 |
| (Φωτογραφία Επιτελικού Λοχία Έρικ ΜακΝτόνα, Ομάδα Μάχης 45ης Ταξιαρχίας Πεζικού) |
Daniel Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Υπάρχουν πολλές δυτικές πηγές που μιλούν για πιθανώς εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες που σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν και για τον αριθμό των αεροπλάνων, των τανκς και των πλοίων που καταστράφηκαν. Πρόκειται για σοβαρό και άμεσο κόστος για την Ουκρανία, που επηρεάζει τη βραχυπρόθεσμη ικανότητά της να συνεχίσει τις μάχες. Ωστόσο, οι συνέπειες πέρα από τις μάχες αποτελούν μια πολύ πιο σοβαρή απειλή για την Ουκρανία μακροπρόθεσμα.
Για τους σκοπούς αυτής της ανάλυσης, θα επικεντρωθώ σε τρία από τα πιο βαθιά και διάχυτα κόστη: τη ζημιά στον αγροτικό τομέα της Ουκρανίας, τη μετανάστευση εκατομμυρίων πολιτών της στο εξωτερικό και ίσως το πιο σημαντικό από όλα, το τραύμα που προκλήθηκε στο νεαρό ανδρικό πληθυσμό της ως αποτέλεσμα της μάχης του πολέμου. Όσο περισσότερο συνεχίζεται ο πόλεμος, τόσο χειρότερο είναι το πρόβλημα και τόσο βαθύτερες είναι οι συνέπειες για το Κίεβο μακροπρόθεσμα.
Δε λείπουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι μαζορέτες που ενθαρρύνουν την Ουκρανία να πολεμήσει, ανεξάρτητα από το κόστος, «για όσο χρόνο χρειαστεί». Αυτοί οι καλοπροαίρετοι υποστηρικτές συνήθως υποστηρίζουν πως οι ίδιοι οι Ουκρανοί θέλουν να πολεμήσουν, οπότε το να τους επιτρέψουν να συνεχίσουν να το κάνουν φαίνεται δικαιολογημένο, αν όχι ευγενές.
Έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι δεν υπάρχει εύλογος δρόμος για την στρατιωτική νίκη για την Ουκρανία, και έτσι η παροχή ανοιχτής υποστήριξης δε θα οδηγήσει σε νίκη της Ουκρανίας, αλλά θα παρατείνει μόνο τον πόλεμο (παρόμοιο με το να κρατάς έναν ασθενή ζωντανό μέσω της υποστήριξης ζωής όταν το άτομο δε θα μπορεί να επιβιώσει χωρίς το μηχάνημα). Ωστόσο, είτε η εκτίμησή μου αποδειχθεί σωστή είτε η αισιοδοξία πολλών ηγετών των ΗΠΑ τελικά νικήσει, το μακροπρόθεσμο κόστος για τον ουκρανικό λαό είναι σίγουρο και τρομακτικό. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι σχετικά με το τι θα σημαίνει για την Ουκρανία η υποστήριξή μας στον πόλεμο μετά τη λήξη των μαχών.
Αγροτικό Κόστος
Πριν από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου το 2014, η Ουκρανία ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας καλαμποκιού στον κόσμο και παρήγαγε το εκπληκτικό 57% του παγκόσμιου ηλιελαίου. Το 2015, η γεωργία αποτελούσε σχεδόν το 12 τοις εκατό της οικονομίας της Ουκρανίας. Πέρυσι το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 8%. Το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Πολιτική Τροφίμων διαπίστωσε ότι από τον περασμένο Σεπτέμβριο, «η συνολική ζημιά στην (αγροτική) υποδομή της Ουκρανίας εκτιμάται πως ήταν 127 δισεκατομμύρια δολάρια, ίση με το 64 τοις εκατό του ΑΕΠ της χώρας το 2021». Ο κίνδυνος για το μέλλον είναι πολύ χειρότερος.
