Η αποκάλυψη του Nordic Monitor για τουρκοουκρανικές συνεννοήσεις (βλ. ερώτημα 6 του πελάτη προς τον κατασκευαστή) προκειμένου τα ΜΕΑ τύπου ΤΒ2 που πώλησε η Τουρκία στους Ουκρανούς να χρησιμοποιηθούν με ψεκαστικό εξοπλισμό αποκαλύπτουν πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες, εάν και εφόσον θέλουμε να τις διαπιστώσουμε και να τις αξιοποιήσουμε…
Από: defence-point.gr - Του Δρ. Μανούσου Καμπούρη (Βιολόγος)
Συγγραφέας του βιβλίου “Genomics in Biosecurity“
Αποκαλύπτουν ότι οι Ουκρανοί έχουν κάποιο όπλο που βρίσκεται ως συμπιεσμένο αερόλυμα και αναπτύσσεται δια ψεκασμού. Φυσικά η εύκολη υπόθεση είναι ένα βιολογικό ή χημικό, πλήρως οπλοποιημένο, σκεύασμα, αλλά μπορεί να είναι και ραδιολογικό, σε χρήση αντίστοιχη με την Βρώμικη Βόμβα, για απαγόρευση περιοχής για στρατιωτική και πολιτική χρήση, ή κάποιος παράγοντας μεταβολής κλίματος ή ηλεκτρικών ιδιοτήτων (πρόκληση ή αναστολή βροχόπτωσης, δημιουργία παρεμβολών με αιωρούμενα πολωμένα ή απλά φορτισμένα σωματίδια δίκην αεροφύλλων).
Το σίγουρο είναι ότι οι Ουκρανοί έχουν έτοιμο τον παράγοντα (ο βιολογικός είναι πιθανότερος λόγω πείρας από τη σοβιετική εποχή σε παράγοντες και μεθοδολογία χρήσης, αλλά και από τις νέες δυτικές φημολογούμενες επενδύσεις στον τομέα). Επίσης, έχουν εκπονήσει λεπτομερή σχέδια χρήσης και γνωρίζουν ότι για τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά του ΤΒ2 απαιτείται ελάχιστη ποσότητα που φιλοξενείται σε φιάλη 20 λίτρων.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατασκευή μικρότερης φιάλης είναι τεχνικώς απόλυτα εφικτή για το ουκρανικό βιομηχανικό δυναμικό, συνάγεται ότι δεν είναι θέμα διοικητικής μερίμνης όσον αφορά τον περιέκτη, αλλά επιχειρησιακής επάρκειας με βάση δεδομένα χαρακτηριστικά συμπίεσης, πυκνότητας και διασποράς.
Ο εξοπλισμός είναι σχετικά απλός τεχνολογικά και χρησιμοποιείτο σε σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, αλλά αυτά τα μεγέθη συσκευών ψεκασμού μάλλον δεν είναι συμβατά με το ΤB2. Αντιθέτως, και με δεδομένο το ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν όπλα μαζικής καταστροφής επί δεκαετίες εναντίον των Κούρδων, έχουν όχι μόνο την τεχνική επάρκεια και τεχνογνωσία, αλλά και τις ειδικές γνώσεις προσαρμογής τέτοιου εξοπλισμού στα ΜΕΑ δικής τους κατασκευής, είτε από τον κατασκευαστή του ΤΒ2 –ή οποιουδήποτε εναέριου μέσου- είτε από υπεργολάβο, κατασκευαστή του εξοπλισμού.
Μετά από παρέλευση μηνών-οι Ρώσοι το είχαν καταγγείλει, όπως και την ανάπτυξη βιολογικών όπλων από δυτικούς φορείς σε ουκρανικές εγκαταστάσεις, από τον Μάρτιο του 2022- οι Τούρκοι στις 7 Σεπτεμβρίου 2022 καταδέχονται να απαντήσουν με υπόμνημα δύο σελίδων την επιτροπή επαλήθευσης της συνθήκης περιορισμού των βιολογικών όπλων (BWC). Διαψεύδουν ότι παραβαίνουν τη συνθήκη για τα βιολογικά όπλα αλλά, στο λήμμα 7 παραδέχονται τα πάντα…
«…Σύμφωνα με το άρθρο 10 της συνθήκης η Τουρκία συνεργάζεται με αρκετά κράτη για ειρηνικές εφαρμογές, ώστε να αναπτύξει δυνατότητες αντιμετώπισης βιοαπειλών και πανδημιών ανταλλάσσοντας εξοπλισμό, υλικά και πληροφορίες για το σκοπό αυτό.» (In line with the Article 10 of the Convention, Türkiye cooperates with several State Parties for peaceful purposes to develop capacities in countering the biological threats and pandemics, and participates in exchange of equipment, materials and information for this purpose.)
