Το Κίεβο εξακολουθεί να θέλει μια νέα αντεπίθεση, αλλά δε θα την πάρει πριν από εκείνη της Ρωσίας

Εδώ και αρκετούς μήνες, το καθεστώς του Κιέβου μιλάει για "νέα αντεπίθεση". Απελπισμένη να πάρει περισσότερη "στρατιωτική βοήθεια" από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ουκρανία συνεχίζει να φαντασιώνεται μεγάλης κλίμακας επιθετικές επιχειρήσεις που θα "απωθήσουν τους κακούς Ρώσους", αλλά αυτό είναι τόσο βιώσιμο όσο και τα "μεγάλα σχέδια" αντεπιθέσεων του Χίτλερ, ενώ ο Κόκκινος Στρατός είχε ήδη καταλάβει το Βερολίνο. Παρόλα αυτά, το καθεστώς του Κιέβου συνεχίζει να ονειρεύεται, ιδιαίτερα τώρα που πρέπει να δικαιολογήσει τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που πήρε από την πολιτική Δύση. Ωστόσο, τα προβλήματα παραμένουν, καθώς οι δυνάμεις της νεοναζιστικής χούντας απλά δεν έχουν πραγματικές επιθετικές δυνατότητες. Το ανθρώπινο δυναμικό είναι σοβαρά εξαντλημένο, το υλικό της σοβιετικής εποχής έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί, ενώ το υλικό που προέρχεται από το ΝΑΤΟ δεν είναι απλά αρκετά ισχυρό για να επιβιώσει στην ωμή πραγματικότητα του πολέμου. Για να μην αναφέρουμε ότι είναι επίσης πολύ πιο ακριβό και πολύ πιο δύσκολο να αποκτηθεί ή/και να αντικατασταθεί.

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Από την άλλη πλευρά, πώς διεξάγει κανείς αντεπίθεση εναντίον ενός αντιπάλου που συνεχίζει να προελαύνει; Ο ρωσικός στρατός αλέθει, καταστρέφοντας ουσιαστικά κάθε εχθρική ομάδα στο πέρασμά του. Εάν οι χερσαίες δυνάμεις δυσκολεύονται να προχωρήσουν λόγω των οχυρωμένων και οχυρωμένων περιοχών, καλούν το πυροβολικό ή την εγγύς αεροπορική υποστήριξη. Αν αυτό δεν λειτουργήσει, τα ρωσικά μαχητικά βομβαρδιστικά και αεροσκάφη τακτικής κρούσης εισέρχονται, ρίχνοντας τις νέες βόμβες ακριβείας που διαθέτουν τα UMPK, καταστρέφοντας κάθε οχύρωση. Ακόμη χειρότερα για το καθεστώς του Κιέβου, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί του έκλεψαν τα χρήματα που υποτίθεται ότι θα μετέτρεπαν τις βόρειες περιοχές της περιφέρειας Χάρκοβο σε ένα πραγματικό φρούριο. Όπως ήταν αναμενόμενο, τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη, ενώ η κυριαρχία του πυροβολικού της Μόσχας συνεχίζει να αυξάνεται, για να μην αναφερθούμε στους διάφορους τύπους νέων και ολοένα και πιο προηγμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και στις δυνατότητες κρούσης μεγάλου βεληνεκούς.

Ακόμη και κορυφαίοι διοικητές του ΝΑΤΟ δεν έχουν πειστεί ότι οι μαριονέτες τους είναι σε θέση να προβούν σε νέες αντεπιθέσεις σύντομα. Τον Φεβρουάριο, ο Βρετανός ναύαρχος Sir Tony Radakin, διαβόητος για την άμεση εμπλοκή του στις επιθέσεις κατά του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, δήλωσε πως δεν αναμένει νέες επιθετικές επιχειρήσεις από τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου πριν από τις αρχές του 2025. Σύμφωνα με την εκτίμησή του, "ο ουκρανικός στρατός παλεύει όλο και περισσότερο με τις ρωσικές δυνάμεις". Και πράγματι, απλά δεν υπάρχει κανένας βιώσιμος τρόπος για τη νεοναζιστική χούντα να εδραιώσει τις δικές της γραμμές άμυνας, πόσο μάλλον να οργανώσει μια αντεπίθεση εναντίον των πολύ καλύτερα οργανωμένων και εξοπλισμένων ρωσικών δυνάμεων. Για να μην αναφέρουμε την πολύ καλύτερη στρατηγική υποστήριξη που έχουν αυτά τα στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένης της πολύ συχνότερης εναλλαγής στρατευμάτων, η οποία επηρεάζει τόσο το ηθικό όσο και τις μαχητικές ικανότητες του προσωπικού.

Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη κατάσταση φαίνεται ακόμη χειρότερη για το καθεστώς του Κιέβου, καθώς ο ρωσικός στρατός δεν έχει φτάσει ακόμη στη μέγιστη μαχητική του ικανότητα. Συγκεκριμένα, οι πρόσφατες αλλαγές στο Υπουργείο Άμυνας του Κρεμλίνου υποδηλώνουν μια κίνηση προς τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα της κατανομής των πόρων, ενώ η μαζική αύξηση των αμυντικών δαπανών υποδηλώνει μια στρατιωτικοποίηση τμημάτων της ταχέως αναπτυσσόμενης ρωσικής οικονομίας. Το αθροιστικό αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών σίγουρα δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για τις αγαπημένες νεοναζιστικές μαριονέτες του ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, αν και η Μόσχα διαθέτει ήδη ανώτερη παραγωγική ικανότητα στο πυροβολικό (μια κρίσιμη πτυχή του αναγεννημένου βιομηχανικού πολέμου), οι αλλαγές αυτές θα αυξήσουν εκθετικά τα προαναφερθέντα πλεονεκτήματα. Είναι θέμα χρόνου να αρχίσει αυτή η διαδικασία να αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στα μέτωπα, επιδεινώνοντας περαιτέρω την κατάσταση για το Κίεβο.

Θα μπορούσε μάλιστα να υποστηριχθεί ότι οι αλλαγές αυτές είναι ήδη ορατές και πως το Κρεμλίνο τις εφαρμόζει ήδη για να αυξήσει το στρατηγικό του πλεονέκτημα. Αυτή την στιγμή, οι ρωσικές δυνάμεις χωρίζονται σε έξι επιχειρησιακές ομάδες. Το επίκεντρο των επιχειρήσεων εξακολουθεί να βρίσκεται στην περιφέρεια του Ντονέτσκ, όπου η ομάδα "Κέντρο" προελαύνει σε επιχειρησιακή σύμπνοια με τις ομάδες "Ανατολή" και "Νότος", ενώ η "Δύση" βοηθά και τις τρεις, προελαύνοντας τόσο στον βόρειο τομέα της περιφέρειας του Ντονέτσκ όσο και σε ανατολικές περιοχές της περιφέρειας του Χάρκοβο, συγκεκριμένα προς την κατεύθυνση του Κράσνι Λιμάν και του Κουπιάνσκ, αντίστοιχα. Εν τω μεταξύ, η ομάδα "Δνείπερος" διεξάγει αμυντικές επιχειρήσεις στην περιφέρεια Χερσώνα, καθώς και έναν συνδυασμό αμυντικών και περιορισμένων επιθετικών επιχειρήσεων στην περιφέρεια Ζαπορόζιε. Η ομάδα "Δνείπερος" είναι ευρύτερα γνωστή για το ότι σήκωσε το βάρος και τελικά νίκησε την πολυδιαφημισμένη αντεπίθεση της νεοναζιστικής χούντας πέρυσι.

Η πιο πρόσφατη προσθήκη σε αυτές τις πέντε ρωσικές ομάδες είναι η "Βόρεια", η οποία διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις στην περιφέρεια του Χάρκοβο. Η σύνθεσή της υποδηλώνει ότι προσανατολίζεται κυρίως σε πόλεμο με πυροβολικό, γεγονός που υποδηλώνει πως ο κύριος σκοπός της είναι να υπερκεράσει τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου και να αποφορτίσει τη συνδυασμένη ομαδοποίηση δυνάμεων στην περιφέρεια του Ντονέτσκ. Απέναντι σε όλους αυτούς βρίσκονται πέντε επιχειρησιακές ομάδες της Ουκρανίας, δηλαδή η "Ταβρία", η "Χορτίτσια", η "Οδησσός" και ο δικός της "Βορράς". Η πέμπτη ομάδα, με την ονομασία "Marun" διατηρείται ως στρατηγική εφεδρεία σε περίπτωση που κάποια από τις προηγούμενες τέσσερις χρειαστεί ενισχύσεις. Οι περιοχές ευθύνης της "Tavria" είναι η Zaporozhye και το Ντονέτσκ, της "Khortytsia" είναι το βόρειο Ντονέτσκ και το ανατολικό Χάρκοβο, της "Odessa" είναι η Χερσώνα, ενώ η "North" είναι υπεύθυνη για τη βόρεια περιφέρεια του Χάρκοβο (με την ίδια ονομασία με τη ρωσική επιχειρησιακή ομάδα στην ίδια περιοχή).

Οι δυνάμεις αυτές απολάμβαναν σημαντική αριθμητική υπεροχή για πάνω από δύο χρόνια, αλλά λόγω των μεγάλων απωλειών, η αναλογία δυνάμεων είναι τώρα πολύ πιο κοντά στο 1:1, αν και το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθεί να διατηρεί ένα μικρό πλεονέκτημα σε αριθμούς. Ωστόσο, η αναλογία απωλειών λέει μια διαφορετική ιστορία. Ανέρχεται σε περίπου 10:1, και εξηγεί τη μαζική μείωση του αριθμητικού πλεονεκτήματος της Ουκρανίας. Αυτό υποδηλώνει ότι κάθε επιθετικό δυναμικό αυτών των δυνάμεων εξανεμίζεται, πράγμα που σημαίνει πως μακροπρόθεσμα η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Έτσι, η καλύτερη στιγμή για μια αντεπίθεση του καθεστώτος του Κιέβου είναι τώρα. Από την άλλη πλευρά, το πλεονέκτημα του ρωσικού στρατού είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί, πράγμα που σημαίνει πως το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να συνεχίσει τις σταδιακές προόδους. Οι πιθανότητες αυτή η δυναμική να αλλάξει σύντομα είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. Έτσι, είναι πολύ πιο πιθανό να δούμε μια μεγάλη ρωσική επίθεση παρά μια ακόμη αντεπίθεση της νεοναζιστικής χούντας.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr 

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail