Αδικαιολόγητη προσπάθεια να μπει «φρένο» στον εκσυγχρονισμό του Πολεμικού μας Ναυτικού – Εισηγήσεις προς την πολιτική ηγεσία για απόκτηση μεταχειρισμένων αμερικανικών πλοίων που στο παρελθόν έχει απορρίψει το ΓΕΝ.
Από: newsbomb.gr / Γράφει ο Βασίλης Σκουλαράκος
Όταν μέχρι πριν λίγα 24ωρα μας ρωτούσαν τι γίνεται με το ζήτημα της απόκτησης κορβετών για το Πολεμικό μας Ναυτικό, αυτό που ξεκαθαρίζαμε είναι πως ναι μεν υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση στις ανακοινώσεις αλλά, η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας είναι ειλημμένη και είναι θετική.
Ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του εδώ και τρεις περίπου μήνες την εισήγηση του ΓΕΝ για τις κορβέτες, με την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού να έχει διαμορφώσει ένας πλήρες πλάνο βασιζόμενο απόλυτα στη Δομή Δυνάμεων που έχει εγκρίνει πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Οι προτεραιότητες για τον Στόλο ήταν εξ αρχής ξεκάθαρες, με τον Αρχηγό ΓΕΝ, Αντιναύαρχο Στυλιανό Πετράκη να μην παρεκκλίνει χιλιοστό από τις αποφάσεις για τη Δομή Δυνάμεων, κινούμενος βεβαίως πάντα με γνώμονα το συμφέρον του Πολεμικού Ναυτικού και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ποια ήταν η πρώτη προτεραιότητα; Η απόκτηση νέων φρεγατών. Μετά από σκληρή διαπραγμάτευση που διήρκεσε σχεδόν έναν χρόνο, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την απόκτηση των καλύτερων φρεγατών στον κόσμο, των γαλλικών Belh@rra και μάλιστα στην εξαιρετική τιμή των 3 δισ. ευρώ για τρία πλοία, με τον οπλισμό τους, την εκπαίδευση του προσωπικού και την μετέπειτα υποστήριξη.
Ακολούθησε η διαπραγμάτευση για τις κορβέτες, με το Πολεμικό Ναυτικό να έχει κινηθεί ταχύτατα, να έχει εξετάσει με κάθε λεπτομέρεια όλα τα υποψήφια πλοία, αναλύοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, τις δυνατότητές τους σε κάθε σενάριο ναυτικού πολέμου, τον οπλισμό τους, τους χρόνους παράδοσης, την μετέπειτα υποστήριξη και φυσικά το κόστος. Όπως έχουμε γράψει, τρεις ήταν οι «μνηστήρες» που κατέθεσαν προτάσεις που ικανοποιούσαν απόλυτα το Πολεμικό Ναυτικό. Οι Γάλλοι με τις κορυφαίες κορβέτες Gowind της Naval Group (κατασκευάστρια εταιρεία και των φρεγατών Belh@rra), οι Ιταλοί που υποστηρίζονται και από ΗΠΑ με τις πανίσχυρες κορβέτες FCX-30 γνωστές ως κλάσης Doha, της εταιρείας Fincantieri, αλλά και οι Ολλανδοί με τις κορβέτες Sigma 10514 της Damen. Όλες οι προτάσεις κάλυπταν σε μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού, με το ΓΕΝ βεβαίως να προκρίνει τελικά μία και να εισηγείται την απόκτησή της στον πρωθυπουργό.
