Αποτελεί πραγματικότητα ότι ζούμε σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, όταν τα κράτη αλληλοσυνδέονται όλο και περισσότερο και αλληλεξαρτώνται, καθιστώντας τις έννοιες εθνικού συμφέροντος, ισχύος και κινδύνων πλέον μη αποκλειστικά καθορισμένες εντός των εθνικών συνόρων.
υποναύαρχος ε.α.
Όλο και περισσότερο, καθώς τα συμφέροντα της ασφάλειας βασίζονται σε διεθνείς και διακρατικές μορφές συνεργασίας, τα κράτη πρέπει να συνδυάσουν τις ιστορικές τους αφηγήσεις με τις πραγματικότητες της εποχής μας.
Η λύση είναι μόνο μία. Στον σημερινό κόσμο, τα παιχνίδια με τους μετανάστες πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε ένα παράδειγμα πολυδύναμης ασφάλειας, που θα περιλαμβάνει και τις πέντε διαστάσεις της παγκόσμιας ασφάλειας. Την εθνική, διακρατική, ανθρώπινη, περιβαλλοντική και διαπολιτισμική ασφάλεια. Επιπλέον, η αναζήτηση αμοιβαίων κερδοφόρων λύσεων και δικαιοσύνης (τόσο στο εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο) δεν είναι μόνο επιθυμητή αλλά πρέπει να εξυπηρετεί όλο και περισσότερο τα εθνικά συμφέροντα με ρεαλισμό.
Οι ιδεολογικές ασυμβατότητες, η δυσπιστία και οι ιστορικές διαιρέσεις μπορεί να παραμείνουν μεταξύ των κρατών, αλλά ο ανταγωνισμός πρέπει να επιλυθεί με μια φόρμουλα ενός ρεαλισμού συμβίωσης, προσαρμοσμένου στις πραγματικότητες της διεθνούς σκηνής. Ας ελπίσουμε ότι θα ξυπνήσουμε από τον εγωιστικό λήθαργο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στο σύνολό του.