Οι υπό κυρώσεις: Πώς Ιράν-Ρωσία θέτουν νέους κανόνες

Το Ιράν και η Ρωσία πρωτοστατούν στη δημιουργία εναλλακτικών χρηματοοικονομικών δικτύων για την παράκαμψη των δυτικών κυρώσεων Φωτογραφία: The Cradle
Ενώ η Κίνα, που επιθυμεί να αποκρούσει τις αμερικανικές κυρώσεις όσο το δυνατόν περισσότερο, υστερεί, οι εταίροι της στο RIC, το Ιράν και η Ρωσία, κάνουν τη δουλειά για να σπάσουν τον παγκόσμιο οικονομικό έλεγχο της Δύσης.

Το πρώτο Οικονομικό Φόρουμ της Ευρασίας, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Μπισκέκ της Κιργιζίας, θα πρέπει να θεωρηθεί ως ορόσημο στον καθορισμό των παραμέτρων για τη γεωοικονομική ολοκλήρωση της ευρασιατικής ενδοχώρας.

Πέπε Εσκομπάρ - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Sergei Glazyev, ο αρμόδιος υπουργός ολοκλήρωσης και μακροοικονομίας της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAEU) της Ρωσίας συντονίζει την προσπάθεια σχεδιασμού ενός εναλλακτικού νομισματικού-χρηματοπιστωτικού συστήματος – ενός de facto μετά το Breton Woods III – σε συνεργασία με την Κίνα.

Σύμφωνα με τον Glazyev, το φόρουμ «συζήτησε το μοντέλο ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος διακανονισμού συνδεδεμένου με καλάθια εθνικών νομισμάτων και εμπορευμάτων. Η εισαγωγή αυτού του νομισματικού μέσου στην Ευρασία θα συνεπάγεται την κατάρρευση του συστήματος του δολαρίου και την τελική υπονόμευση της στρατιωτικής και πολιτικής ισχύος των ΗΠΑ. Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή κατάλληλης διεθνούς συνθήκης στο πλαίσιο της SCO».

Ο Glazyev περιέγραψε την πρωτοβουλία να ανατραπεί το δυτικό παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα με περισσότερες λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια μιας αποκλειστικής συνέντευξης στο The Cradle τον Απρίλιο.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσουμε πώς ο Glazyev διασυνδέει την ορμή της EAEU με τον αυξανόμενο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό ρόλο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), ο οποίος ενώνει στο ίδιο τραπέζι βασικές ευρασιατικές δυνάμεις: Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Πακιστάν, Καζακστάν και Ιράν.

Αυτό συνδέεται άμεσα με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, στη συνεδρίαση του Ανώτατου Ευρασιατικού Οικονομικού Συμβουλίου, υποστηρίζοντας την επέκταση μιας προσωρινής συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της EAEU και του Ιράν, που είναι το νεότερο (και μόνο δυτικοασιατικό) πλήρες μέλος της SCO. Ο Πούτιν είπε ότι αυτό πρέπει να προχωρήσει παρά την «αντιπαράθεση της συλλογικής Δύσης».

Η EAEU, η οποία εγκαινιάστηκε το 2015 με πέντε πλήρη μέλη - Ρωσία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Λευκορωσία και Αρμενία - αντιπροσωπεύει μια αγορά 184 εκατομμυρίων ανθρώπων και ένα συλλογικό ΑΕΠ άνω των 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το επόμενο βήμα με το Ιράν θα είναι η εφαρμογή μιας πλήρους συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου, πιθανώς πριν από το τέλος του έτους, σύμφωνα με τον Ιρανό υφυπουργό Εμπορίου Alireza Peymanpak. Η Αίγυπτος, η Ινδονησία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι επίσης υποψήφιες να συνάψουν συμφωνίες με την EAEU.

Το Ιράν, το οποίο για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες τώρα αναγκάζεται να βρει δημιουργικές λύσεις για να παρακάμψει σειριακά, αυτοκρατορικά πακέτα κυρώσεων, μπορεί να έχει ένα ή δύο εννοιολογικά μαθήματα να διδάξει στη Ρωσία. Οι συμφωνίες ανταλλαγής κερδίζουν έδαφος: η Τεχεράνη προσφέρει ανταλλακτικά και αεριοστρόβιλους στα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της Μόσχας με αντάλλαγμα τον τόσο απαραίτητο ψευδάργυρο, αλουμίνιο, μόλυβδο και χάλυβα για τις βιομηχανίες μετάλλων και εξόρυξης, σύμφωνα με τον Ιρανό υπουργό Εμπορίου και Βιομηχανιών Reza Fatemi Amin.

Και περισσότερες ανταλλαγές σε ένα ευρύ φάσμα εμπορευμάτων είναι μπροστά, όπως συζητήθηκε κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψης στην Τεχεράνη από τον Ρώσο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Alexander Novak.