Παράλληλα, «έτρεχε» και η διαπραγμάτευση για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ κλάσης ΥΔΡΑ, βασική επίσης προτεραιότητα για τον Στόλο, με το Πολεμικό Ναυτικό να ξεκαθαρίζει πως το κόστος δεν πρέπει να ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Οι «μνηστήρες» κατέθεσαν και πάλι προτάσεις, με ορισμένες μάλιστα να είναι εξαιρετικά συμφέρουσες και να εγγυόνται παράταση ζωής στις ελληνικές φρεγάτες για ακόμη 15 χρόνια. Μεταξύ αυτών, η κατασκευάστρια εταιρεία των φρεγατών κλάσης «ΥΔΡΑ», η γερμανική ΤΚΜS, που διεκδικεί το πρόγραμμα μαζί με την ολλανδική Thales. Εκτός από το πλεονέκτημα της τεχνογνωσίας, η κοινοπραξία Γερμανών και Ολλανδών φέρεται να έχει και οικονομικά συμφέρουσα προσφορά που δεν ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις φρεγάτες. Ακολουθεί η πρόταση της γαλλικής Naval Group, κοντά στα 500 εκατ. ευρώ και η «αλμυρή» αμερικανική Lockheed Martin, η οποία ζητά το υψηλότερο τίμημα, πολύ πάνω από το όριο των 500 εκατομμυρίων.
Τα αδικαιολόγητα «χασομέρια» δεν ήταν τυχαία…
Πριν μερικές ημέρες γράφαμε στο Newsbomb.gr για τις επικίνδυνες καθυστερήσεις στην ανακοίνωση των κορβετών, αλλά και στον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ. Είχαμε επισημάνει τότε πως εξωγενείς παράγοντες, που καμία γνώση δεν έχουν από τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, επιχειρούσαν να βάλουν κάθε είδους εμπόδια.
Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει απόλυτη εμπιστοσύνη και σέβεται απόλυτα την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, φέρεται τελευταία να να κάνει «κράττει μηχανές» στο ζήτημα των κορβετών. Ο λόγος; Κυρίως, η οικονομική κατάσταση που διαμορφώνεται με φόντο την ενεργειακή κρίση. Σαφώς και ο κ. Μητσοτάκης, με δεδομένο τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται στα ενεργειακά να σκέφτεται το κόστος απόκτησης ολοκαίνουργιών οπλικών συστημάτων, όμως, όλοι γνωρίζουν πως τα χρήματα για τις κορβέτες και τις ΜΕΚΟ υπάρχουν και έχουν περισσέψει από το τα 5 δισ. που δόθηκαν για τις φρεγάτες. Θυμίζουμε πως το κόστος φρεγατών είναι στα 3 δισ., οι κορβέτες κοστίζουν περίπου 1,7 δισ. και περισσεύουν και τα 300 εκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ.
Σύμφωνα ωστόσο με πληροφορίες, ο κ. Μητσοτάκης έχει δεχτεί εισηγήσεις, όχι φυσικά από το Πολεμικό Ναυτικό, για απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων, κυρίως από το αμερικανικό ναυτικό. Πρόκειται για πλοία όπως το θηριώδες καταδρομικό Ticonderoga, το οποίο απαιτεί 300 άτομα πλήρωμα και τεράστιο κόστος πλεύσης. Το συγκεκριμένο πλοίο μάλιστα το έχει απορρίψει κάθετα στο παρελθόν το Πολεμικό Ναυτικό μιας και σε καμία περίπτωση η διαμόρφωσή του δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του Στόλου μας. Άλλωστε, το Πολεμικό μας Ναυτικό έχει συγκεκριμένες και σαφείς επιχειρησιακές ανάγκες που απορρέουν από το προς εκτέλεση επιχειρησιακό έργο σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Στη κατεύθυνση αυτή λοιπόν, για το ΓΕΝ προέχει τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα των νέων πλοίων.
Σίγουρα, υποθέτουμε πως και τα συγκεκριμένα πλοία είναι λειτουργικά και επίσης υποθέτουμε καλά συντηρημένα, με καλύτερες δυνατότητες σε αεράμυνα περιοχής και ανθυποβρυχιακές ικανότητες από τις φρεγάτες που διαθέτει σήμερα η χώρα μας, ωστόσο, δεν δίνουν κάτι παραπάνω στο Πολεμικό μας Ναυτικό. Δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά, δεν λύνουν βασικά ζητήματα του Στόλου, δεν τον εκσυγχρονίζουν.
