 |
| Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η Τετραμερής Αεροναυτική Άσκηση με την επωνυμία «EUNOMIA 3-22», που πραγματοποιήθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της Συντονισμένης Τετραμερούς Πρωτοβουλίας QUAD Ελλάδος, Γαλλίας, Ιταλίας και Κύπρου. Φωτογραφία Πολεμικό Ναυτικό |
Η ιστοσελίδα The National Interest υπό τον τίτλο «This Could Be How Turkey Attacks Greece in 2023»(Κάπως έτσι θα μπορούσε να επιτεθεί η Τουρκία εναντίον της Ελλάδα το 2023ς) κρούει τον κώδυνα του κινδύνου για την πιθανότητα τουρκικής επίθεσης εναντίον των νησιών του Αιγαίου.
Από: hellasjournal.com
Υπότιτλος: «Ο Ερντογάν χρειάζεται μία δικαιολογία είτε για να αναβάλει τις εκλογές ή για να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό. Η σύγκρουση με την Ελλάδα ικανοποιεί και τα δύο».
Το περιοδικό (6/10) δημοσιεύει άρθρο του Michael Rubin σχετικά με το ενδεχόμενο, ο Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan), ο οποίος χαρακτηρίζεται αντιδημοκρατικός και κυνικός ηγέτης, να προσπαθήσει να αναβάλει τις εκλογές στην Τουρκία, το 2023, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην αδιέξοδη οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, αλλά και στην αδυναμία της τουρκικής Αντιπολίτευσης, στο παρελθόν, να αρθρώσει έναν ελκυστικό, πειστικό λόγο προς τους τούρκους ψηφοφόρους προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές, σε συνδυασμό βέβαια με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της τουρκικής νομενκλατούρας η οποία επιδεικνύει πλήρη υποταγή στις βουλές του (Erdogan).
Ωστόσο, αυτό άλλαξε το 2019 όταν το CHP, με μικρή διαφορά, κέρδισε τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Κάτι που έχει προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες στον Erdogan, ο οποίος γνωρίζει ότι, υπό κανονικές συνθήκες, δεν μπορεί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές.
Στο πλαίσιο αυτό, και γνωρίζοντας ότι υπάρχουν κάποια όρια στην εξουσία του, χρειάζεται μία δικαιολογία για να τις αναβάλει ή να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται, μία σύγκρουση με την Ελλάδα είναι κάτι διαφορετικό από την εμπλοκή της Τουρκίας στο Nagorno-Karabakh, την Συρία ή το Ιράκ.
«Ο στρατός της Ελλάδας μπορεί να είναι το ένα τέταρτο του μεγέθους της Τουρκίας ωστόσο το ηθικό του είναι υψηλότερο και δεν είναι εύκολος αντίπαλος» αναφέρεται.
Άρα ποια θα είναι η ενδεχόμενη διαχείριση της κρίσης; Ο Erdogan ενδεχομένως να ακολουθήσει το σενάριο της Κίνας. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της έχει καταλάβει αρκετούς βράχους, υφάλους και «σημεία» στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Δεν τα έχει μετατρέψει μόνο σε στρατιωτικές βάσεις, αλλά έχει χρησιμοποιήσει την κατοχή τους και για να ενισχύσει τους παράνομους ισχυρισμούς του Πεκίνου προκειμένου να επεκτείνει την ΑΟΖ του, σε περισσότερο από το 90% των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Η Κίνα έχει ενεργήσει σιγά και συνειδητά με την επονομαζόμενη στρατηγική της σαλαμοποίησης, καταπίνοντας κομμάτια αλλά μη δαγκώνοντας πολύ, ποτέ, ώστε να προκαλέσει πολεμική σύγκρουση με τους γείτονές της ή τις ΗΠΑ.
Ο Erdogan και ο ΥΠΑΜ της Χουλουσί Ακαρ (Hulusi Akar), με αυξανόμενη ένταση αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, επιδιώκοντας στην πραγματικότητα να ξαναγράψουν και να ερμηνεύσουν εκ νέου της Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τις μεταγενέστερες συμβάσεις και συμφωνίες. Είναι στο Αιγαίο όπου ο Erdogan φαίνεται να κινηθεί, υποστηρίζοντας ότι είναι τουρκικά και δεν ανήκουν στην Ελλάδα [τα νησιά].
