Βάσια
Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Σήμερα,
27 Ιουνίου 2015, το ξυπνητήρι χτυπάει στη
Γαλλία! Το 'κίνημα της 14ης Ιουλίου' καλεί
τον γαλλικό λαό σε μία επιχείρηση
κατάργησης των διοδίων των εθνικών
οδών, σε όλη την γαλλική επικράτεια.
Το
κίνημα αυτό αναδύθηκε μέσα από
αφυπνισμένες/ους Γάλλίδες και Γάλλους,
που επιθυμούν να λαμβάνουν μέρος σε
συλλογικές αποφάσεις και να ζουν ως
άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία. Το
κίνημα ξεκινά με μία διαδήλωση, στις 14
Ιουλίου 2015, για να καταθέσει ως ένα
πολιτικό αίτημα την διαφωνία του με τις
ενέργειες των καθεστωτικών κυβερνήσεων.
Έχει
ήδη συγκροτηθεί και ανακοινωθεί το
'Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο' της
Γαλλίας, το οποίο φιλοδοξεί, αναίμακτα
και ειρηνικά, να ωθήσει σε παραίτηση
την νυν κυβέρνηση. Άμεσα δε να προχωρήσει
σε γενικές συνελεύσεις ―από τον λαό,
για τον λαό― με έμφαση στις κληρώσεις
εκπροσώπων του γαλλικού λαού.
Το
κείμενο που ακολουθεί είναι μια απόδοση
από την γαλλική γλώσσα, της επιστολής
που έστειλε, στις 18 Απριλίου 2014, ο Eric
Fiorile, σε ‘διαφωνούντες’, καλώντας τους
να συμμετέχουν στο κίνημα της 14ης Ιουλίου
2015. Η επιστολή απευθύνεται ταχυδρομικώς
και προσωπικά σε όλους τους διαμορφωτές
της διαφωνίας, συγγραφείς, bloggers,
διοργανωτές συνεδρίων κ.ο.κ., συνοδευόμενη
από το βιβλίο «rendez
vous»,
σε εκείνους των οποίων ο Fiorile είχε τα
στοιχεία επικοινωνίας τους.
Επίσης
στο διαδίκτυο, για όλους τους άλλους,
γνωρίζοντας ότι θα υπάρχει πάντα ένας
χρήστης που θα την κυκλοφορήσει. Το εν
λόγω δε βιβλίο ταχυδρομείται αμέσως
μετά την παραλαβή των στοιχείων
επικοινωνίας τους.
― Αγαπητέ
σύντροφε που αγωνίζεσαι για την Αλήθεια,
Εκδηλώνοντας
την διαφωνία σου με την επίσημη γραμμή
και καταγγέλλοντας μια σειρά από ψέματα
των μέσων μαζικής ενημέρωσης ή των
ηγετών της χώρας μας, ανήκεις σε αυτόν
τον κόσμο που συνήθως ονομάζεται
‘διαφωνία’. Είτε είσαι γεωργός, που
καταγγέλλεις τα ευρωπαϊκά πρότυπα, τα
οποία απαιτούν την χρήση χημικών ουσιών,
που καταστρέφουν τη γη σου, ή γιατρός,
που χρησιμοποιεί πιο αποτελεσματικές
θεραπείες, αλλά εκτός του επίσημου
πλαισίου που συνιστά το φαρμακευτικό
λόμπι, ή οικονομολόγος, που υποδεικνύει
ότι το γαλλικό χρέος είναι ένα ψευδές
χρέος, ή δημοσιογράφος, που καταγγέλλεις
μια υπερ-κυβέρνηση που ελέγχει τους
ηγέτες της χώρας μας, εσύ που δημόσια
περιθωριοποιείσαι των προτύπων που
υπαγορεύονται από το καθεστώς, είσαι
ένας ‘αντιφρονών’, και αυτός είναι ο
λόγος που σου γράφω, διότι οι εκδηλώσεις
ή οι μαρτυρίες σου δείχνουν ότι είσαι:
• Από
εκείνους που καταγγέλλουν το καθεστώς
της σημερινής κυβέρνησης και την προφανή
υποταγή του σε ξένα συμφέροντα, που
αντιτίθενται στα συμφέροντα της Γαλλίας
και των Γάλλων.
• Και
/ ή από εκείνους που καταγγέλλουν τον
έλεγχο των γαλλικών ιδρυμάτων και των
μεγάλων επιχειρήσεων, μέσω των αμειβομένων
προς τούτο πολιτικών, του διεθνούς
Ελευθεροτεκτονισμού, που αντιπροσωπεύεται
κυρίως από την Λέσχη Bilderberg
και της γαλλικής θυγατρικής της ‘ο
Αιών’.
