Το επιθετικό πακέτο επιδοτήσεων των ΗΠΑ εν μέσω της κρίσης βλάπτει την Ευρώπη και μπορεί να διχάσει τη Δύση

geralt / pixabay
Ο Jakob Hanke και η Barbara Moens, γράφοντας για το Politico, υποστηρίζουν ότι η βιομηχανία της Ευρώπης βρίσκεται «σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και πως αυτό οφείλεται στην αύξηση των τιμών της ενέργειας και του φυσικού αερίου αλλά και στις νέες επιδοτήσεις της Ουάσιγκτον για αμερικανικές εταιρείες. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, βάσει του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού, που ανακοινώθηκε τον Αύγουστο, διαθέτει τώρα 369 δισεκατομμύρια δολάρια (σε βιομηχανικές επιδοτήσεις) στην πράσινη βιομηχανία.

Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ περιέγραψε αυτή την εβδομάδα τον νόμο ως «την πιο σημαντική νομοθεσία για το κλίμα που ψηφίστηκε ποτέ από οποιαδήποτε χώρα». Δεν είναι όλοι τόσο εντυπωσιασμένοι, όμως. Το αλίευμα είναι ότι αυτό το νέο νομοσχέδιο απαιτεί μεγάλο μέρος της τεχνολογίας (όπως οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και ούτω καθεξής) να κατασκευάζεται στη Βόρεια Αμερική. Αυτό φυσικά έχει τρομερές συνέπειες για την Ευρώπη.

Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είχε συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο την Πέμπτη, προειδοποίησε τον Αμερικανό ομόλογό του πως το θέμα θα μπορούσε να «κατακερματίσει τη Δύση», ενώ περιέγραψε τις επιδοτήσεις ως «υπερεπιθετικές» προς τις ευρωπαϊκές εταιρείες.

Αν και ο Γκορ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα προέτρεψε τους Ευρωπαίους να «μην πολεμήσουν» τις ΗΠΑ για αυτό το θέμα αλλά μάλλον να «συμμετάσχουν» σε αυτό, υπάρχει πράγματι μια συνεχιζόμενη εμπορική διαμάχη μεταξύ της Ουάσιγκτον και της ΕΕ.

Πρώτον, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν κατηγορήσει τις ΗΠΑ ότι επωφελούνται από την τρέχουσα ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, ενώ οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι υποφέρουν περισσότερο. Η βιομηχανία υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) των ΗΠΑ απολαμβάνει σίγουρα τεράστια κέρδη, ενώ η ευρωπαϊκή ήπειρος προετοιμάζεται για τον ερχόμενο χειμώνα και αγοράζει αρκετό από αυτό - ενώ οι τιμές αποστολής LNG εκτοξεύονται.

Είναι γνωστό ότι η Ουάσιγκτον έχει ιστορικό προδοσίας των πιο αφοσιωμένων συμμάχων της. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες σίγουρα δεν ξέχασαν την τότε βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Victoria Nuland με τα περιφρονητικά λόγια για την ΕΕ στο τηλεφώνημα που διέρρευσε το 2014, όταν χρησιμοποίησε τη λέξη F..ck. Αν αυτή η διαρροή αποκάλυψε μια συγκεκριμένη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στους Ευρωπαίους συμμάχους της, μια τέτοια στάση δε φαίνεται να έχει αλλάξει πολύ.

Στη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει τώρα η Ευρώπη, εν μέσω της κλιμάκωσης της στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ευρασία, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά ζητήματα είναι αλληλένδετα. Είτε αρέσει είτε όχι ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι τελευταίες του αποφάσεις, η σκληρή αλήθεια είναι ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία ξεκίνησε στην πραγματικότητα πριν από 8 χρόνια, με μια ανθρωπιστική καταστροφή που αγνοήθηκε εδώ και καιρό στο Ντονμπάς και επαναλαμβανόμενες ουκρανικές επιθέσεις εναντίον του άμαχου πληθυσμού εκεί. Αυτή η σύγκρουση με τη σειρά της έχει τις ρίζες της στις πολιτικές διεύρυνσης και περικύκλωσης του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας. Ωστόσο, πέρα ​​από το γεωπολιτικο-στρατιωτικό ζήτημα υπάρχει επίσης μια γεωοικονομική διαμάχη και μια ενεργειακή οπτική.

