...Τότε αργά ή γρήγορα γίνεται προκλητική και ανοίγει την κερκόπορτα της καταστροφής της. Πλημμυρισμένη μάλιστα από τη βλακεία του υπερθετικού, η πολιτική αλαζονεία συνθέτει το μόνιμο και μηνυματικό του απύθμενου θράσους. Ποτέ δεν παρουσιάζεται σαν απλή διαδικασία διασυνδετικής ερμηνείας. Προσπαθεί με κύριο συστατικό της τη βλακεία να εκφράσει το μέγα, ενώ τροφοδοτείται και συντηρείται από το ελάχιστο.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Είναι αφετηρία απροσδόκητων αντιδράσεων και καταστάσεων. Και τα μεγέθη της είναι γεωμετρικά σχήματα που καταλήγουν να πανικοβάλλουν με την απεριόριστη αυξομείωση των διαστάσεων.
Το υπερτροφικό δε θράσος ως απότοκος της πολιτικής αλαζονείας εναντιώνεται στην κατάφαση και στη λογιστικοποίηση του γνήσιου και του αληθινού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δεχθεί το μέγεθος και τα σχήματα της κοινωνικής ευαισθησίας στη διάσταση της ειλικρινούς αγωνίας, αλλά και όλα τα εμβόλιμα συναισθήματα.
Αρνηση και αδιαφορία. Γνήσια αποτύπωση και της μωρίας, η πολιτική αλαζονεία καθιερώνεται ως δηλωτικό της μοίρας και της κοινωνικής διάλυσης. Ανάδοχος της παραμένει το καθοριστικό του ελάχιστου. Και στη ζωή εκφράζει την επικράτηση του γελοίου με τις όποιες τραγικές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο.
Την πρωθυπουργική αλαζονεία με "μπόλικο" θράσος και επένδυση με ψευδολογία παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα. Και δηλώσεις του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος που προσβάλλουν το δημόσιο αίσθημα.
Σε τούτο τον τόπο κάποιοι κρύβουν μέσα τους, αλλά έτοιμο να εξέλθει, το "φονιά" και τον καταστροφέα, όταν χρειάζονται προσχήματα για να επενδύσουν το νόημα της ζωής τους στην καταστροφή.
Είναι οι Ηρόστρατοι, όχι μόνο του έργου του ανθρώπου, αλλά και του ιδίου του ανθρώπου. Επικαλούμενοι την οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητα ανοίγουν τις μπουκόπορτες της κοινωνικής διάλυσης.