Από: newsbreak.gr
Ξημέρωνε η 7η Ιανουαρίου 1977. Τόπος η διώρυγα της Κορίνθου.
Σύμφωνα με τα ταξιδιωτικά έγγραφα το υπό Κυπριακή σημαία πλοίο «Γκλόρια» μεταφέρει κεντήματα από τον Λίβανο.
Ξεκίνησε από τη Βηρυτό με τελικό προορισμό το Ρότερνταμ όπου θα παρέδιδε τα κεντήματα για να διοχετευθούν στην Ολλανδική αγορά. Ο καπετάνιος Νίκος Ξανθόπουλος ζητά πλοηγό για να διασχίσει τη διώρυγα. Το λιμεναρχείο του ζητά να κάνει στην άκρη γιατί θα περάσει άλλο πλοίο. Υπακούει και ξαφνικά βατραχάνθρωποι βγαίνουν από τη θάλασσα, προβολείς ανάβουν, οπλισμένοι λιμενικοί ανεβαίνουν στο πλοίο.
«Θέλουμε να κάνουμε έλεγχο στα αμπάρια», λέει ο λιμενάρχης Θανάσης Πούρης.
«Φυσικά», του απαντά ο Ξανθόπουλος και ζητά από το πλήρωμα, τον Βασίλη Ζώη και τον Σπύρο Μουζίκη να εξυπηρετήσουν τους Λιμενικούς.
Στα αμπάρια υπάρχουν 307 σακιά με λιβανέζικα κεντήματα. Από το πρώτο κιόλας κουτί αποκαλύπτεται ότι αντί για κεντήματα περιέχουν χασίς. Δέκα τόνοι και 700 κιλά.
Στο πλοίο βρίσκονται και δύο Τούρκοι που συνοδεύουν το εμπόρευμα. Κλείνονται στις καμπίνες τους. Οι αστυνομικοί πυροβολούν στον αέρα για να τους συλλάβουν. Πρόκειται για τους Αρίφ και Ρεσίτ Πόλατ. Είναι θείος και ανιψιός. Συλλαμβάνονται. Αρνούνται ότι γνώριζαν το αληθινό περιεχόμενο του φορτίου κι επιχειρούν να ρίξουν τις ευθύνες στον πλοίαρχο, τον οποίο κατηγορούν ότι τους κλείδωσε στην καμπίνα.
Το Λιμενικό διαρρέει περιγραφές που θα τις ζήλευε ακόμα και υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ.
Δημοσιεύει φωτογραφίες των συλληφθέντων και όλοι αναζητούν τον αρχηγό. Οι Τούρκοι είναι απλοί συνοδοί. Συλλαμβάνεται κι ένας 30χρονος Λιβανέζος ναυτικός πράκτορας. Θεωρείται γρανάζι κι αυτός. Το «μεγάλο ψάρι» έχει σπεύσει να εξαφανιστεί.
Ακόμη και τα ξένα δίκτυα ασχολούνται με το θέμα. Απόδειξη το φιλμ που μοιράστηκε από Αγγλικό πρακτορείο ειδήσεων στις τηλεοράσεις όλους του κόσμου
Το φορτίο σε τιμές ευρώ φθάνει τα 10 εκ. (κάτι παραπάνω από 3,5 δις δρχ.)
Τις επόμενες μέρες προκύπτουν δύο ζητήματα.
ΠΡΩΤΟ: Ποιος «κάρφωσε» στο λιμενικό
ΔΕΥΤΕΡΟ: Πως θα μοιραστούν τα χρήματα που προβλέπονται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ο Ξανθόπουλος υποστηρίζει ότι είναι ο «κάπτεν Νικ» συνεργάτης της DEA της αμερικανικής «αστυνομίας των ναρκωτικών». Υποστηρίζει ότι έχει στρατολογηθεί από το 1964 κι αυτή είναι η δουλειά του: Να αποκαλύπτει εμπόρους ναρκωτικών. Λέει, ότι αυτός ειδοποίησε το λιμενικό από τις 23 Δεκεμβρίου. Το πρώτο ραντεβού είχε δοθεί στην Πύλο, αλλά εξ αιτίας των ανέμων επιχείρηση αναβλήθηκε. Έλεγε αλήθεια.
Μόνο που η ιστορία διαρρέει στον ελληνικό Τύπο με την υπενθύμιση ότι ο συγκεκριμένος έχει μια καταδικαστική απόφαση σε βάρος για πειρατεία το 1974 και πρέπει να εκτίσει πολυετή ποινή φυλάκισης. Είναι εύσχημος τρόπος για να μειωθούν τα… κομμάτια της αμοιβής.
Οι διαρροές συνεχίζονται και μιλούν για προσπάθεια να «πατσίσει» την ποινή του με την αποκάλυψη του φορτίου. Άλλωστε το παρελθόν του είναι σκοτεινό. Έκανε λαθρεμπόριο τσιγάρων μέχρι την ώρα που στρατολογήθηκε από τους Αμερικανούς.
Όταν ο υπουργός Ναυτιλίας Αλέξανδρος Παπαδόγκωνας ανακοινώνει ότι όσοι συνέβαλλαν στην επιχείρηση θα μοιραστούν 7,8 εκ. δραχμές. Υπάρχουν διαρροές για το πως δεν μπορεί ένας φυγόδικος να εισπράξει χρήματα που ανήκουν αποκλειστικά στον πλοίαρχο Νίκο Κλειώση και τους άνδρες του που οργάνωσαν και εκτέλεσαν με επιτυχία την επιχείρηση. Ο Ξανθόπουλος που για 13 χρόνια συνεργαζόταν με τους Αμερικανούς διώκτες των ναρκωτικών «καίγεται» ως συνεργάτης. Ο ρόλος του έχει αποκαλυφθεί Δεν μπορεί να παριστάνει τον ανυποψίαστο πλοίαρχο και να κλείνει μεταφορές φορτίων με τους «βαρόνους» του «λευκού θανάτου!
Στη δίκη που έγινε λίγους μήνες αργότερα, ο Λιβανέζος καταδικάζεται σε 18 χρόνια φυλάκιση και από 14,5 χρόνια οι δύο Τούρκοι. Ο Ξανθόπουλος αθωώνεται και εισπράττει 1,5 εκ. δραχμές. Τα υπόλοιπα χρήματα πηγαίνουν στους λιμενικούς και στους βατραχανθρώπους.
Η ιστορία, όμως δεν σταματά εδώ. Ο Ξανθόπουλος φαίνεται ότι συνέχισε το αλισβερίσι με τους εμπόρους ναρκωτικών, αλλά την… πάτησε. Το 1984 συνελήφθη στη Γαλλία. Και μπήκε φυλακή για 18 χρόνια. Ο ίδιος μιλώντας το 1995 στην εφημερίδα «Έθνος», στα 70 του πια, μιλά για σκευωρία και επικαλείται την ιστορία με το καράβι στην Κόρινθο.
Στο πλαίσιο της διακρατικής συμφωνίας με τη Γαλλία ήρθε στην Ελλάδα για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Πέθανε στη φυλακή λίγους μήνες αργότερα!
Ο Βασίλης Τσιτσάνης ποιητική αδεία άλλαξε την αφετηρία του πλοίου, αλλά και τον προορισμό του. Ο Λίβανος έγινε… Περσία και το Ρότερνταμ, αν όχι Πειραιάς, τουλάχιστον ελληνικό λιμάνι. Άλλωστε ποιός θα συμπονούσε τα αλάνια της Ολλανδίας που θα έμεναν χαρμάνια;