Η «ανταλλαγή εξοπλισμού» σημαίνει ότι κάποιος τον διαθέτει. Αυτό αναφέρεται προφανώς σε ερευνητικό εξοπλισμό, αλλά ίσως και σε εξοπλισμό διασποράς, που επιτρέπει την μελέτη διά προσομοιώσεως διαφόρων φυσικών και τεχνητών προτύπων διασποράς ενός παθογόνου παράγοντα. Οι «πληροφορίες» αφορούν επιστημονικά δεδομένα, τόσο όσον αφορά αποτελέσματα όσο και τεχνογνωσία: Δηλαδή τι ανακάλυψε κάποιος, που το αποκαλύπτει στο συνεργάτη του, και επιπλέον και το πώς γίνονται συγκεκριμένου τύπου ανακαλύψεις.
Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά σοβαρά, αφού διακινούνται πληροφορίες για οπλοποιημένους μικροοργανισμούς, μαζί με εξοπλισμό διασποράς, με το πρόσχημα της μελέτης για αντίμετρα. Τα «υλικά», όμως, που αναφέρονται, είναι το πλέον επικίνδυνο: μιας και ο «εξοπλισμός» είναι υλικός και όχι άυλος, υπονοείται με τη λέξη «υλικά» ως παρατακτική (και όχι υποτακτική) σύνταξη της φράσης, κάτι διαφορετικό: Αυτό παραπέμπει σε στελέχη μικροοργανισμών (και υλικών ανάπτυξης και επεξεργασίας αυτών) για να τα «μελετήσει» και ο συνεργάτης. Αφού ανταλλάσσονται πληροφορίες, γιατί χρειάζεται να κάνουμε πάσες και τους μικροοργανισμούς;
Αυτό εξηγείται με έναν και μόνο τρόπο: Ήδη από τις αρχές της νέας χιλιετίας, αναφερόταν ότι το πρόγραμμα βιοάμυνας των ΗΠΑ ήταν προσχηματικό: αν κάποιος παράγει έναν επικίνδυνο μικροοργανισμό (ή αν δημιουργεί έναν) για να δει πως θα τον αντιμετωπίσει και τι έχει να φοβάται, θεωρητικά μπορεί να αυξήσει την κλίμακα παραγωγής και να έχει και ένα μικρό απόθεμα για επιθετική χρήση ως έχει, αν υπάρξει αδήριτη ανάγκη (με την όποια ερμηνεία του «αδήριτη»).
Ο Άνθρακας (για την ακρίβεια: ο Ανθρακοβάκιλλος) που χρησιμοποιήθηκε το 2001 για τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ ήταν «βελτιωμένος» και προέλευσης αμερικανικών εργαστηρίων, και συνιστά απόδειξη για ένα τέτοιο πρόγραμμα. Δεν μπορεί κανείς αβασάνιστα να υπεισέλθει σε εκτιμήσεις περί του αν ήταν τρομοκρατία ή μια προσπάθεια να αυξηθεί ο σχετικός προϋπολογισμός και η έκταση των προγραμμάτων. Το δεδομένο είναι ότι οι βιοαπειλές θεωρήθηκαν προτεραιότητα από την Κυβέρνηση Μπους το 2004.
Εκείνη την εποχή η Τουρκία είχε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα βιολογικού πολέμου (αμυντικού φυσικά) σε αγαστή σύμπραξη με τις ΗΠΑ, την ερευνητική δομή, τις προτεραιότητες και τα μέσα των οποίων αντέγραφε και χρησιμοποιούσε: Είχε ιδρύσει ερευνητικό ίδρυμα αντίστοιχο του διάσημου Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας στις Μολυσματικές Νόσους του Στρατού των ΗΠΑ (USAMRIID) που λειτουργεί από το 1969 στο στρατόπεδο Fort Detrick, στο Maryland των ΗΠΑ (τονίζεται ότι η συνθήκη για τα βιολογικά όπλα κυρώθηκε το 1972 και άρχισε να ισχύει το 1975, άρα η λειτουργία του USAMRIID ήταν απόλυτα δικαιολογημένη την εποχή που δεν υπήρχε η συνθήκη, αλλά υπήρχαν εκατέρωθεν προγράμματα βιολογικών όπλων).