• Και
/ ή από εκείνους που αρνούνται τη
νομιμότητα των συνθηκών ή συμφωνιών,
που θεσμοθετήθηκαν παρά την απόρριψή
τους από τους Γάλλους ή χωρίς καν
διαβούλευση με αυτούς.
• Και
/ ή από εκείνους που κατηγορούν το σύνολο
των πολιτικών ότι έχουν τουλάχιστον
εγκρίνει την απάτη του γαλλικού χρέους
και προωθούν, λόγω ανικανότητας ή
διαφθοράς, την οικονομική κρίση.
• Και
/ ή από εκείνους που καταγγέλλουν τη
μετατροπή του γαλλικού έθνους, με την
Διατλαντική Σύνθήκη, σε ένα υποτελές
των ΗΠΑ έθνος.
• Και
/ ή από εκείνους που αρνούνται ότι η
ρεπούμπλικα είναι μια δημοκρατία, και
θα ήθελαν οι Γάλλοι να συμμετέχουν
ενεργά στον τρόπο διαχείρισης της χώρας
τους.
• Και
/ ή από εκείνους που υπερασπίζονται το
γενικό συμφέρον, όσον αφορά στην υγεία,
τα τρόφιμα, το περιβάλλον, αντιτασσόμενοι
στα πολυεθνικά λόμπι.
Μερικοί
διαμορφωτές της κοινής γνώμης
υπερασπίζονται αυτές τις αρχές, άλλοι
μόνο μερικά, αλλά όλοι, σε ομιλίες τους,
άρθρα τους ή από τις συνέπειες που
δημιουργούνται, συμφωνούν τουλάχιστον
στα ακόλουθα τρία σημεία:
α΄)
Όλη η πολιτική τάξη είναι διεφθαρμένη,
όχι από τους ανθρώπους, αλλά από το
καθεστώς, και θα πρέπει να ανοίξει ο
δρόμος για μια διαφορετική δομή. Αυτό
θα το ονομάσουμε «ΔΟΜΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ».
β΄)
Είναι απαραίτητο η Γαλλία να κερδίσει
την ανεξαρτησία της, την νομική, την
οικονομική και την στρατιωτική. Δηλαδή
να φύγει από την Ευρώπη, το ευρώ και το
ΝΑΤΟ. Αυτό θα το ονομάσουμε «ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ».
γ΄)
Δεν πρέπει ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ η Γαλλία να
είναι υποταγμένη στις ΗΠΑ μέσω της
διατλαντικής συνθήκης. Αυτό θα το
ονομάσουμε «ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ».
Στην
παρούσα κατάσταση, οι διαμορφωτές της
κοινής γνώμης, είτε ομιλητές, ή bloggers,
ή συγγραφείς ή άλλοι, έχουν πεισθεί ότι
πολλοί Γάλλοι συχνά αποδέχονται πολλά
από αυτά, αλλά η διασπορά τους μέχρι
τώρα, απέτρεψε την δημιουργία ενός
συλλογικού κινήματος.
Όλοι
μας όμως θελήσαμε να μοιραστούμε τα
αποτελέσματα των έρευνών μας και των
διαπιστώσεών μας.
Γράψαμε
άρθρα, βιβλία, δημιουργήσαμε βίντεο,
συναυλίες, συνεντεύξεις, εκπομπές,
ταινίες, τραγούδια, διαλέξεις... για να
ενημερώσουμε και να καταγγείλουμε. Αλλά
δεν είμαστε πολιτικοί, και η οξυδέρκειά
μας σχετικά με την κοινωνία μας, όπως
επίσης η ηθική ακεραιότητά μας, μας
απαγορεύουν να εισέλθουμε σε ένα εκλογικό
παιχνίδι, που εκ των προτέρων γνωρίζουμε
ότι θα είναι νοθευμένο από τη βάση του.
Όλοι
μας προσπαθούμε να ρίξουμε φως στην
πραγματικότητα του κόσμου μας στο ευρύ
κοινό. Αλλά πέρα από τις έρευνες, τις
αναλύσεις, τις αποκαλύψεις, τις ιδέες...
