανότητά τους ή και υπηρετούντες σκοπιμότητες την εξαθλίωσή μας. Κι εμείς αναζητούμε μόνιμα την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Κι όταν τη βρίσκουμε, βουτάμε μέσα και βγαίνουμε περισσότερο ανάπηροι απ' όσο μπήκαμε! Έχουμε καταντήσει "αναστενάρηδες", που χορεύουμε πάνω στα αναμμένα κάρβουνα των προβλημάτων της καθημερινότητας, χωρίς μάλιστα να διαθέτουμε πυρίμαχες πατούσες...Κι όμως, ακόμα ακούμε τα τις πολιτικές ασυναρτησίες από τους ίδιους που παραβίασαν επαναλειμμένα την νοημοσύνη μας και αύξησαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, καταδικάζοντας όλους εμάς στη λιτότητα και στην αποχαύνωση. Μιας παθολογικής διερεύνησης στάση μας, συνομίληκη με την πολιτική ιστορία των τελευταίων σχεδόν 40 χρόνων. Της ανοχής μας το ανάγνωσμα, δηλαδή!