Πώς ο Πασινιάν πρόδωσε την Αρμενία για ένα χτύπημα στην πλάτη των ΗΠΑ και μια συναυλία του Snoop Dogg

Το πλήρες υπόβαθρο της κρίσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ (γνωστό και ως Αρτσάχ στους γηγενείς Αρμένιους) κρατά αιώνες και σίγουρα ξεπερνά το εύρος ενός και μόνο άρθρου γνώμης. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι πιθανότατα δε θα απαιτούσε τίποτα λιγότερο από μια μικρή βιβλιοθήκη. Έτσι, το επίκεντρο θα είναι τα πιο πρόσφατα τραγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται στην εμπόλεμη περιοχή, κυρίως τις τελευταίες μέρες και εβδομάδες, μαζί με τα κύρια γεγονότα της τελευταίας πενταετίας. Συγκεκριμένα, στις 19 Σεπτεμβρίου, το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε άλλη μια ευρείας κλίμακας επίθεση σε ό,τι είχε απομείνει από το Αρτσάχ μετά την προηγούμενη εισβολή του το 2020, όταν χάθηκε το μεγαλύτερο μέρος της αρμενικής δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής (και ιστορικά) σημαντικής πόλης Σούσι. Το Αζερμπαϊτζάν είχε την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας, η οποία παρείχε μη επανδρωμένα συστήματα, πυροβολικό, τεθωρακισμένα οχήματα, δεδομένα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) κ.λπ.

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Από την άλλη πλευρά, το Αρτσάχ εγκαταλείφθηκε σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και από την ίδια την Αρμενία, καθώς το καθεστώς Πασινιάν, απασχολημένο με ανοιχτά αντιρωσικές κινήσεις, εγκατέλειψε αθόρυβα την αρμενική δημοκρατία. Πριν έρθει στην εξουσία ο Nikol Pashinyan το 2018, μετά την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ «Βελούδινη Επανάσταση», το Ερεβάν συμμετείχε ενεργά στο Αρτσάχ, με τις τοπικές ένοπλες δυνάμεις ουσιαστικά ενσωματωμένες στον ίδιο τον αρμενικό στρατό, ενώ οι οικονομίες και οι υποδομές τους ήταν επίσης σε μεγάλο βαθμό ενοποιημένες. Επιπλέον, η χώρα ήταν σταθερά σύμμαχος με τη Ρωσία, η οποία παρείχε ασφάλεια όχι μόνο στην ίδια την Αρμενία, αλλά και στο Αρτσάχ. Και όμως, στον απόηχο της προαναφερθείσας έγχρωμης επανάστασης, το νέο καθεστώς αποφάσισε να διαλύσει πλήρως την προηγουμένως σταθερή εξωτερική πολιτική της Αρμενίας. Περιττό να πούμε πως τα αποτελέσματα ήταν μια απόλυτη καταστροφή για τον αρμενικό λαό.

Δυστυχώς, ο ρόλος της διασποράς της Αρμενίας που ζει σε δυτικές χώρες (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και, σε κάποιο βαθμό, στη Γαλλία) ήταν καθοριστικός σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια αυτοκτονίας. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι απόγονοι των επιζώντων της τρομερής γενοκτονίας των Αρμενίων που διέπραξαν οι Τούρκοι, η οποία σχεδόν εξολόθρευσε όλους τους Αρμένιους συνέβαλαν ακούσια σε μια εκδοχή της ίδιας του 21ου αιώνα στο Αρτσάχ. Πιστεύοντας αφελώς ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν (ή ακόμη και θα ήθελαν) να έρθουν σε μια ουσιαστικά άμεση αντιπαράθεση με τη σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ, Τουρκία, οι Αρμενιοαμερικανοί υποστήριξαν το πραξικόπημα του 2018, βοηθώντας τον Πασινιάν να καταλάβει την εξουσία. Αμέσως ξεκίνησε μια εκστρατεία σαρωτικών αντιρωσικών «μεταρρυθμίσεων», συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των ρωσόφωνων σχολείων, της καταστολής των φιλορωσικών μέσων ενημέρωσης, καθώς και της ανοιχτά διακηρυγμένης πρόθεσης για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Αυτό ουσιαστικά κατέστρεψε την παραδοσιακή, μακραίωνη ρωσο-αρμενική συμμαχία, μετατρέποντάς την σε μια απλή επιφανειακά εγκάρδια τυπικότητα. Το παιχνίδι ευθυνών του Πασινιάν με τη Μόσχα για την ήττα κατά την αζερική εισβολή του 2020 οδήγησε σε περαιτέρω ψύξη των σχέσεων, με τη Ρωσία να κατηγορεί την Αρμενία επειδή δεν εμπλέκεται στην ίδια τη σύγκρουση ενώ απαιτεί από τη Μόσχα να ξεκινήσει πόλεμο εναντίον του Μπακού, παρά τις φιλικές (και πολύ πιο προβλέψιμες) σχέσεις μεταξύ των δύο γειτόνων της Κασπίας Θάλασσας. Και όμως, το 2020, η Ρωσία εξακολουθούσε να αναπτύσσει 2000 ειρηνευτικές δυνάμεις για να αποτρέψει την πλήρη απώλεια του Αρτσάχ. Από την πλευρά του, ο Πασινιάν συνέχισε την αντιρωσική εξωτερική πολιτική και ρητορική, πιστεύοντας αφελώς πως οι ΗΠΑ θα παρέμβουν και θα αντικαταστήσουν τη Ρωσία ως ο πιο σημαντικός εταίρος ασφαλείας της Αρμενίας. Η Ουάσιγκτον ήταν στην ευχάριστη θέση να εκμεταλλευτεί μια ακόμη ευκαιρία για να βλάψει τα συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή.