Το 2021, η Ουκρανία φύτεψε 16 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι το 2023, λόγω των ναρκών και άλλων εμποδίων που σχετίζονται με τον πόλεμο, θα φυτευτούν μόνο 10,2 εκατομμύρια εκτάρια. Τόσο ο ρωσικός όσο και ο ουκρανικός στρατός έχουν ναρκοθετήσει και στις δύο πλευρές πάνω από 1.000 χιλιόμετρα ουκρανικής επικράτειας, η οποία διασχίζει μερικές από τις πιο εύφορες γεωργικές εκτάσεις στη χώρα.
Εκτός από τις νάρκες, μεγάλο μέρος του εδάφους είναι μολυσμένο από το συντηρητικό αριθμό των δέκα εκατομμυρίων βλημάτων πυροβολικού, βομβών και βλημάτων όλμων (με βάση εκτιμήσεις ότι πάνω από 20.000 βλήματα έχουν εκτοξευθεί και από τις δύο πλευρές την ημέρα – αλλά πιθανώς πολύ περισσότερα – τις πρώτες 500 ημέρες του πολέμου). Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών ισχυρίζεται πως οι επιπτώσεις του πολέμου θα μπορούσαν να αφήσουν «μια τοξική κληρονομιά (στη γη) για τις επόμενες γενιές».
Θα χρειαστούν κυριολεκτικά δεκαετίες για την αποναρκοθέτηση των εκατομμυρίων στρεμμάτων γεωργικής γης μόλις ολοκληρωθεί ο πόλεμος. Στο Βιετνάμ, για παράδειγμα, από το 1975 πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί από παλιές νάρκες ξηράς. Οι επιχειρήσεις αποναρκοθέτησης συνεχίζονται μέχρι σήμερα, σχεδόν 50 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου του Βιετνάμ. Το μέλλον για την Ουκρανία είναι εξίσου ζοφερό.
Μετανάστευση πολιτών από την Ουκρανία
Από τον εμφύλιο πόλεμο, που ξέσπασε μεταξύ του δυτικού και του ανατολικού τμήματος της Ουκρανίας το 2014, το τμήμα της Ουκρανίας που ελέγχεται από το Κίεβο έχει μειωθεί κατά 14 εκατομμύρια ανθρώπους. Επιπλέον, ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης αναφέρει ότι συνολικά 7,1 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά στη χώρα ως αποτέλεσμα του πολέμου.
Ένα ευρωπαϊκό ερευνητικό κέντρο προβλέπει, ωστόσο, ότι η διαρροή πληθυσμού μπορεί να συνεχιστεί ακόμη και μετά τον πόλεμο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, «Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες δημογραφικές τάσεις, ο πληθυσμός της Ουκρανίας προβλέπεται να μειωθεί κατά (επιπλέον) 16 τοις εκατό τις επόμενες δύο δεκαετίες». Όταν προστεθούν οι απώλειες πολέμου, η μελέτη προειδοποιεί πως «ο πληθυσμός της χώρας προβλέπεται να μειωθεί κατά 33 τοις εκατό». Αυτό θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομική ανάκαμψη για την Ουκρανία, ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου.
Η ουκρανική οικονομία καταστράφηκε το 2022 λόγω του πολέμου, συρρικνούμενη κατά 35 τοις εκατό. Ένα ακόμη πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι το 60 τοις εκατό του πληθυσμού ζούσε στη φτώχεια. Το ΑΕΠ της Ουκρανίας έχει σταθεροποιηθεί επί του παρόντος λόγω τεράστιων εισροών μετρητών από δυτικούς υποστηρικτές και δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά αυτό το χρέος θα είναι δύσκολο να εξυπηρετηθεί – και μόνο θα αυξάνεται σο συνεχίζεται ο πόλεμος. Χωρίς επαρκείς ποσότητες ειδικευμένων εργαζομένων, θα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να ανακτηθούν οι οικονομικές επιδόσεις του Κιέβου το 2021, πολύ περισσότερο να ανέβουν πάνω από αυτές.