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρεται στις τουρκικές υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικών νησιών και βραχονησίδων, ακόμα και κατοικημένων όπως το Καστελόριζο, και προσθέτοντας ότι ένα ενδεχόμενο θα ήταν η απόβαση σε αυτών ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας, κάτι που θα ανάγκαζε την Ελλάδα να τους απωθήσει.
Μία τέτοια κίνηση θα ενίσχυε την θρησκευτική βάση του Erdogan και τους Τούρκους εθνικιστές. Επίσης θα ισχυρίζονταν ότι οποιαδήποτε κριτική εναντίον του ή εναντίον των κινήσεων του αποτελεί προδοσία. Εάν η κρίση οδηγούνταν σε στρατιωτικές αψιμαχίες, ο Erdogan θα επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα ακύρωνε τις εκλογές.
Ενδεχομένως να στηριχθεί και στην αμφιταλαντευόμενη στάση των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το State Department, για παράδειγμα, έχει εξαγνίσει και τις δύο πλευρές για τις υπερπτήσεις παρόλο που η Τουρκία πετάει πάνω από ελληνικό έδαφος και όχι το αντίθετο.
Αν η Τουρκία οδηγήσει σε τετελεσμένα, ο Erdogan ενδεχομένως να ελπίζει ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη (ΗΕ) θα του επιτρέψουν να οδηγήσει την Ελλάδα σε ανειλικρινείς διαπραγματεύσεις καθώς θα έχει πετύχει τους στόχους τους επί του πεδίου. Εδώ, το σενάριο της δράσης της Τουρκίας στην Κύπρο έρχεται στο νου.
Πολύ συχνά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιτρέπουν στον εαυτό τους να παρασυρθούν, μία τάση που οι επιτιθέμενοι θεωρούν ως πλεονέκτημα. Είναι σημαντικό, και η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες να δράσουν προληπτικά.
Οποιαδήποτε κίνηση επί των ελληνικών νησιών θα επιφέρει μία στρατιωτική απάντηση κατά των τουρκικών δυνάμεων σε αυτά τα νησιά η οποία θα ταπεινώσει τον Erdogan και θα επισπεύσει την πτώση του, με εκλογές ή όχι.
Ο Erdogan πρέπει να καταλάβει σήμερα ότι αν ακολουθήσει αυτή την πορεία δράσης, η κληρονομιά του θα είναι ίδια με εκείνη του Αργεντίνου δικτάτορα Leopoldo Galtieri ο οποίος κατακρημνίστηκε από την εξουσία και φυλακίστηκε μετά την αποτυχία κατάληψης των νησιών Falkland.
Από: hellasjournal.com
Υπότιτλος: «Ο Ερντογάν χρειάζεται μία δικαιολογία είτε για να αναβάλει τις εκλογές ή για να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό. Η σύγκρουση με την Ελλάδα ικανοποιεί και τα δύο».
Το περιοδικό (6/10) δημοσιεύει άρθρο του Michael Rubin σχετικά με το ενδεχόμενο, ο Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan), ο οποίος χαρακτηρίζεται αντιδημοκρατικός και κυνικός ηγέτης, να προσπαθήσει να αναβάλει τις εκλογές στην Τουρκία, το 2023, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία.
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην αδιέξοδη οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, αλλά και στην αδυναμία της τουρκικής Αντιπολίτευσης, στο παρελθόν, να αρθρώσει έναν ελκυστικό, πειστικό λόγο προς τους τούρκους ψηφοφόρους προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές, σε συνδυασμό βέβαια με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της τουρκικής νομενκλατούρας η οποία επιδεικνύει πλήρη υποταγή στις βουλές του (Erdogan).
Ωστόσο, αυτό άλλαξε το 2019 όταν το CHP, με μικρή διαφορά, κέρδισε τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Κάτι που έχει προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες στον Erdogan, ο οποίος γνωρίζει ότι, υπό κανονικές συνθήκες, δεν μπορεί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές.
Στο πλαίσιο αυτό, και γνωρίζοντας ότι υπάρχουν κάποια όρια στην εξουσία του, χρειάζεται μία δικαιολογία για να τις αναβάλει ή να παρασύρει τους Τούρκους στον εθνικισμό.
- Μία σύγκρουση με την Ελλάδα ικανοποιεί και τα δύο.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται, μία σύγκρουση με την Ελλάδα είναι κάτι διαφορετικό από την εμπλοκή της Τουρκίας στο Nagorno-Karabakh, την Συρία ή το Ιράκ.
«Ο στρατός της Ελλάδας μπορεί να είναι το ένα τέταρτο του μεγέθους της Τουρκίας ωστόσο το ηθικό του είναι υψηλότερο και δεν είναι εύκολος αντίπαλος» αναφέρεται.
Άρα ποια θα είναι η ενδεχόμενη διαχείριση της κρίσης; Ο Erdogan ενδεχομένως να ακολουθήσει το σενάριο της Κίνας. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της έχει καταλάβει αρκετούς βράχους, υφάλους και «σημεία» στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Δεν τα έχει μετατρέψει μόνο σε στρατιωτικές βάσεις, αλλά έχει χρησιμοποιήσει την κατοχή τους και για να ενισχύσει τους παράνομους ισχυρισμούς του Πεκίνου προκειμένου να επεκτείνει την ΑΟΖ του, σε περισσότερο από το 90% των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Η Κίνα έχει ενεργήσει σιγά και συνειδητά με την επονομαζόμενη στρατηγική της σαλαμοποίησης, καταπίνοντας κομμάτια αλλά μη δαγκώνοντας πολύ, ποτέ, ώστε να προκαλέσει πολεμική σύγκρουση με τους γείτονές της ή τις ΗΠΑ.
Ο Erdogan και ο ΥΠΑΜ της Χουλουσί Ακαρ (Hulusi Akar), με αυξανόμενη ένταση αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, επιδιώκοντας στην πραγματικότητα να ξαναγράψουν και να ερμηνεύσουν εκ νέου της Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τις μεταγενέστερες συμβάσεις και συμφωνίες. Είναι στο Αιγαίο όπου ο Erdogan φαίνεται να κινηθεί, υποστηρίζοντας ότι είναι τουρκικά και δεν ανήκουν στην Ελλάδα [τα νησιά].
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρεται στις τουρκικές υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικών νησιών και βραχονησίδων, ακόμα και κατοικημένων όπως το Καστελόριζο, και προσθέτοντας ότι ένα ενδεχόμενο θα ήταν η απόβαση σε αυτών ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας, κάτι που θα ανάγκαζε την Ελλάδα να τους απωθήσει.
Μία τέτοια κίνηση θα ενίσχυε την θρησκευτική βάση του Erdogan και τους Τούρκους εθνικιστές. Επίσης θα ισχυρίζονταν ότι οποιαδήποτε κριτική εναντίον του ή εναντίον των κινήσεων του αποτελεί προδοσία. Εάν η κρίση οδηγούνταν σε στρατιωτικές αψιμαχίες, ο Erdogan θα επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα ακύρωνε τις εκλογές.
Ενδεχομένως να στηριχθεί και στην αμφιταλαντευόμενη στάση των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το State Department, για παράδειγμα, έχει εξαγνίσει και τις δύο πλευρές για τις υπερπτήσεις παρόλο που η Τουρκία πετάει πάνω από ελληνικό έδαφος και όχι το αντίθετο.
Αν η Τουρκία οδηγήσει σε τετελεσμένα, ο Erdogan ενδεχομένως να ελπίζει ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη (ΗΕ) θα του επιτρέψουν να οδηγήσει την Ελλάδα σε ανειλικρινείς διαπραγματεύσεις καθώς θα έχει πετύχει τους στόχους τους επί του πεδίου. Εδώ, το σενάριο της δράσης της Τουρκίας στην Κύπρο έρχεται στο νου.
Πολύ συχνά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιτρέπουν στον εαυτό τους να παρασυρθούν, μία τάση που οι επιτιθέμενοι θεωρούν ως πλεονέκτημα. Είναι σημαντικό, και η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες να δράσουν προληπτικά.
Οποιαδήποτε κίνηση επί των ελληνικών νησιών θα επιφέρει μία στρατιωτική απάντηση κατά των τουρκικών δυνάμεων σε αυτά τα νησιά η οποία θα ταπεινώσει τον Erdogan και θα επισπεύσει την πτώση του, με εκλογές ή όχι.
Ο Erdogan πρέπει να καταλάβει σήμερα ότι αν ακολουθήσει αυτή την πορεία δράσης, η κληρονομιά του θα είναι ίδια με εκείνη του Αργεντίνου δικτάτορα Leopoldo Galtieri ο οποίος κατακρημνίστηκε από την εξουσία και φυλακίστηκε μετά την αποτυχία κατάληψης των νησιών Falkland.