Το Δεκέμβριο του 2020 έγραψα σε αυτή την οπτική γωνία και για το πώς η Ουάσιγκτον πάντα ήθελε να έχει τους Ευρωπαίους να αγοράζουν άφθονο αμερικανικό LNG (το οποίο είναι πιο ακριβό, στην πραγματικότητα), παρόλο που η Ρωσία βρίσκεται στο «κατώφλι» της Ευρώπης. Έτσι, οι ΗΠΑ εργάζονταν πάντα ενεργά ενάντια σε οποιαδήποτε ρωσοευρωπαϊκή συνεργασία για το φυσικό αέριο μέσω μιας σειράς νομοθετικών μέτρων και κυρώσεων - και εδώ, όπως συμβαίνει συχνά, η κυβερνητική διαφθορά και τα ιδιωτικά συμφέροντα διαπλέκονται με τη γεωπολιτική και τη γεωοικονομία των ΗΠΑ.

Αν και η τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμάκωσε τη δραματική άνοδο των ευρωπαϊκών τιμών ενέργειας, αυτή η άνοδος ξεκίνησε πριν από το τέλος του 2020 - και είναι γνωστό πως θα μπορούσε τουλάχιστον εν μέρει να είχε αποφευχθεί αν δεν είχε καθυστερήσει το Nord Stream 2.

Ωστόσο, ο αγωγός Nord Stream έχει χαθεί οριστικά, πιθανώς ως αποτέλεσμα μιας πράξης δολιοφθοράς, κάτι που ο ίδιος ο Μπάιντεν υποσχέθηκε ότι θα συμβεί (στις 7 Ιανουαρίου). Έχω γράψει για το πώς η Ευρώπη μετά το Nord Stream και το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζουν τώρα τον πληθωρισμό, την αποβιομηχάνιση και μια πιθανή ύφεση. Επομένως, αυτό είναι το γενικό πλαίσιο που πρέπει να έχουμε κατά νου όταν εξετάζουμε τον τρέχοντα πόλεμο επιδοτήσεων και τον εμπορικό πόλεμο που φαίνεται να εκτυλίσσεται τώρα.

Οι προαναφερθέντες δημοσιογράφοι του Politico γράφουν ότι, σύμφωνα με δύο ανώτερους αξιωματούχους της ΕΕ, η ΕΕ ετοιμάζει μια τεράστια πρωτοβουλία επιδοτήσεων για να αντιμετωπίσει την αμερικανική, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τη βιομηχανία της «να εξαφανιστεί από τους Αμερικανούς αντιπάλους». Ο επικεφαλής της βιομηχανίας της ΕΕ Τιερί Μπρετόν έφτασε στο σημείο να πει ότι το νεότερο πακέτο επιδοτήσεων του Μπάιντεν αποτελεί στην πραγματικότητα μια «υπαρξιακή πρόκληση» για την ευρωπαϊκή οικονομία και βιομηχανία. Ένας διπλωμάτης της ΕΕ αναφέρεται μάλιστα στο προαναφερθέν άρθρο του Politico που είπε ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού «έχει αλλάξει τα πάντα» σε σημείο να κάνει κάποιες φωνές στην Ευρώπη να ρωτούν αν «είναι η Ουάσιγκτον DC ακόμα σύμμαχός μας ή όχι;». Αυτό στην πραγματικότητα μπορεί να είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη γεωπολιτικά ερωτήματα για τον τρέχοντα αιώνα.

Μένει να δούμε πώς θα απαντήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε μια ακόμη αμερικανική επιθετικότητα. Ενώ λαμβάνει χώρα ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος, οι αναδυόμενες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο χτίζουν ολοένα και περισσότερο την πολυδέσμευση, τη μη-δέσμευση και την πολυμέρεια, επιδιώκοντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τη Μόσχα και το Πεκίνο, ενώ εξισορροπούν τη σχέση τους με την Ουάσιγκτον, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη ρωσο-αιγυπττιακή συμφωνία για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου. Στην Ευρώπη, ωστόσο, για πολύ καιρό ο Ούγγρος Βίκτορ Όρμπαν ήταν η μόνη φωνή της λογικής σε αυτό το θέμα.

Με την πραγματικότητα μετά το Nord Stream, τον ερχόμενο χειμώνα, τις κυρώσεις να αποδίδουν, τη λεγόμενη «κόπωση της Ουκρανίας» και τις ενεργειακές και οικονομικές κρίσεις, ωστόσο, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Αυτό θα ήταν μια ευκαιρία για την Ευρώπη να διεκδικήσει επιτέλους την κυριαρχία της . Το πρόβλημα είναι πως η ήπειρος εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Ουάσιγκτον για την ασφάλεια και δεσμεύεται στις επεκτατικές δομές του ΝΑΤΟ - και αυτός είναι ο πυρήνας της Ατλαντικής εταιρικής σχέσης. Το να σπάσουμε έναν τέτοιο κύκλο δε θα ήταν εύκολο, προφανώς. Όμως όλα τα σημάδια μιας φθίνουσας σχέσης καταλήγουν εκεί.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail