Από: militaire.gr - Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος
Για χρόνια θεωρείτο αγνοούμενος η αιχμάλωτος από τους Ιάπωνες και μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τιμήθηκε ως ήρωας με ανώτατα μετάλλια και διακρίσεις…
Ένας ακόμα άγνωστος Έλληνας ήρωας…
Ο Λοχίας Θωμάς Ευσταθίου USMC γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1918 στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης.
Ήταν γιος του ζευγαριού Ελλήνων μεταναστών, του Γιάννη και της Μαίρης Ευσταθίου που απέκτησαν και έναν ακόμη γιο, τον Γιώργο.
Ο Θωμάς μεγάλωσε στην ελληνική κοινότητα και σύμφωνα με το στρατιωτικό του αρχείο μιλούσε πολύ καλά ελληνικά.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΖΟΝΑΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
Κατατάχθηκε ως ιδιώτης στον σταθμό στρατολόγησης USMC στη Νέα Υόρκη στις 20 Ιουνίου 1938, για να υπηρετήσει για μια περίοδο 4 ετών.
Μέχρι το 1941, όταν παρατείνει τη στράτευσή του για άλλα τρία χρόνια, υπηρέτησε ως μεταλλουργός σε διάφορες Μοίρες USMC, συμπεριλαμβανομένων των VMF-1 και VMS-1 και προήχθη πρώτα Δεκανέας (10/06/1940) και στη συνέχεια ως Λοχίας (03/06). /1941). Έκανε αίτηση για εκπαίδευση Ναυτικής Αεροπορίας και αφού πέρασε επιτυχώς μια γραπτή εξέταση για να καθορίσει το καθεστώς εκπαίδευσής του στις 9 Ιουνίου 1941, εντάχθηκε στο NAS Pensacola στις 22 Νοεμβρίου 1941, μπαίνοντας στην Τάξη 11B-41P.
Διορίστηκε ως Πιλότος Ναυτικής Αεροπορίας του USMC, στις 7 Μαΐου 1942, με ειδίκευση σε αεροπλάνα τύπου Patrol και αμέσως μετά εντάχθηκε στη 2η Πτέρυγα Αεροσκαφών Πεζοναυτών προτού τοποθετηθεί στη Μοίρα Ναυτικής Αεροπορίας VMJ-253 στις 4 Ιουλίου 1942, έχοντας προήχθη ήδη σε Λοχία.
Στις 30 Αυγούστου 1942, επιβιβάστηκε στο US Traop Transport SS PRESIDENT MONROE στο Σαν Ντιέγκο και την επόμενη μέρα απέπλευσε για τη Noumea της Νέας Καληδονίας.
Ενώ βρισκόταν στη θάλασσα προήχθη για άλλη μια φορά σε Τεχνικό Λοχία στις 9 Σεπτεμβρίου 1942.
Έφτασε στον προορισμό του στις 23 Σεπτεμβρίου.
Πέντε ημέρες αργότερα έκανε πτήση για το Γκουανταλκανάλ και από εκεί και πέρα, πέταξε επιχειρησιακά πάνω από την περιοχή των Νήσων Σολομώντα όπου και κατέγραψε 62 πτήσεις και 222 ώρες πτήσης συνολικά 481 ώρες μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Πέταξε ως συγκυβερνήτης σε αεροπλάνα R4D-1, την έκδοση του Πολεμικού Ναυτικού του διάσημου C-47 ευρέως γνωστό ως Ντακότα μεταφέροντας άνδρες και εξοπλισμό από και προς το μέτωπο.
Στις 12 Ιουνίου η Μοίρα έφτασε στο Γκουανταλκανάλ και οι Ιάπωνες τους «υποδέχτηκαν» με επιδρομή την επόμενη μέρα.
Στις 14 Ιουνίου, το VMF-122 πραγματοποίησε τις πρώτες του αποστολές μάχης στην περιοχή, πετώντας μια πτήση βομβαρδισμού και συνοδείας στη Βίλα, ακολουθούμενη από δύο περιπολίες την επόμενη μέρα.
Στις 16 Ιουνίου 1943, μια αξιόλογη ιαπωνική δύναμη εμφανίστηκε στα ραντάρ του Γκουανταλκανάλ, που αποτελούνταν από δύο δωδεκάδες βομβαρδιστικά καταδύσεων Νο. 582 Ku D3A2 Val και δεκαέξι συνοδεία Zeros από την ίδια μονάδα.
Οι Αμερικανοί αρχικά σκέφτηκαν ότι οι Ιάπωνες σκόπευαν να επιτεθούν σε αεροδρόμια και εγκαταστάσεις εδάφους, δεδομένων των σχετικά λίγων πλοίων USN στο λιμάνι σε σύγκριση με τους προηγούμενους μήνες.
Η ΑΕΡΟΜΑΧΙΑ
Κατά τη διάρκεια της 45λεπτης κλειστής μάχης, Αμερικανοί και μαχητές RNZAF προκάλεσαν σημαντικές απώλειες στους Ιάπωνες, αλλά οι πραγματικοί αριθμοί δεν πλησίαζαν καθόλου τους ισχυρισμούς.
Τα πυρά ΑΑ, τόσο από ξηρά όσο και από πλοία, συμπλήρωσαν την αεροπορική μάχη, όπως ήταν τυπικό στις μάχες του Γκουανταλκανάλ σε αυτό το στάδιο του Πολέμου του Ειρηνικού.
Οι συνολικοί ισχυρισμοί των ΗΠΑ για καταρριφθέντα ιαπωνικά αεροσκάφη συνόρευαν με το φανταστικό, με 79 αεροσκάφη να ισχυρίζονται ότι καταρρίφθηκαν σε αεροπορική μάχη και 28 σε πυρά ΑΑ (όλων των τύπων).
Μόνο δέκα Vals και δεκατέσσερα Μηδενικά καταρρίφθηκαν κατά τη διάρκεια εναέριων μαχών, με άλλα τρία Vals να καταρρίφθηκαν από AA, με συνολική απώλεια 27 ιαπωνικών αεροσκαφών.
Οι συμμαχικοί μαχητές, από την άλλη πλευρά, υπεραξιώθηκαν με συντελεστή πάνω από έξι προς ένα.
Οι ιαπωνικοί ισχυρισμοί ήταν ακόμη πιο υπερβολικοί.
Αν και έξι μαχητικά των ΗΠΑ χάθηκαν, μόνο δύο έπεσαν στη μάχη, ένας από τους οποίους ήταν ο Τεχνικός Λοχίας Θωμάς Ευσταθίου.
Οι άλλες τέσσερις απώλειες οφείλονταν σε συγκρούσεις στον αέρα, κάτι που ήταν ανησυχητικό.
ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ
Ο Ελληνοαμερικανός πιλότος θεωρούνταν αγνοούμενος στη μάχη και για μεγάλο χρονικό διάστημα η οικογένειά του ήλπιζε ότι θα τον είχαν πιάσει αιχμάλωτο μέχρι που τελικά κηρύχθηκε νεκρός το 1945.
Ο Ευσταθίου βραβεύτηκε μετά θάνατον με το Purple Heart, την Προεδρική Μονάδα Citation ribbon με ένα αστέρι , το μετάλλιο αμερικανικής υπηρεσίας άμυνας με κούμπωμα βάσης για την υπηρεσία του στις Παρθένες Νήσους και το Μετάλλιο εκστρατείας Ασίας-Ειρηνικού.
Πληροφορίες
www.greek in foreign cockpits.