Εκτός των ΗΠΑ άλλος πιθανός συνεργάτης εκείνη την εποχή ήταν το Ισραήλ, με εξαιρετικά προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία στις Βιοεπιστήμες, που δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη BWC και εκείνη την εποχή είχε στρατηγική συνεργασία με την Τουρκία στο σύνολο των περιοχών που διέπουν τον αμυντικό τομέα.
Το ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν πλέον αυτές τις διατυπώσεις (αντί να αγνοούν τις αιτιάσεις) σημαίνει ότι δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα για την ύπαρξη προγραμμάτων ανάπτυξης βιολογικών όπλων, με δεδομένο ότι αυτοί έχουν υπογράψει και κυρώσει τη συνθήκη. Η δήλωση, ακριβής επανάληψη της αμερικανικής επιχειρηματολογίας αιτιολόγησης, δεν αναγγέλλει μόνο τη σκληρή πραγματικότητα, δια μιας υποτονικής άρνησης-διαμαρτυρίας, θυμίζοντας αμυδρά την πάγια ισραηλινή πρακτική της μη διάψευσης σε μια περισσότερο αμερικανική εκδοχή.
Σε επίπεδο συμβολισμών «καταδίδει» τους Αμερικανούς, που όντας πρωταγωνιστές και υπέρμαχοι της συνθήκης, χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα και διά των… σατανικών χρονικών συμπτώσεων που προαναφέρθηκαν, βοήθησαν τους Τούρκους στη δημιουργία υποδομών και την εκπαίδευση επιστημόνων.
Αυτή η ανοχή (οι ΗΠΑ, που δηλώνουν τελευταία απογοητευμένες με την Τουρκία, δεν έκαναν καμία παρατήρηση κατά την διαμοιβή των ανωτέρω) μπορεί να συγκριθεί με το εφεύρημα των «υλικών διπλής χρήσης» που απαγόρευε στο Ιράκ εισαγωγή Χλωρίου για απολύμανση του νερού.
Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους από υδατογενείς λοιμώξεις, κυρίως βρεφών και παιδιών τη 12ετία 1992-2003 με το πρόσχημα ότι το χλώριο είναι πολεμικό αέριο. Το χλώριο όντως χρησιμοποιήθηκε ως πολεμικό αέριο το 1915 στο Υπρ, και σε άλλα μέτωπα στον Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά πλέον κανένας δεν το χρησιμοποιεί ως πολεμικό αέριο.
Για να καταλήξει κάποιος αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι αν ο Ερντογάν απομακρυνθεί, η Τουρκία θα έχει διαπιστωμένα πλήρες οπλοστάσιο μαζικής καταστροφής, το οποίο εξασφαλίστηκε με τη συνδρομή -όχι απλά ανοχή- των ΗΠΑ.
Συγγραφέας του βιβλίου “Genomics in Biosecurity“
Αποκαλύπτουν ότι οι Ουκρανοί έχουν κάποιο όπλο που βρίσκεται ως συμπιεσμένο αερόλυμα και αναπτύσσεται δια ψεκασμού. Φυσικά η εύκολη υπόθεση είναι ένα βιολογικό ή χημικό, πλήρως οπλοποιημένο, σκεύασμα, αλλά μπορεί να είναι και ραδιολογικό, σε χρήση αντίστοιχη με την Βρώμικη Βόμβα, για απαγόρευση περιοχής για στρατιωτική και πολιτική χρήση, ή κάποιος παράγοντας μεταβολής κλίματος ή ηλεκτρικών ιδιοτήτων (πρόκληση ή αναστολή βροχόπτωσης, δημιουργία παρεμβολών με αιωρούμενα πολωμένα ή απλά φορτισμένα σωματίδια δίκην αεροφύλλων).
Το σίγουρο είναι ότι οι Ουκρανοί έχουν έτοιμο τον παράγοντα (ο βιολογικός είναι πιθανότερος λόγω πείρας από τη σοβιετική εποχή σε παράγοντες και μεθοδολογία χρήσης, αλλά και από τις νέες δυτικές φημολογούμενες επενδύσεις στον τομέα). Επίσης, έχουν εκπονήσει λεπτομερή σχέδια χρήσης και γνωρίζουν ότι για τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά του ΤΒ2 απαιτείται ελάχιστη ποσότητα που φιλοξενείται σε φιάλη 20 λίτρων.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατασκευή μικρότερης φιάλης είναι τεχνικώς απόλυτα εφικτή για το ουκρανικό βιομηχανικό δυναμικό, συνάγεται ότι δεν είναι θέμα διοικητικής μερίμνης όσον αφορά τον περιέκτη, αλλά επιχειρησιακής επάρκειας με βάση δεδομένα χαρακτηριστικά συμπίεσης, πυκνότητας και διασποράς.