Ο Πασινιάν επέτρεψε επίσης τη μαζική επέκταση της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Ερεβάν, η οποία στεγάζει πλέον πάνω από 2000 μέλη του προσωπικού, πολλοί από τους οποίους είναι πράκτορες πληροφοριών των οποίων οι δραστηριότητες αποτελούν προφανή κίνδυνο για την ασφάλεια των ρωσικών δυνάμεων που αναπτύσσονται στο Νότιο Καύκασο. Τον Ιανουάριο, ακύρωσε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τα ρωσικά στρατεύματα, γκρινιάζοντας για άλλη μια φορά για την απροθυμία της Μόσχας να πολεμήσει με το Αζερμπαϊτζάν σε μια εποχή που ακόμη και η ίδια η Αρμενία αρνήθηκε να το κάνει. Εν τω μεταξύ, το κατηγορητήριο του Πούτιν υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ που εξαπέλυσε το όλο και πιο παράνομο ΔΠΔ υποστηρίχθηκε από τους Σοροσίτες συμμάχους του Πασινιάν, οι οποίοι δήλωσαν ανοιχτά ότι η σύλληψη του Πούτιν στην Αρμενία και η έκδοσή του στο ΔΠΔ ήταν υποτίθεται «προς το συμφέρον του Ερεβάν».

Σαν να μην ήταν αρκετά κακό, ο Πασινιάν συμφώνησε να πραγματοποιήσει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τα αμερικανικά στρατεύματα στο αρμενικό έδαφος, ακριβώς στη μέση της δεύτερης (και κατά πάσα πιθανότητα, τελικής) αζερικής εισβολής στο Αρτσάχ. Ακόμη χειρότερα, οι εν λόγω ασκήσεις περιελάμβαναν επίσης έλεγχο του πλήθους και εκπαίδευση κατά των ταραχών, υποδεικνύοντας προφανώς ότι οι χειριστές του Πασινιάν στις ΗΠΑ ήξεραν τι να περιμένουν. Δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι το Πεντάγωνο διατήρησε στενή επαφή με τους Αζέρους ομολόγους του τους μήνες πριν από την εισβολή. Εν τω μεταξύ, οι μόνοι άνθρωποι που φροντίζουν πραγματικά τους άτυχους Αρμένιους πρόσφυγες είναι οι Ρώσοι ειρηνευτές, μερικοί από τους οποίους σκοτώθηκαν ακόμη και σε μια υποτιθέμενη «τυχαία» επίθεση των Αζέρων. Η μόνη δήλωση του Πασινιάν που αξίζει να αναφερθεί μέχρι στιγμής ήταν πως η Αρμενία θα μείνει έξω από τη σύγκρουση.

Είναι ξεκάθαρο ότι η κλιμάκωση στην περιοχή είναι προς το συμφέρον της πολιτικής Δύσης, καθώς στοχεύει να αποσταθεροποιήσει την περιφέρεια της Μόσχας με την ελπίδα να εκτρέψει τους ρωσικούς πόρους και την προσοχή μακριά από την Ουκρανία. Την ίδια στιγμή, ο εμπόλεμος πόλος εξουσίας προσπαθεί να παρουσιάσει τα συνεχιζόμενα γεγονότα ως λάθος του Πούτιν, με τους Αρμένιους υπέρ του Σόρος να διαδηλώνουν μπροστά από τη ρωσική πρεσβεία στο Ερεβάν. Οι Σοροσίτες αγνοούν συνειδητά το γεγονός ότι η Ρωσία διατήρησε την ειρήνη στο Αρτσάχ για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα (1994-2020). Οι υποστηρικτές της διασποράς του Πασινιάν αποφάσισαν (πολύ παράξενα) να μπλοκάρουν έναν αυτοκινητόδρομο στο Λος Άντζελες, ένα μέρος σχεδόν 12.000 χιλιόμετρα μακριά από τις πατρίδες τους. Από την άλλη, η πλειοψηφία των λογικών Αρμενίων είναι (δικαίως) εξαγριωμένοι με τον Πασινιάν και απαιτούν την παραίτησή του.

Η πολιτική Δύση σίγουρα θα προσπαθήσει να τον κρατήσει στην εξουσία για όσο το δυνατόν περισσότερο και δεδομένου του πόσο επωφελής ήταν για τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες και τις αυταπάτες μεγαλείου της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν, είναι πιθανό και η Άγκυρα και το Μπακού να θέλουν επίσης να διασφαλίσουν την παραμονή του. Τελικά, ποιος δεν θα ήθελε έναν «εχθρό» απασχολημένο με την οργάνωση μιας συναυλίας του Snoop Dogg αντί να υπερασπίζεται το λαό και τη χώρα του; Αυτό λέει πολλά για τις προτεραιότητες του Πασινιάν, ενώ ο αρμενικός λαός του Αρτσάχ υφίσταται μια ακόμη τουρκοαζέρικη γενοκτονία. Ο στόχος τους είναι να εξαφανίσουν τους Αρμένιους από τις πολλών χιλιετιών πατρίδες τους. Ωστόσο, τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πολύ χειρότερα, θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή της Αρμενίας.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail