Το 1974 ο σάχης της Περσίας αγόρασε από τις ΗΠΑ 80 μαχητικά F-14 Tomcat και 284 πυραύλους αέρος-αέρος Phoenix. Από τα αεροσκάφη παραδόθηκαν τα 79. Στις 16 Ιανουαρίου 1979 ο σάχης εκδιώχθηκε από τη «Ισλαμική Επανάσταση» των μουλάδων.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Μαζί του έφυγαν 27 Ιρανοί πιλότοι των F-14 και Αμερικανοί τεχνικοί της Hughes η οποία κατασκεύαζε τους φονικούς Phoenix. Οι Αμερικανοί σαμποτάρισαν και 16 πυραύλους, που όμως αργότερα επισκευάστηκαν. Στις 22 Σεπτέμβριου του 1980 το Ιράκ εισέβαλε στο Ιράν. Στον αέρα όμως οι συγκρούσεις ξεκίνησαν νωρίτερα. Στις 7 Σεπτεμβρίου ιρανικό F-14 κατέρριψε με το πυροβόλο του ιρακινό ελικόπτερο.
Πόλεμος
Το Ιράκ διέθετε σοβιετικά μαχητικά μεταξύ των οποίων και το ταχύτατο MiG-25 το οποίο αποτελούσε σοβαρό πονοκέφαλο για την ιρανική αεροπορία. Μόνο το F-14 μπορούσε να το αντιμετωπίσει. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το Ιράν διέθετε 77 F-14. Δύο είχαν χαθεί σε ατυχήματα. Ελλείψει πιλότων, τεχνικών και κυρίως αξιωματικών οπλικών συστημάτων η ιρανική αεροπορία κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να καταστεί τα καλύτερα μαχητικά της επιχειρησιακά.
Βρέθηκαν 60 πιλότοι, αλλά μόνο 24 αξιωματικοί οπλικών συστημάτων, ενώ για να πετάξουν μερικά F-14 κανιβαλίστηκαν άλλα. Τα Tomcat ανέλαβαν άμεσα δράση ενεργώντας ως πλατφόρμες έγκαιρης προειδοποίησης, αρχικά, χάρη στο πανίσχυρο ραντάρ τους AN/AWG-9 της Hughes.
Τα ιρανικά F-14 κατέρριψαν τουλάχιστον 160 ιρακινά αεροσκάφη στον πόλεμο αυτό μεταξύ των οποίων 58 MiG-23, 33 Mirage F1, 23 MiG-21, 23 Su-20s/22, 9 MiG-25, 5 Tu-22, 2 MiG-27, 1 Mirage 5, 1 Super Frelon, 1 B-6D, 1 ελικόπτερο κ.α. Οι πιλότοι τους διεκδίκησαν πάνω από 200 επιτυχίες.
Τα F-14 κατέστησαν ο εφιάλτης των Ιρακινών και η διοίκηση της αεροπορίας τους διέταξε τους πιλότους τους να αποφεύγουν τα Tomcat. Ειδικά από την περίοδο που τα F-14 άρχισαν να χρησιμοποιούν τους πυραύλους AIM-54 Phoenix τα πράγματα δυσκόλεψαν περισσότερο για τους Ιρακινούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ιρανικά F-14 δεν διέθεταν, αρχικά, πυραύλους Sparrow και Sidewinder. Κανονικά οι φονικοί Phoenix εκτοξεύονταν από μεγάλες αποστάσεις. Ελλείψει εναλλακτικής λύσης όμως οι Ιρανοί τους χρησιμοποίησαν και σε σχετικά κοντινές αποστάσεις. Κατόπιν πάντως αγοράστηκαν Sparrow και Sidewinder.
Στον πόλεμο χάθηκαν 9-16 (οι πηγές δεν συμφωνούν) F-14, ένα από φίλια πυρά. Οι Ιρακινοί υποστήριξαν την κατάρριψη 70 F-14… Οι ελλείψεις ανταλλακτικών λόγω του αμερικανικού εμπάργκο είχαν ως αποτέλεσμα, μέχρι το 1984, μόνο 15 F-14 να παραμένουν επιχειρησιακά. Οι Ιρανοί τεχνικοί όμως επιτέλεσαν θαύματα και όχι μόνο κράτησαν τα μαχητικά επιχειρησιακά αλλά τα κατέστησαν και ικανά να μεταφέρουν βόμβες.
