Ο Μπαμπατζάν λοιπόν, αναφερόμενος στους όρους που θέτουν οι ΗΠΑ
για την πώληση/αναβάθμιση των τουρκικών F-16 δήλωσε ότι, «το
αμερικανικό Κογκρέσο λέει “θα σας δώσω F-16, αλλά δεν θα τα πετάξετε στο
Αιγαίο, δεν θα τα πετάξετε σε περιοχές που είναι σε αμφισβήτηση με τους
Έλληνες”. Είναι αυτό κυριαρχία; Είναι αυτό να είσαι ανεξάρτητη χώρα;
Δεν φτιάξαμε εργοστάσιο F-16 στην Τουρκία; Αυτή η χώρα [σσ. η Τουρκία]
παρήγε μαχητικά αεροσκάφη F-16 τη δεκαετία του 1990. Σήμερα ζητούν F-16
από την Αμερική. Και η Αμερική θέλει μια υπόσχεση ότι δεν θα τα πετάξουν
στο Αιγαίο πριν τα δώσει».
Διαβλέπετε εσείς πουθενά διάθεση για άμβλυνση των μαξιμαλιστικών/επιθετικών τουρκικών διαθέσεων;
O
τούρκος Πρέσβης ε.τ Σελίμ Κουνεράλπ (Selim Kuneralp) με άρθρο-καταπέλτη
έναντι του τραγελαφικού Χάρτη-Μπαχτσελί στην ιστοσελίδα Serbestıyet, έγραψε στις 25/07/2022:
«Ένας από τους πολλούς παράγοντες που διακρίνει τη χώρα και το λαό μας από τα δημοκρατικά κράτη είναι και η έντονη επιθυμία για την επέκταση των εδαφών μας. Κάτι που συμμερίζεται σχεδόν όλο το έθνος. Η επιθυμία αυτή δεν μονοπωλείται, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, από την άκρα δεξιά, αλλά υιοθετείται και από τα δεξιά και τα αριστερά κινήματα».
Και αν θέλετε να διεισδύσουμε ακόμα περισσότερο στα άδυτα της τουρκικής ιδιοσυγκρασίας, είναι ευρύτερα αποδεκτό ότι η θρησκεία επιδρά καταλυτικά
στην νοοτροπία, στις πεποιθήσεις και στο πνεύμα ενός λαού. Ένας θεός
βίαιος και επιθετικός που εκτελεί μαζικά απίστους, είναι ένας θεός
«επεκτατικός» και «ιμπεριαλιστικός» υπό μία έννοια.
Ενδεικτική είναι η σχετική άποψη του γνωστού τούρκου διανοούμενου και ποιητή Σερκάν Ενγκίν (Serkan Engin) ο οποίος αναφέρει ότι:
«Πρώτα
απ' όλα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι για το Ισλάμ εάν είστε “αμύητος”,
μη-μουσουλμάνος, για παράδειγμα Χριστιανός, άθεος, βουδιστής, Εβραίος ή
οτιδήποτε άλλο, όλοι οι μουσουλμάνοι έχουν το “δικαίωμα” να σας
σκοτώσουν και να σας βιάσουν, να αρπάξουν την περιουσία σας, τη χώρα
σας, τη γη, τα χρήματα και οτιδήποτε άλλο. Παίρνουν αυτό το “δικαίωμα”
από το βιβλίο της πίστης τους, το Κοράνι. Με άλλα λόγια, παίρνουν αυτό το “δικαίωμα” από τον πυρήνα της πίστης τους, από τη θεολογία του Ισλάμ».
Εν
κατακλείδι, συμπεραίνουμε ότι ο δημόσιος διάλογος αναλώνεται σε μια
ατέρμονη αναζήτηση του προβλήματος με τους γείτονες γιατί πολύ απλά
αρνούμαστε να αποδεχτούμε τα πραγματικά αίτια και την ρίζα τους. Εν
προκειμένω γίνεται επίσης αντιληπτό ότι η «πολιτική ορθότητα» και η
αποφυγή σχολιασμού ευαίσθητων περιοχών των ανθρώπινων επιλογών, δεν
είναι άμοιρη ευθυνών αφού συνεργεί εμμέσως στην εξαγωγή παραποιημένων
συμπερασμάτων.