που ο κόσμος της διαφωνίας παρουσιάζει,
πώς μπορούμε να ωθήσουμε τα άτομα σε
κινητοποιήσεις, αν όχι μέσα από
διαμαρτυρίες, αναφορές και διαδηλώσεις,
που ποτέ όμως δεν οδηγούν σε τίποτε
χειροπιαστό;
Αρκεί
να παρατηρήσουμε την πορεία της Μαδρίτης,
όπου συμμετείχαν περισσότεροι από
2.000.000 διαδηλωτές: αυτή η μαζική κινητοποίηση
δεν γέννησε καμμία σε βάθος αλλαγή. Οι
κινήσεις, οι αναφορές και οι εκδηλώσεις
διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά παραμένουν
χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Με
τον ρυθμό αυτό, οι συμμετέχοντες
κινδυνεύουν να εξαντληθούν!
Οι
Γάλλοι σήμερα αμφισβητούμε πλέον το
σύνολο της πολιτικής μάζας, αλλά δεν
ακούγεται από εμάς μια ισχυρή και
ξεχωριστή φωνή, δεν βλέπουμε τους εαυτούς
μας να προτείνουν μια συγκεκριμένη
δράση, προς την κατεύθυνση μιας καλύτερης
κοινωνίας.
Έχουμε
ανάγκη από μια καλοπροαίρετη συλλογικότητα,
που να δείχνει ότι νέα σημεία αναφοράς
είναι εφικτά, μια συλλογικότητα που να
ανοίγει την πόρτα, να ανοίγει το ‘καπάκι’
και να φέρνει το περιεχόμενο του
‘δοχείου’, μέσω του οποίου οι λύσεις
για το αύριο θα είναι σε θέση να αναδυθούν,
με πλήρη ελευθερία, με συμμετοχικό και
συναινετικό τρόπο. Για να κινητοποιηθεί
ένας μεγάλος αριθμός, ο Λαός της Γαλλίας
πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από ένα
συγκεκριμένο και ειδικό πρόγραμμα, στο
οποίο να πιστεύει ότι του επιτρέπει να
αντικρύσει στο μέλλον μία νέα ανατολή.
Σήμερα,
η πολιτική τάξη απαιτεί να διατηρεί,
μόνον εκείνη, το δικαίωμα να προσφέρει
πρόσωπο στο κοινό. Ήρθε η ώρα για μια
συμμαχία μεταξύ όλων μας: πρέπει να
καταλάβουμε τον μέγιστο χώρο, ερχόμενοι
αντιμέτωποι με αυτήν την πολιτική μάζα,
ώστε να διαδοθεί στους Γάλλους ότι μια
άλλη πορεία είναι εφικτή.
Αυτός
είναι ο λόγος που σας γράφω και σας
προτείνω να ενωθούμε, ώστε να είμαστε
πολύ πιο ορατοί, αποτελεσματικοί και
πειστικοί, από το να εργάζεται ο καθένας
μας απομονωμένος στη γωνιά του. Το
αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι
μεγαλύτερο από το άθροισμα των ατόμων!
Ως
εκ τούτου, προτείνω να σχηματιστεί αυτή
η συλλογικότητα, που να υπερβαίνει την
ατομικότητά μας, το εγώ μας, και με την
συναρμογή των δυνάμεών μας, μέσω της
πολυμορφίας μας, να αναδυθεί το καλύτερο.
Αυτός, κατά τη γνώμη μου, είναι ο καλύτερος
τρόπος για να δοθεί ένα στίγμα στους
Γάλλους ότι αυτό είναι εφικτό, κι ένας
τρόπος για να ξεκινήσει η αλλαγή στην
αντιπροσώπευση/εκπροσώπηση των μοντέλων
διακυβέρνησης.
Εσείς,
όπως κι εγώ και κάποιοι άλλοι δεσμευθήκαμε
προ πολλού αφυπνίζοντας τόσους πολλούς
ανθρώπους, για την πραγματικότητα του
κόσμου μας, με την διαπίστωση ότι ζούμε
μέσα σε μια διεστραμμένη κοινωνία, που
θα ήταν εύκολο να εξυγιάνουμε. ΑΝΑΛΑΒΑΜΕ
ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ, την οποία δεν πρέπει να
απεκδυθούμε: όλοι, χωριστά αλλά μαζί,
έχουμε πείσει πολλούς ανθρώπους να
πιστεύουν σε μας και τις λύσεις που
μπορούμε να προσφέρουμε.
