Το συμπέρασμα είναι πλέον ξεκάθαρο: Όλα για χάριν της Τουρκίας. Όχι μόνο λόγω της στρατηγικής αξίας της και της επιμονής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να την κρατήσουν πάση θυσία στο δυτικό άρμα, αλλά επειδή αποδείχθηκε επανειλημμένως ότι οι τουρκικοί εκβιασμοί και τα ανατολίτικα παζάρια του Ερντογάν πιάνουν τόπο.
Από: hellasjournal.com / Του Πανίκου Παναγιώτου
Μπορεί να προβάλλονται και κάποιες υπερβολές όσον αφορά τα πραγματικά κέρδη που αποκόμισε η Τουρκία από τον «συμβιβασμό» για την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, όπως είχε γίνει και με τη συμφωνία στην ΕΕ για τους πρόσφυγες, αλλά συνήθως η Άγκυρα βγαίνει διπλά κερδισμένη.
Είναι αδιανόητο η Τουρκία να είναι κατοχική δύναμη στην Κύπρο (σε κράτος μέλος της ΕΕ), να εκβιάζει ολόκληρη την Ευρώπη για θέματα που αφορούν τον αγώνα των Κούρδων, τη Δημοκρατία και το Διεθνές Δίκαιο, να θέτει παράλογους όρους στο ΝΑΤΟ και στο τέλος σχεδόν όλοι να εξαίρουν τον ρόλο της.
Μπορούμε να φανταστούμε τι ενδεχομένως θα συμβεί εάν η Ελλάδα, για παράδειγμα, απειλήσει με αποχώρηση από το ΝΑΤΟ επειδή η Τουρκία δεν αναγκάζεται από τους συμμάχους για να σταματήσει να παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο.
Δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες αναλύσεις για να σημειωθεί ότι μπροστά σε μια τέτοια ελληνική απειλή, όλοι θα έπεφταν πάνω στην Αθήνα και δεν θα αποκλειόταν μάλιστα και η πιθανότητα να ενθάρρυναν τους Τούρκους για να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.
Κάθε φορά που η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες υποκύπτουν στους τουρκικούς εκβιασμούς, δήθεν στο πλαίσιο «ισορροπημένων» συμφωνιών, η Άγκυρα καταφέρνει να κάνει ακόμη ένα βήμα προς την υλοποίηση των επεκτατικών σχεδιασμών της. Αυτή η τακτική εφαρμόζεται για δεκαετίες σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Όσον αφορά την «ειδική» και επικίνδυνη για τα δυτικά συμφέροντα ρωσοτουρκική συμμαχία, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, που η Δύση φαίνεται ότι το αντιμετωπίζει είτε επιφανειακά είτε σπασμωδικά, δείχνοντας ότι δεν τολμά να το διαχειριστεί στις πραγματικές διαστάσεις του. Επιμένει να στηρίζεται περισσότερο σε αυταπάτες, παρά στην ωμή πραγματικότητα σε σχέση με τις κοινές επιδιώξεις των δυο αυταρχικών ηγετών, του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Ερντογάν έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο σύμμαχο του Πούτιν για να προωθήσει τον νεο-οθωμανικό του επεκτατισμό, αλλά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αντί να αντιμετωπίσουν το κακό στη ρίζα του και προτού γίνει ακόμα πιο απειλητικός για τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, επιμένουν να τον ανταμείβουν.
Αυτός τους φτύνει κατάμουτρα με τα όσα πράττει σε βάρος της Δύσης και του πολιτισμού της και αυτοί συνεχίζουν να ικανοποιούν τις απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές απαιτήσεις του.
Η διαχρονική εμμονή τους να δικαιολογούν με υπεκφυγές και παραπλανητικά διλήμματα την τουρκική θρασύτητα έχει διαρκές κόστος για τον Ελληνισμό. Μέσα από τους «συμβιβασμούς» τους με την Άγκυρα διατηρούν ζωντανές τις τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο.
