Η αντιπολίτευση και ο λαός έχουν μαύρα μεσάνυχτα για τις δεσμεύσεις
που έχει αναλάβει ο Μητσοτάκης έναντι των Τούρκων, καθώς η μυστική
διπλωματία με την Άγκυρα καλά κρατεί. Το κακό είναι ότι κανένα κόμμα δεν
φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα από αυτή την απαράδεκτη πρακτική του
πρωθυπουργού μας που τείνει να γίνει ο κανόνας στην εξωτερική μας
πολιτική.
Θεωρώ ότι το περιεχόμενο της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν τον
Μάρτιο αποτελεί το κλειδί των πολιτικών εξελίξεων σε Ελλάδα και Τουρκία
τους επόμενους 9 μήνες. Σύμφωνα με τον νέο εκλογικό νόμο που έχει
περάσει ο Ερντογάν, αν οι εκλογές στην Τουρκία γίνουν μετά τον Απρίλιο
του 2023 ο κυβερνητικός εταίρος του, ο υπερεθνικιστής Ντεβλέτ Μπαχτσελί,
θα πρέπει να πιάσει μόνο το 7% για να μπει στη Βουλή αντί για το 10%
που θα ισχύει μέχρι τότε. Επομένως, ο Ερντογάν που θέλει τον Μπαχτσελί
στη βουλή για να έχει ένα χρήσιμο δεκανίκι τώρα που έχουν πέσει τα
ποσοστά του, έχει συμφέρον να πάει σε εκλογές μετά τον Απρίλιο του 2023.
Θεωρώ ότι και ο Μητσοτάκης προτιμά να έχει απέναντί του στην άλλη
πλευρά του Αιγαίου τον Ερντογάν παρά κάποιον απρόβλεπτο κεμαλικό
πολιτικό - άρα τον συμφέρει να πάει σε εκλογές πριν τον Απρίλιο του
2023, υπό την προϋπόθεση ότι έχει εξασφαλίσει σχετική ηρεμία στα
ελληνοτουρκικά μέχρι τότε.
Δεν με πείθει καθόλου η δήθεν ενόχληση του Ερντογάν με τον Μητσοτάκη
που κατέληξε στην περίφημη δήλωση «Μητσοτάκης γιοκ». Υποψιάζομαι ότι
αυτό που παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις είναι μια κακοστημένη
φαρσοκωμωδία τεχνητής όξυνσης που γίνεται κατόπιν συνεννόησης Μητσοτάκη
και Ερντογάν προκειμένου να βοηθήσει ο ένας τον άλλον να επανεκλεγεί
αποπροσανατολίζοντας Έλληνες και Τούρκους πολίτες από τα τεράστια
οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Η
πρόσφατη δήλωση του Ερντογάν ότι οι Έλληνες δεν θα πρέπει να ψηφίσουν
τον Μητσοτάκη στις ερχόμενες εκλογές, έγινε ξεκάθαρα για να πριμοδοτηθεί
ο Μητσοτάκης. Μόνο ένας ηλίθιος Τούρκος ηγέτης θα πίστευε πως αν έκανε
μια τέτοια δήλωση οι Έλληνες θα τον άκουγαν - και ο Ερντογάν σίγουρα δεν
είναι ηλίθιος. Αυτό που είπε το είπε για να βοηθήσει πολιτικά τον
Μητσοτάκη, όχι για να τον βλάψει. Αν ήθελε πραγματικά να τον βλάψει δεν
είχε παρά να βγάλει στη φόρα αυτά που του λέει ο Μητσοτάκης πίσω από τις
κλειστές πόρτες. Από την άλλη πλευρά η πρωτοφανής δήλωση του Μητσοτάκη
ότι η Τουρκία έχει δίκιο να θεωρεί τους Κούρδους ως τρομοκράτες, και η
μη άσκηση πίεσης στην ΕΕ για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για όσα κάνει
στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ενισχύουν ξεκάθαρα τον Ερντογάν. Επίσης, οι
δύο ηγέτες όποτε βρίσκονται ενώπιον τρίτων δεν λένε ούτε λέξη για το
δήθεν τεταμένο κλίμα που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το τι
ακριβώς συμβαίνει με αυτούς τους δύο «ηθοποιούς» σε Αθήνα και Άγκυρα θα
το μάθουμε ίσως μετά από αρκετά χρόνια - αν το μάθουμε ποτέ.