Άρα, γιατί φρενάρουμε τον εκσυγχρονισμό του Στόλου; Ζήτησε ποτέ το Πολεμικό Ναυτικό αυτά τα πλοία; Αφού τα απέρριψε, γιατί τώρα επαναφέρουμε το ζήτημα; Μας ικανοποιεί το σκαρί; Όχι! Μας ικανοποιεί ο οπλισμός; Όχι! Μας ικανοποιεί το κόστος; Όχι, μιας και η συντήρησή τους και το κόστος πλεύσης είναι ασύμφορο. Επομένως, γιατί να πάρουμε αυτά τα πλοία; Δεν είναι ενδιάμεσες λύσεις, είναι ενδιάμεσα προβλήματα.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ας ακούσει η πολιτική ηγεσία την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή και μόνο αυτή γνωρίζει τις ανάγκες, αυτή και μόνο αυτή ξέρει καλύτερα από τον καθένα ποια πλοία είναι τα ιδανικότερα για τον Στόλο μας. Είναι δυνατόν να στείλουμε τα στελέχη μας σε πλοία τα οποία δεν εγκρίνει η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού;
Οι καταστάσεις είναι εξαιρετικά κρίσιμες για να παίζουμε την «κολοκυθιά». Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται πλοία και ξέρει ακριβώς ποια χρειάζεται. Εδώ και τώρα ενεργοποίηση της option για την 4η φρεγάτα Belh@rra, άμεση ανακοίνωση των κορβετών, όποιας εταιρείας κι αν είναι, όλες ικανοποιούν τον Στόλο και το ταχύτερο δυνατόν εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ. Σε λίγο καιρό θα απαιτηθεί και ο εκσυγχρονισμός του στρατηγικού μας όπλου, των υποβρυχίων 214 κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ. Ας μην καθυστερούμε, οι προκλήσεις είναι καθημερινές και οποιαδήποτε αδράνεια μπορεί να στοιχήσει.
Όταν μέχρι πριν λίγα 24ωρα μας ρωτούσαν τι γίνεται με το ζήτημα της απόκτησης κορβετών για το Πολεμικό μας Ναυτικό, αυτό που ξεκαθαρίζαμε είναι πως ναι μεν υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση στις ανακοινώσεις αλλά, η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας είναι ειλημμένη και είναι θετική.
Ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του εδώ και τρεις περίπου μήνες την εισήγηση του ΓΕΝ για τις κορβέτες, με την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού να έχει διαμορφώσει ένας πλήρες πλάνο βασιζόμενο απόλυτα στη Δομή Δυνάμεων που έχει εγκρίνει πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Οι προτεραιότητες για τον Στόλο ήταν εξ αρχής ξεκάθαρες, με τον Αρχηγό ΓΕΝ, Αντιναύαρχο Στυλιανό Πετράκη να μην παρεκκλίνει χιλιοστό από τις αποφάσεις για τη Δομή Δυνάμεων, κινούμενος βεβαίως πάντα με γνώμονα το συμφέρον του Πολεμικού Ναυτικού και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ποια ήταν η πρώτη προτεραιότητα; Η απόκτηση νέων φρεγατών. Μετά από σκληρή διαπραγμάτευση που διήρκεσε σχεδόν έναν χρόνο, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την απόκτηση των καλύτερων φρεγατών στον κόσμο, των γαλλικών Belh@rra και μάλιστα στην εξαιρετική τιμή των 3 δισ. ευρώ για τρία πλοία, με τον οπλισμό τους, την εκπαίδευση του προσωπικού και την μετέπειτα υποστήριξη.