Ο εξοπλισμός είναι σχετικά απλός τεχνολογικά και χρησιμοποιείτο σε σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, αλλά αυτά τα μεγέθη συσκευών ψεκασμού μάλλον δεν είναι συμβατά με το ΤB2. Αντιθέτως, και με δεδομένο το ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν όπλα μαζικής καταστροφής επί δεκαετίες εναντίον των Κούρδων, έχουν όχι μόνο την τεχνική επάρκεια και τεχνογνωσία, αλλά και τις ειδικές γνώσεις προσαρμογής τέτοιου εξοπλισμού στα ΜΕΑ δικής τους κατασκευής, είτε από τον κατασκευαστή του ΤΒ2 –ή οποιουδήποτε εναέριου μέσου- είτε από υπεργολάβο, κατασκευαστή του εξοπλισμού.
Μετά από παρέλευση μηνών-οι Ρώσοι το είχαν καταγγείλει, όπως και την ανάπτυξη βιολογικών όπλων από δυτικούς φορείς σε ουκρανικές εγκαταστάσεις, από τον Μάρτιο του 2022- οι Τούρκοι στις 7 Σεπτεμβρίου 2022 καταδέχονται να απαντήσουν με υπόμνημα δύο σελίδων την επιτροπή επαλήθευσης της συνθήκης περιορισμού των βιολογικών όπλων (BWC). Διαψεύδουν ότι παραβαίνουν τη συνθήκη για τα βιολογικά όπλα αλλά, στο λήμμα 7 παραδέχονται τα πάντα…
«…Σύμφωνα με το άρθρο 10 της συνθήκης η Τουρκία συνεργάζεται με αρκετά κράτη για ειρηνικές εφαρμογές, ώστε να αναπτύξει δυνατότητες αντιμετώπισης βιοαπειλών και πανδημιών ανταλλάσσοντας εξοπλισμό, υλικά και πληροφορίες για το σκοπό αυτό.» (In line with the Article 10 of the Convention, Türkiye cooperates with several State Parties for peaceful purposes to develop capacities in countering the biological threats and pandemics, and participates in exchange of equipment, materials and information for this purpose.)
Η «ανταλλαγή εξοπλισμού» σημαίνει ότι κάποιος τον διαθέτει. Αυτό αναφέρεται προφανώς σε ερευνητικό εξοπλισμό, αλλά ίσως και σε εξοπλισμό διασποράς, που επιτρέπει την μελέτη διά προσομοιώσεως διαφόρων φυσικών και τεχνητών προτύπων διασποράς ενός παθογόνου παράγοντα. Οι «πληροφορίες» αφορούν επιστημονικά δεδομένα, τόσο όσον αφορά αποτελέσματα όσο και τεχνογνωσία: Δηλαδή τι ανακάλυψε κάποιος, που το αποκαλύπτει στο συνεργάτη του, και επιπλέον και το πώς γίνονται συγκεκριμένου τύπου ανακαλύψεις.
Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά σοβαρά, αφού διακινούνται πληροφορίες για οπλοποιημένους μικροοργανισμούς, μαζί με εξοπλισμό διασποράς, με το πρόσχημα της μελέτης για αντίμετρα. Τα «υλικά», όμως, που αναφέρονται, είναι το πλέον επικίνδυνο: μιας και ο «εξοπλισμός» είναι υλικός και όχι άυλος, υπονοείται με τη λέξη «υλικά» ως παρατακτική (και όχι υποτακτική) σύνταξη της φράσης, κάτι διαφορετικό: Αυτό παραπέμπει σε στελέχη μικροοργανισμών (και υλικών ανάπτυξης και επεξεργασίας αυτών) για να τα «μελετήσει» και ο συνεργάτης. Αφού ανταλλάσσονται πληροφορίες, γιατί χρειάζεται να κάνουμε πάσες και τους μικροοργανισμούς;
Αυτό εξηγείται με έναν και μόνο τρόπο: Ήδη από τις αρχές της νέας χιλιετίας, αναφερόταν ότι το πρόγραμμα βιοάμυνας των ΗΠΑ ήταν προσχηματικό: αν κάποιος παράγει έναν επικίνδυνο μικροοργανισμό (ή αν δημιουργεί έναν) για να δει πως θα τον αντιμετωπίσει και τι έχει να φοβάται, θεωρητικά μπορεί να αυξήσει την κλίμακα παραγωγής και να έχει και ένα μικρό απόθεμα για επιθετική χρήση ως έχει, αν υπάρξει αδήριτη ανάγκη (με την όποια ερμηνεία του «αδήριτη»).