Συνεχίζοντας την προσπάθεια, ίσως και με μυστική αμερικανική βοήθεια όπως ακούγεται, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων, οι Ιρανοί, το 1988, διέθεταν 34 επιχειρησιακά F-14. Τα ιρανικά F-14 επιτέλεσαν θαύματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Κορυφαίος άσσος αναδείχθηκε ο επισμηναγός Ζαντί με 11 καταρρίψεις – 4 MiG-23, 2 Su-22, 2 MiG-21, 3 Mirage F1. Ακολούθησαν οι Ροσταμί και Αφσάρ με 6. Ο Σαράμ Ροσταμί κατέρριψε 3 Mirage F1, 1 MiG-21, αλλά και 2 MiG-25. Ο Αφσάρ κατέρριψε 2 MiG-21, 2 Mirage F1, 1 Mig-23 και 1 Su-22.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Μαζί του έφυγαν 27 Ιρανοί πιλότοι των F-14 και Αμερικανοί τεχνικοί της Hughes η οποία κατασκεύαζε τους φονικούς Phoenix. Οι Αμερικανοί σαμποτάρισαν και 16 πυραύλους, που όμως αργότερα επισκευάστηκαν. Στις 22 Σεπτέμβριου του 1980 το Ιράκ εισέβαλε στο Ιράν. Στον αέρα όμως οι συγκρούσεις ξεκίνησαν νωρίτερα. Στις 7 Σεπτεμβρίου ιρανικό F-14 κατέρριψε με το πυροβόλο του ιρακινό ελικόπτερο.
Πόλεμος
Το Ιράκ διέθετε σοβιετικά μαχητικά μεταξύ των οποίων και το ταχύτατο MiG-25 το οποίο αποτελούσε σοβαρό πονοκέφαλο για την ιρανική αεροπορία. Μόνο το F-14 μπορούσε να το αντιμετωπίσει. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το Ιράν διέθετε 77 F-14. Δύο είχαν χαθεί σε ατυχήματα. Ελλείψει πιλότων, τεχνικών και κυρίως αξιωματικών οπλικών συστημάτων η ιρανική αεροπορία κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να καταστεί τα καλύτερα μαχητικά της επιχειρησιακά.
Βρέθηκαν 60 πιλότοι, αλλά μόνο 24 αξιωματικοί οπλικών συστημάτων, ενώ για να πετάξουν μερικά F-14 κανιβαλίστηκαν άλλα. Τα Tomcat ανέλαβαν άμεσα δράση ενεργώντας ως πλατφόρμες έγκαιρης προειδοποίησης, αρχικά, χάρη στο πανίσχυρο ραντάρ τους AN/AWG-9 της Hughes.
Τα ιρανικά F-14 κατέρριψαν τουλάχιστον 160 ιρακινά αεροσκάφη στον πόλεμο αυτό μεταξύ των οποίων 58 MiG-23, 33 Mirage F1, 23 MiG-21, 23 Su-20s/22, 9 MiG-25, 5 Tu-22, 2 MiG-27, 1 Mirage 5, 1 Super Frelon, 1 B-6D, 1 ελικόπτερο κ.α. Οι πιλότοι τους διεκδίκησαν πάνω από 200 επιτυχίες.
Τα F-14 κατέστησαν ο εφιάλτης των Ιρακινών και η διοίκηση της αεροπορίας τους διέταξε τους πιλότους τους να αποφεύγουν τα Tomcat. Ειδικά από την περίοδο που τα F-14 άρχισαν να χρησιμοποιούν τους πυραύλους AIM-54 Phoenix τα πράγματα δυσκόλεψαν περισσότερο για τους Ιρακινούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ιρανικά F-14 δεν διέθεταν, αρχικά, πυραύλους Sparrow και Sidewinder. Κανονικά οι φονικοί Phoenix εκτοξεύονταν από μεγάλες αποστάσεις. Ελλείψει εναλλακτικής λύσης όμως οι Ιρανοί τους χρησιμοποίησαν και σε σχετικά κοντινές αποστάσεις. Κατόπιν πάντως αγοράστηκαν Sparrow και Sidewinder.
Στον πόλεμο χάθηκαν 9-16 (οι πηγές δεν συμφωνούν) F-14, ένα από φίλια πυρά. Οι Ιρακινοί υποστήριξαν την κατάρριψη 70 F-14… Οι ελλείψεις ανταλλακτικών λόγω του αμερικανικού εμπάργκο είχαν ως αποτέλεσμα, μέχρι το 1984, μόνο 15 F-14 να παραμένουν επιχειρησιακά. Οι Ιρανοί τεχνικοί όμως επιτέλεσαν θαύματα και όχι μόνο κράτησαν τα μαχητικά επιχειρησιακά αλλά τα κατέστησαν και ικανά να μεταφέρουν βόμβες.
Συνεχίζοντας την προσπάθεια, ίσως και με μυστική αμερικανική βοήθεια όπως ακούγεται, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων, οι Ιρανοί, το 1988, διέθεταν 34 επιχειρησιακά F-14. Τα ιρανικά F-14 επιτέλεσαν θαύματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Κορυφαίος άσσος αναδείχθηκε ο επισμηναγός Ζαντί με 11 καταρρίψεις – 4 MiG-23, 2 Su-22, 2 MiG-21, 3 Mirage F1. Ακολούθησαν οι Ροσταμί και Αφσάρ με 6. Ο Σαράμ Ροσταμί κατέρριψε 3 Mirage F1, 1 MiG-21, αλλά και 2 MiG-25. Ο Αφσάρ κατέρριψε 2 MiG-21, 2 Mirage F1, 1 Mig-23 και 1 Su-22.