Ακολούθησε η διαπραγμάτευση για τις κορβέτες, με το Πολεμικό Ναυτικό να έχει κινηθεί ταχύτατα, να έχει εξετάσει με κάθε λεπτομέρεια όλα τα υποψήφια πλοία, αναλύοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, τις δυνατότητές τους σε κάθε σενάριο ναυτικού πολέμου, τον οπλισμό τους, τους χρόνους παράδοσης, την μετέπειτα υποστήριξη και φυσικά το κόστος. Όπως έχουμε γράψει, τρεις ήταν οι «μνηστήρες» που κατέθεσαν προτάσεις που ικανοποιούσαν απόλυτα το Πολεμικό Ναυτικό. Οι Γάλλοι με τις κορυφαίες κορβέτες Gowind της Naval Group (κατασκευάστρια εταιρεία και των φρεγατών Belh@rra), οι Ιταλοί που υποστηρίζονται και από ΗΠΑ με τις πανίσχυρες κορβέτες FCX-30 γνωστές ως κλάσης Doha, της εταιρείας Fincantieri, αλλά και οι Ολλανδοί με τις κορβέτες Sigma 10514 της Damen. Όλες οι προτάσεις κάλυπταν σε μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού, με το ΓΕΝ βεβαίως να προκρίνει τελικά μία και να εισηγείται την απόκτησή της στον πρωθυπουργό.
Παράλληλα, «έτρεχε» και η διαπραγμάτευση για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ κλάσης ΥΔΡΑ, βασική επίσης προτεραιότητα για τον Στόλο, με το Πολεμικό Ναυτικό να ξεκαθαρίζει πως το κόστος δεν πρέπει να ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Οι «μνηστήρες» κατέθεσαν και πάλι προτάσεις, με ορισμένες μάλιστα να είναι εξαιρετικά συμφέρουσες και να εγγυόνται παράταση ζωής στις ελληνικές φρεγάτες για ακόμη 15 χρόνια. Μεταξύ αυτών, η κατασκευάστρια εταιρεία των φρεγατών κλάσης «ΥΔΡΑ», η γερμανική ΤΚΜS, που διεκδικεί το πρόγραμμα μαζί με την ολλανδική Thales. Εκτός από το πλεονέκτημα της τεχνογνωσίας, η κοινοπραξία Γερμανών και Ολλανδών φέρεται να έχει και οικονομικά συμφέρουσα προσφορά που δεν ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις φρεγάτες. Ακολουθεί η πρόταση της γαλλικής Naval Group, κοντά στα 500 εκατ. ευρώ και η «αλμυρή» αμερικανική Lockheed Martin, η οποία ζητά το υψηλότερο τίμημα, πολύ πάνω από το όριο των 500 εκατομμυρίων.
Τα αδικαιολόγητα «χασομέρια» δεν ήταν τυχαία…
Πριν μερικές ημέρες γράφαμε στο Newsbomb.gr για τις επικίνδυνες καθυστερήσεις στην ανακοίνωση των κορβετών, αλλά και στον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ. Είχαμε επισημάνει τότε πως εξωγενείς παράγοντες, που καμία γνώση δεν έχουν από τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, επιχειρούσαν να βάλουν κάθε είδους εμπόδια.
Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει απόλυτη εμπιστοσύνη και σέβεται απόλυτα την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, φέρεται τελευταία να να κάνει «κράττει μηχανές» στο ζήτημα των κορβετών. Ο λόγος; Κυρίως, η οικονομική κατάσταση που διαμορφώνεται με φόντο την ενεργειακή κρίση. Σαφώς και ο κ. Μητσοτάκης, με δεδομένο τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται στα ενεργειακά να σκέφτεται το κόστος απόκτησης ολοκαίνουργιών οπλικών συστημάτων, όμως, όλοι γνωρίζουν πως τα χρήματα για τις κορβέτες και τις ΜΕΚΟ υπάρχουν και έχουν περισσέψει από το τα 5 δισ. που δόθηκαν για τις φρεγάτες. Θυμίζουμε πως το κόστος φρεγατών είναι στα 3 δισ., οι κορβέτες κοστίζουν περίπου 1,7 δισ. και περισσεύουν και τα 300 εκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ.