Το άλλο "RIC"

Αργά αλλά σταθερά, το νέο RIC (Ρωσία-Ιράν-Κίνα) – σε αντίθεση με το παλιό RIC στα BRICS (Ρωσία-Ινδία-Κίνα) – επιχειρεί να ενοποιήσει τα χρηματοοικονομικά του συστήματα. Το Ιράν αποτελεί θέμα στρατηγικής εθνικής ασφάλειας για την Κίνα, ως πάροχο ενέργειας και βασικό εταίρο της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) στη Δυτική Ασία.

Ωστόσο, η Ρωσία-Κίνα είναι ένα πολύ πιο περίπλοκο θέμα. Υπερβολικά φοβισμένες μην προκαλέσουν κυρώσεις από τις ΗΠΑ, οι κινεζικές τράπεζες απέχουν –τουλάχιστον προς το παρόν– να αυξήσουν τις συναλλαγές τους με τις ρωσικές τράπεζες, γεγονός που μας φέρνει στην περίπτωση της UnionPay:

Ο κινεζικός πάροχος τραπεζικών καρτών – όλο και πιο δημοφιλής, ειδικά σε όλη την Ασία – αρνήθηκε να συνεργαστεί με τη Sberbank ακόμη και πριν η μεγαλύτερη τράπεζα της Ρωσίας αποκλειστεί από την ΕΕ και τις ΗΠΑ από την παγκόσμια πλατφόρμα ανταλλαγής τραπεζικών μηνυμάτων SWIFT. Η UnionPay ακύρωσε επίσης σχέδια με άλλες ρωσικές τράπεζες για την έκδοση καρτών UnionPay που συνδέονται με το ρωσικό σύστημα πληρωμών Mir, επωφελούμενη από την έξοδο των Visa και Mastercard από τη ρωσική αγορά.

Αυτό εξακολουθεί να είναι μια προσεκτική πράξη εξισορρόπησης για την Κίνα. Νωρίτερα φέτος στο Φόρουμ του Μποάο στην Ασία, ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ ήταν ανένδοτος στην αντίθεσή του στην «άθελη χρήση μονομερών κυρώσεων». Και πάνω από το 80 τοις εκατό των κινεζικών εταιρειών που είναι ήδη εγκατεστημένες στη Ρωσία φάνηκε να συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους ως συνήθως.

Ωστόσο, από πρακτική άποψη, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα. Η Τράπεζα της Κίνας και η Βιομηχανική και Εμπορική Τράπεζα της Κίνας (ICBC) έχουν περιορίσει τη χρηματοδότηση για ρωσικά εμπορεύματα. Ακόμη και η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής (AIIB), απολύτως απαραίτητη για έργα βιώσιμης ανάπτυξης, που συνδέονται ή όχι με το BRI, αποφάσισε να παγώσει όλα τα δάνεια προς τη Ρωσία και τη Λευκορωσία στις αρχές Μαρτίου για να «διασφαλίσει» την «οικονομική της ακεραιότητα».

Στο χρηματοοικονομικό μέτωπο, οι προσεκτικές κινεζικές τράπεζες, με τεράστια έκθεση στη Δύση, εξισορροπούν πάντα το γεγονός ότι σχεδόν το 80 τοις εκατό των παγκόσμιων διασυνοριακών συναλλαγών εξακολουθούν να γίνονται σε δολάρια και ευρώ και μόνο το 2 τοις εκατό σε γιουάν. Άρα η ρωσική αγορά δεν είναι ακριβώς προτεραιότητα.

Παράλληλα, το μέτωπο Ρωσίας-Ιράν είναι αρκετά ζωντανό. Χρεώνουν αμοιβαίους διακανονισμούς στα εθνικά τους νομίσματα στο «ανώτατο δυνατό επίπεδο», όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Alexander Novak: «Συζητήσαμε μαζί με τις κεντρικές τράπεζες την εξάπλωση και τη λειτουργία του συστήματος χρηματοοικονομικών μηνυμάτων, καθώς και τη σύνδεση των καρτών πληρωμής Mir και [ιρανικής] Shetab».

Ως έχει, η κάρτα Mir εξακολουθεί να μη γίνεται αποδεκτή στο Ιράν, αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει – όπως και στην Τουρκία, η οποία αυτό το καλοκαίρι θα αρχίσει να δέχεται πληρωμές με κάρτα Mir από λεγεώνες Ρώσων τουριστών. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως η Ρωσία και το Ιράν θα συνδέσουν τις τράπεζές τους με το Σύστημα Μεταφοράς Χρηματοοικονομικών Μηνυμάτων (SPFS), το ρωσικό ισοδύναμο με το SWIFT. Οι Κινέζοι προφανώς θα εξετάσουν πόσο απρόσκοπτα λειτουργεί η μετάβαση.

Συγκρίνετε τώρα όλα τα παραπάνω με την προοπτική ότι σύντομα δε θα υπάρχει καθόλου SWIFT, καθώς ο Διευθύνων Σύμβουλος της Mastercard, Michael Miebach, άφησε να ξεφύγει στο Νταβός.

Ο Miebach συμμετείχε σε ένα πάνελ για τα Ψηφιακά Νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας, συζητώντας τις διασυνοριακές πληρωμές, όταν υποστήριξε ότι το SWIFT μπορεί σύντομα να ανήκει στο παρελθόν. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό: η Μόσχα κοιτάζει ήδη τα κρυπτονομίσματα και τα ψηφιακά νομίσματα και το Πεκίνο δεν έχει αποφασίσει να δημιουργήσει το ψηφιακό γουάν για να λειτουργήσει γύρω από το SWIFT και τα συνδεδεμένα CHIPS του (Διατραπεζικό Σύστημα Πληρωμών Εκκαθάρισης).

Οι υπό κυρώσεις, τώρα κινούνται γρήγορα

Το μέτωπο Ρωσίας-Ιράν εξελίσσεται γρήγορα από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, όταν ο Ιρανός Πρόεδρος Ebrahim Raisi, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Μόσχα, παρέδωσε στον Πούτιν ένα σχέδιο συμφωνίας για στρατηγική συνεργασία για τα επόμενα 20 χρόνια, βασιζόμενη στην «πολύ καλή εμπειρία συνεργασίας μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας στη Συρία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας», και επεκτείνεται σε «οικονομία, πολιτική, πολιτισμό, επιστήμη, τεχνολογία, άμυνα και στρατιωτικούς τομείς, καθώς και σε θέματα ασφάλειας και διαστήματος».

Ο Ραΐσι ευχαρίστησε επίσης ρητά τον Πούτιν «για τη διευκόλυνση της εισόδου της Τεχεράνης στο SCO».

Ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Τζαβάντ Οούτζι πήγε κατευθείαν στο θέμα στη συνάντησή του με τον Νόβακ στην Τεχεράνη την περασμένη εβδομάδα: «Οι χώρες μας βρίσκονται υπό αυστηρές κυρώσεις και έχουμε τη δυνατότητα να τις εξουδετερώσουμε μέσω της ανάπτυξης διμερών σχέσεων…Έχουμε δημιουργήσει κοινές επιτροπές για τον τραπεζικό τομέα, θέματα ενέργειας, μεταφορών, γεωργίας, καθώς και το θέμα της δημιουργίας πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας».

Και αυτό μας φέρνει για άλλη μια φορά στη φαινομενικά αιώνια σαπουνόπερα των συνομιλιών για το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), με έδρα τη Βιέννη, με τον Ρώσο υφυπουργό Εξωτερικών Sergey Ryabkov να σηματοδοτεί τώρα πως το τελικό προσχέδιο «είναι σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας για έγκριση. Υπάρχουν κάποια πολιτικά προβλήματα, τα οποία δεν σχετίζονται με την οριστικοποίηση του κειμένου».

Διασχίζοντας την παροιμιώδη ομίχλη της περιστροφής του βάλτου των ΗΠΑ, ο Ryabkov τόνισε πώς «όσον αφορά τα συμφέροντά μας, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου της ειρηνικής πυρηνικής συνεργασίας με το Ιράν, το κείμενο είναι αρκετά ικανοποιητικό…δεν υπάρχει τίποτα για να «βελτιωθεί»». Έτσι, όταν οι Αμερικανοί λένε ότι η συμφωνία είναι «απρόσιτη», πρόσθεσε ο Raybkov, σημαίνει πως «μετέδωσαν τα αποτελέσματα των εσωτερικών τους συζητήσεων».

Η ουσία είναι ότι στο JCPOA, η Τεχεράνη και η Μόσχα βρίσκονται σε συγχρονισμό: «Είμαστε αυτό που λένε στην άκρη και θα μπορούσε να συμβεί πολύ γρήγορα εάν ληφθεί η πολιτική απόφαση».

Επεκτείνοντας τη συγχρονικότητά τους, η Τεχεράνη πρότεινε μάλιστα να φιλοξενήσει διαπραγματεύσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για τη σύγκρουση στην Ουκρανία – ακολουθώντας το τουρκικό παράδειγμα. Μέχρι στιγμής όμως, μετά την αποτυχία της Άγκυρας, είναι σαφές ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων της Ουάσιγκτον δε θέλουν διαπραγμάτευση, αλλά έναν ατελείωτο πόλεμο μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν παραμένει συγχρονισμένος με τον ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ. Στο Νταβός, είπε ότι το δράμα της Ουκρανίας προκλήθηκε από «τις προκλητικές ενέργειες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ… «προκάλεσαν το Κρεμλίνο σε αυτό». Αυτό ουσιαστικά υπονοεί διακριτικά το Πεκίνο.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν μερικές από τις δοκιμασίες και τις δοκιμασίες της ολοκλήρωσης της Ευρασίας, καθώς και τον μακρύ και φιδωτό δρόμο προς ένα νέο νομισματικό σύστημα EAEU-SCO. Αλλά τα πρώτα πράγματα πρώτα: πρέπει να υπάρξει κάποια ενέργεια στο μέτωπο του Mir-UnionPay. Όταν ανακοινωθεί αυτή η είδηση, το ζάρι θα πεταχτεί.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail