«Καλέ μου άνθρωπε», που έλεγε και ο αξιομνημόνευτος Θανάσης Βέγγος. Δε χρειάζεται να ψωνίζεις στο super market ούτε στις 7 το πρωί ούτε στις δέκα το βράδυ. Πολύ περισσότερο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να πας να ψωνίζεις την Κυριακή. Όλη την εβδομάδα ξύνεσαι. Μήπως δουλεύεις; Πρέπει σώνει και καλά Κυριακή; Ή βρήκες καφενείο για τις Κυριακές;
Του Στάθη Διομήδη
Ας δώσουμε το δικαίωμα σε όλα αυτά τα παιδιά να ξεκουραστούν. Αυτά τα παιδιά που με κόπο δίνουν τη μάχη, με πενιχρούς μισθούς αλλά με περίσσια δύναμη να εξυπηρετήσουν όλους εμάς που πάμε χωρίς μέσα προστασίας στα super markets, ακόμη και εάν βήχουμε, που δεν κρατάμε αποστάσεις, που τους μιλάμε με επιτιμητικό ύφος. Αυτά τα παιδιά που ζουν με τον καθημερινό τρόμο να μην κολλήσουν οτιδήποτε, από όλους εμάς τους « εγώ είμαι καλά, δεν κολλάω», να μην μεταφέρουν σπίτι τους τον υιό και σκοτώσουν τους ανθρώπους που αγαπούν πιο πολύ. Την οικογένειά τους.
Για αυτούς τους λόγους καλέ μου άνθρωπε, αφήνουμε αυτά τα παιδιά να ξεκουραστούν τουλάχιστον μια μέρα, και σκύβουμε με σεβασμό το κεφάλι αποτίοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης για το έργο που παράγουν. Για αυτό λοιπόν καλέ μου άνθρωπε ΔΕΝ ψωνίζουμε ΠΟΤΕ, την Κυριακή.
Οι υπάλληλοι των super markets δεν είναι αφανείς ήρωες. Είναι ΑΟΡΑΤΟΙ ήρωες, γιατί κανείς μας δεν τους δίνει σημασία, κάνουν ένα επάγγελμα που ΔΕΝ έχει δημοτικότητα και τους βλέπουμε όχι με συμπάθεια αλλά με λύπηση για το επάγγελμα που κάνουν. Τους θεωρούμε τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού...
Να σε ενημερώσω καλέ μου άνθρωπε ότι, εάν σπάσει αυτή η ζωτική αλυσίδα (δεύτερη στην ιεραρχία μετά τους επαγγελματίας υγείας και τους φαρμακοποιούς) λόγω υπερκόπωσης, λόγω αδυναμίας ή ακόμη χειρότερα λόγω ασθένειας των εργαζομένων, θα γίνει ζούγκλα. Έτσι στο λέω να το ξέρεις…
ΣΕΒΑΣΜΟΣ λοιπόν, χαμηλά το κεφάλι και ΠΟΤΕ την Κυριακή…
Υ.Γ. 1. Αόρατοι ήρωες είναι και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι των υπολοίπων κλάδων που λειτουργούν και κρατούν την πατρίδα όρθια… Με την ίδια περίσσια δύναμη, την ίδια κούραση, τα ίδια άγχη, τους ίδιους φόβους, τον ίδιο πενιχρό μισθό…
Υ.Γ.2. Α, να μην ξεχάσω «καλέ μου άνθρωπε», όταν πας για ψώνια στο super market, δε χρειάζεται να το σηκώσεις όλο ψωνίζοντας για 50 χρόνια, γιατί δημιουργείς αχρείαστες ελλείψεις προϊόντων, δημιουργείς δυσθεώρητες αυξήσεις τιμών, δημιουργείς συνωστισμό, δημιουργείς πανικό, αφήνεις τους υπόλοιπους χωρίς κάποια είδη πρώτη ανάγκης και πρέπει να πάνε σε δέκα super market και μπακάλικα για να βρουν τα προϊόντα, και το κυριότερο ίσως, δημιουργείς τεράστια καταπόνηση στους ανθρώπινους πόρους που εργάζονται εκεί…
Αυτά «καλέ μου άνθρωπε»…