Σύμφωνα ωστόσο με πληροφορίες, ο κ. Μητσοτάκης έχει δεχτεί εισηγήσεις, όχι φυσικά από το Πολεμικό Ναυτικό, για απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων, κυρίως από το αμερικανικό ναυτικό. Πρόκειται για πλοία όπως το θηριώδες καταδρομικό Ticonderoga, το οποίο απαιτεί 300 άτομα πλήρωμα και τεράστιο κόστος πλεύσης. Το συγκεκριμένο πλοίο μάλιστα το έχει απορρίψει κάθετα στο παρελθόν το Πολεμικό Ναυτικό μιας και σε καμία περίπτωση η διαμόρφωσή του δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του Στόλου μας. Άλλωστε, το Πολεμικό μας Ναυτικό έχει συγκεκριμένες και σαφείς επιχειρησιακές ανάγκες που απορρέουν από το προς εκτέλεση επιχειρησιακό έργο σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Στη κατεύθυνση αυτή λοιπόν, για το ΓΕΝ προέχει τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα των νέων πλοίων.
Σίγουρα, υποθέτουμε πως και τα συγκεκριμένα πλοία είναι λειτουργικά και επίσης υποθέτουμε καλά συντηρημένα, με καλύτερες δυνατότητες σε αεράμυνα περιοχής και ανθυποβρυχιακές ικανότητες από τις φρεγάτες που διαθέτει σήμερα η χώρα μας, ωστόσο, δεν δίνουν κάτι παραπάνω στο Πολεμικό μας Ναυτικό. Δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά, δεν λύνουν βασικά ζητήματα του Στόλου, δεν τον εκσυγχρονίζουν.
Άρα, γιατί φρενάρουμε τον εκσυγχρονισμό του Στόλου; Ζήτησε ποτέ το Πολεμικό Ναυτικό αυτά τα πλοία; Αφού τα απέρριψε, γιατί τώρα επαναφέρουμε το ζήτημα; Μας ικανοποιεί το σκαρί; Όχι! Μας ικανοποιεί ο οπλισμός; Όχι! Μας ικανοποιεί το κόστος; Όχι, μιας και η συντήρησή τους και το κόστος πλεύσης είναι ασύμφορο. Επομένως, γιατί να πάρουμε αυτά τα πλοία; Δεν είναι ενδιάμεσες λύσεις, είναι ενδιάμεσα προβλήματα.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ας ακούσει η πολιτική ηγεσία την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή και μόνο αυτή γνωρίζει τις ανάγκες, αυτή και μόνο αυτή ξέρει καλύτερα από τον καθένα ποια πλοία είναι τα ιδανικότερα για τον Στόλο μας. Είναι δυνατόν να στείλουμε τα στελέχη μας σε πλοία τα οποία δεν εγκρίνει η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού;
Οι καταστάσεις είναι εξαιρετικά κρίσιμες για να παίζουμε την «κολοκυθιά». Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται πλοία και ξέρει ακριβώς ποια χρειάζεται. Εδώ και τώρα ενεργοποίηση της option για την 4η φρεγάτα Belh@rra, άμεση ανακοίνωση των κορβετών, όποιας εταιρείας κι αν είναι, όλες ικανοποιούν τον Στόλο και το ταχύτερο δυνατόν εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ. Σε λίγο καιρό θα απαιτηθεί και ο εκσυγχρονισμός του στρατηγικού μας όπλου, των υποβρυχίων 214 κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ. Ας μην καθυστερούμε, οι προκλήσεις είναι καθημερινές και οποιαδήποτε αδράνεια μπορεί να στοιχήσει.