Συναισθηματικό τραύμα
Ίσως οι πιο ανησυχητικές και δυσοίωνες προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Ουκρανία μετά τον πόλεμο θα είναι η ζημιά που θα επιβληθεί στους άνδρες και τις γυναίκες των ενόπλων δυνάμεών της. Μια μελέτη του Πανεπιστημίου Μπράουν το 2021 διαπίστωσε ότι το μακροπρόθεσμο κόστος για τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη φροντίδα των βετεράνων τους μετά την 11η Σεπτεμβρίου (αυτοί που πολέμησαν στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και άλλες συναφείς συγκρούσεις), ανέρχεται σε ένα εκπληκτικό ποσό 2,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Δυσοίωνο για την Ουκρανία, η έκθεση διαπιστώνει πως ένα σημαντικό μέρος αυτού του κόστους θα συνεχίσει να απαιτείται «δεκαετίες μετά τη σύγκρουση, καθώς οι ανάγκες των βετεράνων αυξάνονται με την ηλικία», αφού πάνω από το 40 τοις εκατό των βετεράνων των ΗΠΑ «έχουν ήδη εγκριθεί να λαμβάνουν επιδόματα ισόβιας αναπηρίας».
Σκεφτείτε ότι συνολικά, από το 2001, τα στρατεύματα των Ηνωμένων Πολιτειών υπέστησαν συνολικά περίπου 60.000 νεκρούς και τραυματίες, και το κόστος είναι πάνω από 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Από τον Απρίλιο, οι απώλειες των ουκρανικών μαχών υπολογίζονταν σε 131.000. Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι είναι πολύ υψηλότερες.
Ως άτομο που αναπτύχθηκε σε τέσσερις ζώνες μάχης κατά τη διάρκεια της 21χρονης σταδιοδρομίας μου στον στρατό, μπορώ να δηλώσω έγκυρα πως το επίπεδο μάχης που υπέστησαν τα ουκρανικά στρατεύματα είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο από αυτό που υπέμειναν οι περισσότεροι Αμερικανοί στρατιώτες. Το τραύμα που έχουν βιώσει ακόμη και οι επιζώντες δεν μπορεί ακόμη να συνειδητοποιηθεί πλήρως.
Χειρότερα από τα σωματικά τραύματα, ωστόσο, είναι οι αόρατοι τραυματισμοί της διαταραχής μετατραυματικού στρες και των τραυματικών εγκεφαλικών κακώσεων. Οι Αμερικανοί στρατιώτες υπέστησαν τραυματισμούς από PTSD και TBI κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Με κάθε μέτρο, ο αριθμός των Ουκρανών στρατιωτών που πάσχουν από αυτές τις δίδυμες ασθένειες θα είναι πιθανότατα σε εκατομμύρια, και η σοβαρότητα πολύ χειρότερη από αυτή των Αμερικανών ομολόγων τους. Πιθανότατα θα χρειαστούν τρισεκατομμύρια δολάρια για δεκαετίες για να παρέχουν επαρκή φροντίδα στους Ουκρανούς στρατιώτες.
Επιπτώσεις
Ανεξάρτητα από το πώς θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος, με μια νίκη της Ρωσίας ή της Ουκρανίας – ή πιο πιθανό, μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων εντελώς μη ικανοποιητική για κανένα από τα μέρη – το επίπεδο δυσκολίας που θα επιβληθεί στην ουκρανική κυβέρνηση και το λαό δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Οικονομικά, προσωπικά και στρατιωτικά η χώρα θα είναι δύσκολο να αντέξει, πολύ λιγότερο να ευδοκιμήσει. Για παράδειγμα, ακόμα κι αν η διεθνής κοινότητα αποδειχτεί πρόθυμη και ικανή να βοηθήσει την Ουκρανία με τρισεκατομμύρια δολάρια για αρκετές δεκαετίες, θα χρειαζόταν περισσότερα για να λυθεί η μνημειώδης πρόκληση της φροντίδας των βετεράνων της.
Σε μια χώρα του ενός δέκατου του μεγέθους των Ηνωμένων Πολιτειών, θα είναι σχεδόν αδύνατο για την Ουκρανία να δημιουργήσει αρκετές ιατρικές εγκαταστάσεις ή εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό για να εξυπηρετήσει τις περίπλοκες ανάγκες των βετεράνων, πολύ λιγότερο τη γενική υγεία του πληθυσμού της. Εάν εκατοντάδες χιλιάδες βαριά τραυματισμένοι βετεράνοι δε λάβουν τη φροντίδα που χρειάζονται, εάν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι δε λάβουν θεραπεία για PTSD, η χώρα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά μακροπρόθεσμα προβλήματα θυμωμένων πρώην στρατιωτών - με απρόβλεπτες συνέπειες.
Για να διατηρήσει την ανάπτυξη της οικονομίας, η Ουκρανία θα χρειαστεί εκπαιδευμένους και καταρτισμένους εργαζομένους σε όλο το φάσμα, και σε επαρκή αριθμό, για να στελεχώσουν διάφορες ανησυχίες. Θα χρειαστούν δεκαετίες στο Κίεβο για την πλήρη αποναρκοθέτηση της επικράτειάς του – και θα είναι δύσκολο να απασχοληθούν επαρκείς αριθμοί αγροτών όταν γνωρίζουν ότι κάποιο ποσοστό θα σκοτωθεί και θα τραυματιστεί από αόρατες νάρκες σε χωράφια που πρέπει να οργωθούν και να θεριστούν.
Εάν η παγκόσμια οικονομία υποστεί άλλη μια οικονομική οπισθοδρόμηση ή ύφεση –σχεδόν αναπόφευκτη , κάποια στιγμή– η προθυμία διαφόρων κυβερνήσεων να συνεχίσουν να πληρώνουν στην Ουκρανία μπορεί να εξασθενίσει, στερώντας το Κίεβο από τα απελπιστικά απαραίτητα κεφάλαια για να διατηρήσει την εύθραυστη οικονομία του πάνω από το νερό. Ανεξάρτητα από το πώς εξελίσσεται ο πόλεμος για την Ουκρανία με την πάροδο του χρόνου, οι μεγαλύτερες απειλές για τη βιωσιμότητα της Ουκρανίας είναι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες μετά το τέλος του πολέμου.
Απαιτούμενα επόμενα βήματα
Η παροχή πυρομαχικών στην Ουκρανία «όσο χρειαστεί» είναι πιο πιθανό να βαθύνει τη ζημιά της παρά να οδηγήσει στην ελευθερία. Κάθε μέρα που ο πόλεμος συνεχίζεται, η ζωή των Ουκρανών για δεκαετίες θα χειροτερεύει. Η παροχή ατελείωτων ροών από σφαίρες, βλήματα και τανκς θα είναι σχεδόν σίγουρα ανεπαρκής για να μπορέσει η UAF να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά αντίθετα θα αυξήσει την καταστροφή. Δε θα κάνει τίποτα για να τελειώσει η σύγκρουση.
Είναι καιρός να δείξουμε ειλικρινά την ανησυχία μας για τις ζωές των Ουκρανών ξεκινώντας τη μακρά και δύσκολη διαδικασία αναζήτησης διπλωματικής λύσης. Η απουσία σχεδόν οποιασδήποτε επιτυχίας μετά από σχεδόν δύο μήνες επίθεσης της Ουκρανίας – την οποία υποστηρίζουν ορισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί ως η τελευταία ευκαιρία της Ουκρανίας – αποκαλύπτει ότι υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου λογική προοπτική για το Κίεβο να επιτύχει τους μαξιμαλιστικούς του στόχους με στρατιωτικά μέσα. Όσο περισσότερο αγνοούμε αυτή την πραγματικότητα, τόσο πιο βαθιά θα υποφέρει ο ουκρανικός λαός.
Μόνο με την αναγνώριση αυτής της δυσάρεστης πραγματικότητας μπορούν η Ουκρανία και η Δύση να ξεκινήσουν τη διαδικασία κατασκευής του διπλωματικού μηχανισμού που είναι απαραίτητος για τον τερματισμό των μαχών. Ο διπλωματικός δρόμος είναι η καλύτερη ευκαιρία που έχει η Ουκρανία να ξεκινήσει τη μακρά, επίπονη, δαπανηρή διαδικασία για να επαναφέρει τη χώρα της σε ποιότητα ζωής.