Αγορά μαχητικών F-35A: Tα SSI είναι η μοναδική εναλλακτική της Πολεμικής Αεροπορίας για τη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών. Έχουν παρέλθει τρία ολόκληρα χρόνια (Φεβρουάριος 2020) από την περίοδο που το DP είχε επισημάνει, με όσα στοιχεία ήταν διαθέσιμα από τις διεθνείς ειδησεογραφικές πηγές, τις ιδιαιτερότητες του προγράμματος αγοράς μαχητικών F-35A Lightning II από την Πολωνία. Δεν ανακαλύψαμε τώρα τον τροχό συνεπώς. Ακολουθώντας τον σύνδεσμο, θα διαβάσει κανείς πώς τότε είχε τονιστεί ότι αυτές οι “ιδιαιτερότητες” θα πρέπει να απασχολήσουν και τη χώρα μας όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Από: defence-point.gr
Ο κατάλληλος χρόνος ήρθε λοιπόν και μαζί με αυτόν αναδύθηκαν στην επιφάνεια για άλλη μία φορά οι μόνιμες παθογένειες της νεοελληνικής πραγματικότητας. Παθογένειες διαχρονικές που μόνο κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Ιωάννη Μεταξά εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς και που εξακολουθούν να εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της κρατικής μηχανής και να επηρεάζουν αρνητικά το βαθμό απόδοσής της.
Στο δια ταύτα επομένως. Η Πολωνία δεν είναι Ελλάδα. Καταρχάς είναι μία χώρα στην οποία οι ΗΠΑ επενδύουν για γεωστρατηγικούς λόγους. Τελευταία αναδύθηκε ο ρόλος της Πολωνίας στο να παρεμβάλλεται και να χωρίζει τη Γερμανία από τη Ρωσία… Η γειτνίαση με την Ουκρανία και τη Λευκορωσία και τη εγγύτητα στη Ρωσία της έχει εξασφαλίσει ρόλο ύψιστης σημασίας στη στρατηγική του ΝΑΤΟ. Ανατρέχοντας στο σχετικό δημοσίευμα του DP του Φεβρουαρίου του 2020 που επικαλούμαστε παραπάνω, θα διαβάσετε ποια ακριβώς ποσά κατάφεραν να εξοικονομήσουν οι Πολωνοί, απορρίπτοντας τα αντισταθμιστικά (SSI πλέον) του προγράμματος αγοράς των 32 F-35A που υπέγραψαν μέσω FMS με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Διόλου ευκαταφρόνητο το ποσό, όπως και στην ελληνική περίπτωση… Η υποψία που υπάρχει από την πλευρά του DP, είναι ότι τόσο οι υποδομές για τη φύλαξη και τη συντήρηση-υποστήριξη των πολωνικών F-35A, όσο και αυτές που οι ΗΠΑ απαιτούν για τη διασφάλιση της προστασίας από επιθέσεις με στόχο το λογισμικό που “τρέχει” τα ζωτικά συστήματα του μαχητικού (Cybersecurity) θα μπορούσαν να κατασκευαστούν, με τους ίδιους τους Αμερικανούς να καλύπτουν το κόστος. Η υποψία στηρίζεται και από το ότι και οι ίδιοι οι Αμερικανοί θα αξιοποιήσουν τις υποδομές για τα δικά τους F-35A που θα σταθμεύουν μόνιμα ή απλώς θα επιχειρούν από αεροπορικές βάσεις στην Ευρώπη και ειδικά στην Πολωνία.