Μπορούμε
να τους κάνουμε να ονειρεύονται και στη
συνέχεια να τους εγκαταλείψουμε, δηλαδή
να μην τους στηρίξουμε ώστε να υλοποιήσουν
τα όνειρά τους; Μπορούμε να διαχέουμε
ιδέες και να στηριζόμαστε σε άλλους για
να τις υλοποιήσουν; Μπορούμε να
αποποιηθούμε ηθικές δεσμεύσεις που
έχουν ήδη ληφθεί;
Πρόκειται
λοιπόν για μια ηθική επιταγή να φέρουμε
εις πέρας αυτή την ευθύνη. Και να μην
μας ικανοποιεί να είμαστε μόνον
διαμορφωτές της κοινής γνώμης ―κάτι
που θα μπορούσε ενδεχομένως να μας
μετατρέψει σε ‘πωλητές ελπίδας’― αν
δεν κάναμε τίποτα!
Γι’
αυτό, σας/μας καλώ όλους να ενωθούμε σε
μια συναίνεση βασισμένη στα τρία σημεία
που αναφέρθηκαν παραπάνω: ‘ΔΟΜΙΚΕΣ
ΑΛΛΑΓΕΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ,’ και
να παρέμβουμε ΕΞΩ από το καθεστωτικό
πλαίσιο που ελέγχεται από τη θέση τους,
και ως εκ τούτου ΕΞΩ από την βούληση των
εκλογέων τους. Εμείς λοιπόν θα συμβάλλουμε
στην ομοφωνία όλων των Γάλλων, που κι
αυτοί επίσης σφοδρά επιθυμούν αυτές
τις αλλαγές.
Μια
τέτοια συναίνεση, μόλις πραγματοποιηθεί
και υπερασπισθεί από όλους από κοινού,
θα λάβει την πλήρη έγκριση των Γάλλων,
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ
ΤΗΝ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ, υπό την προϋπόθεση ότι
θα τηρήσουν μια απλή δέσμευση: την κοινή
συμμετοχή στη σύσταση μιας προσωρινής
κυβέρνησης, ήτοι για το χρονικό εκείνο
διάστημα, που ο Λαός της Γαλλίας θα
επιλέξει ο ίδιος τον τρόπο της διακυβέρνησής
του.
Όλοι
μας καταγγέλλουμε ένα μοντέλο διακυβέρνησης
που ευνοεί τα συμφέροντα ξένων έναντι
των δικών μας, άρα το απλό γεγονός της
διάπραξης μια αδικίας σε έναν λαό μας
κατατάσσει μεταξύ των ανθρωπιστών.
Είναι μ’ αυτό το όνομα, τον ‘ανθρωπισμό’,
που μπορούμε να ενώσουμε όλους τους
Γάλλους στο σχεδιασμό μιας νέας κοινωνίας.
Η
ημερομηνία παρέμβασης, είναι αρκετά
μακριά ώστε να μας δώσει τον απαραίτητο
χρόνο για τη σημαντική αυτή επιχείρηση,
χωρίς ωστόσο να υπερβαίνει τα όρια που
επιβάλλει η κατάσταση στη Γαλλία και
το modus operandi (τρόπος λειτουργίας), που
περιγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο
«rendez
vous
le
14 juillet
2015», που επισυνάπτω στην ταχυδρομική
επιστολή, όπως επίσης σε ένα πρώτο βίντεο
που μπορείτε να δείτε στο site
μου: www.demosophie.com.
Όλοι
έχουμε την προσωπικότητά μας, όπως και
ανθρώπους που προτιμούμε από άλλους.
Είναι ευθύνη μας να αγνοήσουμε τις
προτιμήσεις μας, για να θεωρήσουμε
ευπρόσδεκτους όλους εκείνους που θα
συμμετάσχουν σε αυτήν την ένωση με τη
συμμετοχή τους, δεσμευόμενοι όπως εμείς.
Γεωργία,
υγεία, εκπαίδευση, οικονομία, πολιτική,
τέχνη... από όλους τους τομείς της
κοινωνίας, υψώνονται φωνές για να
καταμαρτυρήσουν και να καταγγείλουν
τις παρανομίες των ηγετών και τις αδικίες
από τις οποίες οι άνθρωποι υποφέρουν.
Δεν γνωρίζω όλους τους συγγραφείς, αλλά
ξέρω ότι όλοι είναι πεπεισμένοι ότι
αυτή η απλή δέσμευση από την πλευρά μας,
κάτω από τη σημαία του ανθρωπισμού,
είναι αυτή που ανοίγει την πόρτα για
την ελευθερία που όλοι ονειρευόμαστε.