Ο Άνθρακας (για την ακρίβεια: ο Ανθρακοβάκιλλος) που χρησιμοποιήθηκε το 2001 για τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ ήταν «βελτιωμένος» και προέλευσης αμερικανικών εργαστηρίων, και συνιστά απόδειξη για ένα τέτοιο πρόγραμμα. Δεν μπορεί κανείς αβασάνιστα να υπεισέλθει σε εκτιμήσεις περί του αν ήταν τρομοκρατία ή μια προσπάθεια να αυξηθεί ο σχετικός προϋπολογισμός και η έκταση των προγραμμάτων. Το δεδομένο είναι ότι οι βιοαπειλές θεωρήθηκαν προτεραιότητα από την Κυβέρνηση Μπους το 2004.
Εκείνη την εποχή η Τουρκία είχε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα βιολογικού πολέμου (αμυντικού φυσικά) σε αγαστή σύμπραξη με τις ΗΠΑ, την ερευνητική δομή, τις προτεραιότητες και τα μέσα των οποίων αντέγραφε και χρησιμοποιούσε: Είχε ιδρύσει ερευνητικό ίδρυμα αντίστοιχο του διάσημου Ινστιτούτου Ιατρικής Έρευνας στις Μολυσματικές Νόσους του Στρατού των ΗΠΑ (USAMRIID) που λειτουργεί από το 1969 στο στρατόπεδο Fort Detrick, στο Maryland των ΗΠΑ (τονίζεται ότι η συνθήκη για τα βιολογικά όπλα κυρώθηκε το 1972 και άρχισε να ισχύει το 1975, άρα η λειτουργία του USAMRIID ήταν απόλυτα δικαιολογημένη την εποχή που δεν υπήρχε η συνθήκη, αλλά υπήρχαν εκατέρωθεν προγράμματα βιολογικών όπλων).
Εκτός των ΗΠΑ άλλος πιθανός συνεργάτης εκείνη την εποχή ήταν το Ισραήλ, με εξαιρετικά προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία στις Βιοεπιστήμες, που δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη BWC και εκείνη την εποχή είχε στρατηγική συνεργασία με την Τουρκία στο σύνολο των περιοχών που διέπουν τον αμυντικό τομέα.
Το ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν πλέον αυτές τις διατυπώσεις (αντί να αγνοούν τις αιτιάσεις) σημαίνει ότι δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα για την ύπαρξη προγραμμάτων ανάπτυξης βιολογικών όπλων, με δεδομένο ότι αυτοί έχουν υπογράψει και κυρώσει τη συνθήκη. Η δήλωση, ακριβής επανάληψη της αμερικανικής επιχειρηματολογίας αιτιολόγησης, δεν αναγγέλλει μόνο τη σκληρή πραγματικότητα, δια μιας υποτονικής άρνησης-διαμαρτυρίας, θυμίζοντας αμυδρά την πάγια ισραηλινή πρακτική της μη διάψευσης σε μια περισσότερο αμερικανική εκδοχή.
Σε επίπεδο συμβολισμών «καταδίδει» τους Αμερικανούς, που όντας πρωταγωνιστές και υπέρμαχοι της συνθήκης, χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα και διά των… σατανικών χρονικών συμπτώσεων που προαναφέρθηκαν, βοήθησαν τους Τούρκους στη δημιουργία υποδομών και την εκπαίδευση επιστημόνων.
Αυτή η ανοχή (οι ΗΠΑ, που δηλώνουν τελευταία απογοητευμένες με την Τουρκία, δεν έκαναν καμία παρατήρηση κατά την διαμοιβή των ανωτέρω) μπορεί να συγκριθεί με το εφεύρημα των «υλικών διπλής χρήσης» που απαγόρευε στο Ιράκ εισαγωγή Χλωρίου για απολύμανση του νερού.
Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους από υδατογενείς λοιμώξεις, κυρίως βρεφών και παιδιών τη 12ετία 1992-2003 με το πρόσχημα ότι το χλώριο είναι πολεμικό αέριο. Το χλώριο όντως χρησιμοποιήθηκε ως πολεμικό αέριο το 1915 στο Υπρ, και σε άλλα μέτωπα στον Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά πλέον κανένας δεν το χρησιμοποιεί ως πολεμικό αέριο.
Για να καταλήξει κάποιος αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι αν ο Ερντογάν απομακρυνθεί, η Τουρκία θα έχει διαπιστωμένα πλήρες οπλοστάσιο μαζικής καταστροφής, το οποίο εξασφαλίστηκε με τη συνδρομή -όχι απλά ανοχή- των ΗΠΑ.