Όσο δεν υπάρχει το περιθώριο υποτίμησης του κινδύνου, άλλο τόσο δεν υπάρχει περιθώριο απουσίας των F-35 από την πολωνική πρώτη γραμμή… Αυτό το δεδομένο εξασφαλίζει μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ σε μια χώρα που έχει αποδείξει πως δεν διστάζει να τη χρησιμοποιήσει. Σάμπως και η κατάθεση αιτήματος για πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 1 τρισ. ευρώ στη Γερμανία διαπραγματευτική αξία δεν έχουν κυρίως; Περιμένει κανείς οι Γερμανοί να ανοίξουν το πουγγί και να πληρώσουν; Η διαφορά είναι πως κάποιοι το κάνουν και κάποιοι όχι. Άλλοι επιλέγουν τις πράξεις και άλλοι τις -ενίοτε βολικές πολιτικά- διακηρύξεις αυξομειούμενης έντασης, αναλόγως της πολιτικής συγκυρίας. Απλώς θέμα στιλ εξωτερικής πολιτικής;
Ο κατάλληλος χρόνος ήρθε λοιπόν και μαζί με αυτόν αναδύθηκαν στην επιφάνεια για άλλη μία φορά οι μόνιμες παθογένειες της νεοελληνικής πραγματικότητας. Παθογένειες διαχρονικές που μόνο κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Ιωάννη Μεταξά εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς και που εξακολουθούν να εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της κρατικής μηχανής και να επηρεάζουν αρνητικά το βαθμό απόδοσής της.
Στο δια ταύτα επομένως. Η Πολωνία δεν είναι Ελλάδα. Καταρχάς είναι μία χώρα στην οποία οι ΗΠΑ επενδύουν για γεωστρατηγικούς λόγους. Τελευταία αναδύθηκε ο ρόλος της Πολωνίας στο να παρεμβάλλεται και να χωρίζει τη Γερμανία από τη Ρωσία… Η γειτνίαση με την Ουκρανία και τη Λευκορωσία και τη εγγύτητα στη Ρωσία της έχει εξασφαλίσει ρόλο ύψιστης σημασίας στη στρατηγική του ΝΑΤΟ. Ανατρέχοντας στο σχετικό δημοσίευμα του DP του Φεβρουαρίου του 2020 που επικαλούμαστε παραπάνω, θα διαβάσετε ποια ακριβώς ποσά κατάφεραν να εξοικονομήσουν οι Πολωνοί, απορρίπτοντας τα αντισταθμιστικά (SSI πλέον) του προγράμματος αγοράς των 32 F-35A που υπέγραψαν μέσω FMS με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Διόλου ευκαταφρόνητο το ποσό, όπως και στην ελληνική περίπτωση… Η υποψία που υπάρχει από την πλευρά του DP, είναι ότι τόσο οι υποδομές για τη φύλαξη και τη συντήρηση-υποστήριξη των πολωνικών F-35A, όσο και αυτές που οι ΗΠΑ απαιτούν για τη διασφάλιση της προστασίας από επιθέσεις με στόχο το λογισμικό που “τρέχει” τα ζωτικά συστήματα του μαχητικού (Cybersecurity) θα μπορούσαν να κατασκευαστούν, με τους ίδιους τους Αμερικανούς να καλύπτουν το κόστος. Η υποψία στηρίζεται και από το ότι και οι ίδιοι οι Αμερικανοί θα αξιοποιήσουν τις υποδομές για τα δικά τους F-35A που θα σταθμεύουν μόνιμα ή απλώς θα επιχειρούν από αεροπορικές βάσεις στην Ευρώπη και ειδικά στην Πολωνία.
Όσο δεν υπάρχει το περιθώριο υποτίμησης του κινδύνου, άλλο τόσο δεν υπάρχει περιθώριο απουσίας των F-35 από την πολωνική πρώτη γραμμή… Αυτό το δεδομένο εξασφαλίζει μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ σε μια χώρα που έχει αποδείξει πως δεν διστάζει να τη χρησιμοποιήσει. Σάμπως και η κατάθεση αιτήματος για πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 1 τρισ. ευρώ στη Γερμανία διαπραγματευτική αξία δεν έχουν κυρίως; Περιμένει κανείς οι Γερμανοί να ανοίξουν το πουγγί και να πληρώσουν; Η διαφορά είναι πως κάποιοι το κάνουν και κάποιοι όχι. Άλλοι επιλέγουν τις πράξεις και άλλοι τις -ενίοτε βολικές πολιτικά- διακηρύξεις αυξομειούμενης έντασης, αναλόγως της πολιτικής συγκυρίας. Απλώς θέμα στιλ εξωτερικής πολιτικής;
Το παλιό κτίριο της 335 Μοίρας στην 115 Πτέρυγα Μάχης
Από την άλλη πλευρά, ακόμη και αν η αμερικανική “επιδότηση” δεν υφίσταται, η Πολωνία έχει τη δυνατότητα (τεχνική και οικονομική) να κατασκευάσει αυτόνομα αυτές τις υποδομές, με χαμηλότερο κόστος σε σχέση με αυτό των SSI και φυσικά υπό την προϋπόθεση ότι θα πληρούν τις αμερικανικές προδιαγραφές. Η Ελλάδα δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες. Δυστυχώς. Όχι διότι της λείπει η αναγκαία τεχνογνωσία και το κατάλληλα καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, αλλά γιατί οι παθογένειες είναι πανταχού παρούσες, διαχρονικές… και αήττητες.
