Από: philenews.com / Του Κώστα Βενιζέλου
Ο Κάρολος Γ’, εκφράζοντας ένα ξεπερασμένο θεσμό, σε μια ξεδοντιασμένη αυτοκρατορία, δεν είχε κανένα λόγο να μη δεχθεί τον κ. Αναστασιάδη. Η Κύπρος, άλλωστε, θεωρείται από το Φόρεϊν Όφις αλλά και τα ανάκτορα, μια κλασσική περίπτωση μεταποικιακού μοντέλου. «Έφυγαν» για να μείνουν. Μπήκαν «εγγυητές» σε ένα κράτος, στο οποίο βάζουν τρικλοποδιά. Όσο ήταν στην Ε.Ε. ήταν μόνιμα πίσω από τα εμπόδια, που έβρισκε μπροστά της η Κυπριακή Δημοκρατία. Στα Ηνωμένα Έθνη, έχουν την «ευθύνη» για να συντάσσουν ψηφίσματα και θέλουν το μόνιμο ρόλο του… διευθυντή της ορχήστρας. Προτάσσουν ότι έχουν την πατέντα του Κυπριακού και οι άλλοι το αποδέχονται.
Ο απερχόμενος Πρόεδρος, ο οποίος όταν δεν ταξιδεύει εκτός Κύπρου κάνει προεκλογική, πήγε μέχρι και τη Βρετανία. Όχι στο Λονδίνο, αλλά στην κατοικία Μπίρκχολ στη Σκωτία.
Σε μια περίοδο, ειδικά, που το Λονδίνο έχει μια στενή και σταθερή σχέση με την κατοχική Τουρκία, η οποία επεκτείνεται και αναβαθμίζεται, έγινε και η αποχαιρετιστήρια, συνάντηση, που δεν φαίνεται να ήταν ουσίας. Γιατί με τον βασιλιά οι συζητήσεις δεν είναι σε βάθος, όπως θα ήταν με τον Πρωθυπουργό.
Αυτή, λοιπόν, την περίοδο βρισκόμαστε ενώπιον νέων δεδομένων. Οι δυο αυτές χώρες, Βρετανία και Τουρκία, συνεργάζονται και στην αμυντική βιομηχανία. Η Άγκυρα αναζήτησε και βρήκε (εναλλακτική, αλλά μόνιμη) επιλογή στη Βρετανία, σε μια περίοδο κατά την οποία έχει δυσκολίες με τους Αμερικανούς. Για την ακρίβεια με το κογκρέσο, όχι με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Το καθεστώς Ερντογάν συζητά με το Λονδίνο για να εξασφαλίσει στρατιωτική τεχνολογία. Ειδικότερα οι συζητήσεις -που συνεχίζονται- αφορούν την κατασκευή τουρκικού αεροσκάφους. Την ίδια ώρα, η κατοχική Τουρκία προωθεί τα μη επανδρωμένα αεροσκαφή (UAV) στη βρετανική αγορά.
Είναι ξεκάθαροι οι σχεδιασμοί αυτοί. Είναι σαφές πως η συνεργασία αυτή επηρεάζει την Κύπρο, αλλά και την περιοχή. Η ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας, δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί ως μία αναπόφευκτη εξέλιξη. Είμαστε απέναντι, έστω κι εάν λέγεται από τους πρωταγωνιστές της αντίπερας όχθης ότι οι σχεδιασμοί είναι ευρύτεροι. Όσο επηρεάζεται η Γαλλία, που είναι στο στόχαστρο, τόσο και περισσότερο το θέμα αφορά, για παράδειγμα, την Αίγυπτο, όταν εξοπλίζεται από την Τουρκία το καθεστώς της Τρίπολης ή το γειτονικό Σουδάν. Επηρεάζεται και το Ισραήλ με την ανάπτυξη των σχέσεων της Άγκυρας με την Τεχεράνη.
Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να αντιδράσει με συγκεκριμένες ενέργειες. Οι δυνατότητές της είναι περισσότερες από εκείνες, που οι διαχειριστές θέλουν να προβάλλουν, για να μην αντιδράσουν. Να μην ενοχλήσουν τη Βρετανία. Η Κυπριακή Δημοκρατία διαθέτει εργαλεία, τα οποία εάν τα χρησιμοποιήσει μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Υπενθυμίζεται πως μετά τη Συμφωνία του Εγγράφου Στρατηγικού Συνεταιρισμού Μεγάλης Βρετανίας-Τουρκία, που υπογράφηκε στις 23.10.2007, η Κυπριακή Κυβέρνηση έλαβε μέτρα, που μεταξύ άλλων αφορούσαν τη λειτουργία των στρατιωτικών βάσεων. Κυρίως τις διευκολύνσεις που παρέχει το κράτος προς τους Βρετανούς. Εκείνη η απόφαση προκάλεσε κόστος στο Λονδίνο, πλην όμως δεν είχε συνέχεια καθώς στο μεταξύ στην Κύπρο άλλαξε η κυβέρνηση.
Είναι πρόδηλο ότι η «αχίλλειος πτέρνα» του Λονδίνου είναι οι βάσεις, κι αυτό θα έπρεπε να το αξιοποιούσε η Λευκωσία διαχρονικά. Τουλάχιστον από το Μάρτιο, που θα υπάρξει νέα κυβέρνηση στη χώρα, θα μπορούσε αυτό το θέμα να το αντιμετωπίσει όπως πρέπει και επιβάλλεται. Με βάση τα συμφέροντα της χώρας και χωρίς φοβικά σύνδρομα έναντι της Βρετανίας.