Η άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο (ήταν σε ισχύ από το 1987) από την Ουάσιγκτον αποτελεί την πρώτη χειροπιαστή κίνηση της αμερικανικής διπλωματίας, εδώ και δεκαετίες, υπέρ του ελληνικού / ελληνοκυπριακού πόλου στον περίπλοκο ελληνοτουρκικό πυλώνα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Από: topontiki.gr / Γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας
Με την άρση των περιορισμών για την αμυντική επάρκεια της Κύπρου οι ΗΠΑ, εκτός των άλλων, έστειλαν ένα σαφέστατο μήνυμα της δυσφορίας τους για τις επιλογές του Ερντογάν, ο οποίος επιλέγει να ακροβατεί μεταξύ Ανατολής (Ρωσία – Κίνα) και Δύσης (ΗΠΑ – Ε.Ε.) σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από τις ωδίνες της γέννησης του νέου διεθνούς συστήματος ισορροπίας.
Η απάντηση του Ερντογάν στην αμερικανική πίεση εκδηλώνεται ήδη στον χώρο της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ με τη δημιουργία (ή την απειλή δημιουργίας) συνθηκών αποσταθεροποίησης της εύρυθμης λειτουργίας της συμμαχίας. Οι λαβές που διαθέτει η τουρκική ηγεσία για μια τέτοια απάντηση βρίσκονται στο «σώμα» των αιώνιων και διαρκώς εμπλουτιζόμενων ελληνοτουρκικών διαφορών και στην Κύπρο.
Ήδη έχει γίνει γνωστό ότι από τον προσεχή Οκτώβρη το ερευνητικό πλοίο «Όρουτς Ρέις», με αναβαθμισμένες τις λειτουργικές του δυνατότητες, προορίζεται να πλεύσει σε «εύφλεκτες» περιοχές, όπως το τρίγωνο μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Κρήτης. Επίσης το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο, που μέχρι τώρα «τρυπάει» εντός της τουρκικής ΑΟΖ βόρεια της Κύπρου, μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατευθυνθεί στα νότια της Κύπρου και να επιχειρήσει σε οριοθετημένα και παραχωρημένα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.
Την ίδια στιγμή οι πληροφορίες που έρχονται από τον Έβρο είναι άκρως ανησυχητικές. Με τη συνδρομή των τουρκικών υπηρεσιών ένα καραβάνι μεταναστών και προσφύγων, κυρίως από τη Συρία, που ξεπερνά τις 90.000 ψυχές, αρχίζουν να συγκεντρώνονται στην Αδριανούπολη με προφανή στόχο να περάσουν τα σύνορα και να βρεθούν σε ευρωπαϊκό έδαφος – στην Ελλάδα ή τη Βουλγαρία.
Είναι προφανές ότι οι συνθήκες που δημιουργούνται θυμίζουν το σκηνικό του 2020, τότε που πυροδοτήθηκε η τρέχουσα ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με την προσπάθεια (τον Ιανουάριο) χιλιάδων προσφύγων να παραβιάσουν τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο και τους πλόες (το καλοκαίρι) του «Όρουτς Ρέις» μεταξύ Ρόδου, Καστελλόριζου και Κρήτης φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών.
Προφανές είναι επίσης – και ταυτόχρονα άκρως ανησυχητικό – ότι στην επανάληψη του σεναρίου που έχει δρομολογηθεί τα ελληνικά / ελληνοκυπριακά συμφέροντα αποτελούν σώμα διαπραγμάτευσης μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, καθώς οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν (και ούτε πρόκειται) να αφήσουν την Τουρκία να αποδεσμευτεί τόσο εύκολα από το άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Με την άρση των περιορισμών για την αμυντική επάρκεια της Κύπρου οι ΗΠΑ, εκτός των άλλων, έστειλαν ένα σαφέστατο μήνυμα της δυσφορίας τους για τις επιλογές του Ερντογάν, ο οποίος επιλέγει να ακροβατεί μεταξύ Ανατολής (Ρωσία – Κίνα) και Δύσης (ΗΠΑ – Ε.Ε.) σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από τις ωδίνες της γέννησης του νέου διεθνούς συστήματος ισορροπίας.
Η απάντηση του Ερντογάν στην αμερικανική πίεση εκδηλώνεται ήδη στον χώρο της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ με τη δημιουργία (ή την απειλή δημιουργίας) συνθηκών αποσταθεροποίησης της εύρυθμης λειτουργίας της συμμαχίας. Οι λαβές που διαθέτει η τουρκική ηγεσία για μια τέτοια απάντηση βρίσκονται στο «σώμα» των αιώνιων και διαρκώς εμπλουτιζόμενων ελληνοτουρκικών διαφορών και στην Κύπρο.
Ήδη έχει γίνει γνωστό ότι από τον προσεχή Οκτώβρη το ερευνητικό πλοίο «Όρουτς Ρέις», με αναβαθμισμένες τις λειτουργικές του δυνατότητες, προορίζεται να πλεύσει σε «εύφλεκτες» περιοχές, όπως το τρίγωνο μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Κρήτης. Επίσης το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο, που μέχρι τώρα «τρυπάει» εντός της τουρκικής ΑΟΖ βόρεια της Κύπρου, μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατευθυνθεί στα νότια της Κύπρου και να επιχειρήσει σε οριοθετημένα και παραχωρημένα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.
Την ίδια στιγμή οι πληροφορίες που έρχονται από τον Έβρο είναι άκρως ανησυχητικές. Με τη συνδρομή των τουρκικών υπηρεσιών ένα καραβάνι μεταναστών και προσφύγων, κυρίως από τη Συρία, που ξεπερνά τις 90.000 ψυχές, αρχίζουν να συγκεντρώνονται στην Αδριανούπολη με προφανή στόχο να περάσουν τα σύνορα και να βρεθούν σε ευρωπαϊκό έδαφος – στην Ελλάδα ή τη Βουλγαρία.
Είναι προφανές ότι οι συνθήκες που δημιουργούνται θυμίζουν το σκηνικό του 2020, τότε που πυροδοτήθηκε η τρέχουσα ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με την προσπάθεια (τον Ιανουάριο) χιλιάδων προσφύγων να παραβιάσουν τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο και τους πλόες (το καλοκαίρι) του «Όρουτς Ρέις» μεταξύ Ρόδου, Καστελλόριζου και Κρήτης φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών.
Προφανές είναι επίσης – και ταυτόχρονα άκρως ανησυχητικό – ότι στην επανάληψη του σεναρίου που έχει δρομολογηθεί τα ελληνικά / ελληνοκυπριακά συμφέροντα αποτελούν σώμα διαπραγμάτευσης μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, καθώς οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν (και ούτε πρόκειται) να αφήσουν την Τουρκία να αποδεσμευτεί τόσο εύκολα από το άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.