Η μέχρι ήμερα εμπειρία, αλλά και η κατάσταση των κτιριακών εγκαταστάσεων σε όλα τα αεροδρόμια της Πολεμικής Αεροπορίας, με εξαίρεση κάποιες συγκεκριμένες στο αεροδρόμιο του Αράξου όπως θα δούμε παρακάτω, είναι οι ισχυρότερες και απόλυτα χειροπιαστές αποδείξεις αυτού που υποστηρίζεται εδώ. Οι περισσότερες κτιριακές εγκαταστάσεις σε όλες τις ελληνικές αεροπορικές βάσεις είναι κατασκευασμένες στη δεκαετία του ‘60 και στο πρώτο ήμισυ της δεκαετίας του ‘70, με προδιαγραφές εκείνης της εποχής και μάλιστα με ΝΑΤΟϊκά κονδύλια ή χρηματοδότηση.
Το αμφιθέατρο ενημερώσεων της 335 Μοίρας στο εσωτερικό του νέου της κτιρίου που κατασκευάστηκε μέσω των αντισταθμιστικών προγραμμάτων του προγράμματος “Peace Xenia IV”. Τα “offsets” δεν είναι εξ ορισμού καλά ή κακά, η αντιμετώπισή τους από την ελληνική ηγεσία το κρίνει, στην πράξη, στο τέλος…
Όσες συντηρούνται, μπορούν υποτυπωδώς να καλύψουν τις σημερινές ανάγκες. Και με πολλούς συμβιβασμούς. Όλα τα υπόστεγα συντήρησης για παράδειγμα, απέχουν από το να μπορούν να χαρακτηριστούν κατάλληλα, όχι μόνο για τις ανάγκες συντήρησης και υποστήριξης των σύγχρονων ηλεκτρονικών και ηλεκτροοπτικών συστημάτων (ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, στεγανότητα, ηχομόνωση κ.ο.κ.), αλλά και για τις συνθήκες εργασίας τους τεχνικού προσωπικού! Το κόστος συντήρησης όλων των κτιριακών εγκαταστάσεων στις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας μόνο, είναι απαγορευτικό για την ελληνική οικονομία σε ετήσια βάση.
Αυτή είναι άλλη μία σημαντική διαφορά της Πολωνίας από την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, με εξαίρεση ίσως τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν διατηρεί ενεργές τόσες αεροπορικές βάσεις και τόσες κτιριακές εγκαταστάσεις. Και όταν γράφουμε “κτιριακές εγκαταστάσεις” δεν εννοούμε μόνο τα HAS (Hardened Aircraft Shelters), τα υπόστεγα συντήρησης, τις αποθήκες υλικού και πυρομαχικών, τους αγωγούς καυσίμου, τα γραφεία και SOR των πολεμικών Μοιρών στις αεροπορικές βάσεις.