Γι’
αυτό σας ενημερώσω ότι έχω αποστείλει
αυτή την επιστολή στους ανθρώπους από
την παρακάτω λίστα. Και σας ευχαριστώ
εκ των προτέρων, αγαπητοί σύντροφοι,
για την καλή σας πρόθεση να μου υποδείξετε
αυτές των φίλων μας που μπορεί να έχω
ξεχάσω.
Δεν
διστάζω επίσης να δημοσιοποιήσω αυτή
την επιστολή, έτσι ώστε να φτάσει σε
αυτούς για τους οποίους δεν θα μπορούσα
να τους την έχω στείλει, και σε όλους
εκείνους τους bloggers
των οποίων το όνομα του blog
είναι περισσότερο γνωστό από εκείνον
που το εμψυχώνει.
Μερικοί
από τους διαφωνούντες (με αλφαβητική
σειρά):
Béchade
Pierre, Berruyer Olivier, Bigard Jean-Marie, Billien Jean-Yves,
Bourguignon Claude, Casasnovas Thierry, Chaboy René, Chouard
Etienne, Cohen Jacob, de Closets François, Delamarche Olivier,
Dennery David, de Villemarest Danièle, Dieudonné M'bala M'bala,
Dogna Michel, Domota Elie, Dupille Chantal, Epineuze François,
Fontenelle Sébastien, Gimenez Pascal, Gouget Corinne, Guillet
Dominique, Hillard Pierre, Jovanovic Pierre, Karl Zéro, Kassovitz
Mathieu, Kempf Hervé, Kenny Arkana, Kémi Séba, Laforêt Marie,
Laîbi Salim, Lartigot Gilles, Latouche Serge, Lordon Frederic,
Meyssan Thierry, Michéa Jean-Claude, Moreira Paul, Morel Thomas,
Rabhi Pierre, Ruffin François, Salmon Christian, San Giorgio Piero,
Sapir Jacques, Séverac Claire, Soral Alain, Wittig Richard, Wolf
William
Όλοι,
καθένας με τον δικό του τρόπο και στον
τομέα της έκφρασής του, συμμετέχουν
στην αφύπνιση του λαού. Ενωμένοι κάτω
από ένα ενιαίο κίνημα, δημιουργούν μια
συλλογικότητα αναφοράς, στην οποία θα
προσέρχονται πολλοί άλλοι.
Αν
όλοι, και αδιαλείπτως, διαχέουμε το
μήνυμα της 14ης Ιουλίου 2015, μέσω κειμένων,
ομιλιών, συνεντεύξεών μας και μέσω
οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητάς μας,
σε σύντομο χρονικό διάστημα το μήνυμα
αυτό θα βρίσκεται σε όλα τα blogs,
το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ελεύθερης
πρόσβασης, και θα αντιπροσωπεύσει
γρήγορα αυτήν την ένωση στην οποία θα
προσχωρήσει το κοινό. Μια ένωση που
χαρακτηρίζεται από το κοινό μήνυμα ενός
συγκεκριμένου σχεδίου, που θα έχει
διαρρεύσει από τις εκατοντάδες χιλιάδες
των Γάλλων, που εκπροσωπούν όλους εμάς,
είναι κάτι για το οποίο τα επίσημα μέσα
ενημέρωσης δεν θα αποφύγουν, με την
σειρά τους, να γνωστοποιήσουν.
Στα
τέλη Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί
μία γενική συνέλευση της διαφωνίας,
στην οποία μπορούμε να αποδώσουμε όλη
την απαιτούμενη αίγλη. Το διάστημα αυτών
των επόμενων ολίγων μηνών, θα μπορούσε
να σφραγίσει την ένωση μιας νέας γαλλικής
δύναμης, και να επιτρέψει τον προσδιορισμό
μιας οργάνωσης και ενός προγράμματος
που να οδηγεί στην επιτυχία της δράσης
της 14ης Ιουλίου 2015, δίνοντας την δυνατότητα
της ίδρυσης της προσωρινής κυβέρνησης.
Αυτή
η διαφωνία αναμφισβήτητα θα επηρεάσει
και το γαλλόφωνο κόσμο και, με την
ευκαιρία, θα ήθελα να καλωσορίσω τους
Laurent
Louis,
Etienne
de
Harven
Robert
Bibeau,
και άλλους... Με όλο τον σεβασμό μου σε
καθένα από εμάς για το προσωπικό του
έργο, και την ελπίδα μου στον Λαό της
Γαλλίας, λαμβάνω την τιμή να σας εκφράσω
την βαθύτατη συμπάθεια και την ευγνωμοσύνη
μου για την άμεση απάντησή σας.
Eric
Fiorile