Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - http://infobrics.org/post/35739 / Παρουσίαση Freepen.gr
Και όμως, παραδόξως, οι δηλώσεις του ίδιου του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν κατά τη διάρκεια της Ημέρας της Ευρώπης περιείχαν έναν συμβιβαστικό τόνο ότι δε θα «ταπεινωθεί» η Μόσχα σε περίπτωση που κερδίσει το Κίεβο. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, με τη σειρά του ζήτησε από 13 Μαΐου μια συνομιλία με τον ομόλογό του, Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, για να μιλήσει για «άμεση κατάπαυση του πυρός». Αυτή ήταν η πρώτη συζήτηση που είχαν οι δύο αξιωματούχοι από την έναρξη των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων τον Φεβρουάριο. Έτσι, βλέπουμε αντιφατικά σημάδια.
Επιπλέον, ο Όστιν έδειξε επίσης πως ενδιαφέρεται να κρατήσει ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας με το Κρεμλίνο. Το τηλεφώνημα διάρκειας μιας ώρας ζητήθηκε από την Ουάσιγκτον. Αυτός είναι ο ίδιος ο Lloyd Austin που, στις 26 Απριλίου, δήλωσε ότι πίστευε πως το Κίεβο θα κέρδιζε τον πόλεμο, με την αμερικανική βοήθεια.
Απηχώντας την αλλαγή του τόνου του Όστιν, ο Μακρόν φέρεται να ζήτησε από την Ουκρανία να κάνει κάποιες «παραχωρήσεις», στις οποίες ο Πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι απάντησε σε μια συνέντευξη στις 13 Μαΐου στο ιταλικό τηλεοπτικό κανάλι RAI ότι «δε θα βοηθήσουμε τον Πούτιν να σώσει τα προσχήματα πληρώνοντας με την επικράτειά μας». Αυτό προκάλεσε κάποια αμηχανία και απάντηση από τη γαλλική προεδρία, δηλώνοντας ότι ο Μακρόν στην πραγματικότητα δε «ζήτησε ποτέ από τον Πρόεδρο Ζελένσκι οποιαδήποτε παραχώρηση». Την ίδια ημέρα που η G7 ανακοίνωσε τις προθέσεις της να περιορίσει και να απομονώσει περαιτέρω τη Μόσχα, ο Μακρόν δήλωσε, κατά την ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 9 Μαΐου, πως «δε βρισκόμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία», προσθέτοντας ότι το καθήκον της Ευρώπης είναι να «σταθεί με την Ουκρανία να επιτύχει κατάπαυση του πυρός και μετά να οικοδομήσει ειρήνη».
Ο Μακρόν και ο Όστιν δεν είναι μόνοι. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς κατά τη διάρκεια μιας μακράς συνομιλίας με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στις 13 Μαΐου μέσω τηλεφώνου, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευσή του στο Twitter, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει «κατάπαυση του πυρός» στην Ουκρανία «το συντομότερο δυνατό». Είναι ενδιαφέρον ότι δεν έγινε λόγος για άμεση υποχώρηση της Ρωσίας, κάτι που θα ήταν περίεργο αν ήταν αλήθεια πως το Κίεβο «κερδίζει» τον πόλεμο.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι με τη σειρά του απηχούσε επίσης το ίδιο θέμα σχετικά με την κατάπαυση του πυρός. Το γεγονός πως οι ομιλίες των ηγετών από τις τρεις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ είναι έτσι ευθυγραμμισμένες είναι ένα σαφές σημάδι ότι κάτι αλλάζει. Αυτό αντανακλά επίσης τη δημοφιλή άποψη: σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα σε 27 δυτικές χώρες (που διενεργήθηκε από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Ipsos), η υποστήριξη για διπλωματικές συνομιλίες με τη Ρωσία έχει αυξηθεί ακριβώς στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία.