Περιλαμβάνουμε σε αυτές ακόμα και τα οικήματα διαμονής του προσωπικού και των οικογενειών του, τα οικήματα στη διασπορά των μονάδων αυτών (ΣΟΑ), τα κέντρα διακοπών (ΚΕΔΑ) και πολλά άλλα. Αν στις κτιριακές εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας και στο ετήσιο κόστος που απαιτεί η ορθή συντήρησή τους, προστεθούν και αυτές του Ελληνικού Στρατού (3.090 οικήματα σε όλη την επικράτεια…), αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, πόσο μεγάλη είναι η δυσκολία, της ανέγερσης νέων εγκαταστάσεων. Εφόσον το κόστος της δημιουργίας νέων υποδομών, οι οποίες θα πληρούν συγκεκριμένες και αυστηρές προδιαγραφές, είναι δυσβάστακτο, ποιος είναι ο πλέον οικονομικός, ασφαλής και αποδοτικός τρόπος για την κατασκευή των εγκαταστάσεων και των υποδομών γενικά που είναι αναγκαίες για την ένταξη του F-35A σε υπηρεσία; Μόνο μέσω των SSI.
Το νέο υπόστεγο συντήρησης της 335 Μοίρας από μέσα και από έξω. Οι ίδιες εγκαταστάσεις κατασκευάστηκαν μέσω ΑΩ και για την 336 Μοίρα στην 116 Πτέρυγα Μάχης
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και εύκολη. Σε περίπτωση που επιλεγεί η “ελληνική εναλλακτική” με πρόσχημα τον περιορισμό του κόστους, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό… Δεν είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα. Εξάγεται από τα γεγονότα και την πραγματικότητα. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν στον Άραξο (116 ΠΜ) με κονδύλια των προγραμμάτων Α.Ω. (Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων) της αγοράς των 30 F-16C/D Block 52+ Advanced, δηλαδή τα υπόστεγα συντήρησης και τα κτίρια των δύο πολεμικών Μοιρών (335 και 336), είναι άριστης ποιότητας και ήταν έτοιμα πριν από την άφιξη των πρώτων μαχητικών του τύπου το Μάιο του 2009.
Η ανάθεση του έργου έγινε με βάση την αμερικανική νομοθεσία και τους όρους που την διέπουν. Επειδή το πρόγραμμα υλοποιήθηκε μέσω διακρατικής συμφωνίας FMS. Αν το ίδιο έργο είχε ανατεθεί μέσω ελληνικής διαγωνιστικής διαδικασίας, θα κατέληγε με τουλάχιστον διπλάσιο κόστος και θα κινδύνευε να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Ή, ενδεχομένως, θα παραδίδονταν αρκετά χρόνια μετά τον συμφωνηθέντα χρόνο! Διαφωνεί κανείς; Αν όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά, δεν έχει κανείς παρά να ταξιδέψει μέχρι τη Σούδα και να κάνει άμεσα τις συγκρίσεις του.
Όταν θα εισέλθει στην αμερικάνικη βάση, τα κτίρια της οποίας συντηρούνται από Έλληνες (ντόπιους) εργολάβους, θα νομίσει ότι έχει βρεθεί σε άλλον πλανήτη! Τόσο μεγάλες είναι οι διαφορές που θα δει σε σχέση με την 115 Πτέρυγα Μάχης, ακριβώς δίπλα. Η αμερικανική περίφραξη είναι ύψους τριών μέτρων και διπλή με υπερυψωμένα, κλειστά και θωρακισμένα φυλάκια κατά μήκος της. Τα κτίρια είναι σαν καινούρια, όπως και όλοι οι χώροι που λάμπουν από καθαριότητα. Το γκαζόν είναι παντού καταπράσινο και καλοκουρεμένο και πολλές φορές θα δει κανείς προσωπικό καθαριότητας και καλλωπισμού χώρων πρασίνου να εργάζεται και τις νυχτερινές ώρες!
Επειδή λοιπόν οι ελληνικές παθογένειες εξακολουθούν να υφίστανται, καλό θα είναι να το σκεφτούμε πολύ καλά πριν πάμε στην αγορά F-35A. Περιθώρια για ημίμετρα και λύσεις στο πόδι, εδώ απλά δεν υπάρχουν και το έχουν ξεκαθαρίσει και οι Αμερικανοί αυτό. Ή θα γίνουν όλα όπως πρέπει, ή δεν θα πρέπει να γίνουν καθόλου.