Από: hellasjournal.com / Του Πανίκου Παναγιώτου
Μπορεί να προβάλλονται και κάποιες υπερβολές όσον αφορά τα πραγματικά κέρδη που αποκόμισε η Τουρκία από τον «συμβιβασμό» για την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, όπως είχε γίνει και με τη συμφωνία στην ΕΕ για τους πρόσφυγες, αλλά συνήθως η Άγκυρα βγαίνει διπλά κερδισμένη.
Είναι αδιανόητο η Τουρκία να είναι κατοχική δύναμη στην Κύπρο (σε κράτος μέλος της ΕΕ), να εκβιάζει ολόκληρη την Ευρώπη για θέματα που αφορούν τον αγώνα των Κούρδων, τη Δημοκρατία και το Διεθνές Δίκαιο, να θέτει παράλογους όρους στο ΝΑΤΟ και στο τέλος σχεδόν όλοι να εξαίρουν τον ρόλο της.
Μπορούμε να φανταστούμε τι ενδεχομένως θα συμβεί εάν η Ελλάδα, για παράδειγμα, απειλήσει με αποχώρηση από το ΝΑΤΟ επειδή η Τουρκία δεν αναγκάζεται από τους συμμάχους για να σταματήσει να παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο.
- Μήπως ο κ. Στόλτενμπεργκ θα δικαιολογήσει τη στάση της Ελλάδας και θα δηλώσει ότι «οι ανησυχίες της είναι κατανοητές», όπως είπε για την Τουρκία;
Δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες αναλύσεις για να σημειωθεί ότι μπροστά σε μια τέτοια ελληνική απειλή, όλοι θα έπεφταν πάνω στην Αθήνα και δεν θα αποκλειόταν μάλιστα και η πιθανότητα να ενθάρρυναν τους Τούρκους για να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.
Κάθε φορά που η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες υποκύπτουν στους τουρκικούς εκβιασμούς, δήθεν στο πλαίσιο «ισορροπημένων» συμφωνιών, η Άγκυρα καταφέρνει να κάνει ακόμη ένα βήμα προς την υλοποίηση των επεκτατικών σχεδιασμών της. Αυτή η τακτική εφαρμόζεται για δεκαετίες σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Όσον αφορά την «ειδική» και επικίνδυνη για τα δυτικά συμφέροντα ρωσοτουρκική συμμαχία, είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, που η Δύση φαίνεται ότι το αντιμετωπίζει είτε επιφανειακά είτε σπασμωδικά, δείχνοντας ότι δεν τολμά να το διαχειριστεί στις πραγματικές διαστάσεις του. Επιμένει να στηρίζεται περισσότερο σε αυταπάτες, παρά στην ωμή πραγματικότητα σε σχέση με τις κοινές επιδιώξεις των δυο αυταρχικών ηγετών, του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν.
- Η Ρωσία μετατρέπει την Τουρκία σε πυρηνική δύναμη και ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ζητά από το Κογκρέσο να εγκρίνει την πώληση στην Τουρκία μαχητικών F16.
Ο Ερντογάν έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο σύμμαχο του Πούτιν για να προωθήσει τον νεο-οθωμανικό του επεκτατισμό, αλλά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αντί να αντιμετωπίσουν το κακό στη ρίζα του και προτού γίνει ακόμα πιο απειλητικός για τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, επιμένουν να τον ανταμείβουν.
Αυτός τους φτύνει κατάμουτρα με τα όσα πράττει σε βάρος της Δύσης και του πολιτισμού της και αυτοί συνεχίζουν να ικανοποιούν τις απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές απαιτήσεις του.
Η διαχρονική εμμονή τους να δικαιολογούν με υπεκφυγές και παραπλανητικά διλήμματα την τουρκική θρασύτητα έχει διαρκές κόστος για τον Ελληνισμό. Μέσα από τους «συμβιβασμούς» τους με την Άγκυρα διατηρούν ζωντανές τις τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο.