Ένα νέο βάσιμο σενάριο που κυκλοφορεί για το τουρκικό "πραξικόπημα" είναι πως ο Ερντογάν δεν το σκηνοθέτησε, όμως το πληροφορήθηκε εγκαίρως, έκανε τις κατάλληλες συμφωνίες, το αποδυνάμωσε και στη συνέχεια ελέγχοντας θεωρητικά την κατάσταση, το άφησε να εξελιχθεί, ώστε να προχωρήσει σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
Έχω την αίσθηση πως αν τελικά αυτή είναι η πραγματική εκδοχή, τότε ο τούρκος πρόεδρος είναι ακόμη πιο επικίνδυνος.
Σε ένα στημένο πραξικόπημα, θεωρητικά είχε τον έλεγχο σε σημαντικό βαθμό από την αρχή έως το τέλος, σε ένα κανονικό όμως όχι.
Χειρότερος κι από τον Τσίπρα, έπαιξε την ασφάλεια της χώρας του και ένα πιθανό αιματοκύλισμα (χειρότερο αυτού που έγινε) στα ζάρια. Επιπρόσθετα ταπείνωσε, εκμηδένισε και εξευτέλισε τον τουρκικό στρατό όπως αναλύσαμε στη Freepen.gr (άρθρο). Τα χέρια τους θα τρίβουν οι Κούρδοι στη νοτιοανατολική Τουρκία έχοντας απέναντί τους ένα υποτιμημένο σύνολο.
Αφήνοντας κάτι τέτοιο να εξελιχθεί, όσο κι αν νομίζεις πως το έχεις απονεκρώσει, ρισκάρεις να ρίξεις τη χώρα σου στον εμφύλιο. Και αυτό το σενάριο δεν έχει αποκλειστεί, αν μελετήσει κανείς τις πράξεις βίας και τους πυρπολισμούς σπιτιών και περιουσιών αλεβιτών και Κούρδων στη χώρα.
Τέτοιου είδους επιχειρήσεις, τις σταματάς πριν καν ξεκινήσουν. Τις δημοσιοποιείς, τις αναδύεις στο φως ώστε να τους στερήσεις το σκοτάδι που ζωτικό για αυτές.
Ωστόσο ο Ερντογάν είχε την τύχη να έχει απέναντί τους ηλίθιους, διότι μόνο ηλίθιος μπορεί να είσαι όταν κάνεις πραξικόπημα και ο Νο1 στόχος παραθερίζει ανενόχλητος, διαφεύγει, μετά πετάει κάμποσες ώρες στον αέρα, τον πλησιάζεις, δεν τον καταρρίπτεις (άρα δεν είσαι αποφασισμένος) και προσγειώνεται θριαμβευτής.