Αυτά δεν είναι σίγουρα τα μόνα προβλήματα που πρέπει να ανησυχούν τις ΗΠΑ. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για παράδειγμα, έχει απειλήσει ότι θα μπλοκάρει τις υποψηφιότητες της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Με την Τουρκία να είναι τόσο σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ, αυτό είναι ακόμη ένα σημάδι των αντιφάσεων εντός της συμμαχίας.
Παρά τις προαναφερθείσες δηλώσεις του Austin, η αμερικανική άποψη για αυτό είναι ακόμα κάπως πιο περίπλοκη. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Politico, υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ουάσιγκτον παραδέχτηκε πως οι ΗΠΑ ανησυχούν για «ρωγμές», λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις πρόσφατες ευρωπαϊκές εξελίξεις. Στην ίδια την αμερικανική κοινωνία, ωστόσο, οι ανησυχητικές φωνές, ακόμη και στο συντηρητικό στρατόπεδο, είναι ολοένα και πιο δύσπιστες σχετικά με την τρέχουσα πολιτική των ΗΠΑ σχετικά με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Καθώς ο πληθωρισμός αυξάνεται, το πακέτο των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να βοηθήσει το Κίεβο, το οποίο συζητείται στο Κογκρέσο, δέχεται πολλές επικρίσεις.
Ενώ οι δυτικοί αξιωματούχοι αρχίζουν να αλλάζουν τον τόνο τους και είναι προφανώς πρόθυμοι να ξεκινήσουν κάποιο διάλογο με τη Μόσχα, ο Ουκρανός Πρόεδρος με τη σειρά του διατηρεί τον θριαμβευτικό ασυμβίβαστο τόνο του. Το Κίεβο, ωστόσο, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Δύση και μακροπρόθεσμα δε θα είχε άλλη επιλογή, παρά να παίξει μαζί.
Το πρόβλημα είναι πως οποιαδήποτε προσπάθεια «κατευνασμού» θα αντιμετωπίσει μια σκληρή εσωτερική αντίδραση από τις πολύ εξτρεμιστικές δυνάμεις που υποστήριζε η Δύση. Θα πρέπει να θυμηθούμε τα απειλητικά σχόλια του Dmytro Yarosh το 2019 ότι ο Zelensky «θα έχανε τη ζωή του» και θα κατέληγε «κρεμασμένος σε ένα δέντρο στο Khreshchatyk (στο κέντρο του Κιέβου)» εάν «προδώσει» Ουκρανούς εθνικιστές. Ο Yarosh , ένας ακροδεξιός ακτιβιστής, είναι σήμερα σύμβουλος του Valerii Zaluzhny, του Ανώτατου Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Αυτό εξηγεί επίσης γιατί χώρες όπως η Γερμανία είναι όλο και πιο απρόθυμες να οπλίσουν περαιτέρω το Κίεβο - ο κίνδυνος να καταλήξουν όπλα στα χέρια απρόβλεπτων εξτρεμιστικών ομάδων είναι πολύ υψηλός.
Μέχρι τώρα, έχει γίνει απολύτως σαφές ότι η σημερινή σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος της Δύσης κατά της Ρωσίας. Η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών και των ηγετών της ΕΕ σχετικά με την κρίση ήταν στάση ανοιχτής αντιπαράθεσης χωρίς συμβιβασμούς - και τροφοδότησης εντάσεων. Ωστόσο, όπως μπορούμε να δούμε, υπάρχουν ενδείξεις πως αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να αρχίσει να μειώνεται.
Στις αρχές Μαΐου, αναφερόμενος στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Αμερικανός διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι, δήλωσε, σε συνέντευξή του, ότι μόνο ένας «δυτικός πολιτικός» υποστηρίζει «μια διπλωματική λύση στον πόλεμο στην Ουκρανία, αντί να αναζητά τρόπους για να ενθαρρύνει και να τον παρατείνει», δηλαδή ο «Donald Trump». Η παρατήρηση του Τσόμσκι φαινόταν ακριβής τότε, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει τώρα.