 |
| Η 19χρονη Ceylan |
Τραγικές στιγμές ζουν στη Μέση Ανατολή δύο ιστορικοί λαοί. Οι Σύριοι και οι Κούρδοι. Οι πρώτοι μάχονται ηρωικά 3 χρόνια τώρα απέναντι σε όλους και όλα. Οι Κούρδοι τώρα τελευταία μπήκαν δυναμικότερα.
Οι μάχες είναι σφοδρές. Οι νίκες έρχονται με αίμα και δάκρυα.
Πάρα ταύτα οι Κούρδοι αυτή τη στιγμή πρέπει να αισθάνονται το λιγότερο εξαπατημένοι. Στο βόρειο Ιράκ οι ΗΠΑ βοήθησαν αποτελεσματικά ώστε οι πεσμέργκα να ανακτήσουν τον έλεγχο του φράγματος στη Μοσούλη.
Στο μαρτυρικό Κομπάνε όμως;
Εκεί έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Ωστόσο αυτή τη στιγμή ο λαός αυτός, που τόσα φυσικά έχει κάνει σε εμάς στο παρελθόν έναντι ψεύτικων υποσχέσεων, βγάζει την ψυχή του. Ακόμη και τώρα, για άλλη μια φορά οι Τούρκοι τους ενέπαιξαν και όπως σημειώσαμε πριν λίγες ημέρες, η ιστορία χρωστά ένα γερό και οριστικό μάθημα σε αυτό τον ύπουλο λαό.
Πόλεμος όμως δε γίνεται μόνο στη Συρία. Γίνεται και στην Ελλάδα. Απλά εκεί οι αντιστάσεις οδήγησαν σε αυτό που σήμερα συμβαίνει ενώ εδώ η κατάσταση εξελίσσεται διαφορετικά.
Στην Ελλάδα τα δικά μας 19χρονα κορίτσια έχουν άλλες ανησυχίες. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους να φωνάξει με την έλευση μιας ξένης χαζογκόμενας. Στη χώρα μας, μας βιάζουν και το απολαμβάνουμε.
Στα αφιλόξενα βουνά της Μέσης Ανατολής οι σπάνιες αμαζόνες, μισές κορίτσια, μισές θεότητες της περιοχής, είχαν το θάρρος να πουν όχι στην έκπτωση της ζωής και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ψυχή δεν αντέχει το βιασμό. Δε συμβιβάζεται με το να υπάρχει απλώς. Κοιτάξτε την Ceylan, παρατηρείστε το χαμόγελο και τη ματιά της. Τιμημένοι οι γονείς που τη γέννησαν.
Και είναι πολλά τα παραδείγματα της ιστορίας όπου οι ηρωικές πράξεις έδωσαν δύναμη και οδήγησαν σε μεγάλους θριάμβους.
Το τρένο το δικό μας και των κούρδων, κινούμενα πάνω στις ράγες της ιστορίας, σε άγριες τροχιές και ντραντάγματα, θάρρεις πως διασταυρώνονται σε διαφορετικούς προορισμούς. Αυτών προς την ελευθερία και εμάς προς την άβυσσο.